سه شعر
سه شاه بیت
سه استعاره ی ناب
سه آفتاب
اینک غزل چگونه به پا خیزد؟
اینک کلام موزون
با نامتان چگونه در آمیزد؟
در طول شب هماره طنین انداخت
فریادتان رسا
در طول شب هماره درخشید
در چشم اشک ما
وقتی که نام عشق
از یاد رفته بود
وقتی که فکر گل
در ذهن شاخه ها
بر باد رفته بود
یاران من! شما
با یک سبد شقایق
بر سینه هایتان
پاییز را به سخره گرفتید
شوریده وار شوق شکفتن را
تا انتهای تجربه رفتید.
آذر ۵۸
