بانوی ایرانی ناظر فیفا در المپیک؛ این سال ترسناک با خبرهای بد؛ حرف‌های لئو

اخبار روز
سه شنبه, ۹ دی ۱۳۹۹
ساعت ۲:۲۳
ورزش

نازک بین: فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) با ارسال نامه‌ای به فدراسیون از «پریا شهریاری» به عنوان ناظر برگزاری مسابقات فوتبال جهت حضور در المپیک توکیو دعوت کرد. سی و دومین دوره بازیهای المپیک که معتبرترین و بزرگترین رویداد ورزشی در سراسر جهان به شمارمی رود با تعویق یک ساله به دلیل شیوع ویروس کرونا روبرو شد. این تورنمنت از ۲۳ جولای تا ۸ آگوست ۲۰۲۱، (اول تا ۱۷خرداد ۱۴۰۰) در توکیو پایتخت ژاپن برگزار خواهد شد. به این منظور، فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) با ارسال نامه‌ای از «پریا شهریاری» ناظر ایرانی مسابقات بین‌المللی فوتبال، فوتسال و فوتبال ساحلی جهت حضور در توکیو به عنوان ناظر برگزاری مسابقات فوتبال دعوت کرد. بازی‌های المپیک با توجه به شیوع ویروس کرونا با وقفه‌ای یکساله مواجه شد که در نامه جدید ارسالی، زمان برگزاری این رویداد اعلام شده است. از شهریاری یکبار پیش از شیوع کرونا و برای دومین بار با مشخص شدن تاریخ جدید رقابت‌ها دعوت بعمل آمده است. پریا شهریاری» سابقه نظارت در برگزاری بازی‌های المپیک ۲۰۱۸ جوانان جهان در آرژانتین، جام جهانی فوتبال ساحلی در پاراگوئه، فینال جام ملت‌های فوتبال بانوان آسیا در اردن، بازی‌های داخل سالن ترکمنستان، بازی‌های آسیایی جاکارتا و مسابقات متعدد دیگری را در کارنامه کاری خود دارد. این برای نخستین بار است که از یک ناظر ایرانی جهت برگزاری مسابقات فوتبال المپیک دعوت می‌شود.

کاهش بلیت‌های رایگان راهکار توکیو برای جلوگیری از افزایش هزینه‌ها

با توجه به تعویق یکساله بازی‌های المپیک و پارالمپیک توکیو، کمیته برگزاری بازی‌ها با افزایش هزینه‌ها دست به گریبان است. با وجود اینکه شرایط واکسیناسیون در دسترس قرار گرفته اما هنوز مشخص نیست تماشاگران خارجی اجازه حضور در بازی‌های المپیک را خواهند داشت یا خیر؟در حالی که هزینه برگزاری بازیهای توکیو حدود ۱۳ میلیارد دلار برآورد شده بود اما این تعویق یکساله این هزینه‌ها را به بیش از ۱۵ میلیارد دلار افزایش داد این در حالی است که ژاپن برای مقابله با کرونا برای برگزاری بازی‌های توکیو هم بودجه‌ای را در نظر گرفته است.
در حالی که کمیته بین‌المللی المپیک و کمیته برگزاری بازی‌های توکیو اعلام کرده بودند مسابقات سال آینده قطعا برگزار می‌شود اما شیوع ویروس جدید انگلیسی باعث شد تا ژاپن از امروز مرزهای خود را به روی مسافران خارجی ببندد.توشیرو موتور رئیس کمیته برگزاری بازی‌های توکیو در خصوص افزایش هزینه‌ها اظهار داشت: اینکه هزینه‌ها بیش از حد دیده می‌شود یا اینکه ما توانسته‌ایم هزینه‌ها را به خوبی مدیریت کنیم به نگاه شما بستگی دارد.کمیته برگزاری بازی‌های توکیو تعداد بلیت‌های رایگان را کاهش داده و مراسم افتتاحیه و اختتامیه المپیک را محدود و ساده کرده، با این حال ۲۸۰ میلیون دلار کاهش هزینه داشته است.
کمیته برگزاری بازی های توکیو در تلاش است حتما مسابقات را سال آینده برگزار کند حتی اگر ویروس کرونا از بین نرود.

مسی: بارتومئو ۷ سال دروغ گفت ،رونالدو را تحسین می‌کنم

سرانجام مصاحبه مسی با شبکه لاسکتا پخش شد و فوق ستاره بارسلونا در خصوص آینده‌اش، بارسلونا، دوران پس از فوتبال و پپ گواردیولا صحبت کرد. سرانجام بامداد دیروز مصاحبه لیونل مسی با برنامه «لاسکتا» از شبکه راک۱ پخش شد و فوق ستاره بارسلونا در خصوص رفتنش از بارسلونا، بارتومئو، مارادونا، باخت مقابل بایرن مونیخ، لوئیس سوارس، نیمار، آمدن ژاوی، رابطه‌اش با پسرانش، پپ گواردیولا، کومان و دوران پس از بازنشستگی صحبت کرد.

