جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

نوام چامسکی: دونالد ترامپ دستاورد کرُدها در روژوا را به خطر انداخت – ترجمه ی ا.مانا

با ادامهٔ تهاجم ترکیه به روژآوا و شمال شرقی سوریه، تظاهرات هایی علیه آن در سطح جهان بوقوع می پیوندد. روشنفکران و شخصیتهای آکادمیک زبان به اعتراض گشوده، این جنگ را محکوم و با روژآوا و مناطق شمال شرق سوریه اظهار همدردی می نمایند. در ادامه، نظرات تنی چند از آنان آمده است.

پرفسور نوام چامسکی زبان شناس، فیلسوف و تاریخدان ایالات متحده آمریکا

«سخن گفتن از آنچه اتفاق افتاد دشوار است».

با تسلیم شرم آور به اردوغان، ترامپ نامش را به لیستِ ننگینِ رؤسای جمهور ایالات متحده آمریکا افزود که در ۴۵ سال گذشته بیرحمانه و شرورانه به کردها خیانت نموده اند. تصمیمش دایر بر واگذاری روژآوا به ارادهٔ اردوغان و اسد، بخصوص پس از آنکه میلیشیاهای کرد با حمایت هایی از سوی آمریکا داعش را با تحمل هزاران شهید شکست دادند، و پس از تعهد قاطعانهٔ آمریکا که از آنان در قبالِ تهاجمات روزافزون ترکیه حمایت می نماید، شرم آور است. بر سنگینی جرم ترامپ هنگامی افزوده می شود که دریابیم که خیانت او دستاوردهای کردها در روژآوا را (که حقیقتاً الهام بخش و خطری علیه تمامیت خواهی و قدرت متمرکز بود) در معرضِ خطرات بزرگی قرار می دهد. هر تلاش ممکن برای پایان دادن به این بیرحمیها و حمایت از قربانیان این جنگ ضرورت عاجلِ زمان ما است.

پروفسور فدریکو گیاردینی دانشگاه رم دپارتمان فلسفه، ارتباطات و سرگرمی ایتالیا

دفاع از روژآوا به معنای دفاع از آنانی است که بطور مداوم در خاورمیانه و دیگر بخشهای جهان علیه بیرحمی های جاری   مقاومت نموده اند. برای میلیونها فعال سیاسی، متفکر و شخصیت های آکادمیک، فرهنگِ سیاسی کردها در خط مقدم، روشی نوین برای تصور و بنای جامعه ای متفاوت – بر اساسِ خودمختاری محلی، حق تعیین سرنوشت، دمکراسی مستقیم و نبرد علیه مردسالاری بوده است، آنجا که روابطِ متقابلِ فرهنگها، روابط جنسیتی متفاوت و صحیح و احترام به زیست کره در جریان زندگی روزمره توسعه یافته است. تهاجم خشن و نفرت بر انگیز علیه کردها، تهاجمی است به امیدهای همه ما برای شیوهٔ جایگزین زندگی، که خشم و انزجار جهانی را بدنبال داشته و احساس همبستگی با نشانه های ارادی در دفاع از این شیوهٔ نوین زندگی را دامن زده است.

دکتر داریو آزلینی جامعه شناس و دانشمندِ علوم سیاسی ایالات متحده آمریکا

«مسئله بر سرِ انسانیت و نوع بشر است»

از تاریخ نهم اکتبر، ترکیه – دومین ارتش بزرگِ ناتو به همراه میلیشیاهای مسلمان القاعده و داعش – جنگی تجاوزکارانه را علیه روژآوا آغاز نموده است. هدف از این تجاوز ضمیمه نمودن سرزمینهایی به قلمرو ترکیه است. ژنوساید و اخراجِ ساکنان غالباً کرد، در کنار آشوریها، مسیحی ها، یزیدیها و عربها از دیگر اهداف این عملیات است.

