هر روزی که از اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت و گاز می‌گذرد، دامنه‌ی آن نیز گسترده‌تر و بر جمعیت کارگران معترض افزوده می‌شود. چنین اعتصابی در این حوزه‌ی صنعتی، با این وسعت و جمعیت، از کوران تحولات انقلاب پنجاه‌وهفت تا امروز بی‌سابقه بوده است.
تا کنون کارگران نود واحد کار و تولید به اعتصاب پیوسته‌اند؛ دیروز خبر رسید که «فاز ۱۱ کنگان» به‌طور کلی از کار ساقط شده و همه‌ی کارگران محیط کار را ترک کرده‌اند؛ امروز هم کارگران «پارس جنوبی» دست به تجمع اعتراضی زدند. در مقابل نیز، کارفرمایان و دولت‌سرمایه انواع دسیسه‌ها را علیه کارگران به‌کار گرفته‌اند؛ از اخراج‌های فله‌ای و سرازیر کردن «معتادان» به جای نیروی کار، تا تهدیدهای امنیتی، هیچ‌کدام نتوانسته‌اند که این صف متحد را عقب بزنند.
آرایش جدید و تعرضی‌تر دولت‌سرمایه، با تهاجم جنبش طبقه‌ی کارگر با پرچم‌داری کارگران صنعت نفت روبه‌رو شد که پس از پاسخ جدی انسان‌های بی‌حقوق به مضحکه‌ی «انتخابات»، باردیگر توازن قوا را به نفع جنبش محرومان و گرسنگان جا‌به‌جا کرد. هنوز کل سیستم سیاسی سرمایه‌داری ایران از این پاسخ سلبی مبهوت بود، و گیج و منگ از عوارض «جراحی» تحمیلی در بدنه‌ی هیأت حاکمه‌ی دولت بورژوازی، که با جلو آمدن متحدانه‌ی کارگران نفت‌وگاز نیز دست محکمی بر سینه‌اش کوبیده شد! این تهاجم متقابل جنبش طبقه‌ی کارگر، باردیگر کفه‌ی توازن قوا را به نفع جنبش «شواریی» و گرایش سوسیالیستی طبقه‌ی کارگر و به نفع اردوگاه «نان؛ رفاه؛ آزادی» تغییر داد. امروز کارگران صنعت نفت‌وگاز میدان دار مبارزه با سرمایه‌داری و اعوان و انصارش هستند؛ صفی متحد و متکی به قدرت «خرد جمعی» و مسلح به مجمع‌عمومی در مقابل دور جدید از تعرض‌های نظام کاپیتالیستی ایستاده است، که از سنت و سبک کار اجتماعی از جنس فولاد اهواز و هفت‌تپه می‌آید. این تحرک‌ها ادامه‌ی خیزش «گرسنکان و محرومان» در دی‌ماه ۱۳۹۶ و حلقه‌ای از آبان خونین هستند، که در امتداد پیشروی‌های هفت‌تپه قرار دارند.
جنبش طبقه‌ی کارگر از جایی حمله را از سر گرفته، که سرمایه‌داری و سازمان سیاسی‌اش از آن عقب‌نشینی کرده‌اند؛ در مقابل آرایش جدید و تعرضی‌تر از قبل سیستم سیاسی بورژوازی، جنبش طبقه‌ی کارگر نیز حمله‌ی نادری را آغاز کرده است. نمایی که امروز در مقابل جامعه‌ی طبقاتی ایران قرار دارد، صحنه‌ای از تعرض متقابل توسط دو اردوگاه متخاصم طبقاتی علیه یکدیگر را نشان می‌دهد. بیش از هزار تن از کارگران معترض را اخراج کردند و در این سو نیز تعداد بیشتری از واحدها و پروژه‌ها توسط کارگران تعطیل می‌شوند!
اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت‌وگاز، قله‌ی کوه یخی‌ست از موج عظیم بازگشت اعتراض‌های جنبش طبقه‌ی کارگر، که پر شتاب و محکم‌تر از همیشه به سمت نظام سرمایه‌داری می‌آید! این صحنه از حمله‌ها و پاتک‌های پی‌درپی نشان از آینده‌ای می‌دهد، که جنبش طبقه‌ی کارگر و سوسیالیست‌های آن، برخوردهایی جدی‌تر، مستقیم و شدیدتری با بورژوازی و دولت‌سرمایه خواهند داشت.
