شورای بازنشستگان ایران بار دیگر خواستارآزادی همه زندانیان در شرایطی که بار دیگر شیوع این ویروس مرگبار اوج گرفته و جان زندانیان را به مخاطره جدی انداخته، میباشد و با تکرار هشدار مجدد، مسئولین زندان و قوه قضائیه را مسئول مستقیم حفظ جان زندانیان میداند
بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) پیرامون ضرورت محافظت از سلامت معلمان دربند اسماعیل عبدی و محمد حبیبی و دیگر زندانیان:
پس از شیوع بیماری کووید۱۹ در زندانهای کشور در حالی که اخبار رسمی و غیر رسمی حکایت از شیوع گسترده و اوج‌گیری مجدد بیماری کووید ۱۹ در نقاط مختلف کشور حتی روستاهای دورافتاده دارد، به نظر می‌رسد پنهان کاری، سکوت و اکتفا به توصیه و پیشنهاد همچنان شیوه در پیش گرفته شده در دستگاه‌های حکومتی کشور است.
زندان های کشور از جمله مهمترین مکان‌هایی هستند که سیاست سکوت و پنهانکاری در مورد آنها به شدت اعمال می شود. به رغم به کارگیری این شیوه، خبرهای متعدد از درون زندانهای مختلف کشور بیرون می‌آید که گوشه‌ای از اوضاع وخیم داخل زندانها را آشکار می‌کند. اگرچه در اسفندماه ۹۸ با بخشنامه رئیس قوه قضاییه تعداد قابل توجهی از زندانیان به مرخصی آمدند – هر چند این بخشنامه نیز به نحوی دقیق،دست کم در مورد زندانیان سیاسی و عقیدتی، اجرا نشد- اما به نظر می رسد زندانها تا حدودی خلوت شدند.
با فروکش نمودن موج اول کرونا به نظر می رسد اقدامات پیشگیرانه و احتیاطی قوای مختلف از جمله دولت و قوه قضاییه نیز فروکش کرد و فراموش شد که همه زندانیان – حتی اگر مجرم هم باشند- هنوز از حقوق انسانی برخوردارند و حق زندگی نخستین حق انسانی آنهاست.
در یکی دوماه اخیر اخبار متعددی از شیوع کرونا در زندانهای نقاط مختلف کشور و فوت تعدادی از زندانیان منتشر شده است. همین‌طور از بی‌توجهی به وضعیت بهداشتی زندانها، عدم توزیع اقلام بهداشتی مورد نیاز، عدم رسیدگی و معاینات پزشکی لازم برای افراد بدحال، جدا نکردن زندانیان مشکوک به کرونا از سایرین، شلوغی قرنطینه‌ها به دلیل طولانی شدن دوره قرنطینه‌ی ورود به زندان، عدم اعلام نتیجه آزمایش افراد بدحال به خودشان و بدتر از همه اقدام به ادغام زندانیان سه تیپ از زندان تهران بزرگ با هم، نگرانی‌های شدیدی را در میان اعضای خانواده این زندانیان ایجاد نموده است.
کانون صنفی معلمان تهران در وهله اول به عنوان یک وظیفه انسانی و سپس به دلیل نگرانی از شرایط نامساعد همکاران زندانی، نسبت به این بی‌توجهی و بی مسولیتی آشکار نسبت به جان انسان‌ها اعتراض شدید خود را ابراز می دارد و از قوه قضاییه و دولت می‌خواهد هرچه سریعتر در جهت پایان دادن به این شرایط اقدامات لازم را انجام دهند. از جمله این اقدامات میتوان به این موارد اشاره کرد: پایان دادن به دوره زندان افراد واجد شرایط برای آزادی مشروط، کاهش دوره زندان مطابق با بخشنامه اخیر قوه قضاییه، به ویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی و صنفی، مرخصی دادن به مدت نامحدود به زندانیان تا رفع خطر این بیماری همه گیر در جامعه؛ به ویژه برای زندانیان سیاسی، عقیدتی و صنفی از جمله معلمانی چون اسماعیل عبدی و محمد حبیبی گرفته تا زندانیان دانشجو، وکیل، نویسنده، روزنامه‌نگار، فعال حقوق زنان، فعالان کارگری و دیگر زندانیان سیاسی. این اقدامات نه تنها وجهه‌ی انسانی را نشان میدهد ، بلکه می‌تواند گام مثبتی در پر نمودن شکاف عمیق میان دولت (حکومت) – ملت شود و همچنین سرانه سازمان زندانها برای نگهداری و مراقبت از سایر زندانیان که شرایط آزادی ندارند را بهبود ببخشد.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۹۹/۵/۱۹
بیـــانیـــه شورای بازنشستگان ایران: بی توجهی به هشدارها، ابعاد فاجعه را گسترده تر کرد!
از اواسط زمستان سال گذشته که شبح مرگبارهمه گیری ویروس کرونا بر سر مردم سایه افکند، نخستین هشدارها در مورد وضعیت نگران کننده زندانیان منتشر شد.
افکارعمومی که به خوبی وضعیت نامساعد زندان ها در شرایط عادی و حجم تراکم خارج از ظرفیت زندانها را میدانست، با شیوع این ویروس، نگاهها بیش از پیش به وضعیت اسرای محبوس در زندانها معطوف شد.
شرایط غیر بهداشتی، وضعیت نامساعد تغذیه ، تراکم جمعیت ،امکان ناپذیری مراقبت های شخصی و بی تفاوتی مسئولین در مقابل جان زندانیان، مجموعا” بستر مناسبی برای یک همه گیری گسترده و بروز فاجعه انسانی در زندان ها بوده و هست.
