اثرات کووید-۱۹ بر سلامت روانی زندانیان- زیبا افتخاری

زندانیان گروه آسیب پذیری هستند با نیازهای بهداشتی بی شمار و بدترین پیامدهای پزشکی نسبت به جمعیت مردم در سرتاسر جهان.^۱ تا به امروز توجه چندانی به اثرات پاندمی کووید-۱۹ بر روی سلامت روانی زندانیان نشده است. این کم توجهی به خاطر میزان بالای اختلالات روانی از پیش داشته زندانیان، مانند خودکشی، خود آزاری، و رابطه بین سلامت روانی ضعیف، خودکشی، خود آسیبی با تکرار رفتار جنایتکارانه موضوع نگران کننده ای است.^۱،۲،۳

تعلیق دادگاه های هیئت منصفه و تاخیر در برگزاری جلسات دادگاه ها در بسیاری از کشورها، از جمله انگلستان، باعث افزایش مدت زمان بازداشت بسیاری از زندانیان شد. مجرمان به خصوص در دوره ی بازداشت آسیب پذیرند، اغلب در مورد پیامدهای قانونی جرایمشان فکر می کنند و پریشانی، عدم اطمینان و اضطراب در مورد آینده را دارند؛^۴ این احساسات می توانند با غیرقابل پیش بینی بودن کووید-۱۹ تشدید شوند.

میزان خودکشی و خود آزاری در زندان ها در سرتاسر جهان بالاست،^۱،۲ خصوصا در بین زندانیانی که بلتکلیف و دربازداشت هستند. طولانی شدن دوره بازداشت می تواند این خطر را بالا ببرد.^۵،۶ کمک بهتر به زندانیان آسیب پذیر برای آماده کردن آنها برای محاکمه می تواند به بهبود اوضاع کمک کند؛ با این وجود، افزایش نیاز به خدمات بالینی تخصصی مثل بیمارستانهای روانپزشکی قانونی ممکن است به مشکلات هماهنگی بین کار دادگاه با بقیه مسئولین بیافزاید. تاکید بر اهمیت این هماهنگی اساسی جهت جلوگیری از تاخیر بیشتر در جلسات دادگاه و از دست دادن فرصت ها برای بازگرداندن مجرمین با بیماریهای روانی شدید از زندان و وارد کردن آنها به سیستم بهداشت، یا ارزیابی قابلیت آنها برای شرکت در برنامه کاراجباری در جامعه به جای مجازات مهم است.^[۱]

ملاقات های زندان به طور موقت در بسیاری از کشورها از جمله انگلستان به حالت تعلیق در آمده است. ملاقات به مجرمان کمک می کند تا تماس با دنیای خارج را حفظ کنند. بازگشت مجدد موفقیت آمیز به جامعه را تقویت می کند و تکرار جرایم را کاهش میدهد.^۷ عدم وجود چنین ملاقات هایی می تواند بهره گیری از حمایت اجتماعی برای کاهش مقابله با پریشانی های روانی، خطر خودکشی و خود آزاری را تقلیل دهد.^۷ فقدان حمایت های اجتماعی ممکن است سازگاری در زندان را دشوارتر کرده و خطر استفاده از راهکارهای ناهنجار را موجب شود. تماس با وابستگان باید تا جایی که امکان دارد حفظ شود. گوشی های امن تلفنی تقریبا در نیمی از زندانهای انگلستان و ولز^[۲] وجود دارند، و این خطوط تلفن های فرعی را نیز تضمین می کند. سایر روش های ارتباطی مانند نامه نوشتن، افزایش دستیابی به خطوط تلفن سراسری و استفاده از سرویس پیام های صوتی باید ترویج یابند. حمایت عاطفی از جانب دیگر زندانیان  باید تسهیل شود مانند دسترسی به تلفن برای شنوندگان در ساماریتنز لیسنر اسکیما.^[۳]

با در نظر گرفتن یک جامعه گسترده، فعالیت های تفریحی و حرفه ای در زندان در تمام جهان متوقف شده است. فعالیت های جایگزینی در زندانها بخاطر محدودیت دسترسی به اینترنت وتجهیزات دیگر محدود هستند. شرایط زندان با افزایش  زمان صرف شده در سلول ها( تا ۲۳ ساعت در روز)، محدودیت فعالیت ها، کم بودن یا عدم تماس با بقیه زندانی ها، مخصوصا برای کسانی که بخاطر کووید-۱۹ قرنطینه یا محافظت می شوند، مانند سلول انفرادی است. بسر بردن در سلول انفرادی حتی بطور کوتاه مدت با پیامدهای روانی همراه است، از جمله خشم، افسردگی، اضطراب، پارانویا، جنون و تشدید بیماریهای زمینه ای روانی،^۸  که بالا رفتن میزان مرگ بعد از آزادی از زندان همراه است. زندان ها باید راهکردهای بهبود  بهزیستی روانی را پیگیری و مورد ارزیابی قرار دهند. برای مثال می توان از تمرین های ورزشی در سلول ها، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، برنامه های بهزیستی و درمانهای روانی از طریق تلفن نام برد. 

علاوه بر این در انگلستان و ولز، تعداد کارکنان زندان غایب در سر کار به دوبرابر رسید که این باعث تقلیل تماس انسانی با زندانیان شده و بطور بالقوه باعث محدودیت تقویت سلامت روانی و جسمی زندانیان می شود، و نظارت دقیق زندانیانی که خطر بالای خودکشی و خود آسیبی را دارند بسیار مشکل می کند. به رسمیت شناختن جهانی افسران زندان به عنوان کارکنان خط مقدم برای تست کردن کووید-۱۹ بسیار مهم است و این امر همراه با تضمین و تدارک تجهیزات محافظت شخصی برای ایمنی نیروی کارو نیروی انسانی کافی، باید ادامه و افزایش یابد.

