جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

سازمان راه کارگر: درباره کمپین “نه به جمهوری اسلامی” و تکرار تراژدی “همه با هم”

   زنده باد انقلاب برای سرنگونی رژیم استبدادی- سرمایه داری جمهوری اسلامی

اطلاعیه ای به صورت طومار با امضای ۶۴۰ نفر از ایرانیان داخل و خارج از کشور منتشر شده که از عموم “هموطنان میهن‌دوستی که قلب و ذهنتان سرشار از آرزوی آزادی و آبادی ایران است” خواسته شده از آن حمایت کنند و به این کارزار بپیوندند.

ترکیب امضاکنندگان شامل شماری از کنشگران سیاسی – مدنی، شهروندان عادی، هنرمندان، نویسندگان، دانشگاهیان، ورزشکاران، افسران سابق ارتش و … است. بخش قابل توجه ای از امضا کنندگان هواداران شناخته شده طیف سلطنت طلب هستند اما در میان آنها جناحی از جمهوریخواهان راست، شماری از اصلاح طلبان سابق، چند نفر از امضاکنندگان “نامه ۱۴ نفره” و تعداد اندکی از فعالین سابق چپ دیده میشوند.

روشن است که هدف محوری این کارزار صرفا اعلام بیزاری عمومی از کلیت این رژیم جهنمی نیست، بلکه جلوگیری از پیروزی انقلاب اجتماعی ای است که مسئله اش فقط پایان دادن به استبداد سیاسی و مذهبی نیست بلکه فراتر از آن، عبور از نظام مبتنی بر نابرابریهای طبقاتی یعنی سرمایه داری نیز هست.

بی دلیل نیست که در بیانیه مذکور که ادعای طرفداری از برچیدن جمهوری اسلامی را دارند، کلمه ای از ضرورت انقلاب و سرنگونی انقلابی نمی بینید. وقتی در یک کشور اختناق زده و غارت شده، گزینه شما انقلاب مردمی نیست، دو راه بیشتر نمی ماند که بشود رویای “برچیدن جمهوری اسلامی” را متحقق کرد: ۱- کودتای بخشی از قوای قهریه همین رژیم ۲- بهره گیری از دخالت قدرتهای امپریالیستی و قدرتهای ارتجاعی منطقه مقلا حمله نظامی، گسترش تحریمهای اقتصادی و …

ما میدانیم که ستون فقرات این کمپین – یعنی سلطنت طلبان – در رابطه با دو گزینه اخیر چه ظرفیت بالایی از خود نشان داده اند. پادشاه اول این خاندان – رضا خان میرپنج- با کودتای مورد حمایت استعمار بریتانیا سر کار آمد و فرزند او نیز – محمدرضا پهلوی- با کودتا سر قدرت باقی ماند بازهم با کمک سرویس های امنیتی انگلیس و امریکا.

شما کافی است به پیام های روزهای اخیر رضا پهلوی و فرح پهلوی نه به مناسبت سوم اسفند صدمین سالگرد کودتای رضا خان بلکه به خاطر ۲۴ اسفند سالروز تولد رضاخان دقت کنید، جز تعریف و تمجید از این دیکتاتور نظامی چیزی نمی بینید. حال چگونه میتوان به ادعای این جماعت در بیانیه اخیر مبنی بر استقرار “آزادی، رفاه، دموکراسی، پیشرفت و حقوق بشر” در فردای جمهوری اسلامی اعتماد کرد؟!

هدف محوری این طیف، راه اندازی یک کر”همه با هم” جدید است، سناریوی شکست خورده ای که در انقلاب ۵۷ بدل به تراژدی شد و آن انقلاب عظیم را ملاخور کرد. البته این اولین بار نیست که سلطنت طلبان به کمک شماری از جمهوریخواهان راست و چپ بریده و اصلاح طلب سابق، سعی دارند همه را زیر بیرق “شاهزاده” به صف کنند. در گذشته نیز طرحهای مشابه ای کم و بیش این هدف را دنبال میکرده اند: از طرح رفراندم ملی گرفته تا ایجاد شورای ملی ایرانیان تا ققنوس، فرشگرد، پیمان نوین و … اقدامات مشابه ای نظیر “بیانیه ۱۴ نفره” و حامیان آنها در خارج و نیز تشکیل شورای مدیریت دوران گذار نیز در خدمت همین کر “همه با هم” بوده اند که ره به جایی نبرده اند. اما سرمایه گذاری عظیم به کمک ابر رسانه های چند ده میلیون دلاری برای پاشیدنِ گردِ فراموشی بر بیلانِ استبداد و نابرابریهای طبقاتی نهادینه شده در حکومت پهلوی و بهره گیری از نوستالژی “چه بودیم، چه شدیم”!! کماکان ادامه دارد.

