یکی از ملوک بی انصاف پارسایی را پرسید از عبادت‌ها کدام فاضل تر است. گفت تو را خواب نیم روز تا در آن یک نفس خلق را نیازاری. گلستان سعدی، باب اول، در سیرت پادشاهان
شاید بزرگترین خطای ترامپ در مبارزات انتخاباتی این بود که رقیبش جو بایدن را سلیپی جو یعنی جو خواب آلود نامید. چهار سال پیش، یکی از موثرترین حربه های ترامپ این بود که هیلاری کلینتون را مظهر شر بنمایاند. کاری به این ندارم که کارنامه هیلاری کلینتون و برنامه او چه بود. زن بودنش کافی بود تا آماج کین مردان ترامپ صفت شود. خود ترامپ در مناظره ها کلینتون را خبیث نامید، با همان لحنی که همه مردان ضد زن دارند. طرفداران ترامپ به سبک آنچه از روایت های یهودی ستیزانه می شناسیم، شایع کردند که هیلاری کلینتون و اطرافیانش در زیرزمین یک پیتزافروشی به بچه ها تجاوز می کنند.
امسال رئیس جمهوری که چهار سال پیش سوار بر موج زن ستیزی به کاخ سفید رسید، ترجیح داد کهولت و رخوت بایدن را موضوع حملاتش به رقیب کند. ترامپ بارها گفت بایدن به جای اینکه به میان مردم برود، در زیرزمین خانه اش پنهان شده است و از آنجا می خواهد به کاخ سفید برود. سخنرانی های بایدن و مناظره ها نشان داد ترامپ خیلی بیراهه نرفته است.
اما بایدن نمی توانست در عین حال خواب آلود و نماد خباثت باشد. ترامپیستها تمام ماه های منتهی به رأی گیری را منتظر سورپرایز اکتبر ماندند. انتظارشان بیهوده بود. کمپ ترامپ برگ برنده ای علیه رقبا رو نکرد مگر همان تفاوت چشمگیری که در آخرین روزهای کارزار، دیده شد: از یک سو ترامپ که هر روز به چند ایالت می رفت تا در اجتماعات بزرگ بدون رعایت پرتکل های بهداشتی سخنرانی کند، و از سوی دیگر رقیبی که صدایش به سختی شنیده می شد و نطق هایش با فاصله از معدود حاضرین و نیز فاصله حاضرین از هم برگزار می شد.
ترامپ توانست به ویژه پس از طی دوره کوتاه ابتلا به کورونا، سینه سپر کند و به طرفدارانش بگوید ببینید این منم که کورونا را در خود شکست داده ام و در کشور نیز شکست خواهم داد. او توانست بیش از آنچه انتظار می رفت طرفدارانش را بسیج کند، علیرغم بیش از دویست هزار مرگ و میر کورونا در کشور تحت اداره ترامپ، ثروتمندترین کشور جهان.
بسیج در طرف مقابل اما از نوعی دیگر بود. فیلمی دیدم از یک زن فعال سیاهپوست در یکی از تجمعات اعتراضی به قتل سیاهان توسط پلیس. آن زن خطاب به جمعیت می گفت به آن یکی رأی بدهید. حتی اسم بایدن را نمی آورد. نوام چامسکی چند هفته پیش، رأی به بایدن را توضیح داد: یک رأی سلبی و نه ایجابی. شعار اصلی این بود: دامپ ترامپ. که می شود ترجمه اش کرد ترامپ را به زباله دان بیاندازید.
در جهان فعلی هر بار که رئیس یک دولت، بادی در غبغب می اندازد و عده ای را جمع می کند و صدایش را بالا می برد تا بگوید چکار می خواهد بکند، باید فرار را بر قرار ترجیح داد. پس رئیس دولتی که هنوز قدرتمندتر از همه دولتهای دیگر است، هر چه خواب آلودتر باشد بهتر است. ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان.
برای من دنبال کردن انتخابات آمریکا به همان یک جمله ای می ارزید که ترامپ در مناظره اول از رقیبش شنید: مرد، می شود دهانت را ببندی؟ در این چهار سال اخیر، و حتی قبل از آن، در جریان کارزار ۲۰۱۶ ترامپ، هر بار که این مرد پشت تریبون قرار می گرفت روی اعصاب بسیاری رژه می رفت. در یک گزارش از یک زن پرستار آمریکایی شنیدم که می گفت هربار ترامپ بر صفحه تلویزیون ظاهر می شود صدای تلویزیون را قطع می کنم. همین که در آینده صدای ترامپ را کمتر می شنویم تمدد اعصاب است.
دنیا که سهل است، آمریکا هم با رئیس جمهور شدن بایدن بهتر نخواهد شد. اما شکست ترامپ، دفع شری است که اگر انتخابات امسال را می برد باید به مدت چهار سال دیگر تحمل می شد. درست مثل کورونا، که پس از آن، از خانه که بیرون برویم دوباره همان جهان ویران را می بینیم، اما در عین حال نفس راحتی خواهیم کشید، اگر ویروس قبل از آن کلک ما را نکند.