این پاندمی کار بین سازمانی را تقویت کرده و پزشکان را تشویق به حمایت از تمامی زندان ها و جوامع کرده و یک احساس ارزش جمعی در بین مجرمین و جامعه گسترده تر بوجود آورده. این حساس ارزش به شکل افزایش رفاقت در بین زندانیان، کارکنان زندان و اعضای جامعه تجلی یافته است. اهمیت عمل مهربانانه در بهبود بهزیستی روانی را نباید دست کم گرفت. این احساس مثبت باید تقویت و تشویق شود تا اطمینان حاصل شود که این فقط یک اثر زودگذر ماه عسل نیست.

در بعضی از کشورها از جمله بریتانیا بزهکارانی که خطر کمتری برای ارتکاب جرم مجدد دارند واجد شرایط آزادی زودتر از موعد هستند، و این بسیاری از مشکلاتی را که قبلا ذکر شد را کاهش می دهد. با این حال، خود چالش های جدیدی را باعث می شود، از جمله اجرای آن کند بوده و بالقوه باعث سردرگمی و سرخوردگی بیشتر می شود. مجرمین وارد یک جامعه مضطرب می شوند که بخاطر کووید-۱۹ دستخوش تغییرات اساسی شده است. دادن اطلاعات دقیق و مربوطه به زندانیان در مورد کووید-۱۹ برای اطمینان از آمادگی و پذیرش اقدامات فاصله های فیزیکی مهم است. این اطلاعات علاوه بر این، تاکید بر نقش مجرمین و ورود آنها در جامعه گسترده تر خواهد بود، و بالقوه باعث کاهش اضطراب و تقویت اعتماد، انعطاف پذیری و توانمند سازی در بین آنها می شود و میزان بالای مرگ و میر و خودکشی بعد از آزادی از زندان می باشد.^۱،۱۰ ارائه  دهندگان خدمات بهداشتی و در مانی در زندانها و جامعه بهتر است که همکاری نزدیک داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که خطرهای سلامتی برشمرده شده و برنامه های پیگیری ترتیب داده شده از جمله در نظر گرفتن قرارهای از راه دور( تلفن یا ویدیو) در جاهایی که امکانش وجود دارد و مناسب تشخیص داده می شود، اجرا شوند.

بطور خلاصه، کووید-۱۹ چالش های اساسی برای زندانیان به وجود آورده است،                       اقداماتی برای کاهش سرایت بیماری در زندان ها انجام گرفته و این باید همچنان ادامه یابد؛ با این حال این اقدامات بدون هزینه نیستند و پیامدهای آن بر سلامت روانی باید در هر جا که ممکن است کاهش یابد. اثرات پاندمی قابل توجه هستند اما آنها همچنین باعث به وجود آمدن فرصت هایی برای شیوه های نوآورانه جدید برای حمایت از زندانیان و استحکام رابطه بین ارگان های مراقبت های بهداشتی، عدالت های کیفری و سازمانهای دولتی با مزایای بالقوه درازمدت می شوند.

https://www.thelancet.com/journals/lanpsy/article/PIIS2215-0366(20)30241-8/fulltext

Published: July 2020

References:

۱Fazel S ، Baillargeon J

The health of prisoners.

Lancet. 2011; ۳۷۷: 956-965

۲Fazel S ،Hayes AJ ، Bartellas K ،Clerici M ،Trestman R

Mental health of prisoners: prevalence, adverse outcomes, and interventions.Lancet Psychiatry. 2016; ۳: 871-881

 ۳Chang Z ،Larsson H ،Lichtenstein P ،Fazel S

Psychiatric disorders and violent reoffending: a national cohort study of convicted prisoners in Sweden.

Lancet Psychiatry. 2015; ۲: 891-900

۴Freeman S ،Seymour M

‘Just waiting’: the nature and effect of uncertainty on young people in remand custody in Ireland.

Youth Justice. 2010; ۱۰: 126-142

۵Fazel S ، Cartwright J ،Norman-Nott A ، Hawton K

Suicide in prisoners: a systematic review of risk factors.

J Clin Psychiatry. 2011; ۶۹: 1721-1731

 ۶Hawton K،  Linsell L ،Adeniji T ، Sariaslan A ،Fazel S

Self-harm in prisons in England and Wales: an epidemiological study of prevalence, risk factors, and subsequent suicide.

Lancet. 2014; ۳۸۳: 1147-1154

 ۷De Claire K،  Dixon L

The effects of prison visits from family members on prisoners’ wellbeing, rule breaking, and recidivism: a review of research since 1991.

Trauma Violence Abuse. 2015; ۱۸: 185-199

 ۸Shalev S ،Edgar K

Deep custody: segregation units and close supervision centres in England and Wales.

Prison Reform Trust, London2015

https://www.prisonreformtrust.org.uk/Portals/0/Documents/deep_custody_111215.pdf

Date accessed: May 26, 2020

 ۹Wildeman C ، Anderson LH

Solitary confinement placement and post-release mortality risk among formerly incarcerated individuals: a population-based study.

Lancet Public Health. 2020; ۵: 107-113

۱۰Haglund A ،Tidemalm D ، Jokinen J ، et al.

Suicide after release from prison— a population-based cohort study from Sweden.

J Clin Psychiatry. 2014; ۷۵: 1047-1053

توضیحات:

Community Sentence Treatment Requirments Program ^[۱]

Wales^[۲]

Samaritans’ Listener Scheme ^[۳]

برنامه ای برای کاهش میزان خودکشی در بین زندانیان که عده ای از زندانیان را آموزش داده اند که به حرفهای دیگر زندانیانی که افکار خودکشی دارند گوش دهند.

چاپ کن