اعتراضات مردمان ستمدیده ایران علیه استبداد سلطنتی، که از سال ۱۳۵۶ شروع شده بود، در سال ۱۳۵۷ گستردهتر و فراگیرتر و سراسری شد. گسترش اعتراضات همگانی و فشار فضای انقلابی حاکم بر جامعه، در کاهش اعمال سرکوبگرانهو باز شدن فضای سیاسی اثر گذاربود و کم کم رژیم را به عقب نشینی وادار نمود. پروسهآزادی زندانیان سیاسی، که یکی از خواستههای مخالفین رژیم بود، آغاز شد. رفیق فواد مصطفی سلطانی نیز، در چنین شرایطی از زندان آزاد شد.
رفیق فواد، بعنوان مبارزی کمونیست، ازچهرههای شناخته شده مقاومت در زندانهای رژیم سلطنتی، واز بنیان گزاران کۆمهڵه بود. یاران قدیمی و کسانی که در زندان و یا در دوران مبارزات انقلابی همراه او بودهاند، همواره از ژرفاندیشیاش، از واقعبینیاش در تحلیل سیاسی، از بکار بستن ایدههای مبارزاتیاش در پراتیک روزانه، از پیگیری، از صمیمیت و دلسوزی، از فداکاری، از توانایی در تبلیغ و ترویج و آگاهگری، از ابتکار و خلاقیتاش در سازماندهی مبارزات اعتراضی اقشار مختلف و … نمونههای فراوان برای گفتن دارند.
رفیق فواد، با آزاد شدن از زندان، بطور خستگی ناپذیر به فعالیت هدفمند سیاسی در میان کاگران و زحمتکشان و بویژه جوانان انقلابی پرداخت. بعداز انقلاب ایران، در شکل گیری نهادی برای اتحاد و همکاری نیروهای چپ (آن زمان موسوم به خط ۳) جمعیتها در تمام شهرهای کورد نشین ایران، و ارتباط و هماهنگی این جمعیتها با هم، همچنین در ایجاد اتحادیههای دهقانان برای دفاع در برابر اربابانی که بعداز انقلاب، در برخی نواحی کورد نشین، قصد تصرف زمینهای دهقانان را در سر داشتند، همینطور در راه اندازی کوچ همگانی مردم مریوان برای مقابله با حضور نیروهای سپاه پاسداران در شهر، و سر انجام در تصمیم کۆمهڵه برای مقاومت مسلحانه در برابر یورش وحشیانه نیروهای جنایتکار رژیم اسلامی ایران، که به فرمان خمینی جلاد به شهرها و روستاهای کورد نشین هجوم آورده بودند، و در اطلاعیهای از جانب کۆمهڵه با عنوان “خلق کرد در بوته آزمایش” به اطلاع همگان رسید، رفیق فواد در طرحریزی و سازماندهی همه این حرکتهای عظیم تودهای نقش کلیدی ایفا نمود.
رفیق فواد در آخرین روزهای زندگی و فعالیت سیاسی پر بارش، برای سر و سامان دادن به فعالیت رفقای کۆمهڵه در مریوان، که بعداز یورش دژخیمان رژیم به این شهر و اعدام تعدادی از رفقا و از جمله دو تن از برادرانش، دچار پراکندگی شده بودند، به اطراف مریوان رفت و بعداز انجام این ماموریت، در مسیر بازگشت به نزد دیگر رفقای مرکزیت کۆمهڵه، در درگیری با مزدوران جمهوری اسلامی ایران جانباخت.
فعالیتهای پر بار سیاسی و خصوصیات انقلابی و تلاش خستگی ناپذیرش در راه آزادی و عدالت اجتماعی، در مدت یازده ماهی که آزادانه با مردم در تماس و در میان آنان بود، از رفیق فواد رهبری شایسته و شخصیتی یگانه ساخته بود.
اکنون در شرایطی یاد رفیق گرانمایه فواد مصطفی سلطانی را گرامی میداریم که؛ بیشاز چهل سال از حاکمیت ننگین رژیم جرم و جنایت اسلامی ایران میگذرد. انزجار و نفرت فراگیر مردم از جنایات فراوان روزمره و دزدی و غارت و فساد سیستماتیک این رژیم تبهکار به اوج خود رسیده است. مطابق آمار سازمان جهانی کار طی سال جاری بیشاز ۱۷۰۰ اعتصاب کارگری در نقاط مختلف ایران و در ارتباط با عدم پرداخت حقوق و بهبود شرایط کار صورت گرفته است. زنان آزادیخواه و برابری طلب، در اعتراض به تبعیض جنسیتی و کسب آزادی پوشش و لغو قوانین ارتجاعی و زن ستیز اسلامی، شجاعانه حاکمان اسلامی ایران و فرهنگ مرد سالاری را، (البته با در نظر گرفتن هزینه زندان و شکنجه و بی حورمتی و محرومیت زیاد) به چالش کشیدهاند. معلمان که آموزش نسل جوان را بر عهده دارند، برای بهبود شرایط کار و دریافت حقوق کافی بارها به اعتصاب سراسری رو آوردند. کامیون داران، دانشجویان، دهقانان و دیگر اقشار اجتماعی نیز، از این همه غارت و چپاول و ستم و بیدادگری حاکمان اسلامی ایران به جان آمده و در آرزوی سرنگونی جانیان حاکم روز شماری میکنند.
استبداد اسلامی حاکم بر ایران، با فساد گسترده سران حکومت خودکامهاش، بااعمال ستم و بیحقوقی بر کارگران، تبعیض جنسیتی بر زنان، نادیده گرفتن حقوق اقلیتهای ملی، ایجاد فضای خفقان و رعب و وحشت در جامعه، ضدیت با آزادی و مدرنیسم، کشتار آزادیخواهان و دگراندیشان و …، در ستم و بیدادگری و با اجرای احکام ضد انسانی شرع اسلام، حاکمیتی بی نظیر در تاریخ معاصراست. این رژیم آرزوی مردم ایران برای کسب آزادی و برقراری عدالت اجتماعی را که برایش انقلاب کردند پایمال نمود. اکنون همان خواستهها در اولویت اعتراضات مردم معترض قرار دارد. با این تفاوت که دیگر فریب و نیرنگ آخوندی برای سوار شدن مجدد جانیان حاکم بر موج اعتراضات عمومی کارساز نیست. خواست نان، کار، آزادی و مرگ بر جمهوری اسلامی، خواست برکناری ولایت فقیه و تغییر قانون اساسی و اینکه مردم معترض در خیابانها میگویند دشمن ما همینجاست، اوضاع جدیدی را بیان میکند و خبر از اکسپایر شدن حاکمان اسلامی ایران دارد.
زنده باد یاد و راه کاک فواد برای دستیابی به جامعەای آزاد و سوسیالیست
زنده باد سوسیالیزم
روند سوسیالیستی کۆمەڵه