مسی اظهار داشت: من کسی نیستم که زیاد با رسانه‌ها صحبت کنم و ترجیح می‌دهم با افرادی که به من نزدیک هستند، حرف بزنم. این روزها بازی کردن پلی‌استیشن را رها کردم. در گذشته در تمامی روز بازی می‌کردم ولی وقتی تیاگو به دنیا آمد همه چیز را رها کردم و با پسرم وقتم را گذراندم. اکنون اگر تیاگو بخواهد بازی کند با او پلی‌استیشن بازی می‌کنم. وی ادامه داد: ورزشکاران زیادی را در زندگی ام تحسین کرده‌ام. در تنیس نادال و در فوتبال کریستیانو. ورزشکار فوق‌العاده زیادی وجود دارند. علت مصاحبه مهم بررسی این موضوع بوده، که تصمیم ستاره فوتبال جهان برای تمدید یا لغو قراردادبا بارسلونا چگونه است؟ انتخابات بارسلونا در تاریخ ۵ بهمن برگزار می‌شود و شاید مسی منتظر است که با مدیریت بعدی صحبت کند. از پاریس و سیتی به عنوان گزینه‌های بعدی صحبت می‌کند.

لیونل مسی تصریح کرد:‌ بارسلونا زندگی من است. همه چیز به من داده و در اینجا بیشتر از آرژانتین زندگی کرده‌ام. همه چیز را اینجا آموخته‌ام. این باشگاه مرا به عنوان انسان و بازیکن ساخت و اکنون حالم خوب است. مشتاقم و می‌خواهم برای قهرمانی بجنگم.

وی ادامه داد: باشگاه در شرایط سختی قرار دارد. برای همه این مسائل مشکل است و هر باشگاهی، جایی که ما بودیم را تجربه کند، ‌لحظات سختی خواهد داشت. برایم مهم نیست مردم چه می‌گویند، هر کس نظر شخصی خودش را دارد. تاکنون برای اتفاق ورزشی گریه نکردم ولی زیاد زجر کشیدم. به خاطر آن زجرها زیاد گریه کردم ولی ترجیح می‌دهم خیلی وارد جزئیات نشوم.

مسی گفت:‌آمدنم به بارسلونا با لحظات سختی روبه‌رو بود. ۱۳ ساله بودم و همه چیز را پشت سرم گذاشتم و به بارسلونا آمدم. دوستانم، کشورم و به جایی آمدم که هیچکس مرا نمی‌شناخت. در آن زمان بسیار خجالتی بودم و فقط به رویاهایم و به افتخاراتی که می‌خواهم بدست آورم، فکر می‌کردم. تیاگو (پسر مسی) هم خجالتی است و دوست ندارد هر کسی با او صحبت کند اما اخیرا دارد به این اتفاقات عادت می‌کند. متئو (پسر مسی) بهتر مسائل را مدیریت می‌کند و دوست دارد در کانون توجهات باشد.

بازیکن بارسلونا در خصوص اختلاف با بارتومئو، صحبت جالبی کرد و از یک شخصیت کارتونی سخن گفت: بله در رختکن کسی بود که به بارتومئو، «نوبیتا» می‌گفت ولی آن شخص من نبودم.

مسی اظهار داشت: زندگی من در اینجا عادی است و گاهی هم خسته کننده، از خواب بلند می‌شوم، صبحانه می‌خورم، بچه‌ها را به مدرسه می‌برم، به تمرین می‌روم و دوباره به خانه بازمی‌گردم. من در شهر کاستیدفلس ۱۰ سالی است که زندگی می‌کنم. شهر کوچکی است و همه جایش را می‌شناسم. برخی اوقات دوست دارم که ناشناس باشم مخصوصا زمانی که با بچه‌هایم در بیرون وقت می‌گذارنم. البته همیشه ممنونم از کسانی که به من محبت داشته‌اند. محبت آنها فوق‌العاده است.

وی ادامه داد: بازی کردن در ورزشگاه خالی ترسناک است. دیگر آن نیوکمپ سابق نیست و هیچکس در آنجا ما را نمی‌بیند. برنامه‌های مسابقات هم طوری است که انگار کسی حواسش به ورزشکار نیست. به نظر می‌رسد فوتبال کنونی بیشتر از اینکه یک ورزش یا بازی باشد، یک اتفاق اقتصادی است.

فوق ستاره آرژانتینی در خصوص درگذشت مارادونا گفت: در خانه‌ام بودم که خبر فوت او را پدرم به من داد. تلویزیون را روشن کردم و بلافاصله همه چیز را متوجه شدم. در خصوص شادی پس از گلم برای مارادونا نیز باید بگویم که مردم نیوول، به من یک پیراهن دادند. می‌دانستم که در آن بازی گل می‌زنم و در یک لحظه و از جایی که فکرش را نمی‌کردم، توپ به من رسید و به گل تبدیل شد.

