کمتر از یک هفته ی دیگر انتخابات مجلس یازدهم اسلامی برگزار می شود. برگزاری این انتخابات که با موج خشونت بار سرکوب جنبش های اعتراضی از یک سو و حذف و تصفیه ی گسترده ی کاندیداهای نمایندگی همراه شده است با فراخوان سازمان های چپ و دموکراتیک به تحریم این مضحکه انتخاباتی همراه است. اپوزیسیون از مردم خواسته است در این انتخابات شرکت نکنند و رژیم را بیشتر از گذشته بی اعتبار کنند.
در تازه ترین فراخوان هایی که به این مناسبت منتشر شده است، اتحاد جمهوری خواهان ایران، حزب چپ ایران (فدائیان خلق) و همبستگی برای آزادی و برابری در ایران شامل ده حزب و سازمان (اتحاد دمکراتیک آذربایجان – بیرلیک، جنبش جمهوریخواهان دموکرات و لائیک ایران، حزب تضامن دمکراتیک اهواز، حزب دمکرات کردستان ، حزب کومه له کردستان ایران، حزب مردم بلوچستان، سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، شورای موقت سوسیالیست های چپ و کومه له زحمتکشان کردستان کردستان ایران) به طور مشترک مردم را به تحریم انتخابات دوم اسفند دعوت کرده اند.
در این فراخوان مشترک آمده است: جمهوری اسلامی در تلاش است که بار دیگر شما را بر سر صندوقهای رای بکشاند و به جهانیان وانمود کند که از حمایت شما مردم ایران برخوردار است. علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی، با آگاهی از نفرت عمومی از جمهوری اسلامی و اوضاع فلاکتباری که این رژیم بر کشور حاکم نمودهاست، نیاز حکومت به رای شما را به صراحت بر زبان آورده و از شما درخواست کردهاست که اگر هم مخالف جمهوری اسلامی و شخص او هستید، ولی ایران را دوست دارید، به پای صندوق رأی بروید. اما نه جمهوری اسلامی مساوی با ایران است و نه شرکت در انتخابات مجلس یازدهم، راه برونرفت از مشکلاتی است که دامنگیر کشور شدهاست. امروز بزرگترین خطر برای آیندهی ایران، تداوم حیات این رژیم است.
در ادامه ی این فراخوان آمده است: ما احزاب و سازمانهای جمهوری خواه، دموکرات و مدافع آزادی و برابری، تحریم انتخابات فرمایشی مجلس شورای اسلامی را اقدامی در جهت تشدید مبارزه علیه جمهوری اسلامی و در ادامهی جنبش اعتراضی مردم در دیماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ می دانیم. ما معتقدیم که تحریم فعال انتخابات فرمایشی مجلس، تلاش حکومت برای بهره گیری از رای شما را، در مشروعیت بخشیدن به سیاست هائی که کشور را به سوی فاجعه سوق می دهند، با شکست مواجه می سازد. با تحریم انتخابات فرمایشی، اعتراض خود علیه عدم کارآئی، فساد، رکود اقتصادی، تورم، بیکاری، فقر فزاینده، اختناق و سرکوب را اعلام کنید و با خالی گذاشتن حوزههای رایگیری، مبارزه علیه جمهوری اسلامی را پرتوان تر نمائید. در این راستا به درخواست سران رژیم پاسخ «نه» بدهید.
همچنین همبستگی برای آزادی و برابری در ایران در اعلامیه ی جداگانه ای که به امضای ده عضو آن رسیده، با تاکید دوباره بر تحریم انتخابات نوشته است:
شرائط کنونی جامعه ایران و نارضایتی عمیق مردم از وضعیت کشور و این حکومت این امکان را فراهم کرده است که با تلاش اپوزیسیون دموکرات و آزادیخواه بتوان عدم شرکت در انتخابات فرمایشی را به یک جنبش عمومی تبدیل کرده و آن را به خیزش آبانماه گذشته پیوند زد و این فرصت مناسبی است برای یک قیام گسترده و هماهنگ و مشترک در این عرصه با بهره گیری از همه امکانات؛ فعال کردن شبکه های اجتماعی، اعلامیه ، تراکت، سخنرانی و .. مردم را به عدم شرکت درانتخابات و خالی گذاشتن صندوقهای رای دعوت کنیم.
۶ گروه و سازمان چپ و کمونیست نیز در بیانیه ی مشترک خود مردم را به تحریم انتخابات دعوت کرده اند. در بیانیه ی مشترک اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت چنین آمده است:
جمهوری اسلامی در بدترین شرایط تاریخ خونبار خود، روز دوم اسفند به استقبال مضحکه انتخابات مجلس یازدهم میرود. علیرغم جار و جنجال لفظی جناحهای حکومت برسر سهم شان از کرسی های مجلس اختلاسگران و استثمارگران، همه میدانند که هدفشان برگزاری نمایشی مضحک است که آنرا به پشتوانه چماق و سرکوب بدل کند
در ادامه ی این بیانیه تاکید شده است: ما شش حزب و سازمان چپ و کمونیست، ازمردم آزادیخواه ایران دعوت میکنیم تا قاطعانه با ابتکارهای مختلف در جریان مضکحه انتخابات، علیه جمهوری اسلامی بمیدان بیایند. ما کارگران و مردم زحمتکش را فرامیخوانیم علیه بانیان فقر و بیکاری مزمن شان دست به اعتراض بزنند. دخالت در مناسبت انتخابات نه رفتن پای صتدوق رای کشی، که باید برای تداوم و گسترش مبارزه انقلابی برای سرنگونی حکومت اسلامی باشد.
