پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

اتحاد بازنشستگان: ما و انتخابات پیش رو

پس از جانباختن جوانان و زنان زحمتکش خیزش آبان، سرنگونی هواپیمای مسافربری، صدور احکام ناعادلانه برای معلمان و ادامه پیگرد و بازداشت فعالین و کنشگران، اکنون حاکمیت ما را دوباره به مشارکت در انتخابات، حتی در صورت مخالف بودن با نظام فرا می خواند، این به معنای واقعی کلمه انتخابات نیست!.
این در حالی است که در انتخابات آتی زیر نظارت شورای نگهبان تعدادی از رانت خواران، اختلاسگران و بی عملانِ رسوا شده، کنار می روند تا گروهی دیگر زیر پوشش «جوانگرایی» جای آنها را بگیرند. این بار ضرورت یک دست کردن قدرت برای سرکوب هر چه گسترده تر اعتراضات مزد و حقوق بگیران چنان عریان و آشکار است که حتی صدای حرفه ای ترین توجیه گران همیشگی شرکت در این نمایش را هم درآورده است؛ چرا که برخلاف سابق حتی استخوان پاره ای هم به سویشان پرتاب نکرده اند.

حوادث آبان فقط سرکوب یک خیزش خودانگیخته عاصی شدگان حاشیه ها نبود، بلکه بیان اراده حاکمیت در سرکوب هر اعتراضی بود که موجودیتش را تهدید کند.
انتخابات مهندسی شده مجلس، قرار است همین اراده را بر ما و فرزندان مان تحمیل کنند. ما قرار است انگشت در خون جانباختگان مان بزنیم و در ضیافت بقای حاکمیتی شرکت کنیم که ارمغانی جز زندان و گرسنگی و فلاکت بیشتر ندارد.

ما که در همه این سال ها سوخته ایم و صدای مطالبه گری ما را به نیشخند گرفته و با شلاق «قانون» سرکوب کرده اند هیچ نفعی برای بازی در بساط رقابت و دسته بندی های مافیایی نداریم.

تحریم گسترده و همه جانبه انتخابات مجلس، گامی ضروری در بیان اراده عموم مردم است، اما این گام به شرطی موثر است که با اقدامات دیگر در مسیر پیگیری مطالبه گری همراه شود. سه کانون اصلی این اقدامات، نافرمانی مدنی، کمپین های اعتراضی و جنبش همیاری است.
در پیوند این سه رویکرد است که توان ما برای تغییر شرایط و تحقق مطالبات عموم مزد و حقوق بگیران و ما بازنشستگان فراهم می شود.

مهم ترین ویژگی نافرمانی مدنی در موقعیت کنونی، سر باز زدن از اجرای بایدها، مطلوب ها و مقیدات حکومتی و فرسایش دستگاه سرکوب و تشدید انزوای سرکوبگران است.

کمپین ها و کارزارهای مشخص اعتراضی حوزه دیگری از اقدام و شامل مجموعه کنش هایی است که مردم را به رشته ای از کارزارهای مشخص مطالباتی در حوزه اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، محیط زیستی ترغیب می کند و از رهگذر این کار، سازمان می یابد، همبسته می شود و بر فصل مشترک ها تکیه می کند.

جنبش همیاری، کنش آگاهانه مردمی است که ناکارآیی و ناتوانی دستگاههای مدیریتی و فساد گسترده آنها، جان و زندگی شان را به خطر انداخته است؛ سیل که می آید باید تن هایمان را سیل بند کنیم و جلوی سرکوبگران وارداتی همچون حشدالشعبی هم بایستیم، برف سنگین که ببارد، خودمان باید راه و جاده را بازکنیم، زلزله که خانه های ما را ویران کند، تکیه گاهی جز سازماندهی کمک ها و حمایت های مردمی نداریم. این همیاری ها اگر چه تاکنون بیشتر خودجوش و خودانگیخته بوده در حال حاضر ضروریست که گسترده تر شود و سازمان یابد.
«نهِ» ما به انتخابات مجلس در پیوند با نافرمانی مدنی، کمپین ها و کارزارهای مشخص اعتراضی و سازماندهی جنبش همیاری است که مسیر پیشروی به سوی آزادی و عدالت را فراهم می کند.

اتحاد بازنشستگان
۹۸/۱۱/۲۷

https://akhbar-rooz.com/?p=20393 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x