کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:
کارگران زحمتکش هفت تپه در حالی به چهلمین روز اعتصاب خود نزدیک می شوند که هیچ درجه ای از سرکوب، شکنجه و اخراج همکاران و رهبران عملی کارگران نتوانسته آنها را از پیگیری مطالبات به حقشان باز دارد و هفت تپه این روزها به سنگر مبارزه ضد سرمایه داری طبقه کارگر ایران تبدیل شده است.
آنها به راستی چیزی جز زنجیر هایشان برای از دست دادن ندارند. چهار هزار کارگر هفت تپه، ماه هاست است که در این شرایط دهشتناک اقتصادی و تورم افسارگسیخته، موفق به دریافت حقوق خود نشده اند و درمیانه ی درد و رنج ناشی از همه گیری بیماری کرونا، دفترچه های تامین اجتماعی آنها تمدید نگردیده است.
صاحبان چپاولگر و رانت خوار این مجموعه که این روزها در حال محاکمه به جرم غارت اموال عمومی هستند و تنها در یک قلم دزدی و انتقال پول به خارج از کشور معادل ۶۰ سال حقوق کارگرانشان را به یغما برده اند، آشکارا با گروگان گرفتن زندگی و معیشت هزاران کارگر و خانواده هایشان سعی در تحت فشار قرار دادن قضات پرونده دارند.
حاکمیت سرمایه اما به جای پاسخگویی به مطالبات به حق کارگران، همان طور که وظیفه ذاتی آنها حکم می کند، راه حل را در تهدید، ارعاب و دستگیری آن ها می بینند.
کارگران هفت تپه و کل هم طبقه ای هایشان در این کشور روزهای سخت و سیاهی را سپری می کنند. رهایی از این شرایط فلاکت بار جز با اتحاد و انسجام محکم طبقاتی امکان پذیر نخواهد بود. تنها ایجاد و تقویت تشکل های مستقل کارگری و اتحاد و همبستگی این تشکل ها است که صاحبان سرمایه و حامیان آنها را به عقب نشینی وادار خواهد کرد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری همچون گذشته، با تمام توان از خواستها و مطالبات به حق کارگران هفت تپه حمایت کرده و از تشکل ها و انسان های آزاده می خواهد که صدای رسای کارگران زحمتکش هفت تپه باشند.
زنده باد همبستگی طبقاتی کارگران.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
۳مرداد ۱۳۹۹
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران:
همگی ما ، کارگر هفت تپه ایم، همبسته ایم همبسته ایم !
چهل روز از اعتصاب پر توان کارگران نیشکر هفت تپه گذشت. کارگرانی که در دفاع از معیشت خود و حقوق های عقب افتاده و بیرون کردن مدیران اختلاسگر و بازگشت مجتمع نیشکر هفت تپه به روال قبل از خصوصی سازی اعتصاب کرده اند. چهل روز است که هم زمان با محاکمه مدیران بی عرضه و فاسد، کارگران هفت تپه نیز به اعتصاب خود ادامه داده اند. چهل روزی که معلوم گشته چه مدیران فاسدی را دولت برای این مجتمع کشاورزی بی نظیر در خاورمیانه انتخاب کرده است.
اما چرا صدای کارگران اعتصابی هفت تپه به عمد شنیده نمی شود؟ چرا مسولین استانی و کشوری هیچ اقدامی برای کم کردن مشکلات این کارگران به ویژه پرداخت دستمزد و حق بیمه ی عقب افتاده ی آنها نمی کنند؟ از گرسنگی دادن به خانواده های برادران هفت تپه ای ما چه منظوری را دنبال می کنند؟
این بی اعتنایی ۲ پیام در دل خود دارد:
۱-به حق بودن خواسته های کارگران اعتصابی که هیچ جوابی برایش ندارند
۲-فرسایشی کردن موضوع اعتصاب تا کارگران خسته شده به خانه هایشان بازگردند
در این بین کارگران با هوشیاری اجازه ندادند تا عوامل تفرقه افکن، اتحاد کارگران را بر هم زنند و همچنین چون فصل آبیاری مزارع نیشکر است کارگران سموم و دفع آفات و آبیار در عین همبستگی با برادران خود وظایف شان را به نحو احسن برای زنده نگه داشتن مجتمع هفت تپه بکار می برند.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران همچنان که از روز اول با این اعتصاب همراه و حامی اعتصاب و خواسته هایش بود و به ویژه در روز ۲۵ تیرماه در تجمع بازنشستگان در سالن سازمان تامین اجتماعی درود خود را بر شرف کارگران هفت تپه ای با صدایی بلند نثار کرد، امروز نیز همچنان پشتیبان برادران و خانواده های کارگری هفت تپه ای بوده و از همه امکانات خود برای پیروزی این اعتصاب و نایل شدن کارگران هفت تپه ای به خواست اصلی شان که لغو خصوصی سازی است دریغ نمی کند.
گسترده تر باد همبستگی کارگری
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
۳ مرداد ۱۳۹۹