طیف سلطنت طلبان و جمهوریخواهان راست (طرفدار کاپیتالیسم و امپریالیسم) به خوبی دریافته اند که از دیماه ۹۶ بدینسو شاهد آغاز یک دوره نوین در حیات ۴۲ ساله جمهوری اسلامی هستیم. دوره ای که اکثریت عظیم مردم از این رژیم جنایت و غارت متنفرند و خواهان سرنگونی این رژیم هستند. اما در بطن این عزم توده ای شاهد رشد بیش از پیش جنبش های کارگران، تهیدستان و زحمتکشان هستیم که مسئله شان تنها و صرفا آزادی و سکولاریسم نیست، بلکه فراتر از آن به دمکراسی واقعی، برابری و عدالت اجتماعی و مبارزه با نابرابریهای عظیم طبقاتی جاری در نظام سرمایه داری ایران نیز توجه دارند.

وحشت اپوزیسیون راست نیز از گسترش این رویکرد است. حال آنکه هم سلطنت طلبان و هم سایر جریانات راست، میخواهند با کنار گذاشتن ولایت فقیه و حاکمیت مذهبی، کل ماشین حکومتی را دست نخورده باقی گذارند و از آن برای یک جهتگیری به اصطلاح سکولار پروغرب بهره بگیرند. آنها میخواهند این حکومت “نامتعارف” سرمایه داری را به یک حکومت “نرمال” سرمایه داری تبدیل کنند که بهتر در خدمت نظام جهانی سرمایه و تداوم و گسترش سرمایه داری نئو لیبرال در ایران باشد.

بنابراین پاسخ ما به کسانیکه می پرسند: چرا کمونیست ها، سوسیالیستها و هر انسان براستی آزادیخواه و برابری طلب حاضر به امضای این کمپین نیستند، مشخص است: ما با درسگیری از تجربه گرانقدر شکست انقلاب بهمن، آموخته ایم که علاوه بر نفی و سرنگونی رژیم حاکم، باید تصور نسبتا روشنی از آلترناتیو و اهداف اثباتی خود داشته باشیم. از اینرو سیاست ” همه با هم” نه راه بلکه بیراهه است. سیاست فاجعه بار “فعلا شاه برود” و یا “بحث بعد از رفتن شاه” در انقلاب ۵۷ عملا در خدمت رهبری خمینی مرتجع قرار گرفت، اکنون نیز این سیاست دانسته یا نادانسته در خدمت تسهیل رهبری بلامنازع رضا پهلوی و مفروش کردن راه او برای بازگشت به کاخ نیاوران است.

ما نه در زمینه چگونگی سرنگونی رژیم اسلامی با این جماعت همسویی داریم و نه درباره اهداف این سرنگونی و مناسبات سیاسی اجتماعی اقتصادی بدیل.

سازمان ما فراتر از نفی این نظام و برقراری دولت سکولار و قول “انتخابات آزاد” ،عمیقا در مسیر پیشبرد اهداف یک انقلاب اجتماعی واقعی است؛ انقلابی با اراده و به دست طبقه کارگر و نیروی اکثریت عظیم مردم که آزادی را در کنار برابری طبقاتی، عدالت اجتماعی، حفظ محیط زیست، برابری جنسی – جنسیتی و محو کامل همه اشکال تبعیض ملی و مذهبی بخواهد و فراتر از دمکراسی لیبرالی و نیابتی، به دمکراسی مشارکتی و شورایی نظر داشته باشد. این مسیر بدون تلفیقِ عبور از استبداد با عبور از سرمایه داری میسر نمی شود. چپ انقلابی و کمونیست ها همچون کارگران مبارز هفت تپه فریاد میزنند: نان، کار،آزادی، اداره شورایی!

بنابراین کُر همه با همِ “نه به جمهوری اسلامی” هیچ حرف تازه ای برای ما ندارد. ما از همان روز اول ِ به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی و نیز در رفراندم ارتجاعی ۱۲ فروردین ۵۸ به کلیت این رژیم استبدادی و سرمایه داری نه گفته ایم و در این مصاف خونین، جنبش چپ، هزاران تن از یاران خود را از دست داده است. ما که ۴۲ سال قبل به جمهوری اسلامی نه گفته ایم، اکنون همچون خیزش های انقلابی دیماه ۹۶، مرداد ۹۷، آبان ۹۸ و دیماه ۹۸ برای سرنگونی این رژیم از طریق یک انقلاب نوین مبارزه می کنیم و در تلاش و تدارک آن هستیم. چپ ها و کمونیست ها و همه کارگران و زحمتکشان، زنان، عموم مبارزین پیشرو و رادیکال، وظیفه دارند ضمن ادامه مبارزه قاطع و نفس گیر با کلیت جمهوری اسلامی، یک لحظه از نقد و افشای اپوزیسیون راست و ارتجاعی عافل نشوند.

