از روز چهارشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۸ (۹ اکتبر ۲۰۱۹ ) ارتش ترکیه تجاوز نظامی به شمال سوریه را با بمباران هوائی و غرش توپخانه ها آغاز کرد. این تهاجم براساس توافقی است که در دسامبر سال گذشته میان دولت آمریکا و ترکیه صورت گرفته است. بر اساس این توافق، دونالد ترامپ با اعلام شکست کامل داعش، از فرارسیدن زمان خروج قوای نظامی آمریکا از شمال سوریه خبر داد و موافقت خود با ایجاد یک منطقه امن در شمال سوریه توسط دولت ترکیه را اعلام کرد. اردوغان نیزهم زمان اعلام کرد:”ائتلاف استراتژیک میان ما و آمریکا تنها زمانی ممکن خواهد بود که تروریست ها از شمال سوریه پاکسازی شوند. ما این را در عفرین و شنگال انجام داده ایم. ما آن ها را در سنگرهائی که کنده بودند دفن کردیم و همین کار را ادامه خواهیم داد. اگر آن ها منطقه را ترک نکنند، ما آن ها را نابود خواهیم کرد زیرا وجود آن ها آرامش ما را بر هم می زند”!
درهم شکستن اشکال مترقی حکومتی در کردستان سوریه!
در طی سال های جنگ داخلی، حکومت فدرال شمال سوریه توانسته است نظام سیاسی و اجتماعی حاکم در مناطق شمال سوریه را به طورریشه ای دگرگون سازد. ایجاد مناطق خودگردان منطقه ای (کانتون ها) و محلی؛ تلاش های همه جانبه برای درهم شکستن ساختار مرد سالارانه و پدرسالارانه منطقه و فعال کردن مشارکت زنان در نهادهای اجتماعی و سیاسی درهمه سطوح، تامین حقوق همه اقلیت های ملی، قومی و مذهبی در چهارچوب کانتون ها ومناطق خودگردان، توجه به عوامل زیست محیطی منطقه، برگزاری مجلس موسسان فدرال شمال سوریه با مشارکت همه ملیت ها و اقلیت های ساکن منطقه شمال و بالاخره پیشنهاد یک نظام فدرال مبتنی بر دمکراسی برای آینده سوریه به عنوان تنها راه واقعی و اصولی خروج از منجلاب فاجعه بار جنگ داخلی از جمله دست آوردهای بسیارمهم روژآوا بوده است. شکل گیری این الگو همچون خاری درچشم دولت ترکیه است که جمعیت ۲۰ میلیونی کرد خود را از بنیادی ترین حقوق شان محروم می سازد. نابودی ساختارحکومت خودمختارشکل گرفته در شمال سوریه از طریق تجاوز نظامی، هدف همیشگی و اعلام شده اردوغان بوده است. با خروج نیرو های نظامی آمریکا که به عنوان حائل میان ارتش ترکیه و مزدوران جهادی وابسته به ترکیه و روژآوا عمل می کردند، اکنون زمان مناسب برای دولت ترکیه در عملی ساختن نابودی خودحکومتی شمال سوریه و دست آوردهای آن و سپس عربی سازی منطقه فرا رسیده است.
پاکسازی قومی شمال سوریه از طریق عربی سازی!
پاکسازی قومی انجام گرفته در عفرین، الگوئی است که هدف سیاست کنونی دولت ترکیه از اشغال شمال سوریه و به اصطلاح ایجاد “منطقه امن” و اسکان دو میلیون پناهنده عرب در شمال سوریه را نشان می دهد. ارتش ترکیه در عفرین همراه با مزدوران جهادی خود با تهاجمی که موجب مرگ پانصد غیرنظامی، شهادت هشتصد مبارزکرد و آواره و فرارصدهاهزار نفر شد، خانه و زمین های سکنه کرد را مصادره کرده و دراختیارپناهندگان عربی که از اردودگاه های پناهندگان وارد کرده بود، قرارداد. این پاکسازی قومی، جمعیت عفرین را از اکثریت کرد به اکثریت عرب تحت حاکمیت مزدوران جهادی وابسته به ترکیه تغییر داده است. مزدوران جهادی وابسته به ترکیه یک حکومت وحشت و ترور تمام عیاردرعفرین برقرار کرده اند که با خلع مالکیت از کردها، سیاست پاکسازی قومی را به پیش می برند.