وی ادامه داد: برای کشورم بهترین‌ها را می‌خواهم، دوست ندارم در خصوص سیاست صحبت کنم اما می‌خواهم که آرژانتین در همه چیز پیشرفت کند. می‌خواهم مردم کشورم خوشحال باشند.

مسی در خصوص باخت ۸ بر ۲ مقابل بایرن مونیخ نیز اظهار داشت:‌ خیلی خیلی باخت مقابل بایرن سخت بود. آن هم به خاطر نمایشی که مقابل آن تیم داشتیم. به خاطر نتیجه‌ای که رقم زدیم. شما در فوتبال می‌بازید، موقعیت‌های زیادی را از دست می‌دهید ولی باید بپذیرید که این اتفاق رخ می‌دهد اما در مقابل بایرن مونیخ لحظه سختی را تجربه کردیم چون عجیب بازی کردیم و نتیجه عجیبی را هم رقم زدیم.

فوق ستاره بارسلونا گفت: من بازی نمی‌کنم که در دنیا بهترین شوم. بازی می‌کنم که ببرم و افتخارات را برای باشگاهم بدست آورم. شاید باید پیش یک روان‌شناس بروم ولی تاکنون نرفته‌ام. به من اصرار کرده‌اند که بروم و می‌دانم که نیاز دارم ولی تاکنون یک بار هم نرفته‌ام.

مسی در تابستان گذشته با فکس از بارسلونا اعلام خروج کرد ولی نتوانست به صورت رایگان از باشگاه به تیمی دیگر برود. او که تا تابستان ۲۰۲۱ با بارسلونا قرارداد دارد هنوز حرفی از تمدید نزده است.

مسی گفت: بله، شاید دوباره از فکس استفاده کنم. من تا ابدیت ممنون این باشگاه هستم. عاشق این باشگاهم، عاشق بارسلونا هستم، این شهر را احساس می‌کنم، بارسلونا همه چیز به من داده است و لیاقت آنها را داشته‌ام. به نظرم به تغییر نیاز داشتم و می‌خواستم به این چرخه کمک کنم. وی ادامه داد: بچه‌هایم به من گفتند که نمی‌خواهند اینجا را ترک کنند ولی احساس می کردم که این اتفاق برایم بهترین است.

فوق ستاره بارسلونا در خصوص رفتن سوارس گفت: اتفاقاتی که برای لوئیس در پایان افتاد مرا دیوانه کرد. او رایگان و مجانی باشگاه را ترک کرد، باشگاه تمام دستمزد لوئیس را تا پایان قرارداد به او پرداخت کرد و به تیمی فرستاد که ما با آنها برای قهرمانی در لالیگا می‌جنگیم. بارتومئو بارها مرا گول زد و ترجیح می‌دهم که از جزئیات حرف نزنم. ما چندین سال با دروغ‌های فراوان در این باشگاه زندگی کردیم.

مسی در خصوص اتفاقات تابستان و رفتنش از بارسلونا گفت: می‌دانستم که اگر کار به دادگاه کشیده شود،‌ پیروز می‌شوم ولی نمی‌خواستم این اتفاق بیفتد. بارها به وکیلم گفتم که نمی‌خواهم به این شکل از بارسلونا جدا شوم.

او در خصوص صحبت با پپ گواردیولا نیز گفت: نمی‌دانم چقدر از آخرین صحبتم با گواردیولا می‌گذرد ولی ما صحبت کردیم. صحبت هم در این خصوص نبود که کجا همدیگر را ببینیم یا چه اتفاقی در آینده رخ می‌دهد. برای من پپ گواردیولا بهترین است و او یک چیز خاص دارد. لوئیس انریکه و پپ گواردیولا بهترین مربیانی هستند که مرا مربیگری کرده‌اند. آنها چیزهای زیادی به من آموختند. وی ادامه داد: کومان هم کارش را دارد خوب انجام می‌دهد. ما قدم به قدم در حال پیشرفت هستیم.