آیا انتخابات آمریکا برای ما ایرانی ها هم درسی دارد؟
برای همه شاید نه، اما یکی برای کسانی که یک ربع قرن است مدام در گوش ما می خوانند باید به پای صندوقها رفت تا جمهوری اسلامی اصلاح شود. این که خامنه ای بر خلاف ترامپ، خود را به رأی نمی گذارد و حتی در گزینش تدارکاتچی هایش همین حد معیوب از آزادی انتخاب و شمارش آرا در آمریکا، در ایران وجود ندارد، پیش کش. اینها به کنار، توصیه من به مبلغان شرکت در انتخابات ایران این است که به همان تبلیغ رأی سلبی اکتفا کنید. اگر بگویید رأی ما علیه یکی است و نه رأی به کسی، شریک جرم کسی که به او رأی می دهید نمی شوید.
دوم، بد نیست کسانی که می پنداشتند از نمد فشار حداکثری، کلاهی به آنها خواهد رسید، از حالا به فکر راه شرافتمندانه تری برای کسب یا پر کردن اوقات فراغت خود باشند.
گروهی بیمارگونه و خودشیفته و خود دوست داشتنی وقتی در مقامی قرار می گیرند خود را فقط خود می دانند و بقیه را ناخود.
این خود شیفتگان ماموریت یافته و یا خود رسالت دار دانسته متوهمان و کودکانه پرت وپلاهایی را تکرار می کنند و اگر این تیپ افراد در مصدرکار باشند و یا مصدر کاری شوند، خود را مجاز به هر روش شیادانه می دانند و شارلاتانیسم را موجهه نشان می دهند.
حال ممکنست گفته شود چرا این مطالب آورده می شود.
باید گفت حکایت، حکایت پاسخگویی به مطالب لطیف نامی است اگر چه ممکن است در این پاسخگویی او نیز بگونه ای مطرح شود و امتیازی برای او باشد که دراین مواقع باید گذاشت پارازیت گونه بگوید و خودشیفته برود اما گاهی نکاتی را می آورد که باید پاسخی به این تیپ افراد داد.
باز هم از همگان پوزش می خواهم چون ممکن است این مطالب برای آنان اتلاف وقت باشد.
لطیف از من خواسته《متین و….》 به پرت و پلا های تکراری و مامورانه اش پاسخ دهم.
باید بگویم
تو خود می دانی که پاسخ را گرفتی این مظلوم نمایی هایت ناشی از دریافت پاسخ هاست.
اما از اینکه اعمال پارازیت گونه ات تحمل می شود و فضا برای اظهار نظراتت بسته نمی شود باید این را از روش و نگرش گردانندگان اخبار روز بدانی که نمی خواهند سانسور را احیا کنند و نمی خواهندسانسور را به رسمیت بشناسند.
اما این تکرار مکرارات شما سواستفاده از رفتار آزادی خواهانه دیگران است.
لطیف گفت《اگر فحش خواهر و مادر بدهی دیگر پاسخ نمی دهم》
باید بگویم پاسخ دادن و ندادن به خودت مربوط است.
اما این را هم بگویم من در دوران کودکی ،نوجوانی و جوانی بخاطر نوع تربیت با ادبیات فحاشی میانه و رابطه ای نداشتم اگرچه در محلات و محیط های اجتماعی بودیم که ادبیات فحاشی رواج داشت و برخورد های کوچه بازاری فراوان بود اما
آن روش تربیت بدور از فحاشی ملکه ذهنم شده است؛
پس در میانسالی در رفتارم ادبیات فحاشی جایی نخواهد داشت؛ اگر چه ممکنه است گاهی طرف مقابل بخاطر رفتار ناپسندش مستحق بعضی از کلمات گهربار کوچه بازاری
باشد باز هم ادبیات کوچه بازاری در پاسخگویی جایی ندارد.
اما لطیف نامیده شده!
تا اینجا پاسخ به پاسخت طولانی شد.
اما برویم سراغ امام زمانیان کشور و جهان
که پرت و پلا گویان و خود شیفتگان این دوران شده اند. باید گفت
نهایت کار این تیپ افراد چپاولگری و شارلاتانیسم است.
گروه امام زمانی درون حاکمیت
گروهی چپاولگر و شیاد که دچار توهم و خود شیفتگی نیز هستند
که حاصل کارشان چیزی نبوده و نسیت جز ویرانی هایی برای کشور که این لطیف با این حرکات مامورانه اش می خواهد نگرش آنها را پررنگ کند و‌با آدرس غلط دادن ذهن ها را به سمت دیگر ببرد و با ژست مبارزاتی همه را نا اهل می خواهد نشان دهد ودلقکان امام زمانی حکومت را اهل و حق نشان دهد.
