حاکمان مستبد، فاسد و جنایت کار حکومت اسلامی ایران، گمان مبرید که با سرکوب، بازداشت، احکام و وثیقه های سنگین، شکنجه، اعدام، قتل های پیاپی و گسترش آوار فقر و فلاکت، مرگ و میر، بیماری، بیکاری و استیصال در میان مردم، می‌توانید هم چنان پایه‌های حکومت دیکتاتوری خود را نگاه دارید!
خوب نگاه کنید، هزاران جوان عاشق و شجاعی که از ابتدای به قدرت رسیدن تان تا به امروز در برابر شما ستم کاران سینه سپر کردند و ایستادند و جوانان شجاعی که هم چنان ایستاده‌اند تا آرمان شان برای ساختن دنیایی عادلانه و بدون تبعیض و نابرابر را زنده نگاه دارند و از مرگ نیز باکی نداشتند و ندارند!
خوب نگاه کنید، صدها خانواده ی زخم خورده را که پشت سر عزیزان شان برای دادخواهی ایستاده اند تا جنایت های شما را افشا کنند و به بیدادگری پایان دهند. نگاه کنید مادران و خانواده‌های خاوران را که از ۳۹ سال پیش تا به اکنون ایستاده اند، نگاه کنید خانواده‌های دادخواه قتل های سیاسی پاییز ۱۳۷۷ را، خانواده‌های دادخواه قتل های تیر ۱۳۷۸ را، خانواده‌های دادخواه کشتار خیابانی سال ۱۳۸۸ را، خانواده‌های دادخواه کشتار خیابانی دی ۱۳۹۶ را، خانواده‌های دادخواه کشتار خیابانی آبان ۱۳۹۸ را، خانواده‌های دادخواه کشتار پرواز ۷۵۲ را، و فریاد رسای هزاران مادر و پدر و خانواده را که در اعتراض به اعدام های سیاسی عزیزان شان در طی این سال‌ها تا به اکنون در برابر شما بیدادگران ایستاده‌اند و می ایستند.
به هر گوشه که بنگرید، آثار ایستادگی ما خانواده‌های دادخواه و بازماندگان و فعالان سیاسی و اجتماعی را می بینید. این فریادها و مقاومت‌ها و ایستادگی ها روز به روز بیشتر خواهد شد و پایه‌های پوسیده و لرزان حکومت شما را خواهد شکست و دادگاه هایی برای محاکمه جنایت ها و بی‌عدالتی‌های تان برگزار خواهد شد. تردید نکنید که آن زمان دیر نخواهد بود و هر چه بیشتر بکشید، این لحظه زودتر فرا خواهد رسید.
خوب نگاه کنید، زندانیان شجاعی چون زینب جلالیان، آتنا دائمی، نرگس محمدی، صبا کرد افشاری، محمد حبیبی، سهیل عربی، سپیده قلیان و صدها زندانی شجاع دیگر در زندان های مختلف تهران و شهرستان‌ها را با سال‌ها حبس و پرونده سازی های چند باره هم نتوانستید بشکنید و هم چنان ایستاده اند. برخی از خانواده‌ها و بازماندگان و یاران آنها نیز پشت سرشان ایستاده‌اند تا به این بی‌عدالتی‌ها پایان دهند. آنها را نیز با زندان و شکنجه و محرومیت روبرو کردید. تنها دو نمونه؛ راحله احمدی، مادر صبا کرد افشاری با ۲ سال و هفت ماه محکومیت در زندان است و فرنگیس مظلوم، مادر سهیل عربی را به ۵ سال حبس محکوم کردید.
خوب نگاه کنید، کارگرانی که روزها، ماه ها و سال ها در برابر تبعیض ها و بی‌عدالتی‌های شما ایستاده‌اند و باکی از سرکوب و زندان و اخراج هم ندارند و سکوت نمی کنند. گمان مبرید که می‌توانید آنها را بخرید یا تطمیع کنید، ممکن است چند صباحی بتوانید آنها را به سیاق خود آرام کنید یا جهت دهید، ولی آنها فساد و پلیدی و بی‌عدالتی شما را با تمام وجودشان لمس کرده‌اند و تردید نداشته باشید که با نیروی مستقل خود آن‌چنان به خروش خواهند آمد که با تمام نیروهای سرکوب گرتان هم نتوانید در برابرشان بایستید، مگر فرار را بر قرار ترجیح دهید.