مسی در خصوص صحبت‌های تاسکتس که باید لئو را می‌فروختیم صحبت نکرد و گفت: این حرف‌ها برای گذشته است. فوق ستاره بارسلونا گفت: دوست دارم کسی به این باشگاه بازگردد که به پیروزی علاقه دارد و رفتارش از جنس برد باشد. اگر ژاوی برگردد، نمی‌دانم می‌مانم یا خیر. باید ببینم چه اتفاقی در تابستان ۲۰۲۱ رخ خواهد داد. وی ادامه داد: شرایط اقتصادی باشگاه را می‌دانم. اکنون باشگاه به سختی می‌تواند بازیکن بخرد ولی ما نیازمند این هستیم که مهمترین بازیکنان را به اینجا آوریم. او در خصوص بازگشت نیمار به بارسلونا خاطر نشان کرد: جذب نیمار برای ما بسیار گران خواهد و باید دید ریاست بعدی چگونه عمل می‌کند. اگر بتواند او را به اینجا بیاورد باید نابغه باشد. مسی در خصوص رابطه‌اش با سوارس و نیمار تاکید کرد: ما با هم صحبت می‌کنیم و یک گروه هم در واتساپ داریم. ما ارتباطمان را حفظ کرده‌ایم. او درباره رابطه‌اش با گریژمان نیز گفت: ما یک رابطه صادقانه و خوب را با هم داریم. گاهی اوقات هم با هم گپ می‌زنیم.

مسی در خصوص آینده‌اش اظهار داشت: با باشگاهی دیگر مذاکره نخواهم کرد. تا انتها صبر می‌کنم و در تابستان و پایان فصل برای مسیر بعدی‌ام تصمیم خواهم گرفت. دوست دارم زمانی در آمریکا بازی کنم ولی نمی‌دانم که چه اتفاقی رخ خواهد داد. این را می‌دانم که هیچ وقت به اتلتیکو مادرید و رئال مادرید نخواهم رفت. وی ادامه داد: اگر بخواهم بارسلونا را ترک کنم، بهترین راه و مسیر خروج را انتخاب خواهم کرد. بارسلونا بزرگ‌تر از هر بازیکنی است. پس از بازنشستگی می‌خواهم در فوتبال باشم. نه به عنوان مربی بلکه شاید به عنوان یک مدیر ورزشی در فوتبال حاضر شوم.

مسی در پایان این گفتگو بیان کرد: امیدوارم این سال سخت زودتر تمام شود و ما تجربه‌ای عالی را پس از آن به ثبت رسانیم. امیدوارم سال ۲۰۲۱ برای همه سال بهتری باشد.

تیترهای جالب مادریدی‌ها از حرف‌های لئو

مطبوعات اسپانیا در روز دوشنبه ۸ دی – ۲۸ دسامبر در خصوص مهمترین مسائل فوتبال در این کشور صحبت کردند. مصاحبه‌ مسی که ۲ هفته‌ای هواداران فوتبال منتظرش بودند، منتشر شد و او در خصوص آینده‌اش در بارسلونا، باخت مقابل بایرن، علل رفتنش از تیم در تابستان، پپ گواردیولا، نیمار، سوارس و مسائلی مختلفی صحبت کرد. مارکا چاپ مادرید تحت تاثیر مصاحبه مسی جلد امروز خود را بست و جالب اینجاست نکته منفی صحبت‌های این بازیکن نسبت به بارسلونا را به تیتر اصلی بدل کرد. مارکا با تیتر «این باشگاه چقدر بد است» از انتقاد لئو به ۷ سال مدیریت بارتومئو صحبت کرد. مسی در آن مصاحبه گرچه از عشق به بارسلونا گفت ولی از مدیریت ضعیف بارتومئو، رئیس اخراجی بارسا نیز پرده برداشت. مارکا همچنین نوشت که مسی در تابستان در خصوص آینده‌اش تصمیم می‌گیرد.

آ.اس چاپ مادرید نیز به مانند مارکا تیتر جالبی را به روی جلد برد و از نکته منفی صحبت‌های مسی استفاده کرد. این روزنامه تیتر «من دوباره از فکس برای رفتن استفاده می‌کنم» را در صفحه اصلی کار کرد.

آ.اس نوشت که مسی از اینکه خواسته از بارسلونا در تابستان برود، احساس پشیمانی ندارد. این روزنامه در ادامه از انتقاد او علیه بارتومئو نوشت و از علاقه لئو به بازی در آمریکا صحبت کرد.

موندو دپورتیوو چاپ بارسلونا تیتر «مسی در تابستان ۲۰۲۱ در خصوص آینده‌اش تصمیم می‌گیرد» را به روی جلد برد و از وضعیت نامعلوم ستاره تیم نوشت. موندو همچنین به عنوان یک رسانه بارسایی از صحبت‌های مسی استفاده جالبی کرد و نوشت: این بازیکن هیچ‌وقت برای رئال مادرید و اتلتیکو مادرید بازی نخواهد کرد. اسپورت چاپ بارسلونا نیز تیتر «اکنون من خوشحال هستم» را به روی جلد برد و از نامعلوم بودن تصمیم لئو برای آینده‌اش نوشت. این روزنامه مهمترین صحبت‌های مسی را منتشر کرد و نوشت: کومان در انجام پروژه‌اش جدی است و مسی همه‌ چیزش بارسلوناست.

