هنوز پس از گذشت بیش از ۱۵۰ سال، نابرابری سلامت آمریکایی های سیاه و سفید به جای خود باقی مانده است. برای ترمیم آنچه که امروز غلط خوانده می شود، درک بی عدالتی های گذشته امری ضروری است. فقط در این صورت است که ما می توانیم شروع به از بین بردن نژادپرستی ساختاری ای که در درون سیستم آمریکا نهادینه شده است، بنماییم. آگاهی از تاریخ برای کشف و شناسایی مکانیسم های اساسی در درک اینکه نژاپرستی چگونه خود را احیاء می کند تا نابرابری در سلامت را تولید کند، و درک از راه های قطع آن، ضروری است.
برخی از منتقدان جنبش “زندگی سیاهان مهم است” میگویند “خود این جنبش نژادپرستانه است”. استدلال مکرر آنها این است: همه زندگی ها مهم است. اما آنچه که در واقع در این نگرش گم شده است، نگاه تاریخی است. به اواخر قرن ۱۸ نگاه کنید، به همان آغاز تشکیل ایالات متحده، و می بینید که زندگی سیاهان در این کشور به نظر نمیرسید که اصلا هیچ اهمیتی داشته است.
در میان همه ظلم های بی امان نسبت به افراد برده، فقدان تأمین مراقبت های بهداشتی برای آنها، از همه مهمتر بود. بویژه مراقبت از نوزادان و کودکان بسیار ناچیز بود. مادران پس از زایمان مجبور میشدند هر چه سریعتر به مزارع بازگردند و اغلب باید نوزادشان را بدون غذا و مراقبت رها میکردند. میزان مرگ و میر نوزادان یکبار تا ۵۰ درصد تخمین زده شد. افراد بزرگسالی که به بردگی کشیده شده و علائم خستگی یا افسردگی از خود نشان میدادند، اغلب مورد ضرب و شتم قرار میگرفتند.
من به عنوان یک استاد دانشکده کار اجتماعی، راه های توقف نژادپرستی، ارتقاء عدالت اجتماعی و کمک به جامعه سیاهان جهت قدرتمند ساختن خود را مطالعه کردم. یک رابطه ای بین سلامت سیاهان برده و شکل گیری آمریکا وجود دارد.
تئوری پزشکی نژادپرستانه
اربابان سفید پوست، بردگانی را که برای آنها کار کرده و از کارشان ثروتمند شدند، تخریب نمودند و اغلب هم وحشیانه و بطور خشونت آمیز. برده داران با تکیه بر این دیدگاه گسترده که سیاهان فرودست بوده و بین آنها و سفیدها تفاوت بدنی وجود دارد، رفتار خود را توجیه کردند. تئوری پزشکی نژادپرستانه، یک عنصر مهم بود. این تئوری یعنی باور بر اینکه سیاهان ذاتا فرودست بوده و مانند حیواناتی هستند که نیاز به بد رفتاری دارند تا به درد کار بخورند .
افراد برده بسیار بد تغذیه می شدند، زیاده از حد کار می کردند و پرجمعیت بودند. همین امر باعث انتقال میکروب می شد. خانه های آنها هم به همین ترتیب بد بود، خالی، سرد و بدون پنجره یا نزدیک به پنجره. از آنجائی که برده ها حقوق دریافت نمی کردند، قادر به حفظ بهداشت شخصی نبودند. لباس هایشان شسته نمی شد، حمام معمول نبود، بهداشت دندان محدود بود و تختخواب ها تمیز نمی شدند. شپش، عفونت قارچی و ساس رواج داشت.
این رفتار با بردگان، از سیاهچال های مخصوص بردگان که توسط اروپایی ها در سواحل آفریقا ساخته شده بود، شروع گشت، یعنی از زمانی که بردگان سیاهپوست منتظر انتقال به دنیای جدید بودند. به عنوان مثال در کشور غنا شاید ۲۰۰ تن در یک فضای کوچک جا داده شده بودند که در آن می خوردند، می خوابیدند، ادرار و دفع می کردند. تحقیقات باستان شناسی نشان داده است که کف زمین ها مملو از استفراغ، ادرار، مدفوع و خون ناشی از قاعدگی بود. وضعیت در درون سیاهچال ها آنچنان مرگ آور بود که کسی به تمیز کردن آنها تشویق نمی شد، آنهایی که به این کار دست می زدند در معرض خطر ابتلا به آبله و عفونت روده نیز قرار می گرفتند.
