پس از احکام سنگین و قرون وسطایی شلاق علیه دستگیر شدگان اول ماه مه، فعالین جنبش برابری زن، امروز نوبت نمایندگان کارگران هفت تپه و حامیان آنان بود که در نمایش مضحک و تهوع آوری به نام “دادگاه” به جرم دفاع از رفاه و آزادی، دفاع از حرمت کارگر، مقابله با فقر و فلاکت به احکامی چون ۶ تا ۱۸ سال زندان و شلاق محکوم شوند.
ظاهرا قرار است این احکام جامعه و در راس آن درس عبرتی برای نمایندگان کارگران، معلمان، فعالین زن، دانشجویان معترض، سازماندهندگان اعتراضات اجتماعی باشد. قرار است با این احکام به جامعه اعلام کنند هنوز میتوانند سرکوب کنند، قرار است با صدور احکام زندان و شلاق، آنهم پشت درهای بسته، ناتوانی حاکمین از مقابله و خاموش کردن شعله آتشی که برپا شده است را مخفی کنند. قرار است استیصال و عجز و جبونی حاکمیت از رودررویی با مردمی که برای سرنگونی شان به میدان آمده اند، مقابله با طبقه کارگری که عزم جزم کرده در راس این جنبش آنرا به پیروزی برساند، پنهان شود. پشت این احکام و “دادگاههای” صحرایی نه قدرت رژیم که هراس حاکمیت خوابیده است. سران جمهوری اسلامی بهتر از هر کسی میدانند دیگر با دستگیری و زندانی کردن رهبران و نماینده کارگری نمیتوانند خیز برداشتن کارگران، معلمان، زنان و مردم محروم برای تعیین تکلیف نهایی با حاکمیت را عقب برانند. میدانند امروز توان مقابله با طبقه کارگر و اعتراض معلمان و بازنشستگان و مبارزان سیاسی را ندارند. میدانند به زودی طوفان درو خواهند کرد!
اگر سرکوب و کشتار کمونیستها و مردم آزاده، توانست آتش خشم مردم محروم و طبقه کارگر و آزدیخواهان را علیه رژیم سلطنت و شعله انقلاب را خاموش کند، بگیر و ببند و احکام سنگین، تلاش جبونانه برای شکار و مجازات نمایندگان و مدافعین طبقه کارگر، فعالین جنبش کارگری، جنبش برابری زن، معلمان و …. هم میتواند جمهوری اسلامی و دستگاه سرکوب آن را نجات دهد. صدای متحد کارگر فولاد، کارگر هپکو، هفت تپه، آذرآب و …… صدای یاران اسماعیل بخشی در هفت تپه علیه این احکام وحشیانه و در دفاع از نمایندگان و مدافعین خود را با چنین احکامی نمیتوان ساکت کرد. تنها پیامی که ارتجاع حاکم به جامعه، به طبقه کارگر و مردم محروم میدهد این است که “در توحش ما شک نکنید! جز پیشروی راهی ندارید، عقب نشینی جواب نیست، در دفاع از آزادی، برابری، رفاه و امنیت باید پیروز شوید!”
نباید این احکام سنگین و قرون وسطایی را بی جواب گذاشت. باید آزادی زندانیان سیاسی، کارگران، معلمان، زنان و همه مبارزین سیاسی محبوب مردم باید به سرلوحه مبارزه طبقه کارگر و جامعه تبدیل شود. باید دستگاه سرکوب رژیم را فلج کرد. باید با بساط اینها را با آزادی بی قید و شرط و فوری همه دستگیر شدگان مبارزات برحق کارگری و مردمی، برچید. باید مرتجعین حاکم را از کرده خود پشیمان کرد و با قدرت و تعرض خود در زندانهای جمهوری اسلامی را شکست و زندانیان و اسرای طبقه کارگر را بدست خود آزاد کرد. باید درسی را به رژیم سلطنت و دیکتاتوری آن دادیم اینبار به اینها داد. باید امروز دست به کار شد. فردا دیر است!
زنده باد آزادی، برابری، کارگری
زنده باد انقلاب کارگری
حزب کمونیست کارگری-حکمتیست (خط رسمی)
۱۶ شهریور ۹۸- ۷ سپتامبر ۲۰۱۹
