در باغِ سینه؛
پستان های دلبرم:
سیب است و نارنج!
*
نرم می چکم از
کوزه ی روی دوشش:
بینِ پستان هاش!
*
پنهان کرده است:
دو لیموی بی قرار:
زیرِ پیراهن!
*
دو کبکِ کوهی:
چه آرام خوابیده اند؛
رویِ سینه اش!
*
دو سیه مارند!
گیسوانِ بافته اش
روی پستان هاش!
*
بِهِ نارس است!
و آن دیگر؛ سرخ انار:
زیبا پستان هاش!
اسن. پانزدهم دسامبر ۲۰۱۹
*هایکوهای بالا را با الهام از تک بیتی های اروتیک کردی، آمده در ترانه های عاشقانه ی کُردی سروده ام. به گمان من غنای اروتیک در موسیقی ی کردی آنچنان قوی و بی پرواست که همانند ندارد. دو نمونه از این تک بیتی ها را در زیر می آورم:
“کاشکای من بیاتام کوزه ی بان شانت
تک تک مه تکیام وه ناو مه مکانت!”
“تا ماچ نه که م نا رومه وه، لاو یاره له “بیاره”
مه مک چه پی زه ر ده به یه، ئه وه دیکه ی هه ناره!”
*همانند های ایماژیستی ی این اروتیسم ناب را می توان در نقاشی های “فریدا کالو” در ستایش زن نیز دید.