خوب نگاه کنید و بیاد بیاورید، ایستادگی سراسری معلمان را که با عزمی راسخ در برابر تبعیض ها و بی‌عدالتی‌های شما ایستادند. آنها هنوز هم بر عزم خود ایستاده‌اند و روز به روز مصمم تر می‌شوند. گمان مبرید که توانسته اید آنها را خاموش کنید. آتش خشم آنها روشن است، ولی فعلاً زیر خاکسترند و دیری نخواهد پایید که شعله ی خشم شان سراسر ایران را فرا خواهد گرفت، زیرا خواست معلمان، خواست دانش آموزان و خانواده‌های شان نیز هست.
خوب نگاه کنید و به یاد بیاورید، زنان شجاعی که در هر کوی و برزن در برابر تبعیض های جنسیتی مرد- پدر سالار شما به اشکال مختلف ایستاده‌اند، حتی به قیمت جان شان. دختران خیابان انقلاب و دختر آبی را به خاطر می آورید؟ تردید نکنید که دختران جوان در شهرها و روستاها هر روز آگاه‌تر می‌شوند و با تمام وجود برای ریشه‌کن کردن تبعیض خواهند ایستاد زیرا هستی وجودی شان را به عنوان یک انسان مستقل زیر سؤال برده اید.
خوب نگاه کنید و بیاد بیاورید، ایستادگی و رزم دانشجویان را که در طی این سال‌ها شجاعانه در برابر بی‌عدالتی‌های و تبعیض ها و نابرابری‌های شما ایستاده اند. این روزها نیز سالگرد ایستادگی بخشی از آن دانشجویان شجاع است که وحشیانه به خوابگاه شان حمله کردید و تعداد زیادی را بازداشت کرده و حداقل هفت نفر را کشتید و ناپدید کردید و هنوز خانواده‌های شان نمی‌دانند چه بلایی بر سر عزیزان شان آورده اید. عزت ابراهیم نژاد،فرشته علیزاده، تامی حامی فر و سعید زینالی را به یاد دارید، اکرم نقابی مادر سعید هم چنان دادخواه است و سکوت نخواهد کرد. تردید نکنید که این جوان‌های مبارز و خانواده‌های دادخواه آنها هر روز مصمم تر از گذشته برای پایان دادن به دیکتاتوری شما خواهند جنگید.
خوب نگاه کنید، ایستادگی نویسندگان، شاعران، مترجمان، محققان، روزنامه نگاران، هنرمندان و تمامی اهالی مستقل و معترض قلم و هنر و اندیشه که تمام قد در برابر سرکوب و سانسور و آزادی کشی ایستاده‌اند و آنها را با بازداشت و تهدید و حبس های سنگین و قتل روبرو کرده‌اید و می کنید، ولی باز هم شجاعانه ایستاده‌اند و به فعالیت‌ها و اعتراض های خود ادامه می دهند.
خوب نگاه کنید، تعداد زیادی از فعالان سیاسی، اجتماعی و عقیدتی سال هاست که به اشکال مختلف در برابر تبعیض ها و بی‌عدالتی‌های شما ایستاده‌اند و مدام نیز با سرکوب، بازداشت، شکنجه، شلاق، محرومیت و ممنوعیت و حتی اعدام روبرو بوده‌اند و بسیاری از آنها هم‌اکنون در زندان های سراسر ایران زیر فشارهای شدید هستند، ولی هم چنان ایستاده اند.
خوب نگاه کنید، زنان و مردان فداکار و جان بر کف کادر درمانی را که برای مقابله با فاجعه ی انسانی گسترش ویروس کرونا که شما مسبب آن هستید، در بیمارستان ها و دیگر مراکز درمانی و در خانه‌ها ایستاده‌اند تا جان مردم مبتلا را نجات دهند و هر روز شاهد کشته شدن چند صد نفر از آنها هستیم. تصور کنید حتی طبق آمارهای دروغ این روزهای شما، روزانه حدود ۲۰۰ نفر از ویروس کرونا کشته می شوند، اگر فقط ۵ نفر از خانواده‌ها یا دوستان آنها از مرگ عزیزشان خشمناک و معترض باشند، یعنی روزانه ۱۰۰۰ نفر معترض برای خود ساخته اید. بگذریم از مردمی که با بیماری‌های مختلف در بیمارستان های خصوصی و دولتی برای تهیه دارو و درمان کمرشان خم شده است. تردید نکنید این سکوت ظاهری زیر پوست شهر به زودی شکسته خواهد شد.
با تمام آوارهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و فرهنگی که هر روزه بر سر مردم خراب می کنید، دستگاه سرکوب تان نیز به شدت فعال است. زیرا گمان می‌کنید که با سرکوب و بازداشت و انواع و اقسام محرومیت‌ها و شکنجه جسمی و روحی بر زندانیان و اعدام های پیاپی، می‌توانید از خشم و خروش مردم در امان بمانید، ولی مغز کوچک تان به این مهم قد نمی‌دهد که نقطه ی تحمل مردم به سر رسیده است و امروز و فرداست که جان شان را در کف دست بگیرند و به خیابان‌ها بیایند. تردید نکنید که آن زمان با تمام گلوله های سربی تان هم نمی‌توانید جلوی این سیل خروشان را بگیرید.
