نازک بین: من فقط می خواستم از پلیس ها تشکر کنم که ناگهان دیدم یکی از آنها با مشت اریک را زد. اریک چند پله به پایین افتاد و بنابراین من برگشتم تا به پلیس مشت بزنم. تا مشت زدم، یک سپر پلیس به شدت به کمرم برخورد کرد. زمین خوردم و چند پله به پایین افتادم و آرنجم محکم به دیوار برخورد کرد. اریک می خواست بلند شود، بالا بیاید و بجنگد اما بقیه بچه ها رسیدند و ما را آرام کردند.
سر الکس فرگوسن در کتاب زندگینامه اش در مورد آن دیدار گفت: یونایتد آن شب در معرض خصومت، آزار و اذیتی قرار گرفت که تاکنون در فوتبال ندیده ام. گری پالیستر پا را فراتر گذاشت و گفت: آن بازی وحشتناک بود و هیچ ارتباطی با ورزش نداشت. می توان آن بازی را به عنوان یک ننگ به تمام معنا در فوتبال نامید.
یکی از ترسناک ترین شب های لیگ قهرمانان در ۳ نوامبر ۱۹۹۳ در استانبول ترکیه رقم خورد. جایی که بازیکنان و هواداران منچستریونایتد توسط پلیس و هواداران گالا تاسرای کتک خوردند و یونایتدِ فرگوسن حذف تلخی را تجربه کرد.
تلاش سر الکس فرگوسن برای قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با منچستریونایتد مانند نوعی داستان حماسی بود که بیش از ۶ سال طول کشید. تلاش های آنها در این راه بالاخره در سال ۱۹۹۹ در نیوکمپ و در آن بازی معروف مقابل بایرن مونیخ به ثمر نشست. اما نوامبر ۱۹۹۳، منچستریونایتدِ فرگوسن در یک بازی عجیب مقابل گالاتاسرای حذف شد. شاید بتوان گفت آن شب جهنم مسئول برگزاری فوتبال شده بود. جهنم خونین!
سر الکس فرگوسن در کتاب زندگینامه اش در مورد آن دیدار گفت:
یونایتد آن شب در معرض خصومت، آزار و اذیتی قرار گرفت که تاکنون در فوتبال ندیده ام.
گری پالیستر پا را فراتر گذاشت و گفت:
آن بازی وحشتناک بود و هیچ ارتباطی با ورزش نداشت. می توان آن بازی را به عنوان یک ننگ به تمام معنا در فوتبال نامید.
تعدادی از بازیکنان یونایتد توسط پلیس استانبول مورد حمله قرار گرفتند. چند آجر که از سوی هواداران گالا پرتاب شده بود، نزدیک بود به سر استیو بروس برخورد کند و ۱۶۴ هوادار یونایتد بدون آب و غذا در سلول ها رها شدند و بعد فقط به دلیل تنفس اکسیژن به انگلیس دیپورت شدند اما همانطور که راب هیوز در تایمز نوشت:
آن بازی دودی تند و خشن بود که ما را به سوی یک حقیقت وحشتناک تر می رساند. اینکه یونایتد و فوتبال انگلیس هنوز آماده درخشش در لیگ قهرمانان نبود.
دیوید لیسی در این مورد گفت:
لیگ قهرمانان به منچستریونایتد نمی رسد و آنها نمایشی در این بازی داشتند که اصلا در حد لیگ قهرمانان نبود.
هیوز در تایمز نوشت:
تیم بهتر با اختلاف برنده شد.
هیوز مک ایلوانی گفت:
بعد از بیش از ۳ دهه که بازی های تیم های انگلیسی در جام باشگاه های اروپا را گزارش می کنم، سخت است به یاد بیاورم یک تیم انگلیسی در زمین حریف انقدر خارج از استانداردها باشد.
