پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

بی آبی – احمد زاهدی لنگرودی

احمد زاهدی لنگرودی

این آبی

پریده رنگ به سرخیِ خون

که  سرخیِ خون

یادگار، نشسته بر دیوار

این روزگارِ فراموشی و تنهایی

که نه می‌گذرد،

فرو می‌بردم در خود

خود را که گم

کرده‌ام بارها

و رها

نشده که این بار

آبی مراد شود

که بیاورد؟

که نیست!

سرخیِ رنگ، پریده

آغازِ سیاه است.

و سیاه یعنی

که هیچ و نبوده تا حالا…

رنگها را فراموش می‌کنم

و در پنهانِ سیاهی

تمام می‌شوم

تمامی ندارد

انگار این آسمانِ لب‌پر

و هربار

صبح، آبی می‌شود

آبی، سرخ

سرخ، سیاه

تا آبی

آبی که ردِّ خون را می‌شوید.

احمد زاهدی لنگرودی


https://akhbar-rooz.com/?p=19488 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x