خبر رسیده است که احکام اعدام سه جوان از معترضان آبان ۹۸ به نام های؛ امیرحسین مرادی، محمد رجبی و حسین تمجیدی در دیوان عالی کشور تأیید شده است و شاید قصد داشته باشید که همین روزها آنها و تعداد بیشتری از معترضان آبان ۹۸ را هم اعدام کنید. شما آنقدر حقیر هستید که به راحتی بتوانید آنها را نیز بکشید. ولی بدانید و آگاه باشید که این تهدیدها، بازداشت ها، احکام سنگین و اعدام ها برای مدتی میتواند باز دارنده ی اعتراض های مردم باشد، ولی زمانی که انواع و اقسام بلاها را بر سر مردم آوار کرده اید، زمانی که مدام به مردم دروغ می گویید، زمانی که فساد بیداد می کند، زمانی که مردم مرگ را هر روزه جلوی چشمان خود می‌بینند، این سرکوب ها تنها باعث سر ریز میشود و میتواند چونان جرقه ای «آتش خشم مردم» را شعله‌ور کند. از خشم مردم بترسید!
تردید نداشته باشید که سیلاب خشم فروخورده مردم به نقطه ی جوش رسیده است و دیری نخواهد پایید که این سیلاب از هر کوی و برزنی روان خواهد شد و با هیچ قدرتی هم توان کنترل آن را نخواهید داشت و سرنگونی تان نزدیک است. آرزوی دیدن چنین روزی را دارم.
سربلند و پیروز باشیم.
منصوره بهکیش
۲۱ تیر ۱۳۹۹
اما تردید نداشته باشید که دولت وسیله و زور سازمان یافته طبقه حاکمه برای سرکوب طبقه محکوم است، بنا براین، باید بر این مسئله آگاهی یابیم که دولتیان در چنین شرایطی که سیستم شان در بحران است، هر لحظه خطر بلند گشتن توده های کارگر و زحمتکش عصبانی و خشمگین و بیزار و دارای نفرت به حق و عمیق را می دهند که آنها را می روبند و باید بر روبند تا به رهائی دست یابند، خود را آویزان بر تیرهای چراغ برق با عمامه هایشان می بینند، زیرا که کار کرزده اند که فقط سزایشان همان است، نه می توانند و نه تمایل دارند عقب بنشینند و دست از کشتار در خیابان، شکنجه و تجاوز در زندان، اعدام و تیر باران مبارزان ضد سرمایه و سرماداری دست بر دارند. آنها همچوم مار سمی، بیابانها خشک و گرم، مانند حیوانات هار شده، هستند که باید فقط کشته شوند و یا نیش و دندان های درنده گی شان کشیده شود.
بنا بر این بدون تردید، دولت شان را باید درهم شکست و آنها را با زور سازمان یافته انقلاب، با سرنیزه کارگران و زحمتکشان از ارکان قدرت سیاسی به پائین پرتاب نمود. مار و عقرب ترسیده را فقط با کشتن می توان از نیش زدن باز داشت. باید آگاه باشیم که سرمایه در خون و گند، سرمایه با کشتار و قتل عام انسان تولید کننده متولد شده و نشو و نما یافته است. سرمایه داران و دولتیان را نمی توان با تهدید از اجرای فرمان سرمایه باز داشت، باید خود سرمایه – نظام سرمایه داری را واژگون نمود. این را ببینید که چطور مارکس و انگلس فرموله نموده و برای ما به یاد گار گذاشته اند.
باید برخیزیم، باید پشت بهم دهیم، باید ما متحد شویم، باید سازمان یابیم، باید ارگان های جنگ طبقاتی را سازمان دهیم، باید مسلح شویم، باید دستان کشیده مان قنداقه تفنگ را بفشرند، باید برخیزیم و بر سرمایه داران و دولت شان بشوریم، در این شکی نداشته باشید که ما کارگران و زحمتکشان، با یاری فرزندان روشنفکر، دانشجو و نویسنده مان، قدرت واژگونی این نظام را داریم، فقط باید واقعا بخود و نیروی طبقاتی خویش باوری عمیق آوریم و بر این امر واقف گردیم که فقط با انقلاب قهری کمونیستی، ما موفق می شویم که از استثمار، گرسنگی، اعدام و شکنجه و تجاوز نجات یابیم و نه با هیچ وسیله دیگری ! همدیگر را یاری دهیم، همدیگر را آگاه کنیم، همدیگر را به سازمان یافتن، تشکیل کمیته های مخفی، کمیته های مسلح و غیر مسلح تشویق کنیم، سازمان یابیم، مسلح شویم که انقلاب می آید، ما کارکران و زحمتکشان باید آن را به پیروزی رسانیم. باید این شعار را جدی تلقی کنیم: یا مرگ یا کمونیسم!
