پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

بیانیه خانواده های جان باختگان آبان ۹۸ به مناسبت سالگرد قیام سراسری: ما دادخواهیم!

جمعی از خانواده های کشته شدگان قيام آبان ماه 98 بيانيه ای به مناسبت سالگرد اعتراضات گسترده ی آبان ماه منتشر کرده اند. در اين نامه آمده است: ما امضاء کنندگان این نامه در سالگرد از دست دادن جانباختگانمان، با صدای بلند اعلام میکنیم که گلوله و زندان و اعدام نمیتواند صدای حق خواهی ما مردم را ببرد

جمعی از خانواده های کشته شدگان قیام آبان ماه ۹۸ بیانیه ای به مناسبت سالگرد اعتراضات گسترده ی آبان ماه منتشر کرده اند. در این نامه آمده است: ما امضاء کنندگان این نامه در سالگرد از دست دادن جانباختگانمان، با صدای بلند اعلام میکنیم که گلوله و زندان و اعدام نمیتواند صدای حق خواهی ما مردم را ببرد. ما دادخواهیم. از همه مردم میخواهیم که همراه ما در این دادخواهی باشند. حق ماست که جمع شویم و یاد عزیزانمان را گرامی بداریم

یکسال از آبان ٩٨ و مرگ عزیزانمان گذشت. یک لحظه درد فقدانشان ما را رها نکرده است. بسیاری از عزیزان ما در کف خیابان به قتل رسیدند. در زندانها به قتل رسیدند و در نیزارهای ماهشهر وحشیانه کشته شدند. آنها کشته شدند و امروز ما معترض تر و به جان آمده تر، دادخواهیم. قتل این عزیزان فراموش نشدنی است. نه می بخشیم و نه فراموش میکنیم. عزیزان جانباخته ما فریاد اعتراض همه ی ما، مردم بودند که از فقر، گرسنگی، بی تامینی و بی حرمتی به امان آمده ایم و در سالگرد از دست دادنشان یادشان را گرامی میداریم.

آبان ٩٨ ما مردم به خیابان آمدیم برای اینکه دیگر ادامه این وضعیت برایمان ممکن نبود و ممکن نیست. به خیابان آمدیم بخاطر اعتراض به گرانی، به فقر، به گرسنگی، به بیکاری و به بی مسکنی، و به خاطر له شدن هر روزه حرمت انسانیت. به روی ما آتش کشیدید. بسیاری از عزیزان ما را کشتید. خواست فوری ما معرفی و پیگرد آمرین و عاملان این جنایت است. بعلاوه در آبان گذشته هزاران نفر از جوانان و مردم معترض بازداشت و زندانی شدند. هنوز شمار بسیاری از آنان در زندانند. بعضا احکام سنگین و حتی اعدام گرفته اند. ما خواستار آزادی فوری آنان و لغو احکام صادر شده برای این عزیزان هستیم.

ما کارگریم، ما معلمیم، ما بازنشستگانیم، ما جوانان به جان آمده از بی آینده گی و بیکاری هستیم. ما زنیم، ما مردیم، ما معیشت و کرامت انسانی میخواهیم. چقدر دزدی؟ چقدر اختلاس؟ چقدر زندان؟ چقدر اعدام؟ چقدر فقر؟ چقدر گرسنگی؟ در اعتراض به همه اینها در آبان ٩٨ به خیابان آمدیم؛ فرزندان ما، عزیزان ما، در دفاع از معیشت و کرامت انسانی و در اعتراض به این وضعیت جانشان را از دست دادند. ما خانواده ها، ما امضاء کنندگان این نامه در سالگرد از دست دادن جانباختگانمان، با صدای بلند اعلام میکنیم که گلوله و زندان و اعدام نمیتواند صدای حق خواهی ما مردم را ببرد. ما دادخواهیم. در آخر از همه مردم میخواهیم که همراه ما در این دادخواهی باشند. حق ماست که جمع شویم و یاد عزیزانمان را گرامی بداریم.

امضاء :
مهدی فتحی- خانواده جانباختگان آبانماه
رضا سلمان زاده- خانواده جانباختگان آبانماه
زهرا زارع سراج- خانواده جانباختگان آبانماه
محمود احمدی – خانواده جانباختگان آبانماه
مهرداد بختیاری- خانواده جانباختگان آبانماه
آصف بختیاری.- خانواده جانباختگان آبانماه
فرنگیس مظلوم –مادر سهیل عربی، زندانی سیاسی
گوهرعشقی –مادر ستار بهشتی
حوریه فرج زاده برادرش جانباخته ٨٨
رحیمه یوسفیان خانواده جانباختگان آبانماه
مادر نوید بهبودی خانواده جانباختگان آبانماه
مریم بید ابادی. خانواده جانباختگان آبانماه
ناهید شیرپیشه مادر پویا بختیاری. خانواده جانباختگان آبانماه
راحله راحمی پور-خواهر جانباخته دهه ۶۰

https://akhbar-rooz.com/?p=90531 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

1 دیدگاه
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
حمید قربانی
حمید قربانی
3 سال قبل

به یادشان و برای انتقام خونشان!