SDF چند قومیتی، به رهبری مبارزان کرد، تقریباً بطور کامل داعش را شکست داد و در این راه یازده هزار نفر از یارانش را از داد. در روژآوا تنها نمونهٔ همزیستی چند قومیتی و چند مذهبی (در سراسر منطقه) بنیان نهاده شد. دمکراسی پایه ای و حقوق مساوی برای زنان از مشخصه های سیستم روژآوا بوده است.

ترکیه و متحدانش جنگ، اخراجِ ساکنان، نسل کشی، عدم تحمل، نژاد پرستی و استبداد را نمایندگی می نمایند. اردوغان در صدد به عقب برگرداندن چرخهای تاریخ است. ترکیه رؤیاهایش در موردِ تجدیدِ حیات امپراطوری کهن عثمانی را پنهان نمی دارد. آیندهٔ کُل این منطقه در روژآوا رقم خواهد خورد. چنانچه نقشهٔ ترکیه در مورد روژآوا تحقق یابد، به این منطقه نخواهد ماند. مقاومت در روژآوا و بقیه جهان علیه این جنگ ضروری است. مسئله بر سر انسانیت و نوع بشر است.

دکتر جوست یونگردِن، جامعه شناس، دانشگاه واخنینگن هلند

در حالی که ترامپ همیشه ترکِ سوریه را مد نظر داشته است، نظرات رسمی و رهبری سیاسی در ترکیه هیچگاه منطقهٔ خود-گردان کردها در مرزهایش با سوریه را نپذیرفته و آنرا خطری موجود تلقی و با استعارهٔ «تروریسم» مورد اشاره قرار داده است. بنابراین این دخالت نظامی در چهارچوب بزرگترِ تهاجم نظامی ترکیه قرار می گیرد. هرگاه به چهارسالِ گذشته نظری بیافکنیم، به تلاشهایی مکرر برای شروع جنگ در راستای بنای حکومتی قوی و توسعهٔ نیرویی منطقه ای بر می خوریم. خلاصه آنکه، مسیر حرکتِ ترکیه در چندین سالِ گذشته تمرکز قدرت و ایجاد حکومتی قدرتمند بوده است. حزبِ آ.ک.پ. و رهبرش اردوغان گفتمانی امنیتی را دامن زده اند که در آن کردها به مثابه خطری موجود غیر خودی تلقی شده، که به میلیتاریزه نمودن سیاست منجر گردیده است. از رهگذر جنگ، ترکیه در صدد القای برداشتِ خاص خود از دولت-ملتی قوی بوده است که قدرتی منطقه ای بحساب آید. فهم این نکته که این نقشه ها چقدر به درازا کشیده، اردوغان در قدرت بماند یا نه، و این طرحها از منظری متفاوت چه اثراتی داشته باشد (از جمله ظهور مجدد داعش)، مستلزم گذشت زمان است. آنچه که روشن است این است که برساختن این حکومت قدرتمند توسطِ اردوغان در کنارِ توسعه قدرت شخصی اش، از رهگذر جنگ علیه کردها به وقوع خواهد پیوست.

پروفسور کاریَن وسترهایم، دانشگاه برگن نروژ، ریئس کمیسون مدنی اتحادیه اروپا ترکیه

«تسلیم نشوید»

از روزی که ترکیه شمال شرقی سوریه (روژآوا) را اشغال نمود، امیدوار بودم که معجزه ای رخ دهد، مثلاً ترامپ تصمیم بگیرد که به حمایتش از کردها و YPG/YPJ ادامه داده و در همان حال پوتین از حمایت از اردوغان منصرف گردد. هر دو گروه عمیقاً متأسفند که به توهین آمیزترین و کثیف ترین وجه ممکن از پشت به کردها خنجر زده اند. با اینحال، میدانم که امید من واهی بوده است. حقیقت آنست که کردها که پوشش صفحات اول رسانه های عمدهٔ بین المللی در چهارده روز اخیر بوده اند، در حال حاضر با یک نسل کشی مواجه اند. در همانحال، این امر مشوق مردم به نشان دادن اعتراض خود به بیعدالتی بزدلانه و بیرحمانهٔ آمریکا در سراسرِ جهان بوده است. کردهایی که اکنون با تهاجم گروههایی از نیروهای متشکل از جهادیست ها، جبههٔ النصره و دیگر جنگجویان خارجی مواجه اند، بخوبی به کوتاهی دولتهای غربی، سازمان ملل متحد و ناتو آگاهند. اکنون خطر نه فقط نابودی، که از دست رفتن مدلِ اجتماعی دمکراتیکِ انقلابی است که زنان را به خطِ مقدمِ همهٔ بخشهای اجتماع رهنمون شده است.

