مولانا عبدالحمید از چهره های شاخص مذهبی اهل سنت با شهامت و صراحت بیان در دفاع از حقوق اهل سنت مشهور است و پیروان بسیاری مخصوصا در بلوچستان دارد و برای شخصیتهای مذهبی سایر مناطق اهل سنت نشین نیز کم و بیش تاثیر گذار است. اما نظرات وی در این دوره انتخابات ریاست جمهوری کاملا تامل برانگیز است. اگر به بیانات ایشان و اطلاعیه های دفترشان نگاهی بیندازیم شاهد چرخش غیر طبیعی در دیدگاههایشان هستیم، طوری که از نقطه «رای نمی دهم تلویحی» شروع می شود و در نقطه حمایت از رئیسی به نهایت می رسد. اولین سخنرانی ایشان در رابطه با ریاست جمهوری ۲۴ اردیبهشت بود که گفتند: اول به خواسته‌های اهل سنت رسیدگی کنید، بعد انتظار رای داشته باشید!
در ادامه خبر رسانه ای فوق چنین آمده بود:
«مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان، گفت که اهل سنت در انتخابات گذشته «تنور انتخابات را داغ کردند» اما مقامات دولت به وعده‌های خود عمل نکردند.
او تاکید کرد که ابتدا باید به خواسته‌های اهل‌سنت رسیدگی شود، سپس از آنها انتظار حضور گسترده در انتخابات را داشته باشند.
مولوی عبدالحمید همچنین خواستار رفع تبعیض‌ها علیه اهل سنت شد و افزود که روحانیون شیعه «در راس امورند» اما «علمای اهل‌سنت هیچ نقشی ندارند»
مناطق اهل سنت کشور به خاطر این سخنان حق طلبانه ایشان را تحسین کردند. به دنبال ان در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۴۰۰ که شایعاتی مبنی بر گرایش مولوی عبدالحمید به حمایت از یکی از کاندیداها شنیده شد، دفتر امام جمعه اهل‌سنت زاهدان با صدور اطلاعیه‌ای، شایعه‌ی حمایت او از یک کاندیدای «انتخابات» ۱۴۰۰ را تکذیب کرد.
به گزارش کانال تلگرامی دفتر مولوی عبدالحمید، متن این اطلاعیه به شرح ذیل است:
شایعات منتشرشده در فضای مجازی مبنی بر حمایت حضرت شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید از برخی کاندیداهای ریاست‌جمهوری بی‌اساس و مصداق جعل و نشر اکاذیب است.
بدین وسیله هرگونه شایعه حمایت حضرت شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید از کاندیدایی خاص تکذیب می‌گردد.
از مردم عزیز درخواست می‌شود برای اطلاع از تازه‌ترین اخبار و اطلاعیه‌های مربوط به حضرت شیخ‌الاسلام، به پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه اهل سنت زاهدان مراجعه کنند و به شایعات منتشره در فضای مجازی توجه نفرمایند.
دفتر امام جمعه اهل سنت زاهدان
در این میان جمعی از روحانیون حکومتی اهل سنت با تشکلی بنام ظاهرا « شورای راهبردی اهل سنت» که معلوم نیست شامل چه کسانی است و مرامنامه اش چیست و اعضایش کی و توسط چه کسانی انتخاب شده اند، با رئیسی ملاقات و بیانیه ای در حمایت از وی صادر می کنند که موجب حیرت مناطق اهل سنت می شود. مولوی عبدالحمید در بین آن جماعت نبود و حتی شنیده می شد که با این حرکت مخالف است. اما در تاریخ ۲۴ خرداد ۱۴۰۰ دفتر مولوی عبدالحمید امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان طی اطلاعیه‌ای اعلام می کند که جمع‌بندی و بیانیه شورای هم‌اندیشی اهل‌سنت در حمایت از آیت‌الله رئیسی مورد تأیید ایشان است.
بدین ترتیب شاهد چرخش۱۸۰ درجه ای موضع ایشان می شویم. البته بین اهل سنت چیزی بنام مرجع تقلید وجود ندارد و مردم حتی اگر خلفای اسلام و روحانیون درجه یک آن نیز اشتباه کنند حق انتقاد دارند. مخصوصا در مناطقی مانند ترکمن صحرای ما، نظرات شخصیتهای مذهبی در نحوه انتخاب مردم چنان نافذ نیست و مردم بدون تقلید از شخصیتهای مذهبی انتخاب خود را انجام می دهند. اما این چرخش دیدگاه مولوی عبدالحمید بسیار غیر طبیعی به نظر می رسد. به همراه سوالاتی چند:
– آیا از ۲۴ اردیبهشت تا ۲۴ خرداد حکومت به مطالبات اهل سنت رسیدگی کرده است که ایشان از بیانیه ظاهرا « شورای راهبردی اهل سنت» حمایت می کنند؟
– مولوی عبدالحمید اگر واقعا می خواست نظرات آن جمع را تایید کند حتما خود نیز برای دیدار با رئیسی با آنها راهی تهران می شد. واقعا در این چند روز چه گذشته است که ایشان مجبور به تغییر در مواضع خود شدند؟ شخصیتی چون مولوی عبدالحمید امکان ندارد که بسادگی در طول یک هفته از این رو به آن رو شود. واقعا چه شده و چه کرده اند؟ جای سوال دارد.
البته ایشان تا این تاریخ به شکل علنی به حمایت از کاندیدایی نپرداخته و سخنرانی نکرده اند و به نظر می رسد که در حمایت از بیانیه ظاهرا « شورای راهبردی اهل سنت» محافظه کارانه عمل کرده اند و حمایت جدی ای از رئیسی نداشته اند. آیا ایشان واقعا به این بیانیه آخر خود باور قلبی دارند و یا یک سری شرایط گریز ناپذیر وی را بدان سو سوق داده است؟ جای تأمل دارد.
