بغض – آذر کیانی

 روی سفیدی چشمانم
رگ های بسیاری ست
که تنها می توانند
از پشت کلمات بیرون بیایند
و به زبان کودکی
بغض کنند.
زبان باز نشده ی تو اما
حکایتی ست از رگ های سربی ات.

من به سکوت عادت کردم.
تو چطور؟

چاپ کن