جمعی از کارگران نیشکر هفت تپه با انتشار بیانیه ای تفصیلی اتهام حمایت دو تن از نمایندگان خود در باره ی حمایت از ابراهیم رئیسی در انتخابات ۱۴۰۰ را رای کرده و او را مسئول در سرکوب خواست های خود دانسته و تاکید کردند که هیچ کدام از نمایندگان آن ها از او طرفداری نمی کنند!
درباره همزمانی پیگیری های نمایندگان کارگری هفت تپه با زمان تبلیغات انتخابات و روشنگری درباره یک اتهام وارده به برخی از آنها
اخیرا اتهاماتی به برخی نمایندگان کارگری هفت تپه مطرح شده که گویا آنها آگاهانه در مسیر تبلیغات برخی کاندیداهای ریاست جمهوری و مشخصا ابراهیم رئیسی قرار گرفته اند. این اتهام واقعیت ندارد و لازم است در باره این اتهام ناصحیح، نکاتی را به اطلاع برسانیم.
یکم اینکه هرگونه مراجعه نمایندگان کارگری به مسئولین برای پیگیری مسائلی چون خلع ید، حق آبه، جلوگیری از غارت شرکت و امثالهم یکی از اقدامات معمول نمایندگان کارگری برای پیگیری مطالبات عمومی ما بوده و هست. نمایندگان ما به وزارت نیرو (بخشی از دولت روحانی)، نمایندگان مجلس و مجلس، قوه قضاییه مراجعه کرده و خواهند کرد. به عنوان مثال دیدار تنی چند از نمایندگان کارگری ما با قالیباف که سال قبل به منطقه ما آمده بود امری معمول بود و برای پیگیری مطالبات ما بود. اما اگر الان قالیباف کاندیدا بود برخی افراد باز هم نمایندگان ما را متهم میکردند که در مسیر تبلیغات این شخص هماهنگ شده اند؟ اگر وزیر کار کاندیدا شده بود باز هم نمایندگان ما که بارها به وزارت کار و ادارات مربوط به آن مراجعه کرده اند متهم میشدند؟ الان رئیسی کاندیدا شده است؛ این موضوع در اختیار ما نیست. مراجعه نمایندگان ما به رئیسی و سایر مقامات قضایی صرفا به عنوان امر روزمره پیگیری مطالبات نزد دستگاه های ذیربط است.
دوم؛ در مورد شخص ابراهیم رئیسی، بارها همکاران ما اعلام کرده اند که از نظر ما رئیسی و روحانی فرقی ندارند. مراجعه همکاران ما به ایشان صرفا به عنوان مراجعه به فردی است که در راس قوه قضائیه است. قبل از اینکه برخی کشف کنند که ستاد تبلیغاتی رئیسی ممکن است از پیروزی کارگران هفت تپه بهره برداری تبلیغاتی کند ما سال قبل و در بهمن ماه صریحا اعلام کردیم “میدانید که جناح قالیباف-رئیسی و سایر اصولگرایان قصد دارند چهره ای به اصطلاح رئوف و عدالت محور از خود نشان بدهند که برای انتخابات ریاست جمهوری خودشان را بهتر و با “صلاحیت” تر از روحانی و سایر اصلاح طلبان نشان دهند در حالی که در ضد کارگری بودن یکی هستند. “.
اینکه ستاد رئیسی میخواهد از پیروزی کارگران هفت تپه در خلع ید به نفع خود بهره برداری کند به معنی این نیست که پیروزی ما مدیون یک مقام خاص حکومتی است. بارها اعلام کردیم که این پیروزی فقط محصول همت و اتحاد کارگران هفت تپه بوده است. اما ضمنا هم اعلام میکنیم که اجازه نمیدهیم از پیروزی ما بهره برداری سیاسی کنند.
ما صریحا روشنگری کردیم که چند ماه تاخیر در اعلام حکم خلع ید بخش خصوصی یعنی اینکه رئیسی میخواهد در آستانه انتخابات از این رای قضایی بهره برداری کند. ما همین حالا هم رئیسی و قوه قضائیه را مسئول بسیاری از مصیبت ها میدانیم که در همین دو ماه به ما تحمیل شده است.