یونایتد حاکم لیگ برتر بود و پس از ۱۳ بازی، با ۱۱ امتیاز اختلاف، صدرنشین شده بود. تصور کلی این بود که حتی با وجود قانون دست و پاگیر استفاده از حداکثر ۵ بازیکن خارجی، آنها می توانند برای کسب لیگ قهرمانان، بارسلونا، میلان و موناکو را به چالش بکشند. در دور اول آنها به راحتی بوداپست هونود را با نتیجه مجموع ۵-۳ شکست دادند و کمتر کسی فکر می کرد گالاتاسارای بتواند مشکلی ایجاد کند. اگر یونایتد در این بازی پیروز می شد، به مرحله یک هشتم نهایی می رسید. جیم وایت در کتاب درخشان خودش “آیا لیورپول را تماشا می کنید؟” نوشت که پیروزی قطعی ترین چیزی بود که می شد برای یونایتد متصور شد.
بنر هواداران گالاتاساری:
به جهنم خوش آمدید
فوتبال ترکیه از زمانی که برایان رابسون به وست برومویچ کمک کرد تا در جام یوفای ۱۹۷۸، گالاتاسارای را شکست دهد، راه زیادی پیموده بود و این بهترین شب آنها بود. گالا تیم خوب بود که با درخشش بولنت کورکماز، توگای و هاکان شوکور اداره می شد و آنها همچنین اسکلت تیم ملی ترکیه بودند که توانست به بازی های یورو ۹۶ راه پیدا کند و ۴۲ سال ناکامی را پایان بخشد. با این حال، آنها هنوز فاصله زیادی با سطح اول اروپا داشتند و در ۱۰ بازی اروپایی آن فصل خود، تنها دو پیروزی مقابل کورک سیتی با یک گل به دست آورده بودند.
آنها نیازی نمی دیدند یونایتد را شکست دهند بلکه بیشتر می خواستند حریف را از زدن گل خارج از خانه دور کنند. یونایتد در بازی رفت در اولدترافورد خیلی زود تا دقیقه ۱۴ در نیمه اول ۲-۰ جلو افتاد اما آن آغاز خوب به نظر دلهره آور بود. فرگوسن در این مورد گفته بود: “کنترل خشم ما باعث خودسوزی شد”. قبل از آنکه بفهمند، ۳-۲ عقب افتاده بودند و در آستانه اولین شکست اروپایی در اولدترافورد قرار گرفتند اما اریک کانتونا در دقیقه ۸۰ گل تساوی را به ثمر رساند. البته اتفاق مهم نیمه دوم همچنین به خاطر حواشی پیتر اشمایکل هم جالب توجه بود. او به اشتباه فکر کرده بود یک نفر پرچم یونایتد را می سوزاند و باعث ایجاد جنجال شد. در نهایت بازی ۳-۳ به پایان رسید و دو تیم قرار بود در استانبول بازی برگشت را برگزار کنند.
در فرودگاه منچستر، مربی آلمانی گالاتاسارای، رینر هولمن با برقی در چشمانش گفت:
آنها در فرودگاه منتظر شما خواهند بود.
بنابراین همین اتفاق هم افتاد. صدها هوادار گالا در فرودگاه شعار می دادند. روی یکی از بنرها نوشته بود: “به جهنم خوش آمدید!” و روی دیگر نوشته شده بود: “این آخر راه است”. البته مشخص نکرده بود که منظورش حذف یونایتد از اروپا یا پایان زندگی بازیکنان این تیم است! یکی از هواداران خودش را نزدیک پل پارکر رساند و خیلی واضح به او گفت: “تو می میری”
واکنش ها به این خوشامدگویی خشن متفاوت بود. بعضی ها خندیدند و رد شدند و بعضی ها واقعا نگران بودند. وقتی از فرگوسن پرسیدند از این استقبال ترسیده یا خیر، گفت:
شما احتمالا تاکنون عروسی های گلاسکو را ندیده اید.