پس ازاستقلال سوریه و به قدرت رسیدن خاندان اسد، دولت بعثی، عربی سازی منطقه کردنشین شمال سوریه را آغازکرد. در سال ۱۹۶۲ شهروندی سوری بیست درصد جمعیت کرد الغاء شد به طوری که آن ها به خاطرفقدان شناسنامه سوری نمی توانستند به ایجاد کسب و کار بپردازند یا در مشاغل خصوصی و دولتی استخدام شوند. پس از آن دولت بعثی، سیاست عربی سازی خود را با ایجاد نوارهای عربی میان مناطق کردی شمال برای جدا سازی مناطق کردی از هم و از مناطق همجوار در کشورهای دیگر به پیش برد. اما آغاز جنگ داخلی سوریه و شکل گیری مناطق کردی شمال سوریه نشان داد که نقشه عربی سازی دولت بعث سوریه با شکست روبرو شده است. اکنون اردوغان برنامه ای را که دولت بعثی سوریه در اجرای آن شکست خورده، از سرگرفته و پا در جای سیاست های خاندان اسد می گذارد. منابع جمعیتی برای انجام این کار مانند عفرین، پناهنگان عرب اسکان داده شده در اردوگاه های پناهندگان سوری در ترکیه هستند.
اتتلاف موقتی که اکنون به پایان خط خود رسیده است!
درجریان جنگ با داعش، ائتلاف کردهای سوریه با دولت آمریکا شکل گرفت. نیروهای بین المللی به رهبری آمریکا که شامل نیروهای نظامی اتحادیه اروپا و در مجموع شصت کشور بود با ورود روسیه به جنگ داخلی سوریه و حضور جمهوری اسلامی و حزب الله به حاشیه رانده شده بودند و با پیوستن اکثر نیروهای اسلامی مورد حمایت غرب به القاعده و داعش، فاقد نیروی زمینی برای پیش برد اهداف خود از جمله تغییر رژیم در سوریه بودند. مقاومت قهرمانانه نیروهای کرد در کوبانی و وارد شدن نیروهای هوائی آمریکا و متحدانش برای حمایت ازآن ها به یک همکاری عملی مبدل شد که به سرعت به یک ائتلاف نظامی در جنگ علیه داعش و دولت اسلامی آن فرا روئید. دولت آمریکا به حمایت از کردها به عنوان نیروی زمینی متحد خود در جنگ داخلی سوریه پرداخت و کردها نیز با حضورصدها مستشارنظامی آمریکا پشتیبانی یافتند که علاوه برتامین سلاح های مورد نیاز آن ها، مانع از آن می شدند که ترکیه از مرزهای شمال موجودیت مناطق خودمختار آن ها را مورد تهدید قرار دهد. در این جنگ نیروهای”دمکراتیک سوریه” که هسته اصلی آن ها را کردهای سوریه تشکیل می دهند با مبارزات حماسی و یا زده هزار شهید و ده ها هزار زخمی توانستند دولت اسلامی را شکست داده و شهر رقه مرکز خلافت آن ها را به اشغال خود در آورند. اما شکست دولت اسلامی پایان ائتلاف موقتی بود که بنا بریک سلسله مصالح عملی شکل گرفته بود. دونالد ترامپ با خارج کردن آمریکا از جنگ های منطقه ای پرهزینه و بی ثمر، به خاتمه این ائتلاف موقت سرعت داد. تردیدی نبود که آمریکا در درازمدت، دولت ترکیه را به عنوان یک متحد مهم خود در ناتو به نیروهای کرد سوریه ترجیح خواهد داد. دراوج همکاری میان نیروهای نظامی آمریکا و کردهای شمال سوریه، دولت آمریکا همچنان سرکوب وحشیانه پ.ک.ک و جنبش کردهای ترکیه توسط اردوغان را تائید کرده و حتی برای ترورسران پ.ک.ک جائزه تعیین می کرد. ساده لوحانی که از خیانت یا پشت کردن دولت آمریکا به کردها سخن می گویند چشم بر روی واقعیت های سرسختی که عنصر ثابت سیاست قدرت امپریالیستی آمریکا، روسیه و دیگر قدرت های سلطه جوی جهانی است، چشم بسته اند.
