دایره یی است سیه روزی!
دور است و تَسَلسُل،
آغاز آنجاست که پایان؛
پایان ،آغاز است بی انجام!
دور است و تَسَلسُل،
در آغاز رنگ است بی آژنگ
در انجام رنج است و آژنگ.
در این دایره
دیدن سبب کوری است
و چرخیدن در روزمرّه گی ِ
آسیاب ِ عادت و بی خیالی
و باور به اینکه :
این نیز بگذرد!
در این دایره
دیدن نباید
که شنیدن بایا ست ،بودن را
که شنیدن شایا ست شدن را
و ربودن را !
آری ربودن را، همانگونه که در آغاز
ما بودیم و دیدیم که ربودند از ما!
ناشنیده مردم که ما بودیم
بس نا دیدنی دیده مردم، که ما بودیم!
و اینک نیز در آغازی دیگر
پایان پیشاپیش پیداست،
ناشنیده مردم بی رنگ که شما
بسیار دیده ی ، رنجیده ی پُر آژنگ که ما!
آری ، آری
بر دایره ی سیه روزی همانجا می آغازی
که من، که ما، پایان یافته ایم
لیک به همان آغاز، به همان آواز
چرا که شنیدن نیاموخته ، همواره محو تماشا بوده ایم.
سیه روزی دایره یی است نامش “آزادی”.
دور و تَسَلسُل یعنی همین.
****************************************
۱۴ ژانویه ۲۰۲۰- مریلند
