به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، حجت‌الاسلام در حسن روحانی در دیدار جمعی از معلمان و فرهنگیان با بیان اینکه نباید اجازه دهیم “آموزش زبان محلی” را به غلط “آموزش به زبان محلی” تعبیر کنند، اظهار داشت: متأسفانه امروز بخشی از بدخواهان هویت ملی ما، زبان فارسی و مرجعیت آن را هدف قرار داده و سعی در ایجاد دوگانه کاذبی به نام زبان مادری و زبان رسمی و ملی هستند و معلمان عزیز تنها کسانی هستند که می‌توانند و باید این توطئه را خنثی کنند.
هشت سال پیش بود که قبل از انتخابات ریاست جمهوری حسن روحانی در یک بیانیه ۱۰ ماده‌ای تضمین کرد اگر رئیس جمهور شود، می‌گذارد اقلیت‌های قومی در ایران به زبانهای مادری خود تحصیل کنند.
این خبر انتشار وسیعی در رسانه های داخلی و خارجی داشت. در بین اقوام ایرانی نیز انعکاس گسترده ای داشت. مردمان ساده و خوش باور به تحقق آن سخنان امیدوار بودند و دهان سوخته های سیاست که بارها و بارها شاهد بدقولی مسئولین نظام بودند با تردید به آن می نگریستند. روحانی پس از انتخاب به عنوان رئیس جمهور، باید شعارها و وعده های انتخاباتی خود را عملی می کرد. اما متاسفانه از آنجا آن وعده ها از باوری قلبی نشأت نمی گرفت، هرگز آنها را جدی نگرفت. ولی انتخابات ریاست جمهوری فقط به یک دوره محدود نمی شود. انتخاباتی دیگر پیش رویش بود، با وعده هایی که به آن عمل نکرده بود. در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ روحانی یک بار دیگر محتاج رای اقوام بود و می دانست که اگر حالا قدمی برندارد، از رای آنان محروم خواهد ماند. بنابر این اقدامات کوچکی در این مسیر انجام داد، یعنی در حد اجازه تدریس بعضی از زبانهای ملیتهای ایرانی چون کردها و ترکهای آذربایجان در دانشگاهها و برخی از مدارسشان، در حد دو واحد انتخابی. همان زمان بود که ما نیز با امضاء حدود نهصد تن از شهروندان ترکمن ترکمن صحرا، نامه ای سرگشاده به ایشان ارسال کردیم که در رسانه های فارسی زبان داخل و خارج کشور انعکاس خوبی داشت. پس از آن خبر موافقت با تدریس دو واحد اختیار زبان ترکمنی در دانشگاهی در گنبد را نیز گرفتیم و به آینده امیدوار شدیم که اینها روزنه ای است برای گامهای بعدی و تدریس کامل زبان مادری در مدارس ترکمن صحرا.
اما امروز روحانی آب سردی بر سر احساساتمان ریخت. دوره حسن روحانی با دفتری به پا یان می رسد که صفحه حقوق اقوامش را لکه های سیاه گرفته اند، دوره روحانی در حالی به پایان می رسد که نه تنها وعده تدریس زبان محلی تحقق نیافت بلکه دریافتیم که اصلا روحانی از اولش به این امر اعتقادی نداشته است و حال که نیازی به رای اقوام ندارد، به شکل علنی علاقمندان تدریس به زبان محلی را بدخواهان زبان فارسی قلمداد می کند. تدریس به زبان فارسی از حقوق مصرح اقوام و ملیتها در منشور حقوق بشر سازمان ملل است، تدریس به زبان محلی جز حقوق قانونی اقوام ایرانی است که در اصل پانزده قانون اساسی قید شده است. تدریس به زبان مادری در کنار زبان فارسی نه تنها خللی بر زبان رسمی کشور وارد نمی کند، بلکه طبق نتایج پژوهشهای علمی، کسانی که به دو زبان مکالمه می کنند از ضریب هوشی بالایی برخوردار می شوند.
بله این سخنان رئیس جمهوری است که هشت سال و اندی قبل پیش از انتخابات ریاست جمهوری در بیانیه ای ده ماده ای قول تحقق تدریس به زبان مادری را به اقوام داده بود و امروز که به پایان دو دوره خود رسیده و خرش از پل گذشته است، نه تنها به خاطر بدقولی خود احساس شرم و گناه نمی کند، بلکه اقوام ایرانی را که خواسته ای انسانی بنام تدریس به زبان مادری خود دارند، بدخواهان هویت ملی و طالبان دوگانگی کاذب زبانی و توطئه گر قلمداد می کند. واقعا شگفت انگیز است، یک انسان برای گرفتن آراء مردم چقدر راحت می تواند با احساسات آنان بازی کند و مردم ما چقدر ساده لوح و فراموشکار هستند، که هر بار خطای گذشته خود را تکرار و فریب کاندیداها را باور می کنند.
امروز در آستانه انتخاباتی دیگر قرار گرفته ایم، ای مردم، ای اقوام تحت تبعیض این دیار، آیا باز هم می خواهید فریب قولهای تو خالی را بخورید؟. حاشا!
