چهارشنبه ۸ فروردین ۱۴۰۳

چهارشنبه ۸ فروردین ۱۴۰۳

ضرورت گفتگو میان جمهوری خواهان – چرا رهبران نهادهای جمهوری خواه از گفتگوهای علنی، باز و رسمی با یکدیگر پرهیز می کنند؟ برای رفع موانعی که مانع گفتگوهای ثمربخش است، چه باید کرد؟

در یک سال گذشته، اقداماتی که از سوی احزاب، سازمان ها و شخصیت های جمهوری خواه کشور صورت گرفته، این امیدواری را تقویت کرده است که روند نزدیکی نیروهای اپوزیسیون جمهوری خواه، شتاب بیشتری به خود بگیرد. در این یک سال، دو نهاد جمهوری خواه در برلین و پاریس تاسیس شده اند و توانسته اند هواداران خود را متشکل کنند. با تاسیس اتحاد جمهوری خواهان ایران در برلین و جمهوری خواهان دموکرات و لائیک در پاریس، پراکندگی گسترده فعالین مستقل و منفرد جمهوری خواه به میزان زیادی از بین رفته است. تماس های نزدیک تری بین این فعالین به وجود آمده و در نتیجه آن، پیش داوری هایی که بین فعالین «تشکیلاتی» و «غیرتشکیلاتی» وجود داشت، تضعیف گردیده است. در صفوف احزاب سیاسی کشور نیز اقدامات ثمربخشی در جهت نزدیکی و اقدامات مشترک صورت گرفته، فضای تقابل و خصومت شکسته شده و روحیه گفتگو و همکاری بیشتر تقویت شده است. نتایج این فعالیت ها این امید را به وجود آورده است که می توان بر موانع دیرپای مصنوعی و غیرضرور چیره شد و نزدیکی بیشتر احزاب، سازمان ها و نهادهای جمهوری خواه، متشکل از چپ، ملی و دموکرات های کشور را، انتظار کشید.
با این حال، بر هیچ ناظر علاقمندی پوشیده نیست، که سطح این همکاری ها، به ویژه همکاری های رسمی میان نهادهای مختلف جمهوری خواه، به هیچ وجه پاسخگوی هیچ یک از نیازهای فعلی جنبش دموکراتیک در ایران و انتظارات مردم از یک اپوزیسیون مسئول نیست. اکثر فعالین سیاسی و از جمله مسئولان و رهبران جریانات و احزاب جمهوری خواه تایید می کنند که فقدان نیروی سیاسی قابل اعتماد در جامعه، یکی از عمده ترین دلایلی است که مبارزه برای استقرار دموکراسی در ایران را دشوار و با موانع بسیار همراه کرده است. فعالین سیاسی این را نیز به خوبی می دانند که هیچ نیرو و جریانی به تنهایی قادر به رفع این مشکل و جلب اعتماد مردم نسبت به هدف ها و روش های مبارزه خود نیست. اما افکار عمومی نمی داند چه عواملی – واقعی یا مصنوعی – مانع نزدیکی و اتحاد جمهوری خواهان دموکرات ایران در حد مبارزه مشترک و موثر با استبداد دینی می شود. اختلاف ها امروز تا حدودی روشن هستند، اما پرسش بدون پاسخ این است که آیا این اختلافات توجیه و دلیل مناسبی برای امتناع جمهوری خواهان از فعالیت مشترک در جهات و موضاتی است که حول آن ها توافق نظر وجود دارد. آیا این اختلافات باید منجر به پرهیز تشکل های مختلف جمهوری خواه حتی از گفتگو با یکدیگر شود؟
تا جایی که بر ما روشن است، هنوز گفتگوهایی مفید و سازنده میان نهادها و احزاب مختلف جمهوری خواه کشور وجود ندارد و اگر هم ملاقات هایی در پاره ای از سطوح صورت می گیرد، هیچگاه گزارشی از آن منتشر نشده و در اختیار افکار عمومی قرار نمی گیرد و هنوز این موضوع به طور جدی مورد توجه قرار نگرفته است که چنین ملاقات ها و گفتگوهایی خود می تواند بخشی از تلاش ها و گامی در جهت تشکیل آلترناتیو سیاسی حکومت کنونی باشد. اختلافات موجود، تا هر میزانی که هم واقعی باشد، ضرورت گفتگو میان جمهوری خواهان را نفی نمی کنند. گفتگو گام اول برای نزدیک کردن مواضع سیاسی، رفع سوءتفاهم ها و دست یابی به توافق برای اقدامات مشترک و همچنین یک نمایش سیاسی برای نشان دادن حضور فعال اپوزیسیون جمهوری خواه در عرصه سیاست است و معلوم نیست در فقدان این گفتگوها، باید از چه راه هایی برای رفع اختلافات و نزدیکی موانع بهره گرفت.
اخبار روز پیشنهاد می کند با توجه به وضعیت حساس جامعه ی ایران و لزوم اقدامات هر چه هماهنگ تر جمهوری خواهان، میان احزاب و گروه ها و نهادهای سیاسی جمهوری خواه، گفتگوهای باز و علنی آغاز شود و گزارش این دیدارها و گفتگوها در اختیار افکار عمومی قرار گیرد تا نیروی علاقمند به جمهوری خواهی در کشور در سطوحی گسترده تر بتواند، موانع نزدیکی ها را بشناسد و برای دست یابی جمهوری خواهان به مواضع مشترک علیه استبداد دینی مشارکت داشته باشد.
بنابر این ضرورت ما در آینده خواهیم کوشید تا آن جا که در امکان داریم، این پرسش را در برابر مسئولین و رهبران گروها و نهادهای مختلف جمهوری خواه قرار دهیم که: چرا گفتگو نمی کنید و برای رفع موانعی که مانع از گفتگوهای ثمربخش میان نهادهای مختلف جمهوری خواه کشور است، چه باید کرد؟

https://akhbar-rooz.com/?p=32970 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x