با پیروزی انقلاب سرخ کارگران، انتقام خون عزیزان مان را می گیریم!
 ما کارگران، ما زحمتکشان، ما تولید کننگان، ما توزیع کنندگان تولیدات نعم مادی و معنوی جامعه بشری، ای مفتخوران رذل و بیکاره، ای قاتلان فرزندان مان، بدانید که ما صاحبان واقعی جامعه ایم،تا واژگونی نظام تان که نظامی واژگونه است، ما از پا نمی نشینیم، ما آرام نمی گیریم تا انتقام خون عزیزانمان را نگیریم! اما بدانید که عزیزان برای پایان دادن به فقر، به فلاکت، به استثمار انسان توسط انسان، پایان دادن به عمر ننگین تان، به پا خاستند، خونشان ستگ فرش خیابان را رنگین کرد، خونشان شتک بست به دیوارهای زندان،به نی در “نیزارهای ماهشهر”، انتقام خون آنها، انهدام دولت تان، انهدام نظام استمارگر تان، بوسیله انقلاب قهری کمونیستی مان است! تا برچیدن استثمار، تا لغو مالکیت خصوصی و کارمزدوری تا طلوع خورشید تا افق روشن تا جامعه بدون دولت انسانکُش تان تا پیروزی کارگر و زحمتکش، زن و مرد، پیر و جوان تا انتقام خون عزیزانمان، ما در میدان نبردیم!

برای تلاشی !

به یاد و برای نوید افکاری ها، گوزنان بیباک!

برای انقلاب! برای واژگونی، برای تلاشی هر آنچه هست!

بیائید یاران، رفقا،

بیائید که بهم آئیم،

 چون مشتی گردیم،

 بر فرق سرمایه دار و حاکمش فرود آئیم.

 بیائیم یاران

بیائیم جگر سوخته گان

گرسنه گان،

به حاشیه رانده شدگان،

محرومان توانا به همه چیز!

 رفقا  و یاران

چون باروت گردیم،

 برای متلاشی کردن،

 سیستم ظلم و ستم،

 سیستم استثمارگر،

 منفجر گردیم.

بیائید یاران،

 رفقا ؛ رفقا،

 باهم متحد گردیم،

مسلح گردیم

 که راه رهائی مان همین است.

 بیائید یاران،

رفقا،

بیائید بیائید

بدانید و بدانید

 یاران و رفقا

 که

ما توانائیم،

 که ما توانائیم!

 باور آوریم،

آری باور آوریم

 که ما توانائیم

که ما توانائیم

به هر چیز توانائیم

تواناتر از هرکول

توانا به هرکاری

که هرگزی برایمان،

 موجود نیست!

که ما،

بخشنده تر از پرومته ایم.!

حمید قربانی ۱۵ سپتامبر ۲۰۹۳ سال اسپارتاکوسی

·      هرکول و پرومته دو قهرمان  و پهلوان نامی و افسانه ای و اساطیری در یونان کلاسیک – یونان باستان هستند. هر کول کسی است که توان به هر کاری است. پرومته قهرمانی است که بر علیه زئوس خدا خدایان بر می خیزد و آتش را  از بارگاه او می رُباید و تقدیم به انسان می کند. او را محاکمه کرده و به آویزان شدن – ثلیب نمودن –  در غاری که هر روز لاشخوری می آید و تکه ای از جگرش را به منقار می گیرد، محکوم می کنند.  زیرا که به قول مارکس ، در دادگاه پرومته از کرده خویش پشیمان نشده و می گوید : « به راستی من از خدایان بیزارم. من هرگز زنجیر خود را با خدمت به برده داران عوض نخواهم کرد.». این چیزی بود که نوید افکاری هم نکرد!

بعد التحریر: قیلمی که بعد از سرودن دیدم. شما هم ببینید تا بر شما هم ثابت گردد که دولت دیکتاتوری طبقه ی سرمایه دار است و برای نگه داری از سیستم سرمایه داری، دست بهر جنایتی می آلاید! فقط باید آن را درهم شکست و این در توان و وطیفه هرکول واقعی – پرولتارهاست!

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


1
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x