“آن که به سر می دَوَد، پرتگهِ آسمانش به زیرِ پاست.”
(پل سلان) *
قلم به دست گرفتم!
و نوشتم:
راز بی انتهایِ آسمان را
بر سینه ی دریا،
پابلندی ی کوه را
برای نوازشِ ستاره،
و آوازِ قلبم را
برای خنده های تو.
و اندوهِ دستم را
از جاری ی چشمانم چکاندم
و “نون” از “مایسطرونِ” شما ستُردم
از آسمانِ تاریکتان آوار شدید!
راه بر من بستید
قلم از دستم گرفتید
و قلمِ پایم شکستید.
۲۵ مرداد ۱٣۹٨
„Wer auf dem Kopf geht, der hat den Himmel als Abgrund unter sich.“
Paul Celan
* برگردان شعر پاول سلان از خسرو باقرپور
آرشیو سروده های خسرو باقرپور در سایت قدیم اخبار روز
چاپ مطلب