وارد جزئیات شدن از حوصله این مکان خارج است.
کدام آبان؟ از شفیعی کف کرده که طبع شعرش فقط برای دانشجویان ترور شدهٔ کابل گل می کند بپرس اسماعیل.
امیرخان،لطفا قیاس بنفس نکن و به جای قسم خوردن بی دلیل و پوزش خواهی بی مورد از همگان و انگ زدن کلیشه ای،یه کمی فکر کن و ایرادات و نواقض و ناراستی های مطلب لطیف را برجسته کن و پاسخ بخواه.
امیر خان،حرفا می زنی،مموتی و مصباح یزدی کجا و من کجا؛درهرحال از قدیم گفتن آب نطلبیده مراد است،بنابراین تحفه گرانبها شما را می پذیرم،منتهی من اگر جای شما بودم وقتم را صرف مموتی و مصباح یزدی و یاران امام زمانش نمی کردم و به سفارش «پدیده* فارغبال» گوش می کردم و با مموتی و مصباح یزدی و یاران امام زمانش دهن به دهن نمی شدم.
کدام آبان؟ ازخواهرمری و فرماندار شهرقدس و عباس گروگانگیر و رئیس آبدارچی بیت مقام مسلح لنگری بپرس اسماعیل!
امیر خان،با پارگراف آخر کامنتت کاملا موافقم،دستمریزاد!
آری من اهل زدنم،چه کنم،دست خودم نیست،من عقربم و وقت لاس زدن و لوندی کردن ندارم؛بنابراین حرف دیشبم و دوباره تکرار می کنم:یه نفس عمیق بکش و خیلی میتن و شمرده و مستند،جواب متن و بده و نقد و نظر و تحلیل و خودت را بنویس؛وگرنه از این تاریخ به بعد اگر فحش خواهر و مادر هم که بدهی؛مثل میر ارتجاع سیبیل مصنوعی میذارم وحقارت و رذالتم را توجیه و تفسیر می کنم که ادب مرد بهز دولت اوست و مثل فریبا خاتمی ماتیک می زنم و تعامل و تساهل میکنم و نشنیده می گیرم.
امروز خس و خاشاک ها در دفاع ازادعای بی اساس ترامپ،به خیابانها ریختند و شعار«رای من کو» سر دادند اسماعیل.
پ.ن.
میرزا بنویس روزی نامه نظام قاتلین،سیاهه ای با عنوان «جای خالی حکمرانی توانمند» خط خطی کرده و بعد از ۴دهه قتل و غارت و تجاوز،اعتراف نموده است که برای سر پا گرفتن نظام و حفظ خوان یغماش؛به حکمرانی توانمند نیازمندیم که یافت نمی شود«مگر اینکه جو بایدن همتی کند»البته متن داخل پرانتز و سهوا و عمدأ جا انداخته است.
*«پدیده فارغبال شنبه, ۳ آبان, ۱۳۹۹ ۲۲:۵۳،پاسخ به امیر ایرانی.
آقای امیر ایرانی ترجیح دادم و میدهم که جوابی به «لطیف» ندهم.
بهترین راه برای رفع پارازیت های «لطیف» در اخبار روز بی توجهی به اوست»
با پوزش از همه
گاهی فردی مطلبی می آورد که به او باید پاسخی داد و گرنه او زیادی هوایی می شود.
فردی که در سیر تکاملی پست رفتش نام لطیف را بر خود نهاده از من خواسته خودزنی نکنم که باید به ایشان بگویم:
به جان آنهایی که دوست داری مثل دار و دسته امام زمان خواهان حکومتی از دلقکی به نام مموتی و مصباح یزدی تا دلقک های کوکی دیگر،
خدا به سرشاهده و به جان تمام نادرستان عالم،
نه خود را به در می زنم
نه خود را به دیوار می زنم
عمرن اگر خود را بزنم
اما خود می دانی شما اهل زدن هستید
هم دیگران را به در می زنید
هم دیگران را به دیوار می زنید
کلن هر کس را دوست داشته باشید اگر گیر بیاورید می زنید
کدام آبان ؟ ازریشه های نیزار ماهشهر بپرس اسماعیل!
امیر خان،قبلا بهت گفتم که خودت به در و دیوار نزن،حالا بهت می گم بجای اینکه خود زنی کنی،یه نفس عمیق بکش و خیلی میتن و شمرده ومستند،جواب متن و بده ونقد ونظروتحلیل و خودت را بنویس تا بادکنکهای تعاملی و تساهلی و اعتدالی و تحولی های دولت امنیتی چیز یاد بگیرند.
سبز و بنفش های قهوه ای زیتونی شده نظام قاتلین از فهم بدیهیات عاجزند اسماعیل!
این لطیف چرا مثل هم پیالگی هایش در حکومت مقدس آقا امام زمانیش از باخ ترامپ به وحشت افتاده است!؟
این حرافی ها او و این جملات تکراریش و دل سوزاندن برای ترامپ خودش پرسشی است.