به هر حال، خصومت و دشمنی واضح بود. وقتی یونایتد به هتل زیبایش رسید، پالیستر به عنوان نفر آخر پشت تیم حرکت می کرد و زمانی که به پسر پیشخدمت هتل لبخند زد، آن پسر دستش را روی گردنش کشید (به نشان تهدید-سر بریدن). مطبوعات استانبول هم کم نگذاشتند: “زنده باد ترکیه”، “باید تمامش کنید”، “خواهیم دید چه کسانی له می شوند”. بعد از بازی هم عباراتی مانند “ترکیه سوار انگلیس شد”.
روز بازی، اکثر تماشاگران ۸-۹ ساعت زودتر از آغاز بازی در استادیوم بودند. وقتی دو ساعت قبل از سوت آغاز، یونایتد به زمین رفت تا شرایط را ببیند، صدا و شعارهای تماشاگران گوش خراش بود. گری نویل در این مورد گفت:
باورنکردنی ترین صدایی بود که در زندگی ام دیده بودم.
نویل در آن زمان ۱۸ ساله بود و تنها یک بار از ابتدا برای یونایتد بازی کرده بود. شعارها کاملا سازمان یافته و منظم بود. یک سمت ورزشگاه چیزی می گفت و سمت دیگر ادامه آن شعار را می گفت. یونایتد در واقع تیم سرسختی بود و بازیکنانی مانند اشمایکل، بروس، پالیستر، پل اینس، روی کین، مارک هیوز و کانتونا داشت که برای دعوا چیزی کم نداشتند اما آنها هرگز چنین جوی ندیده بودند. پالیستر گفته بود:
جو آنفیلد در برابر آن جو استانبول مثل مهمانی چایی خوری بود!
پالیستر بازی را به دلیل مصدومیت از دست داد و با توجه به محدودیت استفاده از بازیکنان خارجی، فرگوسن باید تصمیم سختی می گرفت. او باید یکی از بین اشمایکل، کانتونا، گیگز، دنیس اروین، روی کین و مارک هیوز را بیرون می نشاند. در کمال تعجب برای همه کارشناسان، فرگوسن تصمیم گرفت هیوز را به میدان نفرستد.
بازی در یک کلام زشت و متعفن بود. گالاتاسارای به شدت یارگیری نفر به نفر را در دستور کار داشت و وقت تلف می کرد. البته این هم را اشاره کنیم که یونایتد به شدت غیرمنسجم و بی تفکر بازی می کرد و حتی در خلق یک موقعیت گل هم قاصر بود. لی شارپ یک گل مردود به ثمر رساند اما بهترین موقعیت برای گالا به دست آمد که با سوپرسیو اشمایکل مقابل هاکان به گل تبدیل نشد. گالا کاملا شایسته آن بود که جلو بیفتد. روی کین در زندگینامه اش با اشاره به این بازی گفت:
آنها سرسخت و مکار بودند. با هر برخورد کوچکی آنها روی زمین بودند.
قبل از آنکه یونایتد خودش را در زمین پیدا کند، بازی تمام شده بود. شایعه شده بود که بازیکنان و مربیان یونایتد فکر می کردند در جام باشگاه های اروپا هم قوانین مانند لیگ کاپ انگلیس خواهد بود و قانون گل زده در خانه حریف، به جای آنکه در پایان ۹۰ دقیقه محاسبه شود، بعد از دو وقت ۱۵ دقیقه اضافه لحاظ خواهد شد. به هر حال آنها گل نزدند.
فرگوسن بعد از بازی گفت:
برای این عملکرد افتضاح، نمی توانیم هیچ بهانه ای بیاوریم و من هم وقتم را برای پیدا کردن یک بهانه تلف نمی کنم. از دیدن بازیکنانی که پس از یارگیری بازیکنان حریف کاملا آشفته می شدند، دپرس می شوید.
کانتونا بعد از بازی گفت:
گالاتاسارای تیم کوچکی است اما امروز منچستریونایتد این چنین بود.
