جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

یادداشت اعتراضی خطاب به گردانندگان رادیو صدای همبستگی – مهرداد وهابی

توضیح اخبار روز: آقای مهرداد وهابی تصریح کرده اند که یادداشت اعتراضی آن ها خطاب به رادیو همبستگی از طریق این رادیو منتشر نشده است و از همین رو آن را برای انتشار در اختیار رسانه های دیگر قرار داده اند.

در پی پاسخ مثبت من به دعوت رادیو همبستگی پیرامون گفتگویی درباره تاریخچه نئولیبرالیسم و درنگی پرسشگرایانه در مورد معنای آن، مصاحبه ای با آقای سعید افشار در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۹ انجام شد. این مصاحبه در تاریخ۱۴ دسامبر در رادیوهمبستگی و پیشتر از آن در تلویزیون برابری پخش شد. دربخشی از این مصاحبه، من به نقد اظهارات آقای بهروز فراهانی در گفتگوی رادیوئیشان با آقای سعید افشار به تاریخ ۳ نوامبر ۲۰۱۹ تحت عنوان «خیزش علیه نئولیبرالیسم از آمریکای لاتین تا خاورمیانه» اقدام کردم. در زمان ضبط برنامه، مجری برنامه  نه تنها کوچکترین تذکری یا گوشزدی به اینجانب نکرد و مانع از آن نشد که این جانب در نقد آن نقطه نظرات  نام  ویرا بیاورم، بلکه به سنت همیشگی رادیو، راه را برای نقد نظر بازگذاشت. شاید همچنین به این سبب  که آقای افشار نیز آن را دعوتی به یک مناظره علنی میپنداشت  و تصور نمیکرد که پذیرش چنین بحثی از ظرفیت آقای فراهانی خارج باشد. لازم است یادآور شوم که نقد من بر گفتار آقای فراهانی خالی از هرگونه شائبه ترور شخصیتی، بی احترامی و هتاکی بود. در این مورد خواننده متن حاضر میتواند شخصا به گفتارم در رادیو همبستگی با عنوان «تاریخ و مفهوم نولیبرالیسم» (۱۴ دسامبر ۲۰۱۹) رجوع کند. انتقادات من تنها متوجه مضمون گفتار نامبرده بود و نه شخص وی. داوری من در خصوص فقدان صلاحیت و دانش علمی لازم وی در حوزه اقتصاد بود. برای آن که امکان بحث و گفتگوی دو جانبه باحضورخود ایشان نیز فراهم آید، من در همان گفتار از ایشان برای یک مباحثه علنی دعوت بعمل آوردم.

 تا زمانی که آقای فراهانی بعنوان یکی از مجریان رادیو همبستگی در برنامه هفتگی شان با عنوان «اعتصابات فرانسه، ۱۶ آذر دانشگاه و نگاهی به یک نفد غیراخلاقی» (۱۴ دسامبر ۲۰۱۹) اظهرات مرا « یک نفد غیراخلاقی» ننامیده بود، هیچیک از گردانندگان رادیو همبستگی و  تلویزیون برابری اعتراضی به اظهارات من نداشتند. اما پس از آن که آقای فراهانی زسما از هرگونه بحث علنی بامن به بهانه خودداری از «اتلاف وقت» انصراف داد، و مرا با عناوینی همچون «روشنفکر بورژوا لیبرال»، «منفعل»، و «اقتصاددان حشره شناس» مورد عنایت قرار داد، دیگر هیچیک از گردانندگان رادیو همبستگی و نیز  تلویزیون برابری از مسئولیت خود درباره پخش مصاحبه من چیزی نگفتند. آیا براستی به داوری این عزیزان اظهارات من «غیر اخلاقی» بود و یا آن که عوامل دیگری از جمله یارگیریهای سیاسی آنان را به سکوت وادار کرده است؟ مگر رادیو همبستگی تاکنون به دفعات گفتگوها و مناظره های انتقادی با یا بدون حضور مولفین سازمان نداده است؟ مگر درباره صحت و سقم انتساب کتاب حماسه سیاهکل به حمید اشرف از تنی چند از مورخین و دست اندرکاران بدون حضور آقای انوش صالحی دعوت بعمل نیامد؟ آیا این به معنای انکار حق آقای صالحی بر پاسخگوئی و مناظره علنی با مدعیان بود؟

