فاشیسم دولتی و نژادپرستی سیستماتیک علیه افغانستانی‌ها در ایران بار دیگر قربانی گرفت. براساس گزارش‌های شاهدان عینی، همزمان با روز همبستگی جهانی کارگران، مرزبانان جمهوری اسلامی اقدام به قتل وحشیانه چندین کارگر مهاجر افغانستانی نموده‌اند که به منظور یافتن کار و بعضاً به منظور پیوستن به خانواده‌های خود در ایران اقدام به عبور از مرز کرده بودند. گفته می‌شود که مرزبانان علاوه بر شلیک گلوله به سوی این افراد، پنجاه نفر را دستگیر، برهنه کرده و به رودخانه انداخته‌اند. درنتیجه تعداد نامعلومی از افراد یاد‌شده جان خود را از دست داده‌اند. تاکنون جسد هفت تن از قربانیان این جنایت هولناک کشف شده اما بیش از ۲۰ نفر دیگر همچنان مفقودالاثر هستند و احتمال می‌رود که به سرنوشت مشابهی دچار شده باشند. درجه وحشیگری چنان بالاست که حتی طالبان نیز هم‌مسلکان ایرانی خود را مورد اعتراض قرار داده‌اند. البته همچنان که انتظار می‌رفت مقامات رژیم اسلامی در ایران طبق معمول منکر جنایت خود شده و مدعی هستند که اخبار منتشره توطئه‌ای برای خدشه‌دار کردن روابط حسنه میان دو کشور همسایه می‌باشد.
فارغ از ادعاهای مقامات جمهوری اسلامی اما، این حقیقت دردناک از دیرباز برای همگان روشن بوده است که مهاجران افغانستانی‌تبار در جمهوری اسلامی ایران، همواره انسان‌هایی بی‌حق، و قربانیان تبعیض سیستماتیک و سیاست‌های نژادپرستانه بوده و هستند. مهاجران افغانستانی‌تبار و حتی فرزندان آنها که متولد ایران هستند، هرگز از حقوق برابر شهروندی برخوردار نبوده‌اند. درهمین حال، رژیم جمهوری اسلامی برای پیشبرد جنگ‌های ماجراجویانه خود در منطقه، در بهره‌گیری از همین انسان‌های بی‌حق لحظه‌ای درنگ به‌خرج نمی‌دهد. حاکمیت اسلامی در طول تاریخ موجودیت خود تلاش کرده و می‌کند که کارگران مهاجر افغانستانی را به‌عنوان عاملی برای تفرقه میان طبقه کارگر ایران و دلیلی برای وضعیت غیرعادلانه موجود در بازار کار و یا سایر نابسامانی‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی در کشور معرفی نماید. بویژه در شرایط هولناک ناشی از شیوع ویروس کرونا و عریان‌شدن بی‌کفایتی و فساد مطلق حاکمان در برخورد با آن، می‌توان انتظار داشت که مقامات رژیم برای انحراف افکار عمومی از دلایل واقعی این بحران سیاسی‌اقتصادی خودساخته، بیش از پیش به بهره‌گیری از چنین حربه‌هایی بپردازند.
ازاینرو درمقابل شکنجه و کشتار اخیر کارگران مهاجر افغانستانی که در تداوم سیاست فاشیستی حاکم در کشورمان صورت می‌گیرد، نمی‌توان و نباید سکوت کرد. سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) ضمن محکوم کردن این جنایت هولناک بر این باور است که مقابله با تبعیض و نژادپرستی سیستماتیک در ایران و دفاع از برابرحقوقی شهروندان و کارگران افغانستانی‌تبار در تمامی عرصه‌های اجتماعی، یک وظیفه همگانی‌‌ست. مبارزه فعال و پیگیر علیه نژادپرستی و عادی شدن آن، در کنار مقابله با سایر تبعیض‌های سیستماتیک همچون تبعیض جنسیتی، ملی و مذهبی، بخشی جدائی‌ناپذیر از نبرد هیچ بودگان برای دستیابی به دمکراسی و عدالت اجتماعی در کشورمان می‌باشد.
وقوع این جنایت هولناک در روز جهانی همبستگی کارگران یادآور وظیفه‌ای‌ست که بطور ویژه بر دوش فعالان و تشکل‌های کارگری و مدنی قرار دارد. بدون شک جنبش مستقل کارگری در ایران به طور پیگیر با ایستادن در کنار هم سرنوشتان خود، به مقابله با سیاست‌های ضدانسانی جمهوری اسلامی اقدام خواهد کرد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، دموکراسی و سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
