جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

بیانیه و مرامنامه ائتلاف جهانی برای الغای نظام زندان

پاندمی کوید 19 و کشتار دسته جمعی ناشی از آن، فعالان الغای نظام زندان را وا می دارد که به گرد هم آیند و در راستای همبستگی جهانی تاثیرگذار باشند. ائتلاف حاضر به عنوان یک جبهه متحد سازمان ها و افراد قصد دارد در جهت پیشبرد این اهداف فعالیت کند

ائتلاف جهانی برای الغای نظام زندان امروز (سوم ژوئن ۲۰۲۰) بیانیه و مرامنامه ی خود برای «الغای نظام زندان» را منتشر کرده است. این ائتلاف متشکل از سازمان ها و افراد در پنج قاره، است که می خواهد به طور فعال بین مبارزات ملی و بین المللی علیه نطام زندان و بین زندانیان سیاسی و زندانیان اجتماعی ، که عمدتاً قربانیان طبقه کارگر فقر ، نژادپرستی، حاشیه نشینی و بی توجهی هستند، ارتباط برقرار کند.

متن فارسی این بیانیه و مرامنامه را در زیر می خوانید:

همه گیری بیماری کوید ۱۹ فوریت جدیدی به الغای زندان ها، بازداشتگاه ها، اردوگاه های پناهجویان،  مهاجران و نظام زندان محور و غیرانسانی سرمایه داری بخشیده است. زندانی ها و پناهجویان با حکم مرگ قریب الوقوع ناشی از شیوع سریع ویروس کرونا در شرایط غیربهداشتی و پرجمعیت زندان ها،  اردوگاه ها و بازدشت گاه های جهان مواجهند. در این میان وابستگی دولت های متعدد به کار زندانیان از جمله تولید وسائل بهداشتی و پزشکی موجب آسیب پذیری زندانیان در برابر شیوع ویروس شده چون فاصله گیری فیزیکی در فرایند تولید امکان پذیر نیست و  استثمار زندانیان از طریق پرداخت مزد ناچیز و اضافه کاری مداوم نیز افزایش یافته است.  

در بازداشت گاه ها و زندان های آمریکا، ایران، ایتالیا، کلمیبا،  ونزوئلا، مکزیک، لبنان، فرانسه، کانادا و دیگر کشورها اعتراضاتی رخ داده و برخی زندانیان دست به اعتصاب غذا زده اند. در ایران و برزیل،  برخی زندانیان شورش کرده اند. زندانیان فلسطینی در اسرائیل از تماس با دنیای خارج محروم شده و حق استفاده از تلفن عمومی زندان را ندارند. فعالان الغای نظام زندان و گروه های همبستگی با پناهجویان خواستار برنامه ای جامع برای آزاد کردن جمعیت زندان ها و بازداشتگاه ها شده و با استفاده از خودروهایشان، قافله هایی اعتراضی را در برابر بعضی بازداشت گاه ها ترتیب داده اند. 

پاندمی کنونی ما را بر آن می دارد  که جنبشی جهانی برای  الغای نظام زندان ایجاد کنیم. جنبشی که پیوندهای بین زندان، اردوگاه های پناهجویان، زیرساختار نظارت، نژادپرستی، پدرسالاری، هم جنس گرا ستیزی، جنسیت گرایی، امپریالیسم و ناانسانیت نظام سرمایه داری جهانی را تشخیص داده و با آن مقابله کند. در این شرایط فعالان الغای نظام زندان موظفند بدیل هایی در برابر کلیه شکل های خشونت دولتی، بهره کشی و سلطه ارائه دهند. 

این ائتلاف فعالانه می کوشد پیوندهایی بین مبارزات در سطح کشوری و جهانی  و بین زندانیان سیاسی و زندانیان اجتماعی برقرار کند. زندانیان اجتماعی که عمدتا برخاسته از طبقه کارگر و قربانی فقر،  نژادپرستی، بی توجهی و به حاشیه رانده شدگی اند. پایه و اساس موضع ما در مورد الغای نظام زندان همانا نیاز به بدیل سرمایه داری است چون سرمایه داری چه در شکل نولیبرال و چه در شکل دولتی،  زندان محور و اقتدارگراست.   

