در همه جای دنیا ، آنجا که گروه های مختلف مردم با موضوعات مشترک گرد هم می آیند و یاد می‌گیرند که سطح مشارکت برای دست یابی به بهترین راه‌های برطرف کردن نیازهاشان را بالا ببرند، امکانات بالا با هزینه های کمتری را برای رفع نیازهای مشترک پیدا می‌کنند. این واقعیت که حقوق فردی و حقوق اجتماعی رابطه مستقیم و انکارناپذیری دارند، نیز در سطح زندگی اجتماعی و گروه های مشترک المنافع که در واحد های سکونت اجتماعی زندگی می کنند، می‌تواند به سهولت خودنمایی کند.
با در نظر داشت این که مجتمع های مسکونی که بنا به تعداد واحد ها و ساکنین آنها همیشه نیازمند حدی از قانونمندی و نظم اجتماعی بوده‌اند و متناسب با جمعیت و تعداد واحدهای موجود به ضرورت ایجاد مدیریت واحد برای اداره محله خود که همان مجتمع مسکونی است، رسیده اند و با شرایطی دموکراتیک و غیردستوری نماینده و نمایندگانی را برای اداره هرچه بهتر زیستن خود برگزیده اند و با قراردادهای اجتماعی داوطلبانه و خود ویژه، قانونمندی هایی را در سطوح مختلف برای انجام هرچه مطلوب تر مدیریت مجتمع مسکونی خود شکل داده و جاری کرده اند. البته باید درنظر داشت که این قانونمندی ها با رعایت قوانین مدنی موجود شکل می‌گیرند و قطعا ضمانت های لازم را برای اجتماع گریزی برخی از ناهنجاری ها با خود دارند که در این جا محل بحث ما نیست.
شاید آماده ترین شکل برقراری یک دموکراسی توده‌ای را بتوان در این مجتمع ها بیشتر از هرجای دیگری دید و یا تجربه کرد. بهمین دلیل در شرایطی که جامعه درگیر بحرانی ناخواسته می‌گردد و مقابله با این بحران دربهترین حالت به اراده ملی و همبستگی های ضرور آن نیاز دارد، مجتمع های مسکونی می توانند پیشقراول های این همبستگی اجتماعی برای مقابله با بحران باشند.
با ظهور و بروز امکانات در عصر اطلاعات این همکاری ها می تواند در شرایط بحران نیز از طریق امکانات فضای مجازی برقرار شود و هیچ نیازی به گرد هم آمدن ها در شرایطی که ویروسی با اپیدمی بالا زندگی همگانی را تهدید می کند، وجود ندارد و با همکاری های صمیمانه ار طریق کانال ارتباطی در فضای مجازی افراد و هیات مدیره واحد های مسکونی می توانند به یاری هم از راه بارش فکری و اظهارنظرها در باره چگونگی طراحی بهترین شیوه ها برای مبارزه با این اپیدمی و واگیری و همه گیری بیماری را پیدا کنند.
امروز در کشور ما ویروس کرونا به عاملی تهدید کننده برای حیات اجتماعی و فردی مردم بدل شده است و با توجه به ناکارآمدی های موجود در کلان مدیریت اجتماعی و همچنین بی اطلاع ماندن مردم از میزان تهدیدات جدی کواید-۱۹ یا همان کرونای جدید، این ویروس توانسته است دامنه آلایندگی و مبتلا کردن مردم را هر روز کسترده‌تر کند و تهدیدی جدی برای همه بی هیچ تفاوت و تبعیضی گردد. فرق نمی کند که از چه گروه یا طبقه اجتماعی باشی هرگاه به هرنسبت در معرض این بلای بیولوژیک قرار بگیری، هم خود و خانواد را به سبب عاملیت انتقال در مخاطره جدی انداخته ای و هم می توانی به وسعت تحرک در محیط های اجتماعی ناخواسته ناقل این ویروس و شیوع آن باشی در نتیجه بهترین امکان برای مقابله با دامنه شیوع این ویروس مرگبار عزم و اراده عمومی است که این عزم اراده در مجتمع های مسکونی قابلیت و استعداد بیشتری را دارد.
بهمین منظور باید بکوشیم تا با توجه و اعتنای جدی به مجتمع های مسکونی و مدیریت‌های موجود در آنها برای ایجاد یک حرکت ملی از پایه ای ترین نهادهای اجتماعی که حداقل شناخت های ممکن و همچنین اعتمادهای موجود را در خود دارند عزم و اراده ای محکم و استوار را برای حذف و نابودی این بلای بیولوژیک ایجاد کنیم.
این عزم و اراده با کارهای هرچند کوچک و به ظاهر ابتدایی موجب می‌گردد گام های بلندی را در راه مبارزه و شکست کرونای جدید و هرچه کوتاه تر کردن عمر آن برداریم.
چه کارهایی را میتوان انجام داد و در واقع باید از خود بپرسیم چه باید کرد؟ پیش از هزچیز اگر این اراده ملی بطور پک پارچه به حرکت درآید قطعا راه های مناسب برای هر مجتمع و واحد مسکونی آن از دل همان مجتمع و واحد مسکونی پدیدار می‌شود و به تصمیم قابل اجرا و تعهد همگانی برای اجرای آن بدل خواهد شد.
