بانوانی که شیک و خوشپوشند؛
کفشِ چرمینِ گاو می پوشند
بچه ها بهرِ تندرستی شان؛
هر سحر شیرِ گاو می نوشند
اُردِ شان – “بیفِ استروگانُف”!
رَجُلی که بساز و بفروشند
فَعله ها مستِ نان و دوغ اندر –
کلبه ای قَدّ یک سوراخ موشند
باغداران برایِ قوّتِ خاک؛
با فضولاتِ گاو می کوشند!
زین همه بهره ها، بنی آدم؛
بهره مَند از خوراک و تنپوشند
سالِ گاو است و خلقِ ما را هم
روضه خوان های گاو می دوشند!