آزادی خواهان وعدالت جویان ودادگران ایران،
بیائید بهم بپیوندیم؛
از بهمن ماه ١٣۵٧ خورشیدی تا امروز حدود چهل و دوسال گذشته است، و این پرسش به اشکال گوناگون مطرح شده و می شود که چرا جمهوری فاشیستی ملاها، ارمغان جنبش بهمن ١٣۵٧ خورشیدی شد؟ چرا ایران به جای پیشرفت، دچارعقبگرد دهشتناک وفلاکت بارِ تاریخی شده است.
چنین حکومتی با ویژگی های ضد ایرانی و ضدملی و غیر انسانی و با وجود درنوردیدنِ مرزهای جنایت و کشتار، غارت و چپاول و تقسیم مرگ و فلاکت در سراسر ایران، و در بین تمامی نیروهای سیاسی و اقشارمختلف مردمان ایران توانسته است بیش از چهار دهه به حیات رذیلانه و جنایتکارانه خود ادامه دهد؟
راز ماندگاری این حاکمیت نابهنگام ویرانگر و جنگ افروز و تروریستی و تروریست پرور در چیست؟
چرا تاکنون، تلاشها و کوشش های خرد و کلان مجموعه ی نیروهای اپوزیسیون در اشکال مختلفِ پیکار در گوشه و کنار این میهن غرقه در خون و رنج ،علیه این شریران، به کمترین دست آوردی نرسیده است؟
آسیب شناسی شرایط و اوضاع سیاسی و اجتماعی و فکری و فرهنگی و تاریخی ایران و جهان به ما می گوید که:
ما باورمان شده بود، که بنیادهای جامعه ایران و مناسبات جهانی، فرصت باز گشت و خیز برداشتن موجوداتی از اعماق باتلاق تاریخ ایران را نمی دهد تا در کهن دیار، قدم گذارند!
– ما باورمان شده بود، که میان اخلاق و فرهنگ ایرانی، و آخوندها ، به عنوان نماد مسلمانی یک مراوده و ارتباط انسانی وجود دارد!
– ما بتدریج ، باورمان شده بود، که با یک حکومت عقب مانده ى نا بهنگام ایدئولوژیک روبروهستیم، که مثل برگ زرد به شاخه ی شکسته ى تاریخ چسبیده و با کمترین نسیمی، تاب ماندن خود را از دست میدهد.
– ما نمی دانستیم، آخوندی که از فراز منبرِ مسجد، پروانه ی ورود به هر خانه و مطبخی را داشته باشد، از فراز منبر قدرت ، جواز ورود به هر مقوله ی،عبادی گرفته تا اقتصادی ، سیاسی ، جنسی و روانی ، کیفری و جنایی و غیره را به سرعت در می نوردد!
– ما نمی دانستیم، که این موجودات متوهم و ذهن و دهن دریده ، به پشتوانه ى بحرالعلومی، در واقع افسونگرانی را می مانند، که افسون در لفظ آنها نهفته است ، لفظیِ خاص ، گمراه کننده و پرزرق و برق و دهان پر کن و تهی از معنا و مفهوم ، اما به شدت با تاثیرات عمیق و همراه با عوامفریبی و عوامگرایی!
ما نمی دانستیم، که در شکمِ و مغز متعفن أسب تروای این جماعت ، دشمنان قسم خورده ى ایران و ایرانی به کمین نشسته اند.
– ما نمی دانستیم، که متاسفانه این عوام فریب و عوامگرایی آخوند ی بشکل پوپولیسم مبارزاتی ، قومی ، اجتماعی ، فرهنگی بر ذهن و روان اپوزیسیون ایرانی هم نقش بسته و آنرا با خود حمل می کند و خود اپوزیسیون به نوعی در زمره ى حافظان سنت های غیر عقلانی بوده است و به گونه ای عمل کرده و می کند که باعث اتحاد تمامی نیروهای محافظه کار و سنت گرا می شود و چنین شد!
