تا باز درِ دیزی ی ما دیدند؛
چون گربه ی بی حیا تمرگیدند
از خوردنی آن چه بود بلعیدند،
از مال هر آن چه بود دزدیدند
دارایی ی ملّتی چَپاو کردند
چون مار بر این دفینه خوابیدند
خونِ همگان به شیشه ها کردند،
بر مُلک و به ملّت اقتداریدند
جان چون به لب ستمکشان آمد،
بر رهبر و دولت اغتشاشیدند!
