هموطنان عزیز
حادثهی دلخراش و جنگافروزانهی سحرگاه امروز، مردم ما را هم اندوهگین ساخت و هم نگران: اندوه از دست دادن سرمایههای انسانی و نگران از آیندهی کشور. در بزنگاههای تاریخی هر ملتی، گاه تصمیمهای برخاسته از شور و هیجان و بدون پشتوانهٔ خرد همگانی، بهجای راهیابی به خروج از بنبستهای پیش رو، به انسداد مضاعف منجر میشود.
امروز مردم ما و بیش از آنها مسئولان کشور، باید با هوشیاری تمامعیار تصمیم بگیرند و اقدام نمایند. بدیهی است که عزت و سربلندی کشور، خواستی همگانی است، اما خواستی که با مسابقه در انتقامجوییهای دوجانبه نه جامهٔ عمل میپوشد و نه به سرانجامی میرسد.
کشور ما در حال حاضر بیش از هر چیز نیازمند صلح و انسجام داخلی است که جز از راه اعتمادزایی میان اقشار مختلف و حکومت بهدست نخواهد آمد، سرمایهی اجتماعی که ما را به مسیر توسعه و پیشرفت رهنمون سازد و در سایهی آن، معیشت مردم چنان بهبود یابد که در منطقه و جهان بهعنوان ملتی شادکام و سعادتمند، خوش بدرخشند.
مردم ما طی چهار دههی اخیر نشان دادهاند که در مقابل متجاوزان شجاعانه خواهند ایستاد، ولی اگر دشمنان این آب و خاک بر طبل جنگ میکوبند، تلاش برای نواختن بلندتر طبلهایمان، راه بهجایی نمیبرد. به یقین، ایرانی آباد و آزاد بیش از هر چیز دیگر میتواند برای صلح و آرامش و استقلال ملل منطقه مفید باشد.
خلاف آنچه خودکامگان عالم تصور میکنند، هر قطره خونی که از مظلومان بر زمین ریزد، پایههای کاخهای ستم را سستتر میسازد. اگرچه دفاع از کیان کشور نیاز به استقامت و پایداری دارد، دعوت به آزادی، عدالت و استقلال از لولههای تفنگ بیرون نمیآید. همهی ما از تاریخ آموختهایم که جنگافروزان بیش از هر چیز در پی انباشت قدرت و ثروت خویشند، در حالی که بشریت، تشنهی جهانی است که در آن سری به گرسنگی نخوابد، تنی بیآشیان نیاساید، و چشمها بدون نگرانی به آیندهای روشن چشم دوزد.
اردشیر امیرارجمند، محمد باقریان، قربان بهزادیاننژاد، سید علیرضا بهشتی شیرازی، سید محمد رضا حسینی بهشتی، سید علیرضا حسینی بهشتی، مهدی فروزنده پور، علی عرب مازار یزدی، فرشاد مومنی
سرمایه انسانی!
مسئولان !
صلح!
این کلمات خوب که در حکومت اسلامی برعکس تفسیر می شوند و به کار گرفته می شوند ،را نمی توان در این مورد بکار گرفت!
موضع خود را با ولایت مشخص کنید!