(نگاهی به روسپیگری در کانالهای تلگرامی)
🔸 در زیر پست یک صفحه خبری اینستاگرام، کامنتی را می بینم که در آن نوشته شده است، “خاله هستم، کلوچه دارم در سراسر ایران”. کامنت به نظر عجیب می رسد و ربط خاله و کلوچه نا مشخص. پروفایلش را نگاه کنم، آدرس یک کانال تلگرام در آن درج شده است. بعد از باز کردن کانال، معنای کلوچه و خاله ای که کلوچه عرضه می کند، روشن می شود.
🔸 این کانال و کانال های مشابه، در واقع ویترین فروشگاه های سکس در ایران هستند که در آن ها مشخصات بدن زنان درج شده و آپشن ها و امکانات و شرایط فروش سکس اعلام شده است. نحوه کار این کانال ها، حکایت از آن دارد که در جامعه ای که پرهیزگاری جنسی در آن یک ارزش مهم به حساب می آید، و روابط جنسی فرا زناشویی ممنوع و تخطی از آن مستوجب آن مجازات های سنگین است، عرضه سکس همچون کالاهای دیگر در حال انجام است و دسترسی به بدن زنان روسپی از خرید یک کنترل تلویزیون آسان تر است.
🔸 روسپیگری در ایران مانند بسیاری دیگر از نقاط جهان پدیده تازه ای نیست، و هر چند بعد از انقلاب اسلامی بساط علنی آن برچیده شد؛ اما در تمام این سالها به شکل زیرزمینی تداوم داشته است؛ گیریم که در سالهای بعد از شهر نو، از خانم رییس ها خبری نباشد، اما خاله ها سر برآورده اند و گردانندگان مؤسسات به ظاهر همسریابی و ازدواج بر صندلی قوادهای سابق تکیه زده اند.
🔸 در جامعه امروز بسیاری از پدیده ها تغییر کرده اند، و روسپیگری نیز به عنوان پدیده ای اجتماعی، تغییرات قابل توجهی داشته است که بیشتر در راستای انطباق با ممنوعیت ها و گریز از قوانین بوده است. به نظر می رسد، سوداگران سکس با در نظر گرفتن و دریافتن تابوها و حساسیت هایی که ممکن است به تجارت شان آسیب بزند، تغییر استراتژی داده و توانسته اند با شرایط اجتماعی بعد از انقلاب کنار بیایند.
🔸 یکی از مهمترین تغییرات حل مسأله مکان رابطه جنسی است که از وضعیتی متمرکز به وضعیت منتشر تغییر یافته و خانه های یکی از طرفین رابطه (اغلب زن ها)، آنها را از روسپی خانه بی نیاز می کند. علاوه بر این، همچون کسب و کارهای دیگر، از ظرفیت فضای مجازی و شبکه های اجتماعی برای یافتن فروشندگان و خریداران استفاده می شود و زنان به عنوان اشیاء جنسی در طیفی متنوع از لحاظ شکل و قیمت در اختیار مشتریان قرار می گیرند.
🔸 تغییر دیگر، تلاش برای قبح زدایی از روسپیگری و عادی سازی خرید و فروش سکس بوده است، که با استفاده از ادبیاتی متفاوت و به کار گرفتن واژگانی خاص که تاکنون به نهاد ازدواج تعلق داشته اند، میسر شده است. در ادبیات جدید روسپیگری، سکس غیر قانونی و تن فروشی زنان در فضای مجازی، زیر عنوان همسریابی، صیغه، ازدواج موقت ترویج و دستمزد روسپی ها تحت عنوان مهریه، پرداخت می شود. در واقع دست اندرکاران فروش سکس، مسأله را به گونه ای پیش می برند که تمایز بین ازدواج به عنوان امری قانونی و خرید و فروش سکس به عنوان عملی غیرقانونی و نیز یک آسیب اجتماعی محو شود.
🔸 اگر فعالیت کانال های تلگرامی مشغول به تجارت سکس را بخش آشکار قضیه و به اصطلاح قله کوه یخی در نظر بگیریم که بقیه اش قابل رؤیت نیست، می توان گفت اکنون، بازار سکس در ایران بازار پررونقی است که در سکوت، خفا، رهاشدگی و بدون مانع جدی به حیات خود ادامه می دهد و آسیب ها و پیامدهایش را نیز می گستراند.
🔸 تبعات منفی چنین وضعیتی، تنها به آسیب های فردی (مانند ناامنی زنان روسپی و در معرض خشونت و تحقیر قرار گرفتن شان) و پیامدهای بهداشتی (همچون شیوع بیماریهای مقاربتی و ایدز و هپاتیت) محدود نمی شود، بلکه رواج روسپیگری به عنوان آسیبی که در زمینه فرودستی زنان و کالا شدگی بدن شان شکل گرفته، به تثبیت و بازتولید این وضعیت نیز منجر می شود.
🔸 کلوچه شدن زنان در بازار تاریک سکس، افشا کننده جامعه ای است که در آن انسانیت زنان لگدمال شده و پایه های ساختار اقتصادی و سیاسی اش بر پایمال شدن سهم زنان استوار شده است. در چنین جامعه ای که شأن انسانی و حقوق اجتماعی زنان نادیده گرفته می شود و به نیازهای نیمی از جمعیت پاسخ شایسته داده نمی شود؛ قابل انتظار است که با افزایش بیکاری و فقر، تنها داشته و سرمایه ی زن، به بدنش منحصر شود که به ناگزیر و برای گذران زندگی، و به مانند شی ء ای که فاقد حرمت و کرامت است در بازار سکس به فروشش بگذارد. تشبیه تکان دهنده کلوچه، به راستی بیانگر وضعیت این دسته از زنان است، که ابتدا از آنها انسانیت زدایی شده، سپس در قالب کالا به بازار عرضه می شوند، آن هم کالایی کم ارزش که لذتی گذرا و آسان را به مشتریان ارزانی می دارد، کالایی همچون کلوچه.
منبع: تلگرام نویسنده