اما دراین جا تلاش می کنیم برای گشایش و پیدایش رویه های آسان و قابل دسترس و عملیاتی مواردی را یادآور شویم:
۱٫ مدیریت مجتمع ها می تواند با استفاده از برخورداری امکان تلفن های همراه با قابلیت نزد همسایگان، به ایجاد یک گروه و یا کانال و یا هردو برای ارتباط متقابل مدیریت و ساکنین اقدام کند و از این راه تماس های غیرحضوری رابرای همه ممکن سازد.
۲٫ مدیریت هر مجتمع می تواند طرح‌های خود را برای مقابله تاثیرگذار از طریق کانال یا گروه به اطلاع اعضا (ساکنین) برساند و یا درخواست کند تا اعضا پیشنهادها و حتی نیازها و مشکلاتی را که با اراده و همفکری جمعی می توان آنها را برطرف کرد، بیان کنند.
توضیح اینکه این مشکلات و نیاز ها صرفا در برابر مخاطراتی است که با وجود این اپیدمی مجتمع و یا ساکنین آن را نهدید می کند.
۳٫ برابر ازریابی نیازها و مشکلات مدیریت یا هیات مدیره مجتمع یک برنامه ریزی کوتاه مدت و یک برنامه بلند مدت تری را مشخص و تصویب می کند و آنرا به ساکنین اعلام میدارد.
۴٫ برنامه های کوتاه مدت می تواند شامل:
ضد عفونی کردن تمام وسایل مورد استفاده های همگانی نظیر راه های عبور و مرور و راه پله ها، دستگیره ها، دکمه ها و کابین آسانسور، کلید های الکنریکی مانند دکمه کلید های روشنایی یا زنگ های عمومی و نظایر آن باشد که حداقل روزانه در دو نوبت صورت گیرد.
۵٫ ضد عفونی کردن پارکینگ اتومبیل ساکنین به دلیل رفت و آمد هایی که خود می تواند عامل جابجای و انتقال ویروس از خیابان به واحد مسکونی گردد.
۶٫ قرار دادن ظرف هایی از مواد و یا الکل های مجاز ضدعفونی در ورودی و خروجی آسانسورها برای ساکنین تا قبل و بعد از استفاده از دکمه کلیدها دست های خود را ضدعفونی کنند و همچنین نصب دستور العمل های لازم برای چکونگی استفاده بهینه از مواد ضدعفونی کننده.
۷٫ نصب آگهی های آمورشی برای مقابله با ویروس کرونا در تابلو و همزمان انتشار آن ها در کانال یا گروه مجتمع.
۸٫ ارتباط با بهداشت محله و گرفتن کمک ها و مشاوره‌های بهداشتی برای اطلاع ساکنین.
۹٫ تهیه ماسک، مواد شوینده ضدعفونی، دستکش یکبار مصرف و الکل از مرکز بهداشت محله و توزیع آن بین ساکنین به نسبت جمعیت خانوار در دوره های زمانی معین با رعایت بالاترین حدِ بهداشت و حفاظت بین فردی در زمان های توزیع وسایل استریل.
۱۰٫ ایجاد ارتباط موثر با واحد بهداشت محله برای استفاده احتمالی از لجستیک آن واحد بهداشتی مانند آمبولانس و یا سایر خدمات بهداشتی – درمانی.
۱۱٫ تهیه و توزیع کیسه های با دوام نایلونی زباله برای واحدهای مسکونی به منظور ایجاد رویه موثر و یکسان جمع آوری زباله.
۱۲٫ کاهش هزینه های مادی برای خانوارهای مجتمع مسکونی به دلیل تهیه مواد مورد نیاز استریل چون دستکش، ماسک، مواد ضدعفونی کننده و سایر اقلام ضروری با در نظرداشت تهیه آن ها از مراکز و مجاری سالم و قابل کنترل.
از امتیازات چنین مدیریت اجتماعی دستاوردهایی است که در برنامه بلندمدت‌تر، اثر بخشی خود را نشان خواهد داد که عبارتند از:
ایجاد ارتباط موثر مدیران مجتمع های مسکونی با نزدیکترین دفتر شهرداری و یا شورای شهر و شورایاری محلات برای ارایه نیازمندیهای عمومی.
نگرانی ساکنین از طریق اعمال اراده جمعی و مشارکت آنان توسط نمایندگان با مراکز بهداشت محله و دفاتر شهرداری ها و شورایاری های محلی درتهیه امکانات بهداشتی و استریل به سبب مراجعه نمایندگان آنان به مسوولین ذیربط کاهش می یابد.
ایجاد بسترهای مطمئن برای یک پایش دقیق به منظور تنظیم نیازمندی‌ها در هر مجتمع؛ برای مناطق شهری و شهرداری ها که از طریق رویه مشترک مجتمع های مسکونی ایجاد می شود و می تواند به نیاز سنجی و برآورد تقاضاهای دقیق برای هر محله کمک کند.
بستر سازی و ایجاد امکانات نرم و سخت افزاری برای مقاصدی که در درازمدت احتمال وقوع آن می‌رود مانند شرایط قرنطینه و وظایفی که دولت در شرایط قرنطینه در قبال مردم بعهده دارد و باید انجام دهد.
سازماندهی امکانات درمان های بالینی موثر و قابل دسترس برای بیماران احتمالی از طریق مراکز بهداشت محلات.
اینها و بسیاری از موضوعات دیگری که سبب پیشگیری از ابتلای به کرونای جدید می‌گردد می تواند در مدت زمانی کم‌تر، شیوه موثر مبارزه همگانی را با اپیدمی بیماری کرونای جدید به نتیجه مطلوب برساند.