 باور رادیو همبستگی  به روشنگری و نقد اندیشه ( البته بدون هتاکی) تاکنون یکی از دلایل پذیرش دعوت آنان از جانب من و بسیاری چون من بوده است. آیا این روش کار اکنون مورد تجدید نظر واقع شده است و از این پس در مصاحبه با گردانندگان این رادیو باید از اشاره به نقطه نظرات این یا آن، بویژه همکاران رادیو، در غیاب آنان پرهیزکرد؟ در اینجا نه تنها سنت فرخنده نقد و گفتگو زیر پرسش رفته است بلکه روشی بس نکوهیده آغاز به جانگرفتن است : رخصت دادن به هتاکی و بی حرمتی با توجیه پاسخگوئی به انتقاد. چرا آن رادیو ونیز تلویزیون برابری به گفتار موهن آقای فراهانی اجازه پخش داد؟ حتی اگر وی باسوءاستفاده از موقعیتش بعنوان گرداننده یک برنامه هفتگی توانست به اهانت بامن سخن گوید، این وظیفه سایر گردانندگان رسانه های مزبور بود که این روش را رسما مورد نکوهش قرار دهند و از من پوزش بخواهند.

اما درباره نحوه واکنش آقای فراهانی باید بگویم که مایه بسی تاسف  است. فرض را بر این بگذاریم که آقای فراهانی درباره موضوعات مورد مشاجره از شناخت و بضاعت علمی برخوردار است. پرسیدنی است که چگونه می توان دست رد به سینه یک مناظره علنی زد که عرصه مناسبی برای روشن کردن صحت  و سقم نظرات هر دو طرف دربرابر  افکارعمومی است؟ نباید پرسید چرا آقای فراهانی از این  فرصت برای «افشای نقطه نظرات یک بورژوا لیبرال» استفاده نکرده اند؟ مگر مدعیان اندیشه چپ نباید با یک «بورژوای لیبرال منفعل»، «اقتصاد دان حشره شناس» درباره مسائلی همچون نئولیبرالیسم مباحثه کنند؟ آیا  فعالیت انقلابی تنها به شرکت در تظاهرات خلاصه می شود؟ مگر از جمله وظایف فعالین چپ و چپگرایان بطور اعم کار پژوهشی و اندیشه ورزی نیست ؟ آیا این فرهنگ روشنفکرستیزی که پس از کودتای ۲۸ مرداد و بویژه در سالهای ده چهل به فرهنگ چپ  ایران راه یافت و هنوز در هر کجا که قافله تنگ میآید به کارگرفته می شود افتخاری است برای باصطلاح یک «فعال جنبش کارگری» ؟ نه تنها زبان و کلام بلکه منطق استدلالی آقای فراهانی برا ی شانه خالی کردن از مباحثه انتقادی باعث تاسف هر کسی است که اهمیت روشنگری را دریافته است، چه چپ باشد چه از هر گرایش دیگری.

روشن است که مخاطب اصلی من در این یادداشت نه شخص آ قای فراهانی، بلکه گردانندگان رادیو همبستگی می باشند. سکوت تاکنونی من به این امید بوده است که این عزیزان خود در صدد اصلاح آن چه انجام گرفت برآیند که پیش از این با راه و روش آن رسانه بیگانه بوده است. اما پس از این سکوت طولانی از ایشان می پرسم: ۱) آیا آوردن نام آقای فراهانی را «غیر اخلاقی » می دانید؟ اگر آری، چرامانع آن نشدید وگفتگو را در جا قطع نکردید ؟ در این صورت چه کسی مسئول این بی اخلاقی است؟ ۲) چرا به آقای فراهانی اجازه اهانت  شخصی به من دادید و آن هم یک هفته پس از أن گفتگوی بحث انگیز؟

 من در انتظارپوزش شما هستم تا بدانم که به سنن تا کنونی تان پایدارید.

مهرداد وهابی

مورخ ۲۲دسامبر ۲۰۱۹ برابر با اول دی ماه ۱۳۹۸

https://akhbar-rooz.com/?p=16637 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x