حکومت تحت فشار خانواده ها و جامعه اقدام به مرخصی تعدادی از زندانیان بصورت گزینشی ومحدود کرد. بدین معنی که با آزادی یا مرخصی برخی از زندانیان عادی ، زندانیان سیاسی و فعالین اجتماعی را همچنان در حبس نگهداشت و هشدارهای مکرر اشخاص ، تشکل ها و خانواده ها برای آزادی یا مرخصی آنان بجائی نرسید. خطر ریسک ابتلاء و مرگ در میان زندانیان به حدی بالا گرفت که منجر به شورش و فرار در برخی از زندان های کشور و سرکوب بیرحمانه آنان توسط حکومت گردید.
علیرغم محدودیت های شدید خبری، جامعه هرازگاهی شاهد انتشارخبر ابتلاء یک یا چند زندانی شناخته شده از جمله نرگس محمدی ، زینب جلالیان ، سهیلا حجاب و دیگر زندانیان به این ویروس مرگبار بود و امروز هم خبر انتشار ابتلاء ۱۲ نفر از زندانیان بند ۸ زندان اوین به کرونا از جمله اسماعیل عبدی ،جعفر عظیم زاده،، امیر سالار داودی، مجید آذرپی، فریدون احمدی، سعید شریفی و تعداد دیگری که در بهداری مرکزی زندان اوین بستری شدند، بر نگرانی ها و تشویش جامعه و خانواده ها افزوده ست. عاقبت بی توجهی به هشدارها چنین نتایج و هزینه های انسانی غیرقابل جبران را درپی دارد.
شورای بازنشستگان ایران بار دیگر خواستارآزادی همه زندانیان در شرایطی که بار دیگر شیوع این ویروس مرگبار اوج گرفته و جان زندانیان را به مخاطره جدی انداخته، میباشد و با تکرار هشدار مجدد، مسئولین زندان و قوه قضائیه را مسئول مستقیم حفظ جان زندانیان میداند.
٩٩/۵/١٩
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون ابتلای جعفر عظیم زاده، اسماعیل عبدی و تعداد دیگری از زندانیان بند ۸ زندان اوین به کرونا
سه شنبه هفته گذشته پس از نمایان شدن علائم بیماری در برخی از زندانیان بند ۸ زندان اوین، مسئولین بهداری از ۱۷ نفر از زندانیان تست کرونا گرفتند که امروز یکشنبه ۱۹ مرداد ماه مشخص شده است که تست ۱۲ نفر از این ۱۷ نفر مثبت است. با توجه به اینکه تعداد زندانیانی که علائم بیماری داشته اند بیشتر از این ۱۷ نفر بوده و انجام تست تنها برای این تعداد انجام شده است احتمال ابتلای تعداد بیشتری از زندانیان به بیماری در بند ۸ بسیار بالاست. با توجه به اینکه محیط زندان، محیطی بسته و بسیار در‌هم تنیده است و تراکم زندانیان نیز بالاست چه بسا که تمام زندانیان به بیماری کرونا مبتلا شده باشند.
ما پس از‌شیوع بیماری کرونا بارها اخطار داده بودیم جان زندانیان در خطر جدی قرار دارد و محیط زندانها به هیچ عنوان سالم و امن نیست و تنها کافیست در هر بند یک نفر از زندانیان و یا عوامل زندان به بیماری مبتلا گردد تا منجر به ابتلای تمام زندانیان گردد.
قوه قضائیه و مسئولین دولتی مداماً ادعا میکردند که محیط زندانها بهداشتی و سالم نگه داشته می‌شود و هیچ مورد ابتلا به بیماری در میان زندانیان را گزارش نمیکردند. اما اکنون مشخص شده که جان و سلامت زندانیان کوچکترین اهمیتی برای مسئولین حکومتی نداشته است و با نگه داشتن زندانیان در زندان عملاً اراده کرده‌اند تا آنها را به مسلخ مرگ بفرستند.
از همان ابتدای شیوع بیماری کرونا حاکمیت و نهادهای تصمیم‌گیر با پنهان کاری و عدم قرنطینه شهرهای مبدا بیماری، کل کشور را درگیر این بیماری کردند و پس از درگیر شدن کل جامعه، بقول خودشان برای اجتناب از اعتراضات مردم در اثر فقر و گرسنگی مراکز کاری را بازگشایی کرده و تعداد بسیار زیادی از مردم را به کشتن دادند مبادا که کسری از ثروتهای جامعه را که نزد خود به یغما برده بودند صرف سلامت جامعه بکنند.
اگر از همان ابتدا زندانیان را یا آزاد میکردند و یا به مرخصی میفرستادند اکنون شاهد گسترش زیاد بیماری در میان زندانیان نبودیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت سلامت جعفر عظیم زاده و دیگر زندانیان مبتلا به کرونا اعلام میدارد که مسئولیت حفظ جان و سلامتی زندانیان تماماً به عهده قوه قضائیه و دیگر نهادهای حاکمیتی است. زندانیان بایست فوراً و بدون قید و شرط آزاد گردند و در مراکز درمانی دولتی به فوریت تحت مداوا قرار گیرند. لازم به ذکر است که مقامات قضائی و دولتی بایست نسبت به وقوع چنین فاجعه‌ای در میان زندانیان پاسخگو بوده و در راستای حفظ جان زندانیان اقدام به آزادی تمامی آنان نمایند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۹ مرداد ۹۹