نگران چه هستی،بایدنی های نظام قاتلین تا اطلاع ثانوی باید سینه خیز بروند اسماعیل.
ترامپ اوج تناقض نیست. اوج تناقض،معمم ها و مکلاء های منفعتی و مصلحتی هستند که معتقدند که هدف وسیله را توجیه می کند.
با نسل اخته ای معاصریم که به ۴ دهه قتل و غارت و تجاوز افتخار میکند اسماعیل.
ترامپ اوج تناقض نیست. اوج تناقض،بادکنکهای سبز و بنفش و قهوه ای و زیتونی هستند که برای رضایت خاطرشان،به ادعای ترامپ ریشخند می زنند و شباهت عملی ترامپ و با نخود وزیر جنایات دهه ۶٠ را تحریف می کنند و نعل وارونه می زنند که ادعای ترامپ آدم و یاد ادعای مموتی می اندازد.
ترامپ اوج تناقض نیست. اوج تناقض،لوندی و اطوار تدبیری ها و اعتدالی ها و تحولی ها و توبره و آخوریهایی هستند که می دانند چه کسی سال ٨٨ پیش ازاعلام نتایج رای گیری خودش را رئیس جمهور خوانده و نتیجه انتخابات را نپذیرفته است؛منتهی حسب معمول خیار و موز بایدن را می ببینند و کدوی ترامپ نمی بینند.؟!
نخبه کیلو چنده،حرامیان نظام قاتلین پخمه هم نیستند اسماعیل.
امریکا که سهل است،بادکنکهای سبز و بنفش و قهوه ای و زیتونی نظام قاتلین و کُره ماه هم که ببرید و ببرند و بروند،عضو ناسا و استاد دانشگاه و نظریه پرداز و تئوریسین و تحلیلگر مسائل سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و مجری و خبرنگار و گزارشگر و سه لیتری و دولیتری و غیروذالک هم که بشوند؛باز یه بادکنک رنگی بیشتر نیستند،چرا که هویتشان عوض نمیشود.
دوربینی ها و تربیونی ها و اتاق فرمانی ها،مرا یاد کاپوها می اندازند اسماعیل.
ترامپ به حکم قضات دیوان عالی آمریکا،تسلیم هم که بشود،باز تا اواخر دیماه رسما رئیس جمهور است و کابینه بایدن باید تا فروردین منتظر رای مثبت مجلس سنا این پا و اون پا بکنند،بنابراین جای نگرانی نیست،چرا که اگر بحث مذاکره ای هم در کار باشد،بایدن با دولت امنیتی سبز و بنفش هایی که تاریخ مصرفشان منقضی شده است،وارد بحث و گفتگو نخواهد شد.
پروژه بگیران و قراردادی های وزارت خارجه آمریکا شدن صدای بی صدایان اسماعیل.
براندازان مطمئن باشند که خوشحالی بایدنی های نظام قاتلین خیلی طولانی نخواهد بود،آنهایی که باور ندارند،نوار قتلهای زنجیره ای نویسندگان و مترجمین و بستن روزنامه ها و دستگیری روزنامه نگاران را ریواندر کنند تا دریابند که همه آن جنایات ریز درشت در دورانی اجرایی شد که فریبا خاتمی دلبری میکرد و کلینتون دمکرات ناز می کشید؛براندازان و فعالین سیاسی و غیرخودی های نظام قاتلین روزهای سختی در پیش خواهند داشت.
جناب مبشری باسلام.