[ ۲- پرولتارها و کمونیستها
قدرت حاکمه سیاسی بمعنای خاص کلمه عبارت است از اعمال زور متشکل ( دیکتاتوری – من) یک طبقه برای سرکوب طبقه دیگر، هنگامیکه پرولتاریا بر ضد بورژوازی ناگزیر بصورت طبقه ای متحد گردد، و از راه یک انقلاب ( انقلاب مسلحانه – من) ، خویش را به طبقه حاکمه مبدل کند و بعنوان طبقه حاکمه مناسبات کهن تولید را ( استثمار گرانه که بر مالکیت خصوصی و کار مزدوری پرولتاریا متکی است – من) از طریق اعمال جبر ( دیکتاتوری طبقاتی – انقلابی پرولتاریای مسلح- من) ملغی سازد، آنگاه همراه این مناسبات تولیدی شرایط وجود تضاد طبقاتی را نابود کرده و نیز شرایط وجود طبقات بطور کلی* و در عین حال سیادت خود را هم بعنوان یک طبقه از بین میبرد.
بجای جامعه کهن بورژوازی، با طبقات و تناقضات طبقاتیش، اجتماعی از افراد پدید میآید که در آن تکامل آزادانه هر فرد شرط تکامل آزادانه همگان است. »، تأکید از من است. مانیفست حزب کمونیست.
” کمونیستها عار دارند که مقاصد و نظریات خود را پنهان سازند. آنها آشکارا اعلام میکنند که تنها از طریق واژگون ساختن همه نظام اجتماعی موجود، از راه جبر، ( یعنی بکارگیری قهر، یعنی با استفاده از قدرت کارگران مسلح و… حمید قربانی) وصول به هدفهایشان میسر است. بگذار طبقات حاکمه در مقابل انقلاب کمونیستی بر خود بلرزند. پرولتارها در این میان چیزی جز زنجیر خود را از دست نمیدهند، ولی جهانی را بدست خواهند آورد.
پرولتارهای سراسر جهان، متحد شوید ! “، پایان مانیفست سال ۱۸۴۸.]
باید بدانیم : آزادی برای همگان، فقط زمانی است که دیگر از دمکراسی و دولت بطور کلی خبری نباشد! آزادی در جامعه طبقاتی، فقط میتواند، برای طبقه حاکم باشد و نه برای همۀ ابنای بشرِ زنده! یا توده های مردم – ملت – که شامل همه طبقات، داخل یک جامعه میشود، مگر در اذهان و گفته های کاسه لیسان، خرافه گویان و حیله گران! برای فریب کارگران و زحمتکشان!، پوششی برای پوشاندن دیکتاتوری سرمایه داران و جنایاتشان درحق تولید کنندگان نعم مادی و خود محرومان و به طریق اولی در دیکتاتوری پرولتاریا نیز، اساسا، چنین است، یعنی آزادی برای طبقه کارگر و متحدینش و سرکوب طبقه سرمایه دار! لازمه آن، به پیروزی رساندنِ انقلاب قهری کمونیستی طبقه پرولتارها در سطح جهانی است! آزادی برای همه و بطور کلی تنها، زمانی است که مالکیت خصوصی و کار مزدوری بر چیده باشند . نه قبل از آن!
: تا هنگامی که مالکیت خصوصی، کارمزدوری، بطور کلی جامعه طبقاتی، تضاد و مبارزه طبقاتی و بالنتیجه دولت، بعنوان دیکتاتوری طبقاتی موجود هست، سلاح نقد هرگز جای نقد سلاح را نمی گیرد! قهر انقلابی در دیکتاتوری پرولتاریا نیز موجود است. بطور کلی قهر روزی از جامعه بشری رخت خواهد بست که دولت زوال یافته و یا به خواب ابدی فرو رفته باشد! دولت بمیرد!
متنی بجا!
حکومت ولایی با قصد سرکوب و به هر قیمتی بر سر قدرت ماندن از کشتار تا فروش کشور در گام دوم خود قرار گرفته است.
تنها راه ممکن مقاومت ملی است.
اختلافات را کنار بگزاریم و متحد شویم که نسل و میهن و فرهنگمان هدف قرار گرفته است.