ما در دورانی سرنوشت ساز در تاریخ زندگی می کنیم. نخبگان نظام سرمایه داری بیم از فروپاشی نظامی را دارند که صرفا به سود و انباشت سرمایه اهمیت می دهد. از منظر آنها زندگی بی ثبات کاران، زنان، رنگین پوستان، اقلیت های قومی یا مذهبی، زندانیان و پناهجویان بی ارزش است.  اکنون شبکه های اقتصادی کاملی در آستانه فروپاشی اند و فقرا به کام مرگ فرستاده می شوند تا  “گردونه سرمایه طبق معمول بچرخد”. زندانیان یکی از گروه های بسیار استثمار شده سرمایه داری و مورد خشونت شدید دولتی اند.  لذا جنبشی که متعهد به براندازی ساختارهای حکومت جهانی مبتنی بر منطق زندان محور باشد می بایستی چشم اندازهای زندانیان را در محور کار خود قرار دهد.  

تا بحال بخش عمده پژوهش های دانشگاهی پیرامون زندان ها معطوف به الگوی آمریکا بوده و حتی در این مورد نیز به نظام زندان در رابطه با پناهجویان کم تر توجه شده است. در واقع هر کشوری دارای تاریخ و ویژگی های خود است. زندان ها در هر کشور متفاوتند و حتی درون هر کشور در هر ناحیه متفاوتند. در عین حال پاندمی کنونی نشان می دهد که جان زندانی ها همه جا بی ارزش است. رنج و درد زندانی ها مصداق نقض حقوق بشر و معضلی جهانیست. زندانیان می دانند که خشونت دولتی زبانی جهانیست. 

متاسفانه در میان چپ جهانی گرایشی به نادیده گرفتتن شرایط اسفناک زندانیان در بعضی کشورها وجود دارد. برخی حکام اقتدارگرا تحت لوای مخالفت با امپریالیسم آمریکا مورد حمایت قرار می گیرند. این ضد امپریالیسم گزینشی حاضر نیست به دفاع از زندانیان در کشورهایی مانند سوریه، ایران، روسیه، چین، ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه بپردازد حتی اگر این زندانیان مخالف کلیه قدرت های امپریالیستی و بنیادگرایی مذهبی باشند.  

پاندمی کوید ۱۹ و کشتار دسته جمعی ناشی از آن، فعالان الغای نظام زندان را وا می دارد که به گرد هم آیند و در راستای همبستگی جهانی تاثیرگذار باشند. ائتلاف حاضر به عنوان یک جبهه متحد سازمان ها و افراد قصد دارد در جهت پیشبرد این اهداف فعالیت کند:

۱) آزادی فوری زندانیان بر اساس اصول عدالت جبران محور و تحول محور،

۲) مسکن امن،  خدمات بهداشتی، تامین نیازها و مدارک اقامتی برای همه از جمله پناهجویان و مهاجران،

۳) اطلاع رسانی در مورد پرونده های زندانیان سیاسی و اجتماعی از جمله ناپدیدشدگان که بسیاری از آنها توسط دولت ها و نیروهای شبه نظامی سرکوب گر شکنجه شده اند،

۴) مخالفت با اعدام و شکنجه از جمله خشونت و ارتکاب قتل توسط پلیس،

۵) مخالفت با بهره کشی از زندانیان به عنوان کارگر،

۶) ارائه ی بحث پیرامون جامعه بدیل عاری از کار بیگانه شده و منطق سرمایه، که در آن تصمیم گیری بر اساس مشورت اندیشیده و  با محور قراردادن انسان و طبیعت، در سطحی محلی و در بستر یک شبکه ی همکاری جهانی باشد،

۷) مفهوم پردازی  و تلاش در راستای جهانی بدون زندان، بازداشتگاه، اردوگاه کار، تیمارستان،  مرز و دیگر شکل های اسارت.

از سازمان ها و افرادی که با این اهداف موافقند دعوت می کنیم که به این تلاش بپیوندند.

Organizations

Individuals

https://akhbar-rooz.com/?p=32074 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x