بردگان بیمار به ندرت پزشک می دیدند
بیماری در میان افراد برده در مستعمرات و بعد از آن در ایالت ها معمول بود، ولی میزان آن در مقایسه با بیماری در میان سفیدها، متفاوت بود. تیفوس، سرخک، اوربون، آبله مرغان، حصبه و غیره در میان بردگان رواج داشت. صاحبان برده فقط بعنوان آخرین راه حل یک دکتر می آوردند. در عوض، ارباب سفیدپوست و زن او به برده ها مراقبت های بهداشتی ارائه میدادند، اگر چه آنها اصلا یک پزشک تعلیم یافته نبودند. زنان برده مسن تر نیز کمک میکردند و دانش خود را در مورد گیاهان، ریشه های گیاهان و نهال ها و قابلگی، از آفریقا به آمریکا می آوردند. سیاهان درست مثل هر امر دیگری، هیچ دخالتی در سلامت خود نداشتند. و چنانچه دکتری هم در کار بود، لزوما هیچ چیزی به بیماران سیاه در مورد وضعیت سلامت آنها گفته نمیشد. گزارش پزشکی برده مستقیما در اختیار صاحب برده قرار می گرفت.
زنان سیاه نقش های چندی ایفا می کردند. البته آنها بخشی از نیروی کار بودند و از بیماران مراقبت میکردند. اما آنها به مثابه ماشین تولید مثل تعداد بیشتر انسان های سیاه بودند. پس از ممنوعیت تجارت برده اقیانوس اطلس، صاحبان برده به یک منبع جدید کار نیاز داشتند. یک زن برده باردار این امکان را فراهم میساخت. تولد یک نوزاد به دنیا آمده در برده داری، به معنای سودهایی بود که بطور بالقوه نسل ها دوام می آورد، و این تولیدی بود که سرمایه گذاری ناچیزی را می طلبید.
تحقیقات پزشکی وحشتناک
برخی از زنان سیاه در آزمایشات پزشکی مورد استفاده قرار میگرفتند، بسیاری از این آزمایشاتی که بر روی بهداشت بارداری تمرکز داشت، بدون داروی بیهوشی صورت میگرفت. از آنجائیکه دانشمندان سفیدپوست درد عظیمی را بر زنان باردار تحمیل میکردند، گاها نوزادان مرده به دنیا می آمدند. بسیاری از پزشکان سفیدپوست و انستیتوهای پزشکی سفید، از طریق شکنجه این زنان برده، شهرت یافته و ثروت قابل ملاحظه ای کسب کردند.
عواقب نامطلوب سلامت سیاهان، باعث برخی از پیشرفت های پزشکی شد، مانند اختراع آینه پزشکی (اسپکلوم) برای تست های مربوط به زنان. طبق گزارش های مکرر یک زن برده ۳۰ جراحی زنانه را بدون داروی بیهوشی متحمل شده است. منافع پزشکی و همچنین منافع اقتصادی و سیاسی باید تأمین میشد.
هنوز پس از گذشت بیش از ۱۵۰ سال، نابرابری سلامت آمریکایی های سیاه و سفید بجای خود باقی مانده است. برای ترمیم آنچه که امروز غلط خوانده میشود، درک بی عدالتی های گذشته امری ضروری است. فقط در این صورت است که ما میتوانیم شروع به از بین بردن نژادپرستی ساختاری ای که در درون سیستم آمریکا نهادینه شده است، بنماییم. آگاهی از تاریخ برای کشف و شناسایی مکانیسم های اساسی در درک اینکه نژاپرستی چگونه خود را احیاء می کند تا نابرابری در سلامت را تولید کند، و درک از راه های قطع آن، ضروری است.
نویسنده: Eric Kyere
منبع : the conversation