من بر این باور هستم که تاثیر انتخاب بایدن بسیار بیشتر است از صرفا برداشتن ترامپ. این موضوع شاید تا قبل از ظهور ترامپیسم که نسخه آمریکایی پوتینیسم است تا حدی درست بود مانند جایگزین کردن بوش با اوباما. آنچه از نظرها دور مانده چرائی پیروزی ترامپ در در مقابل خانم کلینتون است. ترامپ در مبارزه درون حزبی به گونه ای توهین آمیز و تحقیر آمیز به تمامی سران و رقبای حزبی خود حمله کرد, حتا به گونه ای شخصی. او بدون هیچ پروایی از هکر های روسی خواست که ایمیل های کلینتون را منتشر کنند . توهین او به اقلیت ها , مهاجرین, و زنان در بین هیچ کاندیدائی تابحال دیده نشده بود.با تمام آنچه ترامپ کرد و گفت ,ترامپ و تیمش هیچ امیدی به پیروزی در مقابل خانم کلینتون نداشتند اما ترامپ متوجه شد که در ۵۰-۶۰ سال اخیر حزب جمهوری خواه با همکاری رادیو و نشریات دست راستی و فاکس نیوز چنان لشگر نژاد پرست, زن ستیز, مذهبی و ضد علمی آفریده که او براحتی میتواند در راس آن قرار گیرد وآن ها را گوسفند وار بدنبال خود بکشد. این شناخت را او به خوبی با این جمله نشان داد که حتا اگر من در روز روشن در خیابانی در شهر نیویورک اسلحه بکشم و کسی را بکشم هوادارانم باز هم مرا پشتیبانی میکنند.( نقل به مطلب) این دقیقا مانند همان لشگر مزهبیونی بود که شاه برای مبارزه با کمونیسم در ایران پرورش داد و خمینی مال خود کرد و گوسفند وار بدنبال خود کشید. اما نکته مهم در این میان بر خلاف آنچه در ایران که راست روی اصولگرایان سبب راست روی بیشتر اصلاح طلبان شد در امریکا حزب دموکرات به عکس و بیش از پیش به علت ترامپ به چپ رفت. برای اولین بار افرادی چون برنی ساندرز و اکازیو کورتز با حفظ عنوان سوسیالیست به این حزب پیوستند. افزایش مالیات بر ثروتمندان, افزایش حداقل دست مزد به ۱۵ دلار, جایگزین کردن سوخت های فسیلی با غیر آلاینده, بازگشت به عهدنامه پاریس, بازگشت به سازمان بهداشت جهانی, اصلاح رفتار پلیس با اقلیتها و امکان پیوستن همگان به بیمه درمانی دولتی نمونه های ارزشمند از پیوستن سوسیالیست ها و نیرو های پیشرو به این حزب است.
با سپاس از یادداشت شما
موضوعی که می تواند در این شرائط علت شکست ترامپ را در انتخابات نشان دهد توجه به نتیجه ی آرا در ایالاتی ست که ترامپ بر خلاف نتایج تاریخی و سنتی حزب جمهوریخواه در ۴ ایالت میشیگان ، نبراسکا دوم، پنسیاوانیا و ویسکانسن مردم بیشتری به بایدن رای دادند و حزب دموکرات برای اولین بار در این ایالت برنده شدند.
۳ ایالت نیز هنوز اعلام نشده ست.
*جمهوریخواهان برای بار ششم ، پشت سرهم در ایالات زیر برنده شدند:
آلاباما – آرکانزاس – آیداهو – کانزاس – کنتاکی – لوئیزیانا – می سی سی پی – میسوری – مونتانا – نبراسکا – اول نبراسکا – سوم نبراسکا – داکوتای شمالی – اوکلاهما – کارولینای جنوبی – داکوتای جنوبی – تنسی – تگزاس – یوتا – ویرجینیا غربی – وایومینگ
برای بار سوم در : ایندیانا –
برای بار دوم در: فلوریدا – آیووا – مین دوم – اوهایو –
برای بار اول در : ؟؟؟؟
( نتیجه سه ایالت معلوم نیست. ممکن ست ترامپ در بعضی برنده شود)
* دموکرات ها برای بار ششم پشت سرهم در ایالات زیر برنده شدند:
کانکتیکات – هاوایی – ایلینوی – کالیفرنیا – مین – ماین اول – مریلند – ماساچوست – مینه سوتا – نیوجرسی – نیویورک – اورگن – رود آیلند – ورمونت – واشنگتن –
برای بار پننجم در: نیوهمپشایر
برای بار چهارم در: کلرادو – نوادا – ویرجینیا
برای بار اول در : میشیگان – نبراسکا دوم – پنسیلوانیا – ویسکانسین
در نتیجه این ۴ ایالت که دموکرات ها برای اولین بار برنده شدند و آن سه ایالت که هنور شمارش تمام نشده سرنوشت انتخابات را رقم زدند وبقیه ایالات با گذشته فرقی نداشته ست.
*****
اما در مورد ا سیستم انتخاباتی آمریکا سئوالات و موضوعات مختلف در مقایسه با اروپا وجود دارد و فراوان ست که نیاز به برخورد نزدیک دارد:
۱ ـ هر ایالت ۲ سناتور انتخاب می شود که فرقی بین ایالت های کم جمعیت و پرجمعیت نیست؟ ( ۱۰۰ سناتور)
۲ ـ ۵۳۸ نماینده برای کنگره انتخاب می شود (به نسبت جمعیت در هر ایالت مثلا پنسیلوانیا ۲۰ نماینده)
۳ ـ در رای گیری برای رئیس جمهور بعداز شمارش آرا ی کاندیداها ، هر که بیشر رای آورده برنده ی ایالت می شود و به تعداد سهم کنگره تعداد ( الکتترال) را بخود اختصاص می دهد مثلا در پنسیلوانیا بایدن ۲۰ الکترال گرفت. کاندیدی که بعداز پیروزی در ایالات مختلف در مجموع ۲۷۰ الکترال کسب کرده باشد برنده انتخابات در سراسر آمریکا ست.
بایدن تا امروز ۱۹۰ الکترال بدست آورده ست.
