مردم ایران، وجدانهای بیدار در سراسر جهان،
خاوران آئینه تمام نمای ماهیت ضد بشری جمهوری اسلامی است. خاوران مهمترین نماد دگراندیش کشی و بارز ترین نشانه فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران است. خاوران یک گورستان معمولی نیست، موزه جنایت است، جنایت حکومتی سر برآورده از اعماق توحش و بربریت تاریخ که ارتکاب هر جنایتی را با نام خدا و دین و مذهب مجاز و قانونی شمرده و مرز تمدن بشری با توحش جانوری را مخدوش کرده است. در خاوران هزاران زن و مرد دگراندیش و آزادیخواه ایرانی در گورهای دسته جمعی بی نام و نشان خفته اند.
جمهوری اسلامی پس از بارها تخریب سیستماتیک گورهای دسته جمعی خاوران و آزار و اذیت مادران و خانواده های داغدار خاوران، برای پاک ساختن لکه ننگ جنایت هولناک کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ از حافظه تاریخی مردم ایران و جهان، اکنون به ترفند جدید مجبور کردن جامعه بهائیان ایران به دفن درگذشتگان خود بر روی گورهای دسته جمعی خاوران متوسل شده است. این توطئه حکومت اسلامی را با یک اعتراض ملی و جهانی باید درهم شکست.
خاوران به همین صورتی که هست باید حفظ شود تا در فردای آزادی ایران به موزه بزرگ جنایات جمهوری اسلامی تبدیل شود و نسل های آینده ایران و مردم جهان بدانند زنان و مردان آزادیخواه این کشور چه بهای سنگینی با جان و زندگی خود برای آزادی و برقراری دمکراسی و حقوق بشر در ایران پرداخته اند.
ما نهادهای حقوق بشری و امضا کنندگان این بیانیه از تمام شخصیت ها و کلیه سازمانها و نهادهای دموکراتیک و حقوق بشری در دنیا درخواست میکنیم به هر شکل ممکن اقدام حکومت اسلامی علیه ایجاد قبرستان جدید بر روی گورهای دسته جمعی خاوران اعتراض کنند. ما می توانیم دست در دست به حمایت از خانواده های قربانیان، کشته شدگان و زندانیان سیاسی- عقیدتی ایران بپاخیزیم.
رونوشت:
نهادهای بین المللی
– آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد
– میشل باچله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
– جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران
– ته یونگ بایک، کارگروه ناپدید شدگان اجباری
– فابیان سالویولی، گزارشگر ویژه حقیقت، عدالت، جبران خسارت و
تضمین عدم تکرار (عدالت انتقالی)
نهادهای غیردولتی
– آگنس کالامارد، دبیرکل سازمان عفو بین الملل
– کن راس، دیدبان حقوق بشر
– آلیس موخوِه، فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
دوم ماه می ۲۰۲۱
امضاء کنندگان:
۱ – انجمن زنان ایرانی – مونترال
۲ – انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس
۳ – انجمن جمهوری خواهان آلمان و هلند
۴ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ
۵ – انجمن فرهنگی ایران و سوئیس – ژنو
۶ – بنیاد اسماعیل خویی
۷ – حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ
۸ – حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
۹ – شبکه همبستگی ملی فرزنو – کالیفرنیا
۱۰- فدراسیون اروپرس
۱۱- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۲- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۱۳- کمیته همبستگی برای حقوق بشر درایران – نروژ
۱۴ – کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۱۵- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو
۱۶- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – هجا
۱۷- مادران پارک لاله – دورتموند
۱۸- مادران صلح مونترال
۱۹- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۲۰- همبستگی برای حقوق بشر در ایران – کلگری
۲۱- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) – مونترال