کانتونا خیلی قبل تر از سوت پایان بازی کنترل اعصاب خودش را از دست داد. در دقیقه ۷۷، زمانی که بازیکنان گالاتاسارای برای پرتاب اوت دستی وقت کشی می کردند، او با پا توپ را درون دست های دروازه بان ذخیره گالا زد و بعد با آرنج به قفسه سینه او زد. داور سوئیسی بازی، کورت روتلیبرگر، می توانست آنجا حتی کانتونا را اخراج کند. در پایان بازی، کانتونا توپ را مقابل داور با تمام قدرت به آسمان زد تا اعتراضش را به او نشان دهد.
کورت روتلیبرگر، یک معلم زبان فرانسه بود. او در سال ۱۹۹۷ به دلیل رشوه خواری به طور مادام العمر از داوری محروم شد و پس از محرومیت او، صحبت ها در مورد این بازی هم زیاد به میان آمد اما هرگز چیزی ثابت نشد. حقیقت این است که شاید هر داور دیگری هم بود، گالا صعود می کرد.
در واقع در پایان بازی، مشکلات بزرگتری برای نگرانی وجود داشت و آن با پلیس های ورزشگاه بود. برایان رابسون در زندگینامه اش گفت:
به محض آنکه سوت پایان بازی زده شد، در چشم های اریک دیدم که خیلی عصبانی است.
رابسون، کانتونا را گرفت و در کنار یک پلیس، او را به سمت تونل ورزشگاه بردند تا از زمین خارج شود. رختکن در زیرزمین بود اما آنجا بود که اتفاقات عجیبی افتاد. رابسون می گوید:
من فقط می خواستم از پلیس ها تشکر کنم که ناگهان دیدم یکی از آنها با مشت اریک را زد. اریک چند پله به پایین افتاد و بنابراین من برگشتم تا به پلیس مشت بزنم. تا مشت زدم، یک سپر پلیس به شدت به کمرم برخورد کرد. زمین خوردم و چند پله به پایین افتادم و آرنجم محکم به دیوار برخورد کرد. اریک می خواست بلند شود، بالا بیاید و بجنگد اما بقیه بچه ها رسیدند و ما را آرام کردند.
آرنج برایان رابسون به ۶ بخیه نیاز داشت. پارکر و اشمایکل هم بعد از برخورد با پلیس به پایین پله ها پرتاب شدند. پارکر بعد از بازی گفت:
من دیگر هرگز به ترکیه نخواهم آمد. هرگز!
بازیکنان یونایتد آغازگر آن جنگ عجیب نبودند اما چندان آرامش طلب هم نبودند. بروس گفت:
چند نفر از بازیکنان ما می توانستند در دعوا از عهده خودشان بر بیایند. ما هر چقدر توانستیم کتک زدیم!
پس از رفتن به رختکن، بازیکنان یونایتد بسیار عصبانی بودند. روی کین در زندگینامه اش می گوید:
در رختکن اریک دیوانه شده بود اما بقیه ما فقط می خواستیم از آنجا برویم. اریک مصمم بود به زمین برگردد و حساب آن پلیس گستاخ را کف دستش بگذارد. اریک پسر گنده و قدرتمندی بود. او جدی بود که این کار را انجام دهد. اصرار داشت برود و می گفت: “می خواهم آن عوضی را بکشم” برایان کید، دستیار مربی و بقیه بچه ها نگذاشتند بالا برود. به طور عادی من هیچوقت در دعوا عقب نشینی نمی کردم اما حتی من هم مقابل این یکی کوتاه آمده بودم. ترک های زیادی آن بیرون بودند!
فرگوسن بعد از بازی گفت:
خشونت پلیس حتی از هواداران ترک هم بیشتر بود.
قضیه آنجا تمام نشد. اتوبوس یونایتد در راه بازگشت به هتل هدف آجر قرار گرفت. یکی از آجرها دقیقا مقابل سر بروس، شیشه اتوبوس را شکست اما خوشبختانه به درون اتوبوس پرتاب نشد:
اگر به داخل افتاده بود، من مرده بودم. آن اتفاق می توانست همه چیز را تمام کند.