نیروهایی که میخواهند با جعلِ نیم قرن بیلانِ جنایت و غارت در رژیم پهلوی، به کمک ابر رسانه ها، سرویس های امنیتی کشورهای غربی و کمکهای مالی و سیاسی امپریالیستی و دول مرتجع منطقه، بار دیگر راهپیمایی یکصد ساله مردم ایران برای دستیابی به آزادی و رهایی واقعی را به بیراهه بکشانند. این سناریوی دست راستی و ارتجاعی اگر موفق شود، شکست انقلاب آتی ایران حتمی خواهد بود. نگذاریم این فرصت تاریخی که انقلاب سیاسی و اجتماعی جدیدی را نوید می دهد، یکبار دیگر توسط اپوزیسیون ارتجاعی و امپریالیست ها به تراژدی منجر شود! 

سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

۱۶ مارس ۲۰۲۱ – ۲۶ اسفند ۱۳۹۹  

https://akhbar-rooz.com/?p=107351 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

6 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
علی آهی
3 سال قبل

زیادی رمانتیک و احساسی بودن درک نزدیکی و ارتباط با دنیای واقعی را کند و مختل مینماید،این ایده آلها تا کنون در کجای جهان به منصه ظهور رسیده است؟ که برای ایران با این ساختار پیچیده فرهنگی و با این میزان بدآموزی و اختلال که جمهوری اسلامی در مردم ایجاد کرده( فرصت طلبی و عافیت طلبی و کولی گرفتن جزء جدا نشدنی اکثریت مردم شده) شما میخواهید همه خواب نما شوند ؟و آنها را به بهشت خیالی ببرید؟هیچ کس با وعده جهنم برای ملتی جهنم نساخته با این حرفهای فاقد انطباق عملی و کلیشه ای فقط فاصله ها بیشتر و استبداد وحشتناک مذهبی فربه تر میشود..باید قبول کرد که کمونیسم در ایران پس از دهه ها استقرار سوسیال دموکراسی و فرهنگ سازی و کار مداوم حزبی بسترش آماده میشود و قابل پذیرش عام خواهد بود! به همان میزان که از اصلاح یک حکومت مستبد آماده ایجاد اصلاحات (تغییر قانون اساسی، حذف تمامی زمینه های کنترل و سرکوب ووو) که با آمدن بختیار محقق شد جلوگیری بعمل آمد و به جهنم جمهوری اسلامی رسید تاوان دادیم و خسران دیدیم به همان میزان از طرد و نفی و فاصله گرفتن از طیف های طرفدار رضا پهلوی در شرایط خطیر کنونی زیان خواهیم دید’ با کدام فرهنگ و کدام مردم با چه میزان آگاهی و بالندگی و رشد اجتماعی اقتصادی فرهنگی میخواهید از قیف ساده سازی به بهشت کمونیزم برسید؟ اتحاد های تاکتیکی و گذار های مرحله ای و رشد تدریجی تنها راه رهائی از جهتم جمهوری اسلامی و لجنزار اسلام شیعه است. کار میبرد! کارمیبرد! کار میبرد… خوش خیالی و رویا بافی هیجان و سراب است… صد نفر هم کیش در یک کشور آزاد و دموکراتیک نمی توانید حرف همدیگر را بفهمید و به یک وحدت نظری و عملی برسید هشاد ملیون نفر پس از ۴۲ سال دروغ و دونگ و اسارت و بهره کشی وحشتناک میخواهید خواب نما شدند؟

