جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

آینده ی تاریک – پیرامون بیانیه انتخاباتی هاشمی رفسنجانی

زمانی، که هاشمی رفسنجانی مورد انتقاد شدید و فزاینده ی افکار عمومی و روشنفکران جامعه قرار داشت، محمد خاتمی رئیس جمهور، در مقام مدافعه از او، وی را «شناسامه انقلاب» خواند. این تعریف، هر چند تحریف شده ، اما حاوی حقیقتی بود. هاشمی رفسنجانی، بیشتر از هر شخصیت دیگری سمبل و نماینده بیست و شش سال حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بر کشور ما بوده است. اکنون وی، در مقام ناجی حکومتی که آینده ی ناروشنی دارد، قصد کرده است، به خط مقدم صحنه ی سیاست در ایران باز گردد، تا کشتی طوفان زده ی نظام اسلامی را در تندبادها و امواج متلاطم هدایت کند.
بیانیه انتخاباتی هاشمی رفسنجانی که روز سه شنبه منتشر شد، از بیم ها و هراس های بزرگی سخن می گوید که شاید برای نخستین بار است چنین به صراحت، از سوی «مرد مقتدر نظام» مطرح شده است. هاشمی از آینده ی هولناکی سخن گفته که در چشم انداز حکومت اسلامی است. آینده ای چنان هولناک که او را واداشته است، بیم تکرار کابوس اسفند هفتاد و هشت – زمانی که تنها با یاری شورای نگهبان توانست یکی از صندلی های انتهایی مجلس ششم را غصب کند – را به جان بخرد و به امید نجات حکومتی که دارد از دست می رود، بار دیگر خود را در معرض قضاوت مردم قرار دهد.
هاشمی را سیاستمدار زیرکی خوانده اند. او می داند که در راه پرخطری قدم گذاشته است. او باید بداند که امکاناتش برای غلبه بر آینده ی تاریکی که او را واداشته «جام تلخ» را سر بکشد، از هر زمان اندک تر است. او هم در درون حکومت و هم در جامعه نیروی مخالف و مقاومت بزرگی را در برابر خود دارد. مخالفین حکومتی اش، از واپسین سال های ریاست جمهوری او، که حتی حاضر به دادن پنج سهم در کابینه به طرفداران او نبودند، ضعیف تر نشده اند. این مخالفین هر چند مجبور شوند به نام «مصالح نظام» و به ضرب «حکم حکومتی» دامنه ی مخالفت های حکود را کاهش داده و به بازگشت «دوران هاشمی» رضایت دهند، اما هرگز دست از مخالفت و کارشکنی برنخواهند داشت. هاشمی هر چند برای پایان دادن به تنازعات و کشاکش های درونی پا به میدان گذاشته است، اما خود از جمله عوامل درگیری ها و کشاکش ها است.
«نظام» در آستانه ی انتخابات نهم ریاست جمهوری، از امکان انتخاب های متعددی برخوردار نبوده است. در دوران بعد از اصلاحات – اصلاحاتی که دیگر قرار نیست در جمهوری اسلامی ایران تکرار شود – سه راه در برابر «نظام» باقی ماند. میرحسین موسوی یکی از این راه ها بود. او ظاهرا دیگر شانسی ندارد. هر چند درخواست های او برای حضور در انتخابات، حداقل هایی بود که یک رئیس جمهور «غیرتدارکچی» می توانست طلب کند، اما این درخواست ها مورد موافقت قرار نگرفت تا «شخصیت استثنائی» جمهوری اسلامی ایران، همچنان خانه نشین بماند.
راه حل دوم، تندروهایی بودند که بی صبرانه برای برداشتن «گام سوم»، بعد از پیروزی در انتخابات شوراها و مجلس روز شماری می کردند. آن ها باور کرده بودند آینده ی جمهوری اسلامی ایران متعلق به آن هاست، اما هرگز متوجه این حقیقت نشدند که پیاده نظامی بوده اند که برای شکست اصلاح طلبان به میدان فرستاده شدند و محصول «پیروزی» آن ها را کسان دیگری خواهند برد. وقتی دو روز پیش رهبر حکومت اعلام کرد قرار نیست «نظام» همه کشور را تحویل یک جناح بدهد، چشم انداز موفقیت آن ها تیره و راه برای هاشمی رفسنجانی باز شد. در روزهای آتی، احتمالا کاندیداهای این جناح تحت فشار قرار خواهند گرفت تا برای «مصالح نظام»، یکی بعد از دیگری قربانی «شناسنامه ی انقلاب» شوند که بارها گفته است، به «رای بالا» احتیاج دارد. هنوز معلوم نیست، این رای بالا قرار است با قربانی شدن کدام یک از رقبا، چه از طریق فشارها و توصیه های درونی در میان محافظه کاران، و جه از طریق جاری شدن احکام شیخ احمد جنتی در شورای نگهبان برای سایر رقبا، عملی شود. اما ورود هاشمی به عرصه ی انتخابات، به معنای بازگشت به «دوران سازندگی» خواهد بود. او در بیانیه ی انتخاباتی خود همین را به تاکید عنوان کرده است.
دورانی که با بازگشت هاشمی به کاخ ریاست جمهوری قرار است تکرار شود، خود از عمده ترین عوامل پیدایش تردید ها و هراس هایی است که وی به کرات در روزهای اخیر از آن ها سخن گفته است. جامعه ی ایران اگر یک بار «اصلاحات» را به عنوان بدیل «دوران سازندگی» برگزید، این بار دیگر اما به راه حلی در درون نظام سیاسی موجود روی نخواهد آورد و هدف خود در جهت استقرار یک نظام سیاسی دموکراتیک – همان هدفی که در بیانیه ی انتخاباتی هاشمی اشاره ای هم به آن نشد – فراموش نمی کند.
 
بیانیه ی هاشمی رفسنجانی، سند گویایی از آینده ی تاریک جمهوری اسلامی است. او علیرغم همه ی تردید ها و هراس ها «به میدان آمده» تا این آینده ی تاریک را تغییر دهد و برای جامعه ی ایران این فرصت تاریخی را فراهم آورده است تا بر «شناسنامه ی انقلاب» مهر باطل، بزند.

https://akhbar-rooz.com/?p=32944 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x