در این بین، هواداران منچستریونایتد هم حضور داشتند که از انگلیس آمده بودند و می خواستند به شهرشان برگردند. واقعا آنها هیچ کار اشتباهی نکرده بودند. شب قبل از بازی، صدها نفر از آنها در اطراف شهر مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. بعضی از آنها به زندان Bayrampasa افتادند. بعضی از آنها حتی یک ماه بعد از آن بازی نتوانسته بودند به خانه برگردند و متاسفانه تمام این اتفاقات توسط مقامات پوشیده می شد. مدت ها طول کشید تا آن اتفاقات از سر بازیکنان بیرون برود.
ریچارد کورت در این مورد می نویسد:
فقط به فیلم لحظه ورود بازیکنان به زمین بین دو نیمه نگاه کنید تا آن فقر فرهنگی را در ترکیه ببینید و تا جایی که من می دانم، این نامش ورزش نیست. فقط کاری که آنها با هواداران کردند، نشان می دهد که چرا آنها از جام های بین المللی دور هستند و به نظر من آن کشور نباید هیچ بازدید کننده ای داشته باشد.
وقتی چند روز بعد از فرگوسن پرسیدند که آیا خوشحال است از ترکیه بازگشته، پاسخ داد:
اوه! شک نکنید. دیگر هرگز به آنجا نمی روم.
در واقع فرگوسن یک سال بعد دوباره به آنجا رفت و بازی در شرایطی کاملا متفاوت ۰-۰ شد.
شاید باید زیادی خوشبین باشیم که بخواهیم حتی یک نکته مثبت از آن شب ذکر کنیم اما آن فیلم ترسناک ۱۹۹۳، نقش مهمی در تحصیلات بازیکنان جوان یونایتد در اروپا داشت. گری نویل که چند دقیقه پایانی برای پرتاب بلند اوت دستی به زمین رفت در این مورد گفت:
در آن دقیقه، بیش از ۲ سال حضورم در فوتبال درس گرفتم.
گری نویل تنها بازیکن بی تجربه آن تیم نبود. تمام آن تیم جوان یاد گرفتند که باید مقابل یارگیری نفر به نفر خشن حریف چه کار کنند. یاد گرفتند که باید در وسط زمین نظم داشته باشند. همچنین یاد گرفتند جو خانه حریف می تواند چقدر وحشتناک باشد و باید آن را هضم کنند. یونایتد فقط به جهنم نرفت، آنها همچنین به یک مدرسه رفتند.
منبع: طرفداری – نوید معصومی؛ برگردان یادداشتی از Guardian
بوریسوف جام حذفی را با ۵هزار هوادار جشن گرفت
همزمان با ادامه مقاومت مردم بلاروس برابر کرونا و تداوم اتخاذ «نکردن» تدابیر پیشگیرانه و انجام مسابقات با حضور تماشاگر، تیم بِیت بوریسوف با گل لحظه آخری خود برابر دینامو برشت، جام حذفی بلاروس را مقابل ۵هزار هوادار حاضر در ورزشگاه بالای سر برد.
«زاخار وولکوف» تک گل بازی را در ثانیه‌های پایانی وقت‌های اضافی به ثمر رساند. پس از به ثمر رسیدن این گل هم تیمی‌های وولکوف بدون هیچ تلاشی برای رعایت فاصله اجتماعی از فرط شادی دور وی حلقه زدند و در ادامه جشن قهرمانی در مینسک، یکدیگر را در آغوش گرفتند؛ پیروزی که این تیم را در مسیر فتح دوگانه خانگی قرار داده است.
گنجایش ورزشگاه بوریسوف آرنا براساس اطلاعات درج شده در ویکی‌پدیا حدود ۱۳ هزار نفر است. بوریسوف صدرنشین لیگ برتر بلاروس است؛ تنها لیگ اروپایی که بدنبال تعلیق فوتبال در اقصی نقاط قاره سبز به دلیل پاندمی کرونا، هرگز تعلیق نشد و به کار خود ادامه داد.