این سال ترسناک، پر از خبرهای بد

راب دریپر – دیلی میل: دنیس لاو: گریه‌ام بند نمی‌آید.دلم برایشان تنگ شده. می‌دانم همه یک روز می‌رویم اما از دست دادنشان خیلی غم‌انگیز است. همیشه گریه می‌کنم. اندوه، میهمان ناخوانده خانه دنیس لاو در این سال شوم بود. مهاجم افسانه‌ای منچستریونایتد و برنده توپ طلای سال ۱۹۶۴ این سال نحس را که می‌توانست به خاطر ۸۰ سالگی او فوق‌العاده باشد، به هر زحمت به پایان رسانده. او و همسرش دیانا خودشان را قرنطینه کرده‌اند، نمی‌توانند نوه‌های‌شان را بغل کنند و رابطه چندانی با پنج فرزندشان ندارند. لا برای دوستان قدیمی و گپ‌هایی که می‌زدند، دلتنگ شده.

اما این اواخر خبرهای بدی به او رسیده. دوشنبه گذشته، جان فیتزپاتریک، دوست خوب و هم‌تیمی سابقش در منچستریونایتد که رابطه خیلی نزدیکی با هم داشتند، درگذشت. در سال ۱۹۶۵ وقتی قانون تعویض در فوتبال گذاشته شد، در اولین تعویض تاریخ یونایتد، او به جای لا به زمین آمد. دو ماه قبل دوست خوب دیگرش و یکی از اسطوره‌های یونایتد، نابی استایلز فوت کرد و ماه قبل مشخص شد سر بابی چارلتون که به همراه لا و جورج بست در مرکز درخشش یونایتد در دهه ۶۰ بود، به زوال عقل دچار شده است.

لاو،البته مشکلات جسمی خودش را داشته و از سرطان پروستات بهبود یافته اما آمار رو به افزایش ابتلای هم‌تیمی‌های سابق به زوال عقل از ذهن او پاک نمی‌شود. چندی بیش یک متخصص مغز گفت مرگ استایلز در اثر زوال عقل به خاطر ضربات سری بود که به توپ می‌زد. لاو، به یاد می‌آورد چند بار تا حدی هوشیاری خود را از دست داده اما بعد بازی را از سر گرفته که حالا مشخص شده می‌تواند به بیهوشی ثانویه و آسیب جدی مغز منجر شود: «بله من سر می‌زدم، همه می‌زدند. بازی آن موقع فرق می‌کرد، توپ سنگین‌تر بود و وقتی خیس می‌شد و گل به آن می‌چسبید، خیلی بدتر می‌شد. حالا بعد از سال‌ها اثراتش مشخص شده.»

لاو، خوشبختانه سرحال است و مشکلی ندارد همانطور که در مستند اسکای با عنوان «لامن» در حال پخش شدن است. برای طرفداران فوتبال که می‌خواهند تکنیک و تاکتیک و تعصب و دوندگی یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال را ببینند، دیدن این فیلم ضروری است اما خودش میل چندانی ندارد: «خیلی دوست ندارم در تلویزیون خودم را ببینم اما دست اندرکاران این فیلم، آدم‌های خوبی بودند و از کار با آنها لذت بردم.»آمار گویای دوران حرفه‌ای لاو است: ۲۳۷ گل در ۴۰۴ بازی برای منچستریونایتد، دوره‌هایی بازی در هادرسفیلد، تورینو و منچسترسیتی-که شامل گلزنی او به منچستریونایتد در روزی که این تیم سقوط کرد هم می‌شود- و ۵۵ بازی در تیم ملی اسکاتلند که پایانش جام جهانی ۱۹۷۴ بود.

یونایتد با گل‌های او به قهرمانی فصل ۱۹۶۵-۱۹۶۴ رسید و زمینه‌ساز قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا در سال ۱۹۶۸ شد که فینالش را به خاطر مصدومیت از دست داد. اوج موفقیتش رسیدن به توپ طلای ۱۹۶۴ بود، قبل از او لو یاشین و بعد از او اوزه بیو این جایزه را گرفتند و برای همین که در میان بزرگان تاریخ فوتبال قرار گرفته، نامش فراموش نشدنی است. او همچنین تنها بازیکن تاریخ است که در یک بازی جام حذفی انگلیس شش گل زد و در عین حال تیمش بازنده شد. در ژانویه ۱۹۶۱ منچسترسیتی ۶ بر ۲ در زمین باتلاقی لوتون پیش بود که داور بازی را تعطیل کرد و لوتون بازی مجدد را ۳ بر یک برد. دنیس لا یکی از معدود بازیکنانی است که با دو غول تاریخ مربیگری فوتبال، بیل شنکلی و سر مت بازبی که هر دو هموطنش بودند، کار کرده است.