شناخت سیستم انتخابات آمریکا و اروپا و برخورد موشکافانه و انتقادی به آنها برای کسانی که به دموکراسی پارلمانی در جهان باور دارند و برای ایران هم آرزو می کنند لازم و آموزنده ست
درود مجدد به آقای دبیری!
قانون اساسی آمریکا که بیش از دویست سال پیش نوشته شده عملا راه را بر تجدید نظر در قانون اساسی و از جمله قانون انتخابات بسته است. اکثریت مردم آمریکا با سیستم کنونی انتخاباتی که به نوعی مغایر هم ارزش بودن آرا تک تک مردم است، مخالفند، اما تقریبا شانسی برای تغییر این سیستم پیش پایشان نیست، چرا که تغییر نیاز به رای سه چهارم و دو سوم نمایندگان کنگره و سنا را دارد که چنین چشم اندازی بعید به نظر می رسد. آنوقت شما از من نوعی یا آقای مبشری می خواهید که راه حل عملی برای حل مشکلات انتخاباتی، به زعمای آمریکا بدهیم؟ نه اینکه آنها منتظر نظرات شهر وندان جهان و آمریکا هستند تا با گوش دل بشنوند و پاسخ دهند.
با احترام
مطالعه بعضی نظرات که انتقادی به نوشتار آقای مبشری داشتند باعث می شود یکبار دیگر نوشتار مطالعه شود که در تجدید مطالعه مشخص خواهد شد که آقای مبشری به درستی چند نکته را متذکر شده است و
۱-ایشان توانسته
هوچی گری و فریبکارانه عمل کردن با رفتار دلقک گونه ی توامان با رگه های نژاد پرستی ضد انسانی شخصی به نام ترامپ را به تصویر بکشد.
۲- ایشان بدرستی می گوید
مردم گاهی چاره ای ندارند در انتخابات سلبی عمل کنند؛
چون می بینند اگر کسی باشد در زندگی روزمره آنها مشکلاتی مخربی پیش می آورد، این مردمان به خود می گویند این موجود نباید باشد اما ممکنه از آنی هم که انتخاب می شود چندان هم راضی نباشند.
۳- ایشان
بگونه ای تفکر آزادی خواهی و دمکراسی خواهی را در نوشتار پررنگ کرده است
و بیان می دارد
در دمکراسی ممگنه است گاهی شیادی برای مدتی حاکم شود اما خیلی زود با رای گیری بعدی پایین کشیده می شود.
از آوردن موارد دیگر صرف نظر می شود.
باید به هموطنان گفت
گاهی باید نوشتار را چند بار خواند تا فهمید چی به چیست!؟
هیلاری کلینتون و همه شرارت و رذالتش را آماج زن ستیزی دانستن عجیب است. چه ضرورتی دارد برای محکومیت ترامپ معلوم الحال پرده ای روی شرارت کلینتون ها بکشید؟!!
خانم لیلا !
هموظن نادیده عیبی ندارد ، بعضی از مقاله نویسان ایرانی دوست دارند مثل بعضی حکیم های های قدیمی «دکتر علفی»
چند جور دوا را برای محکم کاری برای مریض بیچاره تجویز کنند تا بلکه یکی از آنها شانسکی افاقه کنه و بیمار را بهبود بخشد.
امروز هم ویتامین ب کمپلکس ترکیبی از چند ویتامین در فروشگاه بدون نسخه موجود ست .ولی درست نیست که آدم همین طور بالا بندازه تا با یک قرض کمبود اغلب ویتامین ها را جبران کنه « شوخی کردم !»
ولی خارج از شوخی بعضی از دوستان می خواهند با یک مطلب مثلا در مورد انتخابات اخیر آمریکا ، همزمان حساب همه را برسند. ترامپ .بایدن ، دموکراسی آمریکا ، یهودی ستیزی ، زن ستیزی ، نژاد پرستی ، انتخابات دوره های قبل ، هیلاری کلینتون ، حکومت ایران ، ولی وقیح و….. ا
از همه جالب تر می گوید : «دنیا که سهل است، آمریکا هم با رئیس جمهور شدن بایدن بهتر نخواهد شد.» این ها را به بهانه ی انتخابات آمریکا ردیف می کند تا برای پیشگیری که مبادا پرسیده شود آیا نویسنده :
طرفدار حزب دموکرات ست با جمهوریخواه آمریکا ؟
طرفدار هیلاری کلینتون هم بوده ست.؟
طرفددار خامنه ای یا جمهوری اسلامی ست؟
فکر می کنه با تغییر رئیس جمهور آمریکا وضع دنیا یا آمریکا بهتر میشه؟
البته این پیشگیر ها ناشی از نبودن اعتماد به نفس ست وگرنه ؛ در صورتیکه در این روزها و از ماهها قبل در مورد این انتخابات هزار یک فاکت خنده دار و گریه دار وجود داشته که آدم می تواند برای تحلیل خود استقاده کند بدون اینکه باکی از زیر سئوال رفتن این یا اون داشته باشد .