«الکساندر لوکاشنکو» رییس جمهوری بلاروس در خصوص واکنش کشورش به پاندمی موضع جسورانه‌ای اتخاذ کرد و در ماه مارس همزمان با هجوم کرونا به جهان و فلج شدن اقتصاد دنیا، گفت که «ایستاده مردن بهتر از زندگی کردن روی زانوها است.»
بوندسلیگا آلمان نخستین لیگ اروپایی لقب گرفت که رقابتهای خود را بار دیگر آغاز کرده است البته تمام بازی‌ها به بدون حضور تماشاگر برگزار می‌شود. بازیکنان نیز از برپایی جشن در کنار یکدیگر و بدون رعایت فاصله اجتماعی منع شده‌اند.
لیگ برتر پرتغال نیز از سوم ژوئن و بدون حضور تماشاگر آغاز خواهد شد و لالیگا اسپانیا نیز برای ادامه لیگ از هشتم ژوئن چراغ سبز دولت را دریافت کرده است.
کووید-۱۹ تاکنون در بلاروس بیش از ۳۶ هزار نفر را آلوده کرده و حدود ۲۰۰ تن را به کام مرگ کشانده است؛ مبتلایان در جهان به بیش از ۵میلیون نفر رسیده‌اند و تلفات نیز از ۳۰۰ هزار تن تجاوز کرده است.
پرونده جنجالی دیگری در فیفا: تعرض جنسی به بازیکنان زن
یک سال پس از برکناری رئیس فدراسیون فوتبال افغانستان به اتهام فساد اخلاقی، فیفا با یک پرونده جدی دیگر درباره «ایو ژان بارت» رو به رو شده است و می‌تواند این نهاد جهانی را که ادعای حمایت از ورزشکاران آسیب پذیر دارد را دچار مشکل کند. فوتبالیست‌های زن از جمله برخی که در تیم ملی هائیتی بازی کرده اند و اعضای خانواده آن ها، مقامات ارشد ورزش این کشور از جمله رئیس دیرینه فدراسیون را متهم کرده اند که بازیکنان را به داشتن رابطه غیراخلاقی مجبور می‌کند.
تابناک ورزشی : مقامات اجرای قانون کشور هائیتی در حال تحقیق بر روی این پرونده هستند. ایو ژان بارت (رئیس فدراسیون) این اتهامات را رد کرده است. این اتفاقات ضربه ویژه‌ای به فیفا وارد خواهد کرد، نه تنها به این دلیل که پس از پرونده کشور افغانستان، تعهد داده بود از ورزشکاران زن آسیب پذیر حمایت کند، بلکه گفته می‌شود این مسائل غیراخلاقی در یک مرکز تمرینی رخ داده است.
کمیته اخلاق فیفا اکنون پرونده تحقیق درباره این ادعا را باز کرده است، درحالی که بازیکنان می‌گویند تهدید شده اند تا از گفته‌های خود کوتاه بیایند. ژان بارت (معروف به دادو) چهره‌ای قدرتمند در فوتبال کارائیب محسوب می شود و ۲ دهه است که رئیس فدراسیون فوتبال هائیتی است.
این زنان و خانواده های شان می‌گویند بازیکنان مستقر در مرکز فوتبال هائیتی سال‌ها تحت فشار قرار داشته اند که روابط غیر اخلاقی با ژان بارت و سایر مقامات ارشد داشته باشند. همچنین به آنها اخطار داده می‌شد که اگر این کار را نکنند از کشور اخراج می‌شوند. تصویر یک معترض بیرون از دادگاه که می‌گوید: “ما خواستار عدالت هستیم” را در زیر مشاهده می‌کنید. ژان بارت از طریق تلفن گفته که این اتهامات جعلی است و مخالفان او در فدراسیون فوتبال این حاشیه‌ها را برنامه ریزی می‌کنند. او در پاسخ به این سوال که چرا افرادی این اقدامات را علیه او انجام می‌دهند؟ گفت: اینجا هائیتی و این چیزی است که در این مکان اتفاق می‌افتد. ژان بارت تایید کرد فیفا آنچه را که او به عنوان کمیسیونی برای بررسی ادعا‌ها توصیف کرده بود را تنظیم کرده است.