– در راستای” پیام نوین” شعار راهبردی و دموکراتیک “بیایید به هم بپیوندیم” ، نشانگر این واقعیت است که آغاز دستیابی به پیروزی با عبور از دروازه های همکاری و ائتلاف سیاسی و سامان دادن یک جمع فراگیر پیرامون خواسته های مشترک ممکن است، تا بتواند همراه با عمل به نیرویی تاثیرگذار تبدیل شود. نیرویی تاثیر گذار که به اعتماد مردم تبدیل شود . نیرویی که در راستای مبارزه با جمهوری اسلامی حاکم بر ایران و در جهت تقویت حرکت جنبش های داخل کشور و پیوند به آنها گام بردارد. به قول یکی از بانوان مبارز در بند؛
“جوهره های خوشبختی و موفقیت یکایک انسانها ، خصوصن مردمان ایران در لحظه ی تصمیم گیری شان نهفته است . هرکس ، فقط باید شجاعت دنبال کردن رویاهایشان را داشته باشد”.
برای گذر از این نظام فاسد و جنایتکارهمگی ما آزادی خواهان دموکرات با حفظ استقلال سازمانی خود باید همگرا و هم پیمان شویم. رسیدن به ائتلافی فراگیر، با پرهیز از حاشیه پردازی ها و بهم پرداختن ها و گروه گرایی های گذشته. حول محتوا و ماهیت دموکراتیک نظام پس از گذر، و شکل نظام به رای مردم در یک همه پرسی مردمی.، بهم بپیوندیم و هم پیمان شویم. این پیمان نوین ضروری ترین و انسانی ترین و اخلاقی ترین و میهنی ترین واژه ، “تفاهم” است که باید آنرا ایجاد کرد. دوستانه ترین کلمه هم” روا داری”
پس، بیائید بهم بپیوندیم.
اتحاد، رمز پیروزی است
حزب آزادی و رفاه ایرانیان
۱۰ ژانویه ۲۰۲۱ برابر با ۲۱ دی ۱۳۹۹
اتحاد بلی ولی نه هر اتحادی
نیروهای دموکرات ، ملی و چپ می‌توانند با تشکیل « جبهه ضد دیکتاتوری » رهبری جنبش ایرانیان به ستوه آمده از رژیم ولایت فقیه را به عهده گرفته و در عین حال مانع از این شوند که امثال رضا پهلوی و اعوان و انصارش و یا مسعود و مریم رجوی ایران را بار دیگر به جولانگاه مستبدین و دست نشاندگان به دولتهای کودتاچی سال ۱۳۳۲ تبدیل سازند
چنین اتحاد بی دروپیکری که دربرگیرنده‌ی «پیوند نوین»ی‌ها شود هیچ چیز کم از «همه با همِ» خمینی ندارد و نشان از آن دارد که هیچ از تاریخ نیاموخته‌ایم. اتحاد همه باهمی اگر فریب نباشد دست کم خودفریبی ست. هر کس نتواند فردای «محتوای دموکراتیک پس از سرنگونی جمهوری اسلامی»و «همه‌پرسی» کذایی را، با آن قدرت رسانه‌ای «پیوند نوینی»ها و حامیان جهانی‌شان، نبیند محکوم به تکرار تاریخ است. انقلاب ۵۷ با همه‌ی فجایعی که در پی داشت اما دو مانع تاریخی دموکراسی، سلطنت و سلسله مراتب روحانیت را، نشانه گیری کرد و یکی را از سر راه برداشت و دیگری را در دستور روز قرار داد. هر گونه اتحادی باید در امتداد عبور از این دو مانع تاریخی دموکراسی انجام گیرد، در غیر این صورت تاریخ تکرار خواهد شد.
د
با سلام
آن *همه با هم * همه با من بود , همه با منی که از همون اول در ماه دیده شد و من تو دهن این دولت می زنم و با, من دولت تعیین می کنم ادامه پیدا کرد. حتی یک نفر از مجاهدین و چریکها را در شورای انقلاب راه ندادند. فقط بعنوان ویترین نظام از جبهه ملی و نهضت آزادی استفاده ابزاری کردند.
ولی همه باهم یعنی همه کسانی که خواهان گذار از این وضعیت هستند و برای جامعه ای سکولار ودمکراتیک مبارزه می کنند, گرد هم جمع شوند و امکانات لازم برای حرکت را فراهم کنند وبا اعتقاد به دمکراسی اجازه دهند مردم خود شکل حکومت آینده را در یک رفراندم آزاد انتخاب کنند , وگر نه برامون انتخاب می کنند و دوباره خجالتمون می دهند.!!