ولی نه ! حتما باید همه بدانند که« با این انتخابات نه دنیا و نه آمریکا با رئیس جمهور شدن بایدن بهتر نخواهد شد» نتیجه ی اخلاقی و سیاسی و ایدئولوزیک :
آن ۷۰ مییلون نفر که به بایدن رای دادند که در تاریخ آمریکا بیسابقه ست کار بیهوده ای کردند.
یاد جوانی بخیر : تنها ره رهائی …..!
آقای هومن دبیری ظاهرا هیچ گونه مدارهایی در ارتباط با نقد سیستم انتخاباتی ایالات متحده آمریکا از خود نشان نمی دهند. درست است که مقایسه انتخابات در آمریکا و ایران زیر حاکمیت اسلام سیاسی، قیاس خیلی دقیقی نیست، اما انتخاباتی که در آمریکا صورت می گیرد، در مقایسه با انتخابات های مشابه در اروپا، خیلی افتخار آمیز به نظرنمی رسد. انتخاباتی در حقیقت تک حزبی و با دو بال راست و چپ، که پول و قدرت در آن حرف اول را می زند، وهمچون جمهوری اسلامی، آرا مردم بصورت مستقیم رئیس جمهوری را بر نمی گزیند. این حق شماست که شیفته سیستم انتخاباتی آمریکا باشید، اما به دیگران هم این حق را بدهید که منتقد چنین سیستمی باشند و آنرا حتی با ارتجاعی ترین کشورها مقایسه کنند
با احترام
اشتباه می فرمائید. من در مقامی نیستم که برای مردم ۵۰ کشور آمریکا از راه دور «هنمود» و انتقاد از سیستم انتخاباتی آنها بفرستم ولی اگر شما می توانید بجای عصبانی شدن استدلال بفرمائید. سئولاتی که از آنقای مبشری کردم را شما هم می توانید جواب دهید.
ً موضوع انتخابات آمریکا در یک روز برای ۵۰ ایالات آمریکا چه در گذشته و چه امروز با تمام امکانات دیجیتالی کار آسانی نیست . به خصوص در شرائط پاندمی .
ولی پیچیدگی و نارسائی های انتخاباتی نیاز به پیشنهاد های عملی و تغییرات میدانی دارد که کارشناسان و منقدین همیشه در این زمینه فعال بودند و ادامه دارد.
آقای مبشری ایا می توانید در مورد « همین حد معیوب از آزادی » که در نتیجه گیری خود ابراز داشته اید استدلال نمائید ؟
چگونه « همین حد معیوب از آزادی انتخاب و شمارش آرا در آمریکا،» را اثبات می کنید؟ کدام عیب یا عیب ها مورد نظر شماست ؟ ً
آقای هومن دبیری من فکر نمیکنم جوابی برای سوالتان بگیرید. توجه داشته باشید که شما با تفکر فرقه و طریقتی سروکار دارید که دهه ها کعبه آمالش کشور شوراها بوده و چند سالی است که از دیکتاتوری پرولتاریا دیگر با آن شور و غوغای سابق دفاع نمیکند ولی با این همه پیروان این طریقت خود را در مقامی میدانند که به تمامی دنیا درس دمکراسی بدهند و حتی در مقام شهروند یک کشور ثالث موضع بگیرند.
ایوب گرامی ، من در سوئد زندگی می کنم در این چند روز از ۸ حزب چپ تا میانه و راست و ماورای راست نژاد پرست ؛ بغیر از این آخری بقیه احزاب در مصاحبه های تلویزیونی برخورد های ترامپ را نقد می کنند و مضر برای دموکراسی آمریکا ارزیابی می کنند. دموکراسی آمریکا را نیز نازل تر از اروپا می دانند.
رهبر سابق حزب محافظه کار سوئد به عنوان مثال گفت: ترامپ پوکر باز ست وفکر می کند با بلوف می توان حکومت کرد. حض کردم بعضی از دوستان هم فکر می کنند انتخاب یک نفر رئیس جمهور توسط ۵۰ ایالت کار ساده ای ست. شاید هم فکر می کنند در آمریکا که از روشنفکر ، متفکر ، فیلسوف ، سوسیالیست ، نویسنده ، هنرمند و………خبری نیست و آنها نسبت به قانون اساسی کشور خود بی اطلاع یا بی تفاوت اند و اتفاقاتی که در انتخابات آن هم در زمان بحران کرونا رخ می دهد ناشی از اشکالات و عیب سیستم ست. می گویند دور قبل هم همی طور شد. در زمان جوج دبلیو بوش هم همیطور شد. ترامپ هم می گوید تقلب شده ست و باید رای ها شمرده شود. کمی توجه به کسانی که در آن جامعه زندگی می کنند و سیستم خود انتقاد می کنند مفید ست. به امید رسیدن مردم ما به حق حاکمیت خود و انتخابات ادواری بدون دخالت حکومت که هیچوقت نهاد مستقل انتخابات و دادگستری نداشته ایم.