ارنسو لورنس کاپیتان سابق تیم ملی هائیتی که از ژان بارت در رقابت برای ریاست فدراسیون فوتبال این کشور شکست خورد، ادعا‌های حریف سابق خود را تکذیب کرد. او گفت: پس از صحبت‌های ژان بارت تهدید به مرگ شده است: «من تنها رقیب او بودم. زمانی که او راجع به مخالفان صحبت می‌کند، مردم فکر می‌کنند که مقصر اصلی من هستم. در هائیتی تهدیدات بسیار جدی است و به این ترتیب من و خانواده ام در معرض خطر هستیم.» پاتریس فلوروئیلوس حقوقدان و بخشی از یک سازمان غیر دولتی که حقوق بشر را در هائیتی ترویج می‌کند، گفت: زنانی که این ادعا‌ها را مطرح کرده اند، از ترس انتقام جویی می‌خواهند ناشناس باقی بمانند. او که حداقل با یکی از متهم‌ها و مقامات هائیتی صحبت کرده است، افزود: آنها ترسیده اند. ما از فیفا می‌خواهیم که تمام شرایط لازم را ایجاد کند تا قربانیان بتوانند شهادت‌های خود را با امنیت کامل ارائه دهند.
مینکی وردن، مدیر ابتکارات جهانی دیده بان حقوق بشر، که در تلاش است تا به طور مستقل واقعیت‌های موجود در پرونده را بررسی کند، گفت: چگونه بازیکنی که شاهد یا یک بازمانده است می‌تواند به فیفا اعتماد داشته باشد، وقتی اولین تماس تلفنی که از این طریق بیرون آمد مربوط به کارکنان فدراسیون است که متهم به فساد اخلاقی هستند؟ چگونه آن اتفاق افتاده است یا قصد انجام آن کار را نداشته اند، چه نتایجی را می‌تواند برای بازماندگان داشته باشد؟ به طور قطع این تصور را به بازیکنان می‌دهد که اولین اقدام محافظت از فدراسیون خواهد بود و افرادی که آزار دیده اند در اولویت دوم قرار دارند. سال گذشته پس از پرونده افغانستان، فیفا چارچوبی را برای حمایت از کودکان در ۲۱۱ کشوری که نماینده آن است تنظیم کرد و آنچه را که به عنوان ابزاری برای پیشگیری از آسیب دیدن توصیف کرده بود، ارائه کرد. با این وجود فیفا دستورالعمل‌ها را اجباری نکرده است، حتی اگر مورد تحسین کارشناسان خارجی قرار گرفته باشد؛ و آن را تا حد زیادی در اختیار مسئولان فوتبال محلی قرار داده است تا پرونده‌ها را حل کنند.
ساری پاتر!
نشریه گاتزتا دلو اسپورت برای بررسی چالش‌های یوونتوس به سرمربی ایتالیایی نقش هری پاتر را داد. به نقل از آس، روزنامه گاتزتا دلو اسپورت از داستان جادویی که توسط جی.کی رولینگ خلق شد بهره برد و در صفحه نخست خود برای تیتر اصلی از واژه “ساری پاتر” استفاده کرد. او با عینک گرد خود و با یونیفرم مدرسه هاگوارتز در ورژن یوونتوس دیده می‌شود. کاریکاتور ساری در کنار کریستیانو رونالدو، پائولو دیبالا و جورجو کیه‌لینی است که لباس دانش آموزان را بر تن کرده‌اند و در حال بازی کوییدیچ (ورزش خلق شده توسط نویسنده بریتانیایی که بازیکنان با جاروی پرنده پرواز کرده و بازی می‌کنند) هستند.
اهدافی که باشگاه باید به آنها دست یابد اسکودتو، جام حذفی و از همه مهم‌تر لیگ قهرمانان است. ساری در این جا با “ولدمورت‌های” (شخصیت اصلی منفی داستان هری پاتر) خود روبرو می‌شود که یکی از آنها لاتزیو است چون تنها یک امتیاز با آنها در جدول سری آ فاصله دارد. دیگری میلان است که در بازی رفت نیمه نهایی جام حذفی مقابل این تیم مساوی کرد. همچنین لیون دیگر ولدمورت یوونتوس است که در بازی نخست در فرانسه یک بر صفر شکست خورد.
