روز ۲۲ فروردین (۱۱ آوریل) در تاسیسات هسته ای نطنز خرابکاری و انفجاری صورت گرفت که خسارات زیادی به بار آورد. رسانه‌های شناخته شده‌ی آمریکائی و اسرائیلی از جمله نیویورک تایمز و جزورالم پست حمله به این تاسیسات را به دولت اسرائیل نسبت دادند. اما دولت اسرائیل رسما مسئولیت این اقدام را نپذیرفته است. پس از این خرابکاری جمهوری اسلامی اعلام کرد بخش غنی سازی اورانیوم با ظرفیت ۶۰ در صد را راه اندازی می‌نماید.
هدف از این اقدام خرابکارانه، سنگ اندازی در راه مذاکره‌ای است که در ارتباط با برجام آغاز شده‌است. در تیر ماه سال گذشته نیز مرکز مونتاژ سانتریفیوژهای پیشرفته‌ی نطنز در اثر انفجار از کار افتاد که مجموعه‌ی شواهد بر دخالت دولت اسرائیل در این انفجار دلالت داشت. در کنار عملیات مرتبط با انفجارها، موضوع عملیات ایذایی دریایی علیه کشتی‌های ایران هم طی روزهای اخیر مطرح بوده که نشان از افزایش تنش میان دو حکومت در تل‌آویو و تهران دارد. دولت اسرائیل طی چند سال اخیر به بهانه‌ی برنامه‌های جمهوری اسلامی در هر دو عرصه هسته‌ای و سیاست‌های منطقه‌ای، تهاجمی چند وجهی را علیه جمهوری اسلامی به اجرا گذاشته است. با ربودن اسناد پروژه‌ی اتمی از داخل کشور، کاشتن ماموران خود در مراکز اتمی، ترور متخصصان هسته‌ای کشور، زدن پایگاه‌ها و نیروهای جمهوری اسلامی در سوریه، تلاش کرده است به مواضع ضد اسرائیلی رژیم پاسخ دهد.
جمهوری اسلامی نیز طی چهار دهه با اقدامات تحریک آمیز، با شعار نابودی اسرائیل، ایجاد و حمایت از گروههای شبه نظامی در کشورهای پیرامونی اسرائیل، بیشترین خدمت را به حکومت دست راستی نتانیاهو در اسرائیل کرده‌است. این حکومت خصومت با اسرائیل را ایدئولوژیک کرده و به یکی از ارکان سیاست خارجی خود در منطقه و جهان تبدیل کرده‌است. هم حکومت اسرائیل هم جمهوری اسلامی هر دو حکومت‌هائی تروریستی هستند. این دو حکومت در بی‌احترامی به پیمان‌ها و معاهدات بین المللی از همدیگر سبقت می‌گیرند. ضرورت دارد که در سپهر سیاسی کنونی ایران اقدامات خرابکارانه‌ی آن‌ها توسط همه‌ی نهادهای دموکراتیک و نیروهائی که در صف مردم ایستاده‌اند، به‌شدت محکوم شود.
اکنون که دریچه‌ای برای مذاکره گشوده شده است، دولت اسرائیل می‌خواهد با این اقدامات خرابکارانه‌ی خود روند مذاکره را متوقف نماید. در نتیجه‌ی چنین اقداماتی، امکان به‌هم خوردن مناسبات با کشورهای امضا کننده‌ی برجام و تداوم تحریم‌های کمرشکنی که مردم ایران را به خاک سیاه نشانده است، وجود دارد. اقدام تخریبی اسرائیل در تاسیسات نطنز، احتمال نشت مواد رادیو اکتیو را هم به دنبال دارد که می‌تواند امنیت جانی مردم ایران را به خطر اندازد. تداوم چنین اقداماتی منطقه را ناامن‌تر کرده و به آتش شعله‌های جنگ خواهد دمید.
حزب چپ ایران(فدائیان خلق) انفجار در تاسیسات نطنز را که مستقیما امنیت جانی مردم ایران را به خطر می‌اندازد، به شدت محکوم می‌کند. این اقدامات به تشدید فضای تنش و ناامنی می‌انجامد و در تداوم خود چه بسا زمینه‌ساز جنگ و بی‌خانمانی بیشتر مردم منطقه بشود و در خدمت رشد و تقویت گروههای تروریستی قرار گیرد. ما از جریانات سیاسی مدافع صلح و آزادی، از فعالان استبداد ستیز و مدافع دموکراسی تقاضا می‌کنیم با هر امکانی که دارند صدای اعتراض خود را علیه اقداماتی که می تواند منطقه را به آتش بکشد، رساتر کنند. ما از سازمان ملل و نهادهای بین المللی می‌خواهیم که در مورد عملیات خرابکارانه در تاسیسات هسته ای نطنز تحقیق به عمل آورد و عاملین و آمرین آن را محکوم نماید.
هیئت سیاسی- اجرائی حزب چپ ایران(فدائیان خلق)
۲۶ فروردین ۱۴۰۰ – ۱۵ آوریل ۲۰۲۱
با این اعلامیه دوباره برگشتید به سال ۱۳۵۹ و همراهی با مرتجع ترین جریان های سیاسی. فرخ نگهدار جمهوری اسلامی و محد سهیمی در جنایات رژیم فقاهتی هم عین این اعلامیه را امضا کردند!!!
مسئله را از دید و خطر محیط زیست و گشتار جمعی باید دید و این به نوع حاکمیت و موضع سیاسی نسبت به آن ربطی ندارد!
این چه منطقی ست که به شما اجازه نمی دهد علیه تشنج آفرینی و خرابکاریهای حکومت های فاسد بدون استثناء و به خصوص در ارتباط با تاسیسات اتمی موضع بگیرید و سکوت را ترجیح می دهید ؟
شما می توانید حداقل به بحث جدی د رمورد بیانیه بپردازید و اشکالات آنرا بیرون بکشید؟
نطر شما فقط در مورد این بخش از بیانیه چیست؟
“حزب چپ ایران(فدائیان خلق) انفجار در تاسیسات نطنز را که مستقیما امنیت جانی مردم ایران را به خطر می‌اندازد، به شدت محکوم می‌کند. این اقدامات به تشدید فضای تنش و ناامنی می‌انجامد و در تداوم خود چه بسا زمینه‌ساز جنگ و بی‌خانمانی بیشتر مردم منطقه بشود و در خدمت رشد و تقویت گروههای تروریستی قرار گیرد.”