ما راه کارگریها روز ۱۱ دی که روز اعدام علیرضا شکوهی اولین دبیر اول کمیته مرکزی سازمانمان است را به عنوان سمبلیک روز گرامیداشت جانباخته گان راه کارگر می نامیم و با بزرگداشت این روز یادآوری می کنیم که کشته شده گان سازمان ما که صدها نفر از اعضاء و کادرها و هوادارن سازمان را شامل می شدند ، جانهای شیفته ای بودند که جانفشانیهای سترگی از خود به نمایش گذاشتند. انسانهایی بودند که در مسیر یک انقلاب اجتماعی برای عبور از سرمایه داری و سرنگونی نظام جهنمی جمهوری اسلامی و گذار به سوسیالیسم را مد نظر داشتند.
بزرگداشت این رفقا به معنای ادامه راه سرخ آنان است و با این بزرگداشت یادی می کنیم از تمامی جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم که رژیم در تمامی دوران حکومت ننگینش با کشتار سیتماتیک آنان سعی کرده است تا صدای کارگران، زحمتکشان و مردم مبارز را خفه کند. متاسفانه این عزیزان ما همراه با هزاران مبارز راه آزادی و سوسیالیسم بدست هیولائی که از دل انقلابی شکست خورده سر بر آورده بود، از همان بدو تولد بوسیله چوبه های داری که برای تثبیت سیستم فاشیستی خود به پا کرده بود قتلعام شدند، ولی قهرمانانه ایستادن آن فرزندان برومند در مقابل این جانیان باعث شد تا درخت آزادی و سوسیالیسم را با خون خود آبیاری کنند .
فاشیسم اسلامی، گروه گروه دهها هزار تن از این راست قامتان مبارز آزادی و برابری را اعدام کرد و یا در زندانها زیر شکنجه کشت و در پنهانکاری کامل به صورت جمعی در گودالها دفن کرد غافل از اینکه این گورهای جمعی خاورانهایی را خلق خواهد کرد که با همت و ایستادگی و دادخواهی خانواده ها و یاران آن جانهای عزیز، بدل به مراکزی برای به چالش کشیدن موجودیت این آدمخواران اسلامی خواهد شد.
جانیان آدمخوار اسلامی که درعین حذف فیزیکی، با اعمال انواع شکنجه در تلاش تهی کردن منش انسانی این انسانهای شیفته بود، مواجه شدند با نمایش مقاومتی جانانه و پایداری و ایستادگی روی آرمانهای انسانی مبارزانی که حتی شکنجه گران و جلادان را ناخواسته به تعظیم در مقابل مقاومتشان وادار نمود، چنانچه لاجوردی جلاد در مواردی وقتی با مقاومت سختی مواجه میشد میگفت ” مگر تو علیرضا شکوهی هستی که این قدر مقاومت میکنی “
اما آنچه از رفقای جانباخته ما همچون وصیت نامه یوسف آلیاری از بنیانگذاران سازمان ما با تیتر “الوداع شادمانه” باقی مانده است و همچنین از بیشمار جانباختگان دیگر سازمانها ، احزاب کمونیست، مبارز و دگراندیش، مقاومتی که از خود به نمایش گذاشتند بیان شور انقلابی و مبارزاتی آنها بود، و عزمشان برای دستیابی به ازادی و برابری.
ما یاران و بازماندگان این جانهای شیفته، بار دیگر ضمن اعلام اینکه جنایتهای انجام گرفته و عاملین وعامرین این جنایات را نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم ، پیمان می بندیم که تا آخرین نفس و تا آخرین نفر، ادامه دهنده راه سترگ عزیزان جانباخته باشیم و تحت هیچ شرایطی پرچم مبارزه با استبداد و استثمار را زمین نگذاریم.
گرامی باد یاد تمامی جانباختگان راه آزادی و برابری
سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
دیماه ۱۳۹۹ – دسامبر ۲۰۲۰