لا در فصل ۱۹۶۲-۱۹۶۱ برای تورینو بازی کرد و بعد از آن دوران ۱۱ ساله و پرافتخارش در یونایتد شروع شد: «ایتالیا واقعاً خوب بود اما نمی‌دانستم تورین زیر آلپ است، آنجا همیشه یخ می‌زدم. فکر می‌کردم هوای خیلی خوبی دارد اما توپ بازی هم آنجا فرق داشت. همه چیز ایتالیا را دوست

داشتم اما متأسفانه آنجا باید فوتبال بازی می‌کردم. فوتبال‌شان را دوست نداشتم همیشه یک نفر را کنار خودت می‌دیدی اما خاصیتش این بود که در بازگشت به انگلیس فکر می‌کردم اصلاً کسی مأمور مهار من نشده!»

بازیی ، که در دوران مربیگری تیم ملی اسکاتلند فرصت اولین بازی ملی را به لا داده بود، در سال ۱۹۶۲ او را به یونایتد برد تا به بازسازی تیمش بعد از فاجعه مونیخ کمک کند. آنها قهرمان جام حذفی ۱۹۶۳ شدند و لا در فصل ۱۹۶۴-۱۹۶۳ به رکورد ۴۶ گل برای تیم رسید که هنوز هم جلوتر از رود فان نیستلروی، کریستیانو رونالدو و وین رونی است. این تیم در سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ هم قهرمان لیگ شد و سال ۱۹۶۸ آن قهرمانی به یادماندنی توسط «بچه‌های بازبی» رقم خورد. تا سال ۱۹۷۳ در یونایتد ماند و سال آخر بازی‌اش را در سیتی گذراند. بعد از جام جهانی ۱۹۷۴ هم فوتبال را کنار گذاشت. بعد از بازنشستگی مدتی فرش‌فروشی داشت، بعد خودش را با زندگی به عنوان کارشناس فوتبال و سفیر یونایتد منطبق کرد.

اوضاع که عادی شود او پای ثابت اولدترافورد است و هرچه زودتر می‌خواهد تیم اوله گونار سولشر را از نزدیک ببیند اما چیزهایی هست که برای او آشنا نیست: «دروازه‌بان‌ها در پاسکاری مشارکت می‌کنند که در روزهای بازی من نبود. گاهی بازیکنان بارها به هم پاس می‌دهند، نمی‌دانم چرا جلو نمی‌روند.»

بیشتر از همه دلش برای عادت‌های قدیمی تنگ شده: «منتظرم فرصت شود بیرون بروم و مردم را ببینم، بازی‌ها را تماشا کنم به اولدترافورد بروم، خیلی دوست دارم همه چیز عادی شود.» این حرف دل همه ما است.لاو می‌گوید: «سال ترسناکی است. هر روز گریه می‌کردم. جان چند روز پیش مرد، دلم برایشان تنگ شده. می‌دانم همه یک روز می‌رویم اما از دست دادنشان خیلی غم‌انگیز است. همیشه گریه می کنم!لاو،البته مشکلات جسمی خودش را داشته و از سرطان پروستات بهبود یافته اما آمار رو به افزایش ابتلای هم‌تیمی‌های سابق به زوال عقل از ذهن او پاک نمی‌شود.

هفته گذشته یک متخصص مغز گفت مرگ استایلز در اثر زوال عقل به خاطر ضربات سری بود که به توپ می‌زد. لا به یاد می‌آورد چند بار تا حدی هوشیاری خود را از دست داده اما بعد بازی را از سر گرفته که حالا مشخص شده می‌تواند به بیهوشی ثانویه و آسیب جدی مغز منجر شود: «بله من سر می‌زدم، همه می‌زدند. بازی آن موقع فرق می‌کرد، توپ سنگین‌تر بود و وقتی خیس می‌شد و گل به آن می‌چسبید، خیلی بدتر می‌شد. حالا بعد از سال‌ها اثراتش مشخص شده.»

لا خوشبختانه سرحال است و مشکلی ندارد همانطور که در مستند اسکای با عنوان «لامن» در حال پخش شدن است. برای طرفداران فوتبال که می‌خواهند تکنیک و تاکتیک و تعصب و دوندگی یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال را ببینند، دیدن این فیلم ضروری است اما خودش میل چندانی ندارد: «خیلی دوست ندارم در تلویزیون خودم را ببینم اما دست اندرکاران این فیلم، آدم‌های خوبی بودند و از کار با آنها لذت بردم.»