تجاوز نظامی ترکیه و دولت های سوریه ، جمهوری اسلامی و روسیه
واقعیت این است که “نیروهای دمکراتیک سوریه” و در میان آن ها نیروهای کرد سوریه اکنون در موقعیت بسیاردشواری قرار گرفته اند. ایجاد منطقه امن، نام شبی است برای نابودی تمام دست آوردهای منطقه خودمختار در شمال سوریه و شروع سیاست پاکسازی قومی. نابودی الگوی مترقی و پیشروی شکل گرفته در روژآوا مسلماً هم به نفع دولت سوریه و هم متحدش دولت جمهوری اسلامی می باشد.
دولت سوریه مسلماً از این که ترکیه نقش سرکوب و تضعیف کردهای سوریه را به عهده گرفته نمی تواند ناراضی باشد. نزدیک به چهل درصد سوریه، با ساختار دمکراتیک تحت اداره کردها و نیروهای دمکراتیک سوریه، دردسر بزرگی برای آینده حکومت دیکتاتوری بشار اسد است که بر اساس شونیسم نژادپرستانه عربی بنا شده. تا کنون مذاکرات نیروهای کرد با دولت سوریه برای توافق بر سر ساختارفدرال در سوریه به خاطر عدم انعطاف دولت مرکزی شکست خورده است. با خروج قوای نظامی امریکا و تهاجم ترکیه به شمال سوریه، اکنون دولت سوریه امتیازات بیشتری از “نیروهای دمکراتیک سوریه” برای یک توافق احتمالی خواهد خواست.
با خروج نیروهای نظامی آمریکا، موقعیت دولت روسیه در سوریه بازهم تقویت می شود. حمله ترکیه به عفرین نشان داد که پوتین برای پیش برد اهداف ژئوپلتیک خود و نزدیکی به ترکیه برای ایجاد شکاف در ناتو، به راحتی حاضر است چوب حراج به تمامیت ارضی سوریه بزند و جنبش کردهای ترکیه برای پوتین تنها یک مهره دست دوم در رقابت میان قدرت های امپریالیستی و سلطه جو می باشد.
حمایت از نیروهای دمکراتیک سوریه درجنگ با دولت ترکیه!
ما وظیفه اخلاقی ، انسانی و سیاسی خود می دانیم که از مبارزات “نیروهای دمکراتیک سوریه” و دست آوردهای چند ساله منطقه فدرال شمال سوریه یا روژاوا دفاع کرده و همه نیروهای مترقی و همه وجدان های آگاه را فرامی خوانیم که با همه قوا از فاجعه پاکسازی قومی که در شمال سوربه آغاز شده، جلوگیری کنند. نیروهای طرفدار سوسیالیسم در ایران، در کشورهای همسایه و در سراسر جهان، باید در صف اول دفاع قاطع از حق ملل در تعیین سرنوشت خود و اتحاد داوطلبانه شان بایستند. این یکی از مهمترین ستون های دمکراسی در منطقه ای مانند خاورمیانه است که پرچم دفاع از آن همواره در دست هواداران سوسیالیسم بوده است. ما برخلاف نیروهای سلطه گر وارتجاعی که بنا برمصالح تاکتیکی از مسئله ملی به طور موقت دفاع می کنند، دفاع اصولی از حق تعیین سرنوشت ملی را یکی از ستون های دفاع از دمکراسی در منطقه مان و خروج خاورمیانه از دوره تیره کنونی و زدن نقبی به سوی رهائی می دانیم.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
پنجشنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۸ برابر با ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹
بهترین وبسایتی که تاحالا دیدم.ازتون متشکرم