دیروز به حضرت دوست نوشتم:
این که باد بیاید و روزنامه ها به ابهام چیزی بنویسند
تمامی حقیقت نیست
ما بارها گرد مرگ را از شانه های مان تکانده ایم
وبر همین چارراه ایستاده ایم
تا هوای سربی مرگ بیاید و از پنجره های بسته بگذرد
بهار که بیاید
تمنایی مرموز
بر سر انگشتان احساس آدمی جوانه می زند
و ما می فهمیم
دنیا در گستره نگاه آدمی
تا کجا دامن کشیده است .
نه !
مرگ نمی تواند تمامی حقیقت آدمی باشد