هرمز مهربان
هرمز مهربان
3 سال قبل

سخنی صریح با نویسندگان این اعلامیه !
شما با امضای« کمیته مرکزی سازمان راه کارگر » خود را انقلابی تر از بقیه ی رفقای راه کارگر می دانید و سالها ست که بار دیگر از هم جدا شده اید.
دعوای شما واقعا عجیب ست و حکایت از سکتاریسم افراطی شما می نماید.
شما رفقای خود را بخاطر شعار آنها «زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم» متهم به لیبرالیسم و رفورمیسم می کنید و می گوئید چرا می گویند زنده باد «آزادی و دموکراسی و سوسیالیسم»
با این سخت گیری و بی توجهی به جامعه ایران معلوم ست که شما هرگز نخواهید توانست با مردم ستم کشیده رابطه بر قرار کنید.
ظنز تاریخ : شما با امضای «کمیته مرکزی سازمان راه کارگر» و دیگر رفقایتان با نام «هیئت اجرائی سازمان انقلابی راه کارگر» و رفیق اصغر ایزدی که روزی با هم در سازمان راه کارگر مبارزه می کردید جداگانه ۳ اعلامیه جداگانه علیه کمپین «نه به جمهوری اسلامی » نوشته اید.
شما در این نوشته عملا نشان داده اید که با انتخابات آزاد هم مشکل دارید.و آنرا در گیومه گذاشته اید.
البته نگارنده شما را از دهه ۴۰ می شناسد که تازه داشتیم از زیر خروارها آوار ۲۸ مرداد قد راست می کردیم که شما دست خالی با شعار های توخالی می خواستید حکومت را وسط دانشگاه تهران ولو کنید.حالا نیز می نویسید :
=========================
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
=========================
بهتر ست شما ابتدا رفاقت خود را با دیگر یاران خود از سر بگیرید بخاطر اینکه آن ها می گویند دموکراسی که نباید قهر کرد !
چگونه ثابت می کنید که شعار شما بدون دموکراسی از شعار آنها دست تر ست که می گویند:
«زنده باد آزادی ، دموکراسی سوسیالیسم »
قهر نکنید! همین کار ها را می کنید که پهلوی پرستان گستاخ میشوند
نمی دانم با چه زبانی برای شما بنویسم که در ایران ۸۰ میلیونی حالا حالا ها باید کار بشود تا از خرابه های جمهوری اسلامی نجات پیدا کنیم و مردم بتدریج روی پا خود بایستند تا آجرها را یکی یکی روی هم بگذاریم تا میهن خود را از نو بسازیم.
در دهه ۴۰ سرود «ای رفیقان قهرمان جان در ره میهن خود بکنیم بی محابا ….» را سر می دادیم که هنوز اعتبار دارد.
هرمز مهربان

نسیم
نسیم
3 سال قبل

یک بیانیه و تمام چپ آچمز؟
این است تمام سرمایه ما؟ این است نتیجه آن همه مبارزه و اعدام و آرمانگرایی؟

مردم ایران دارند زیر چکمه های حیوانی جمهوری اسلامی نابود میشوند، چپ غزلسرایی کودتای ۱۲۹۹ و ۲۸ مرداد را همچنان بعنوان مهمترین مسئله روزش دارد. “مردگان همچون کوهی بر زندگان فشار می آورند. مارکس”.
مردم به هر توان و از هر طبقه ای اعتراض می کنند، این باصطلاح چپ در بررسی کمون ۱۵۰ سال پیش گیر است، آن یکی هشتادمین سالگرد گلفشانی هایش را جشن میگیرد، دیگر ۵۰ گروه چپ پنجاهمین سالگرد حمله تحمیل شده به یک پاسگاه ژاندارمری را به قبله عالم تبدیل کرده اند، چندین حزب کمونیست کارگری از ونکوور و تورونتو روزی شش بار نابودی جمهوری اسلامی را اعلام می کنند و این هم راه کارگر ما !!!
“چپ” اعجوبه ایرانی تا ثابت نکند که فسیل جدابافته ای از جامعه ایران است دست بردار نیست؟
تا انزوا و نفرت همگانی را بر علیه خود برنیانگیزد دست بردار نیست؟
تا خون همه جوانان و آرمانگرایان مبارز و اعدام شده دهه ۶۰ را خرج دکان های مجازی دروغین خارج از کشور و پایمال نکند، دست بردار نیست؟

از مسئول سایت خواهش می کنم سانسور نکنید، حتی بعنوان یک نظر بد و منحرف.