سوم, دو تن از نمایندگان عزیز و تلاشگر ما، آقایان محمد خنیفر و مسلم چشمه خاور برای پیگیری های معمول برای حق آبه و مسائل دیگر منجمله تحویل و تحول برای حکم خلع ید به تهران رفتند و در چندین جلسه با انواع مقامات اعم از وزارت نیرو، نمایندگان مجلس و … دیدار کردند. در یکی از این دیدارها دو نماینده مجلس یعنی نادری و موسوی همکاران ما را دعوت به حضور در جلسه ای با موضوعیت پیگیری مسائل هفت تپه کردند که قرار بوده درباره نحوه حل مشکلات جاری شرکت بحث شود اما بدون اطلاع همکاران ما یک بنر تبلیغاتی رئیسی را در محل نصب میکنند. به همکاران ما گفته شده این جلسه واقعا برای پیگیری است و نه تبلیغ برای رئیسی و به زودی تمام میشود و همکاران ما در عمل انجام شده قرار گرفته و تمرکز را بر طرح مشکلات شرکت میگذارند و با این تصور که این جلسه به سرعت تمام میشود و به جلسات مهم دیگری برای پیگیری مطالبات خواهند رفت به مساله بنر تبلیغاتی واکنش نشان نداده اند. حتی به این دو نماینده ما گفته شده که برگزاری این جلسه پیگیری در اتاقی که بنر انتخاباتی هم نصب شده تصادفی بوده و صرفا به این علت بوده که این دو نماینده مجلس در این ساعت در این محل حضور داشته و وقت دیگری نداشته اند که به موضوع هفت تپه اختصاص دهند و بنابراین بهتر است فرصت از دست نرود و مطالبات به بحث گذاشته شود و بعد این دو نماینده کارگری وقت کنند تا در فرصت کوتاهی که در تهران هستند به سایر جلسات با مجلس و وزارت نیرو و … بروند. این سو استفاده دو نماینده مجلس طرفدار رئیسی نباید به پای نمایندگان تلاشگر ما نوشته شود. نمایندگانی که بعد از بازگشت به شوش مورد ضرب و شتم اراذل اسدبیگی (با تحریک و تمویل مسعود کثیر) قرار میگیرند و اتفاقا همین دستگاه قضایی تحت ریاست رئیسی به جای بازداشت ضاربین خنیفر و چند همکار دیگر ما را بازداشت میکند.
نه خنیفر، نه چشمه خاور و نه هیچ نماینده مستقل کارگری نه عضو هیچ ستاد انتخاباتی هستند و نه اصلا قرار دارند که قسمتی از روند تبلیغاتی شخص خاصی باشند. همکاران ما چند سال است که در حال پیگیری مطالبات هستند و اینکه دو ماه از این چند سال مصادف با بازی انتخابات شده است نباید باعث شود که چشم بر حقیقت بست و همکاران ما را متهم کرد.
چهارم؛ پیگیری مطالبات توسط نمایندگان کارگری در مراجع قانونی و رسمی فقط یکی از راه هایی بوده است که ما کارگران هفت تپه در این سال ها پی گرفته ایم. همه دنیا به چشم دیده است که ما در پایتخت اعتصاب جهان همیشه در حال مبارزه برای کسب مطالباتمان با قدرت و توانایی اتحاد و اعتصاب و تجمع خودمان بوده ایم. ما دو روش همزمان را پی گرفته ایم: ما اکثر اوقات در حال اعتراضیم و برخی روزها هم نمایندگان ما در حال مذاکره و پیگیری های قانونی. ما اعتصابات نود روزه و هفتاد روزه و … داشته ایم. اتهام زنندگان گویا حواسشان نیست که در این اعتصابات خنیفر ها و بخشی ها و عباسی ها و بهمنی ها و …در میانه میدان اعتصاب بوده اند. اکثر همین عزیزان در جلسه مجلس هم شرکت کردند و از مطالبات ما هم دفاع کردند. به مراجع دیگر هم مراجعه میکنند و پیگیر مطالبات ما هستند.