آمار گویای دوران حرفه‌ای لا است: ۲۳۷ گل در ۴۰۴ بازی برای منچستریونایتد، دوره‌هایی بازی در هادرسفیلد، تورینو و منچسترسیتی-که شامل گلزنی او به منچستریونایتد در روزی که این تیم سقوط کرد هم می‌شود- و ۵۵ بازی در تیم ملی اسکاتلند که پایانش جام جهانی ۱۹۷۴ بود. یونایتد با گل‌های او به قهرمانی فصل

۱۹۶۵-۱۹۶۴ رسید و زمینه‌ساز قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا در سال ۱۹۶۸ شد که فینالش را به خاطر مصدومیت از دست داد. اوج موفقیتش رسیدن به توپ طلای ۱۹۶۴ بود، قبل از او لو یاشین و بعد از او اوزه بیو این جایزه را گرفتند و برای همین که در میان بزرگان تاریخ فوتبال قرار گرفته، نامش فراموش نشدنی است. او همچنین تنها بازیکن تاریخ است که در یک بازی جام حذفی انگلیس شش گل زد و در عین حال تیمش بازنده شد. در ژانویه ۱۹۶۱ منچسترسیتی ۶ بر ۲ در زمین باتلاقی لوتون پیش بود که داور بازی را تعطیل کرد و لوتون بازی مجدد را ۳ بر یک برد. دنیس لا یکی از معدود بازیکنانی است که با دو غول تاریخ مربیگری فوتبال، بیل شنکلی و سر مت بازبی که هر دو هموطنش بودند، کار کرده است.

لاو، در فصل ۱۹۶۲-۱۹۶۱ برای تورینو بازی کرد و بعد از آن دوران ۱۱ ساله و پرافتخارش در یونایتد شروع شد: «ایتالیا واقعاً خوب بود اما نمی‌دانستم تورین زیر آلپ است، آنجا همیشه یخ می‌زدم. فکر می‌کردم هوای خیلی خوبی دارد اما توپ بازی هم آنجا فرق داشت. همه چیز ایتالیا را دوست داشتم اما متأسفانه آنجا باید فوتبال بازی می‌کردم. فوتبال‌شان را دوست نداشتم همیشه یک نفر را کنار خودت می‌دیدی اما خاصیتش این بود که در بازگشت به انگلیس فکر می‌کردم اصلاً کسی مأمور مهار من نشده!»

بازبی که در دوران مربیگری تیم ملی اسکاتلند فرصت اولین بازی ملی را به لا داده بود، در سال ۱۹۶۲ او را به یونایتد برد تا به بازسازی تیمش بعد از فاجعه مونیخ کمک کند. آنها قهرمان جام حذفی ۱۹۶۳ شدند و لا در فصل ۱۹۶۴-۱۹۶۳ به رکورد ۴۶ گل برای تیم رسید که هنوز هم جلوتر از رود فان نیستلروی، کریستیانو رونالدو و وین رونی است. این تیم در سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ هم قهرمان لیگ شد و سال ۱۹۶۸ آن قهرمانی به یادماندنی توسط «بچه‌های بازبی» رقم خورد. تا سال ۱۹۷۳ در یونایتد ماند و سال آخر بازی‌اش را در سیتی گذراند. بعد از جام جهانی ۱۹۷۴ هم فوتبال را کنار گذاشت. بعد از بازنشستگی مدتی فرش‌فروشی داشت، بعد خودش را با زندگی به عنوان کارشناس فوتبال و سفیر یونایتد منطبق کرد.

به کودکستان فوتبال ایران خوش آمدید!