آقای مبشری، تمام زحمات و احساس مسئولیت های میلیونها آمریکائی را با نوک قلم «تحقیر » نکیم. وقتی شما نتیجه گیری می کنید:
ًًًّّّّ ً این که خامنه ای بر خلاف ترامپ، خود را به رأی نمی گذارد و حتی در گزینش تدارکاتچی هایش همین حد معیوب از آزادی انتخاب و شمارش آرا در آمریکا، در ایران وجود ندارد، ً
این مقایسه جنابعالی ، شور بختانه حکایت از یک مقایسه بینهایت نا مناسب می نماید.
موضوع انتخابات آمریکا در یک روز برای ۵۰ ایالات آمریکا چه در گذشته و چه امروز با تمام امکانات دیجیتالی کار آسانی نیست . به خصوص در شرائط پاندمی .
ولی پیچیدگی و نارسائی های انتخاباتی نیاز به پیشنهاد های عملی و تغییرات میدانی دارد که کارشناسان و منقدین همیشه در این زمینه فعال بودند و ادامه دارد.
آقای مبشری ایا می توانید در مورد « همین حد معیوب از آزادی » که در نتیجه گیری خود ابراز داشته اید استدلال نمائید ؟
چگونه « همین حد معیوب از آزادی انتخاب و شمارش آرا در آمریکا،» را اثبات می کنید؟ کدام عیب یا عیب ها مورد نظر شماست ؟
اما در مقایسه با ایران :
یک ـ مراجعه به کارنامه ی انتخابات در ایران
* بعداز مشروطه تا سال ۵۷ ، قانون اساسی ، مجلس شورا و سنا ، احزاب به یک خلاء و پوکی و بی اعتنائی به حق حاکمیت شهووندی اقوام مختلف ایرانی دیده می شود که به بحران و تلاشی و انقلاب منتهی شد.
* حکومت مشروعه دینی بعداز فروپاشی رقیب تاریخی خود که از پادشاهی مشروطه به نیمه مشروطه و تمامیت خواه سقوط کرده بود . در همان محور های یاد شده بدر بالا با ا تکیه بر قانون اساسی ارتجاعی ولابت فقیه و الهام از شریعت و فقه شیعی در جهان بی بیدل شد و نمی توان آنرا حتی با حکومت های گذشته ایران مقایسه کرد.
حکومت مشروعه کارنامه ای به مراتب خونین تر و ارتجاعی تر از خود به جای گذاشته ست.
دو ـ کارنامه انتخابات در آمریکا
بسیار آسان و با مراجعه به جستجو گر گوگل می توان دید که از سال ۱۷۸۹ میلادی / ۱۱۶۸ شمسی که اولین رئیس جمهور آمریکا جورج واشنگتن انتخاب شد ۲۳۰ سال گذشته ست.( ما در کجای تاریخ قرار داشتیم؟)
مهمترین موضوع مرکزی در۵۰ ایالات متحده ، انتخاب نمایندگان کنگره ، سنا برای تصمیم گیری های کلان در واشنگتن ست و انتخاب یک رئیس جمهور که منافع و مصالح ۵۰ ایالات را نمایندگی کند.
در این بیش از دوقران ، ۴۵ رئیس جمهور یک یا دو دوره انتخا ب و مطابق قانون اساسی و مقررات مجموعه ی نهادهای حکومتی انجام وظیفه نموده اند. البته کیست که نداند حکومت آمریکا در داخل و خارج از کشور خود چه خدمات و خسارات ببار آورده ست. که در این بحث کوتاه نمی گنجد با این وجود دونکته مهم ست :
* ریچارد نیکسون اولین رئیس جمهور آمریکا در تاریخ پارلمانی این کشور بخاطر نقض قوانین استیضاح و بخاطر افتصاح معروف به «واتر گیت» در سال ۱۹۷۴ بر کنار شد و فورد بجای او انجام وظیفه کرد.
، در سال ۱۹۸۶ باردیگر رئیس جمهوری « رونالد ریگان» به خاطر رسوائی «ایران گیت» استیضاح ولی برکنار نشد.
فاصله ما با نظام انتخاباتی آمریکا تقریبا «نجومی » ست.
تمام زحمات و احساس مسئولیت های میلیونها آمریکائی را با نوک قلم «تحقیر » نکیم.
رفتن ترامپ سه گروه را نا امید می کند:
۱- تجزیه طلبانی که خواهان جنگی بودن که از وقوع جنگ بهره ای نصیبشان شود.
۲- گروهی که خود را اپوزیسیون تعریف می کردند و به امید این نشسته بودند یک نیروی خارجی کار داخل را برایشان تمام کند تا اینها بروند حکومت کنند.
۳- بخشی از بازی گران حکومت که از موضوع تحریم نهایت بهره را بردند
و چپاولگریشان را انجام می دادند.