پنجم , از دلسوزانی که به قصد حمایت، مبارزات ما را پیگیری میکنند انتظار میرود قبل از صدور حکم، در مورد مسائل دقت به خرج دهند. ما ماه ها قبل اعلام کردیم که ممکن است قالیباف-رئیسی بخواهند از پیروزی های ما بهره برداری سیاسی کنند (قبل از اینکه معلوم شود کدام یکی از این دو به طور قطعی در انتخابات شرکت خواهند کرد). پس کشف بزرگی نیست که فهمیده شود ستاد رئیسی میخواهد از مساله خلع ید که در حقیقت نتیجه مبارزات ماست بهره برداری کند. هم شما و هم ما اعلام میکنیم که اجازه بهره برداری سیاسی از کارگران و مبارزات و پیروزی های انها را به هیچ جناح سیاسی نمیدهیم.
تلاش برای سو استفاده انتخاباتی توسط دو نماینده مجلس از حضور دو نماینده مستقل کارگری هفت تپه که برای یک سلسله جلسات با انواع ادارات و مقامات از هر سه قوه در تهران حضور داشته اند، نه انتخاب این دو همکار ما بوده و نه مورد تایید آنها. این تلاش برای سو استفاده، در میان حجم زیادی از پیام های همکاران ما که مواضع روشنی درباره بی ربط بودن انتخابات به کارگران را اعلام میکند در حقیقت یک تلاش کور و بی ثمر بوده است. ما به اندازه کافی روشنگری میکنیم و اعلام میکنیم که هیچ کدام از کاندیداها ربطی به منافع کارگری ندارند. همزمان هم روشنگری میکنیم که نمایندگان ما صرفا برای پیگیری مطالبات به مقامات ذیربط مراجعه میکنند. برای آنها فرقی نداشت اگر به جای رئیسی، یک کاندیدای دیگر اکنون رئیس قوه قضاییه بود. یا فرقی نداشت اگر فلان شخص وزیر باشد یا بهمان شخص نماینده مجلس. اگر الان رئیسی به استان می آید و نماینده کارگری برای پیگیری یک مورد به او مراجعه میکند معنی اش همراهی آن نماینده کارگری با مساله تبلیغات انتخاباتی نیست؛ اگر در همین ایام وزیر نیرو هم به استان بیاید، یا هر مقام دیگری باز هم ممکن است نمایندگان کارگری برای پیگیری یک مطالبه خاص به او مراجعه کنند. ما ده ها مشکل داریم و مشکلات ما به انواع و اقسام مراجع قانونی در هر سه قوه مرتبط میشود. مراجعه نمایندگان کارگری به مقامات قبل از انتخابات و بعد از انتخابات صرفا در چهارچوب وظیفه نمایندگی کارگری بوده و خواهد بود. تلاش های این عزیزان در زمان انتخابات متوقف نمیشود. ما خودمان را با انتخابات آنها تنظیم نمیکنیم بلکه برای پیگیری مطالبات مان در تمام دوازده ماه سال کوشش میکنیم.
البته قطعا اگر هر کدام از این عزیزان آگاهانه و حتی با نیت خوب و برای پیگیری مطالبات ما به ابزاری برای بهره برداری سیاسی بدل شود ما به طور صریح با این مساله مقابله خواهیم کرد. زیرا باور داریم تنها راه کسب مطالبات اقتصادی-اجتماعی-سیاسی ما اتحاد طبقاتی کارگری و توهم نداشتن به هیچ یک از جناح های قدرت سرمایه داری است.
ششم؛ برخی از به ظاهر منتقدان و چند فرد خاص (که مجموعا پنج نفره هم نیستند) و با ظاهر دلسوزانه دست به تخریب فعالان مستقل هفت تپه و اقدامات کارگران هفت تپه میزنند، متحدان و دوستانشان در هفت تپه اشخاصی هستند که همدست اسدبیگی هستند، عملا مامور دستگاه امنیتی در شوش و هفت تپه هستند و ضمنا نام فعال کارگری را یدک میکشند( همه این مامور ها را میشناسند و برای کسانی که با آنها دوستی میکنند هیچ توجیهی وجود ندارد که بخواهند بگویند بی خبر بودیم و در رابطه بودیم). این به ظاهر منتقدان با این دسته افراد ( کارگزاران مشهور امنیتی) دوستی دارند و از حمایت صریح این کارگزاران از این یا آن مقام مملکتی و یا فلان کاندیدای سپاهی چشم پوشی میکنند اما نمایندگان دلسوز و مستقل کارگری را بابت چیزی که انتخاب خودشان نبوده مورد تخریب قرار میدهند. برای ما این ماجرا هم یک آزمون دیگر بود برای شناختن دوست از دشمن. مخاطب این اطلاعیه البته آن چند فرد خاص نیست بلکه اکثر شما افراد دلسوزی هستند که دغدغه پیروزی کارگران هفت تپه و کل جنبش کارگری را دارید.