خبرنگار ورزشی تسنیم نوشت: اگر یک روز بدون غر زدن، بیانیه دادن، بهانه جویی یا اعتراض کردن در فوتبال ایران پیدا کردید، آن روز را باید عید فوتبال ایران نامید‌. فوتبالی که این روزها با اهالی‌اش بیشتر شبیه به یک کودکستان است تا مستطیل سبزی که تیم‌ها برای قهرمان شدن و پیشرفت کردن رقابت می‌کنند. جایی که هر اتفاقی در آن با حرف و حدیث همراه است و استثنایی هم میان هیچ تیم یا شخصی وجود ندارد. باشگاه‌ها هر چقدر با قدمت یا تازه تاسیس، مدیران هر چقدر با تجربه یا تازه به میز و صندلی رسیده، مربیان هر چقدر مو سفید کرده یا جوان، همه یک مسیر را می‌روند و آن هم اعتراض کردن و داد زدن درباره هر موضوعی است.همه این اعتراض‌ها، یک سر شاخه دارد و آن هم متولیان فوتبال هستند. سکوت، عدم قاطعیت و سوءمدیریت، فوتبال ایران را تبدیل به یک کودکستان کرده است. جایی که از فصل گذشته و ماجرای ادامه لیگ در شرایط کرونایی نمود بیشتری پیدا کرد. تیم‌هایی که در راستای حفظ سلامت جامعه خواستار منحل شدن مسابقات فصل گذشته شدند و دقیقاً همان‌ها در فصل جدید نسبت به لغو یا تعویق برخی دیدارها یا تعویق مسابقات به دلیل رعایت پروتکل‌ها اعتراض داشتند. آنهایی که هنوز مشخص نیست چه موضعی در قبال سلامت جامعه دارند و انگار سلامت جامعه نیز به منافع آنها گره خورده است.وقتی مدیریت باری به هر جهت وجود داشته باشد، نتیجه همانی می‌شود که اکنون با آن مواجهیم. وقتی فدراسیون فوتبال قاطعیتی در قبال اعتراض‌ها نداشته و سکوت کرده، وقتی کمیته انضباطی احکام خود را با تعارف یا ترس صادر کرده، وقتی کمیته اخلاق به جای برخورد با اشاعه کنندگان خشونت و تقابل با بی اخلاقی، به جایی برای تسویه حساب با منتقدان فدراسیون فوتبال شده است، نتیجه حال امروز فوتبال می‌شود. لیگ برتری که پیش از شروع با صدور بیانیه‌ها از سوی باشگاه‌های مختلف مواجه بوده و هنوز به میانه راه نرسیده پر از ابهام و ایراد استآیا هفته‌ای از لیگ برگزار شده که تیمی نسبت به داوری اعتراض نکند؟ کدام سرمربی معتقد نیست که داوری علیه تیم او نبوده؟ تقریباً هر ۱۶ مربی لیگ معتقدند اگر عدالت در قضاوت داوران اجرا شده بود، تیم آنها در رتبه‌های بالای جدول یا رتبه نخست لیگ بود. مگر رتبه نخست یا چهار رتبه بالای جدول گنجایش چند تیم را دارد که همه مدعی‌اند جایگاه واقعی‌شان بالای جدول است؟ اگر قضاوت داوران با اشتباه همراه بوده و برخی تیم‌ها متضرر شدند، پس مسلماً برخی تیم‌ها باید منفعت برده باشند، پس چگونه است که همه به داوری‌ها معترضند؟ آیا هفته‌ای از لیگ بدون بیانیه نویسی برگزار شده و به اتمام رسیده است؟هیچ‌گونه قاطعیتی در تصمیمات وجود ندارد و کمیته مسابقات سازمان لیگ با هر اعتراضی برنامه ریزی خود را تغییر می‌دهد و به اصطلاح به هر سازی که باشگاه‌ها می‌زنند، می‌رقصد. اگر یحیی گل‌محمدی تهدید به عدم حضور در دیدار با ذوب‌آهن در صورت استراحت پنج روزه تیمش کند، سازمان لیگ برنامه را تغییر می‌دهد، اگر پرویز مظلومی و محمود فکری خواهان تعداد برابر دیدارهای خود با پرسپولیس قبل از دربی کنند، سازمان لیگ به طور کلی برنامه تمام بازی‌ها را تغییر می‌دهد تا خود را به دردسر بیندازد. این سیستم مدیریتی و تغییر تصمیم با هر اعتراض، در کودکستان‌ها و مهد کودک‌ها نیز نمونه ندارد و باید افسوس خورد به حال فوتبالی که دیگر شباهتی به فوتبال ندارد. جایی که مربیانش یاد گرفته‌اند به جای کار فنی با داد زدن در کنار زمین و شلوغ‌کاری نتیجه بگیرند.

لیگ دسته اول با صدر نشینی پارس جنوبی جم.

هفته هفتم لیگ دسته اول فوتبال کشور موسوم به لیگ گدایان، با انجام ۹ بازی برگزار شد که در پایان این دیدارها پارس جنوبی،جم علیرغم شکست مقابل هوادار در صدر جدول ماند. هوادار تهران با کسب سه امتیاز مهم مقابل صدرنشین ۱۴امتیازی شد تا نزدیک ترین تعقیب کننده پارس باشد. مس کرمان، استقلال خوزستانو شهرداری آستارا نیز تیم‌های سوم تا پنجم هستند.در انتهای جدول نیز چوکا تالش، خوشه طلایی ساوه و نود ارومیه رتبه‌های شانزدهم تا هجدهم را به خودشان اختصاص داده‌اند.

فجر سپاسی شیراز ۲ – قشقایی شیراز ۲

داوران: محمد رضا تارخ-محمد هاشمی نسب–سعید زیبا

گل‌ها: فرزان دانا(۳۲) و احسان گنجی(۴۹) برای فجرسپاسی

خیبر خرم آباد ۲ – آرمان گهر سیرجان یک

داوران: رضا قاسمی- ولی کاووسی – ابوذر ممبینی

گل‌ها: عارف رستمی(۲) برای خیبر / سجادحسامی (۶۴) برای آرمان گهر

شهرداری آستارا ۲- خوشه طلایی ساوه صفر

داوران: سعید لهراسبی- علی رعیت- هیمن نوربخش – شبیر بهروزی

گل‌ها: رضا فخری(۲۹) و بهزاد سلطانی(۴۵) برای شهرداری آستارا

نود ارومیه صفر – استقلال ملاثانی یک

داوران: محمد رضا مهرگان- عباس پور حیدری- آرش امینی

گل ریحان البرز یک – بادران تهران صفر