پرویز صدری
پرویز صدری
3 سال قبل
پاسخ به  نسیم

هر ایرانی اعم از چپ و راست و میانه ، دموکرات ، لیبرال ، هر قوم و دین و مذهب ، زن و مرد ، پیر و جوان بر اساس تجربه و معرفت و معلومات اجتماعی خود حق دارد . بازهم تکرا ر میشود حق دارد. دلواپس و نگران باشد که بعداز دهه ها سال سلطه حکومت های تمامیت خواه و کودتائی و شکست خورده ی پهلوی و یا ۴۲ سال حکومت جنایتکار اسلامی که بعداز انقلاب بر سرنوشت مردم مسط شد و هزاران نفر را کشت دار و دسته ی دیگری خیال کسب قدرت وباز سازی نوع دیگری از تمامیت خواهی و دیکتاتوری در سر دارد.
اگر شما خیال می کنید که انشاالله گربه ست . اشکالی ندارد. ولی ایران چنین بوده ست.
مردم ایران می خواهند سرنوشت خود را این بار پخته تر از سال ۵۷ رقم بزنند . چرا نگرانید؟
شما نگران نباشید و کمی متین تر بنویسید.
این جا «اخبار روز» ست و بیش از بیست سال ست که به شما اجازه میدهد که اظهار نظر کنید و چرا خیال می کنید همه مثل خودتان سانسورچی هستند؟
طرفداری از دیکتاتور ها در تمام رسانه های آزاد ست. کسی از حرفهای شما نمی ترسد.
اگر راست می گوئی در همین جا از کامنت بگذار و بنویس
دیکتاتوری در هر نوع و شرائط محکوم ست.
اگر ننوشتی معلوم میشود سانسورچی کیست.

نسیم
نسیم
3 سال قبل
پاسخ به  پرویز صدری

دیکتاتوری از هر نوع، در هر شرایط و به هر شکل و بهانه ای ضد انسانی و محکوم است. هدف جامعه پیشرو انسانی رفع بهره کشی انسان از انسان و رفع هرگونه تبعیض بین تمام نزاد انسانی است.
واقعا” لازم بود علیرغم خواندن نوشته من، ثابت کنم که موافق سلطنت و دیگر انواع حکومت های دیکتاتوری یا سرمایه داری نیستم؟ میشود یکبار دیگر نوشته ام را بخوانید؟
اگر کسی از ضعف چپ سخن گفت راست است؟ به اندازه کافی امام و امامزاده نداریم که چند تا مقدس چپ هم درست می کنید؟
اقدام پخته تر در کنش های اجتماعی و واکنش در مقابل آن بوجود می اید نه در بی عملی و حذف شدن از اجتماع.

پرویز صدری
پرویز صدری
3 سال قبل
پاسخ به  نسیم

آرمان چپ انسانی ست و باید خود را از همین جا و با واژه های ما خود را نشان دهد .زبان جپ و ادبیات چپ انسنانی باشد. هدف جایگاه والای انسان در جهان ست. راه درازی در پیش ست ولی درست ست.
امروز عرف جهانی با حکومت های پارلمانی از هر نوع چه سنتی و قدیمی پادشاهی ، امپراتوری و….. یا هر نوع جمهوری مشکلی ندارد.
در این دنیا فعلا حکومت های موجود در مورد جنگ ، فقر ، پناهندگی ، حقوق بشر، مواد مخدر ، رشوه ، فساد ، سوء استفاده ، فحشا ، تجاوز و هزاران مصیبت و مشکل دیگر بسیار ناعادلانه و محافظه کارانه و ضد انسانی عمل می کنند.
جنگ وجود دارد فقط خلاف های جنگی مجازات می شود. صلح بی صلح ٬ چه باید کرد؟
سازمان عفو بین الملل ، دیدبانان حقوق بشر ، صلیب سرخ و ده ها سازمان بزرگ باصطلاح غیر دولتی در مورد خلاف های جنگی ، حقوق بشری و….. فعالیت می کنند و تا ابد وجود خواهد داشت. اگر این نباشند چه می شود؟ چه باید کرد؟
تولید و خرید و فروش انواع سلاح مرگبارباید «قانونی » باشد. قاچاق هم وجود دارد. جه باید کرد؟
پس از صلح هرگز خبری نخواهد شد. چه باید کرد؟
برای «صنایع» فحشا ، تجاوز و مواد مخدر نیز سرمایه گزاری های میلیاردری وجود دارد. پس این بیماری ها علاج پیدا نخوهد کرد .چه باید کرد؟
همه حق دارند برای بهتر شدن جامعه خود با کمک مردم تلاش کنند و نظر دهند.
چپ و راست و جنسیت و عقیده و مذهب و قومیت نباید این حق را سلب نماید
خط قرمز بازسازی هر نوع حکومت استبدادی ست.
کسانی که در حکومت های تمامیت خواه متهم به ارتکاب خطا ، جرم ،فساد جنایت و خیانت شده اند بدیهی ست که حق قدرت گرفتن مجدد ندارند و اتهامات آنها باید در دادگاههای صلاحیت دار رسیدگی شود.
ما امروز می خواهیم به کاروان حکومت های عرفی جهان ملحق شویم.

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


6
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x