هفتم؛ هفت تپه قدردان زحمات نمایندگان مستقل کارگری است. ما از تمام زحماتی که نمایندگان مستقل کارگری ما (چه اسماعیل بخشی عزیز چه محمد خنیفر عزیز، ابراهیم عباسی، یوسف بهمنی، مسلم چشمه خاور، امید آزادی، امیدوار، عادل سرخه، حسن کهنکی، عماد کثیر و …. چندین عزیز دیگر) در طی این سال ها کشیده اند قدردانی میکنیم و همینطور از همه عزیزانی که در خارج از هفت تپه فرای بهره برداری های جریانی و گروهی خود، حامی مطالبات طبقاتی ما بوده اند هم اعلام تشکر میکنیم.
کارگران هفت تپه هنوز راه درازی در پیش دارند. ما صاحب تمام شکست ها و پیروزی های خود هستیم و مسئولیت هیچ کدام را برگردن کسی نخواهیم گذاشت. حمایت سازنده و نقد سازنده و آگاهانه و نه اتهام زنی های بی اساس، کمک کننده است و ما از هرگونه نقد سازنده استقبال میکنیم اما همزمان از دلسوزان مبارزات کارگری میخواهیم که با یک مورد تمامیت یک حرکت که چند سال است با سختی های بسیار به پیش رفته را قضاوت نکنند و چند تن از بهترین عزیزان زحمتکش و دردکشیده ما را مورد اتهام قرار ندهند؛ یک مورد که اتفاقا انتخاب نمایندگان ما نبوده است و توسط دیگران به دو همکار ما تحمیل شده است. موردی که باید توسط همه ما و همصدا محکوم شود زیرا تلاش برای سو استفاده و فریبکاری دو مقام مجلسی از حضور نمایندگان کارگری ما برای امر روزمره پیگیری مطالبات کارگری هفت تپه بوده است.
جمعی از کارگران هفت تپه
یکشنبه – ۲۳ خرداد ۱۴۰۰
این طویله متعفن – جامعه ی طبقاتی سرمایه داری را باید لایروبی عمیقی نمود، باید واژگون نمود!
این جامعه ی امپریالیستی و مافوق استثمارگر واقعا تعفن زده، جانی پرور و پر از ویروس ها بدتر و کشنده تر از ویروس کرونا شده است! هوایش غیر قابل تنفش شده و خفه کننده است! باید حالت کنونی اشیاء را از بین بُرد و حالت نوین – طرح نوین درانداخت تا رها شد!
از مرد هزار چهره حزب توده ی ایران – عباس شهریاری و همکاری با سازمان مخوف ساواک شاه، آن سگ زنجیری امپریالیستها، فرخ نگه دار و شعار سپاه پاسداران را به سلاح های سنگین مجهز کنید یا خون فدائی با خون سپاهی در هم آمیخت تا منصور اسانلو و سید خاتمی عبا شُکلاتی قاتل کارگران خاتون آباد و کروبی شیخ اصلاحات گرفته تا جعفر عظیم زاده و همکاری با شوراهای اسلامی کار، خانه کارگر لانه های جاسوسان و برادر خطاب کردن ساوامای نشسته در وزارت کار و… تا محمد خنیفر و نشستن در ستاد تبلیغاتی ابراهیم رئیسی قاتل زندانیان سیاسی در دهه ی ۱۳۶۰-، تا کنون، هرزه گی ها و یاوه گوئی های سخیفانه، خیانت به و جنایت درحق جنبش طبقه کارگر ادامه یافته است.
چرا؟ آیا پایانی می توان بر آن متصور شد؟
علت بنیادی آن را هر چند که باید در اقتصاد حاکم دید، ولی نمی توان از فرهنگ حاکم بر جامعه ایران ( فرهنگ حاکم بر هر جامعه طبقاتی، فرهنگ طبقات حاکم بر آن جامعه است) نیز گذشت که فرهنگ واقعا کثیفی است.