در این لحظه کردها و پیشگامانشان YPG/YPJ در حال دفاع از دست آوردهایشان و آنچه بدان عشق می ورزند هستند. این همه، بدلیلِ سابقهٔ تاریخی مبارزات کردها، قدرت و ارداهٔ بی مانندشان در به پا خاستن و محقق نمودن اهداف شان، بر این باورم می دارد که به طریقی که جهان تا کنون شاهد نبوده است، مقاومت نموده – راهشان را یافته – و به هر طریق ممکن موفق خواهند شد.

برای مصلحت خودشان و ما، از آنان می خواهم که تسلیم نشوند. ما – دوستان شما در خارج از کردستان – آنچه در توان داریم و با تمام ابزار و وسایل دیپلماتیکی که در اختیارمان است – به انجام خواهیم رساند تا از شما حمایت نماییم. ما با وحشتی که با آن مواجهید غریبه ایم، ولی لازم است بدانید که با اندیشه و عمل مان متحد شما بوده و عشق عمیق و حمایت اخلاقی خود را بدینوسیله نثار شما می نماییم.

پرفسور یولی مِیدر، جامعه شناس (استاد بازنشسته دانشگاه بازل) – سویس

«به مخالفت با حمله نظامی ترکیه برخیزید»

مخالفتم را با حمله نظامی ترکیه به شمال سوریه و اخراج ساکنان آن اعلام می دارم. صدها هزار نفر آواره شده اند. در میان آنان، دهها هزار کرد وجود دارد. از حمایت ایالات متحده آمریکا و روسیه از اشغال نظامی ترکیه و بی حرمتی آن به قوانین بین المللی در عجبم. بهمین علت، در این شرایط موضعگیری شفافِ اتحادیه اروپا از اهمیت خاصی برخوردار است. اما واکنش ها محدود و تردید آمیز بوده اند – خصوصاً با توجه به روابط نزدیک اقتصادی ترکیه با اتحادیه اروپا. ترکیه، به مثابه عضوی از ناتو با پایگاه های نظامی بسیارش، چون دروازهٔ ژئوپلتیکِ خاورمیانه بوده است. این امر را جنگهای پیشین در افغانستان، خلیج و سوریه به نمایش گذاشته است.

بین سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۱۵، صنایع نظامی سویس درآمدی معادل ۲۸.۶ میلیون فرانک سویس از فروش اسلحه به ترکیه داشته، که در جاهایی دیگر هزینه شده است. کشورهای خاور میانه، درگیر در جنگهای داخلی،  میلیونها فرانک کمک مالی از سویس  دریافت نموده اند. با این وجود، تجارت بیشتر با ترکیه علیرغم تداوم نقض حقوق بشر در جریان بوده است.

با ابن حال، تعداد بسیارِ کسانی که هم اکنون در شهرهای سویس علیه تهاجم نظامی ترکیه در تظاهراتها شرکت می نمایند مایه امیدواری است. آنان با این مشارکت حمایت شان از حقوق بشر را به نمایش می گذارند. و این حمایت باید مهمتر از منافع اقتصادی باشد.

ا. مانا

منبع: ANF ARTICLES  – اکتبر ۲۰۱۹

https://akhbar-rooz.com/?p=10429 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x