نشریه گاتزتا به چالش‌هایی که ساری با آن روبرو است و باید حلشان کند اشاره می‌کند. او علاوه بر غلبه بر حریفان باید از کیه‌لینی محافظت کند، مدافع باتجربه در کنار دی لیخت جوان بازی خواهد کرد. در خط حمله باید وضعیت گلزنی را بررسی کند که در راس آن رونالدو قرار دارد. به نظر می‌رسد مهاجم پرتغالی روی فرم است اما این توقف قطعا روی علمکردش تاثیر خواهد گذاشت. ساری باید تغیراتی ایجاد کند و می‌تواند از سیستم چرخشی بهره ببرد. “جادوگر” باید از میان او، دیبالا، داگلاس کاستا و گونسالو ایگواین یکی را انتخاب کند.
عکس روز- بزهای تماشاگر
از هفته گذشته بوندسلیگا از سر گرفته شد اما بدون تماشاگر. هیچ یک از ۵۹ گلی که در این ۱۸ بازی به ثمر رسید با خوشحالی تماشاگران درون ورزشگاه همراه نشد. بحران کرونا باعث شده است فوتبال‌دوستان تنها از خانه یا در کافه‌ها به تماشای بازی‌ها بنشینند.
خانواده‌ای در کلن به همراه دو فرزند خردسالشان شاهد بازی تیم محبوبشان برابر دوسلدورف بودند. این پدر و مادر آلمانی بزهای پوشالی کودکان خود را روی میز چیده بودند و در تصویری که میکا فولکمن، عکاس gettyimages به ثبت رساند آنها هم در حال تماشای این بازی بودند که با تساوی ۲ بر ۲ به پایان رسید.
آمار عجیب و قابل توجه در دو هفته اخیر بوندسلیگا
دو هفته از بازگشت بوندسلیگا می‌گذرد که در ۱۸ بازی آمارهای قابل توجه و عجیبی به ثبت رسید.
فرشته تقی زاده به نقل از آس: بوندسلیگا با قدرت رقابتهای خود را از سر گرفت و نشان داد که بازیکنان اشتیاق زیادی برای بازگشت به میادین دارند. البته جو بازی ها به نحوی بود که انگار پیش فصل است.
در ۱۸ بازی که در دو هفته برگزار شد یک شرایط جدید برقرار بود و بیشتر شبیه به بازی های آماده‌سازی بود. گل های فراوانی به ثمر رسید، برخی از اشتباه ها در خط دفاع دیده شد، بعضی از لحظات ریتمی وجود نداشت و از همه مهم تر تنها صدای بازیکنان و مربیان در ورزشگاه ها شنیده می شد.
در بازی های برگزار شده ۵۹ گل به ثمر رسید یعنی میانگین ۳.۲ گل در هر بازی. آمار عجیب دیگر این بود که در این دو هفته تنها سه پیروزی خانگی به دست آمد. هرتابرلین توانست با چهار گل یونیون برلین را شکست دهد، بایرن پیروزی ۵ بر ۲ را برابر فرانکفورت به دست آورد و دورتموند با چهار گل برابر شالکه پیروز شد. این سه بازی تنها پیروزی‌های میزبان ها بودند.
در میان گلزنان ارلینگ هالند یک گل به ثمر رساند، روبرت لواندوفسکی دو بار گلزنی کرد و تیمو ورنر توانست برابر ماینتس هت تریک کند. در حالی که هفت هفته به پایان باقی مانده است، بایرن مونیخ با چهار امتیاز بیشتر از دورتموند صدرنشین است. لایپزیگ و لورکوزن و مونشن گلادباخ به ترتیب رتبه های سوم تا پنجم را به خود اختصاص داده اند.