روزی طبقه کارگر و نمایندگان آن – سیاسی و اقتصادی – بر این فرهنگ فاسد شده که جانی را فداکار، خیانت را خدمت و برعکس می نماید، چیره میشود که نظام طبقاتی موجود را مورد تعرض انقلابی قرار داده باشد، دولت سرمایه داران را درهم شکسته و با دولت مسلح خویش – دیکتاتوری پرولتاریای مسلح – جانشین کرده باشد، راه نابودی جامعه طبقاتی و ساختن جامعه کاملا و بنیادان دگوگونه – جامعه کمونیستی – را در پیش گرفته باشد. راه دیگری بر این خون ریزی و توجیه گری قاتلان سرمایه متصور نیست،
زیرا تا سرمایه بر سرنوشت بشر حاکم است، شخصیت انسان را اساسا سرمایه رقم می زند و نمی توان با مبارزه کردن با افراد مسئله ی اساسا طبقاتی را حل نمود! زیرا که همان طور که نوشتم فرهنگ حاکم، فرهنگ طبقه حاکم است! باید بدانیم که بین طبقات اجتماعی نیز، با کمال تأسف دیوار چینی کشیده نشده است!
توجه شما را به این دو فاکت جلب می کنم :
«هم برای ایجاد این آگاهی کمونیستی در مقیاسی وسیع، و هم برای موفقیت خود این امر، تغییر و دگر گونی انسانها در مقیاسی عظیم ضروری است، تغییری که تنها می تواند در جنبش عملی، انقلاب، صورت پذیرد؛ بنابراین، انقلاب نه تنها بدین خاطر ضروری است که طبقه فرمانروا نمی تواند به هیچ طریق دیگری سرنگون شود، بلکه ایضاٌ بدین خاطر ضروری است که طبقه ای که آن را ساقط می سازد، تنها با انقلاب می تواند خود را از شر کثافات قرون رهائی بخشد و برای ایجاد جامعه ای با طرحی نو، شایسته و مناسب گردد.» ص ۶۵ – کارل مارکس فردریک انگلس- ایدئولوژی آلمانی – ترجمه تیرداد نیکی
« دیکتاتوری پرولتاریا بی‌دریغ‌ترین و بی‌امان‌ترین جنگ طبقه جدید علیه دشمن مقتدرتر یعنی بورژوازی است که مقاومتش پس از سرنگونی (ولو در یک کشور) ده بار فزونتر گردیده و اقتدارش تنها ناشی از نیروی سرمایه بین‌المللی و نیرو و استواری روابط بین‌المللی بورژوازی نبوده بلکه ناشی از نیروی عادت و نیروی تولید کوچک نیز هست. زیرا تولید کوچک متأسفانه هنوز در جهان زیاد و بسیار هم زیاد است و همین تولید کوچک است که همواره، همه روزه، هر ساعته، به طور خود بخودی و به مقیاس وسیع، سرمایه‌داری و بورژوازی را پدید میآورد. بنابر مجموعه این علل دیکتاتوری پرولتاریا ضروری است و پیروزی بر بورژوازی بدون یک جنگ طولانی، سرسخت و حیاتی و مماتی، جنگی که مستلزم پایداری، انضباط، استقامت ، تزلزل ناپذیری و وحدت اراده است ، امکان‌پذیر نیست.
و.ا. لنین _ « بیماری کودکی ” چپ روی ” در کمونیست » _آوریل – مه ۱۹۲۰.
آری، فقط، شروع و پیروزی انقلاب قهری کمونیستی و ادامه آن تحت دیکتاتوری پرولتاریای انقلابی مسلح تا نابودی شرایط موجود اجتماعی در سطح جهانی – شرایط حاکمیت مطلق پول در شکل سرمایه می تواند بطور همه جانبه جامعه را از کثافات موجود تمیز نموده وبا تولد انسان نوین، نیاز را بر آورده نماید تا نه به جلاد و نه به توجیه جلاد نیازی نباشد!
مرگ بر سرمایه، مرگ بر جمهوری اسلامی و همه دار و دسته هایش، پیروز باد انقلاب سرخ پرولتارها، زنده باد کمونیسم!
حمید قربانی ۱۴ جون ۲۰۹۴ُ سال اسپارتاکوسی!