جمعی از هوادارن سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت (داخل کشور) نیز در بیانیه ای که انتشار داده اند، خاطرنشان کرده اند:
دوم اسفند نمایش دیگری از «انتخابات» فرمایشی و مهندسی شده حکومت اسلامی به روی صحنه میرود. نمایشی که بر روی خون جانباختگان خیزشهای مردمی دی ماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸ به اجرا درخواهد آمد
در این بیانیه آمده است: در چنین شرایطی، اصلاح طلبان حکومتی که بند نافشان همچنان به مافیای حکومت اسلامی گره خورده است و نگران ارتزاق خود از منابع قدرت و ثروت هستند، همچنین بخشی از اصلاحطلبان بیرون از دایره قدرت که نظریههای اصلاحطلبیشان زیر ضربات مبارزات خیابانی مردم ایران عملا فروپاشیده است، این بار نیز به شکلی دیگر برای رژیم آبروداری میکنند. آنان که از التماس زبونانه و گدایی رحمت از ولی فقیه نتیجهای نگرفتند و نتواستند تائیدیهای برای حضور نیروهای خود در مجلس اسلامی بگیرند، مزورانه و شرمگینانه خود را با به اصطلاح «رای سفید» آماده شرکت در یازدهمین دوره انتخابات مجلس میکنند؛ چرا که مطمئن هستند این بار نخواهند توانست با نظریه «انتخاب بین بد و بدتر» مردم را به پای صندوقهای رای بکشانند. پنهان شدن زیر شعار «شرکت در انتخابات با رای سفید» در واقع همان لبیکگویی به فراخوان ولی فقیه است که «مشارکت حداکثری مردم» را ضامن بقای حکومت و «وحدت» ملت و «ثبات» کشور میداند. غافل از این که هر گونه همراهی با سیاستهای انتخاباتی رژیم تحت هر عنوان و به هر شکلی، مشارکت در سیاستهای ضدمردمی حکومت اسلامی است و مردم ایران آن را فراموش نخواهند کرد.
ما به عنوان «جمعی از هوادارن سازمان فداییان خلق ایران – اکثریت (داخل کشور)» با تحریم فعال نمایش انتخاباتی رژیم به کلیت حکومت اسلامی «نه» میگوئیم و همه آنهایی را که دل در گروی آزادی و بهروزی کارگران و زحمتکشان کشورمان دارند به این تحریم گسترده و «نه» به کلیت نظام فرا میخوانیم.
پیشتر کمیته ی مرکزی حزب توده ای ایران نیز در بیانیه ای که در روز ۲۲ بهمن منتشر کرده بود، از مردم خواسته بود که با تحریم انتخابات فرمایشی کارزاری سراسری علیه حکومت به راه بیاندازند. در این اعلامیه آمده بود:
تحریم گستردهٔ انتخابات پیشِ رو «نه بزرگ» مردم ما به استبداد و دیکتاتوری مذهبی و تودَهَنی آنها به رهبران بیکفایتی است که میهن ما را با چنین اوضاع بحرانی و دشواری روبهرو کردهاند. به موازات تحریم یکپارچهٔ این انتخابات، باید در مسیر سازماندهی اعتراضها و به راه انداختن کارزاری سراسری و ملّی، اقدامهای مؤثر و متحدی را در مقابله با نهادهای دیکتاتوری ولایی سازماندهی کرد. ما همهٔ نیروهای ملی و آزادیخواه کشور را به مبارزهٔ مشترک برای تحقق این امر و شکست دادن انتخابات فرمایشی حاکمیت ولایی فرامیخوانیم و آمادگی خود را برای مشارکت فعال در این مبارزهٔ مشترک اعلام میکنیم.
متن کامل همه ی این اطلاعیه ها به صورت جداگانه در ستون «میز احزاب» اخبار روز منتشر شده است.
در این ” همبستگی ها ” سازمانها و احزاب تجزیه طلب وجود دارند ! چگونه این تشکیلات ادعای ” ملی بودن” را دارند ؟ !
از طرف دیگر ” حزب کمونیست کارگری ” مخالف میهن دوستی و طرفدار ” جهان وطنی ” است و دفاع از وطن را ارتجالی می داند ! سازمان اقلیت چرا این گونه سر در گم شده ؟
آیا هرکس با ج ا مخالف باشد قابل حمایت است ؟ نتانیاهو ، رونالد ترامپ … چطور ؟
تجارب انتخاباتی مجلس شورای اسلامی از ابتدا تا امروز نشان میدهد :
یک ) بالاترین میزان مشارکت در دوره ششم یعنی سال ۱۳۷۹ بعداز دوم خرداد بود که در کل ۶۷ در صد واجدین رای دادن شرکت کردند در همین دوره میزان مشارکت در تهران ۴۷ در صد بود.
دو ) پائین ترین میزان مشارکت هم در دوره ی دوم ، بعداز شکست «اصلاحات» ۱۳۸۲ برای مجلس هفتم صورت گرفت .
میزان کل مشارکت ۵۱ در صد و در تهران بزرگ ۳۷ در صد شرکت کردند.
نتیجه : حکومت همیشه میزان کل مشارکت کشور را به رخ کشیده است که بین ۵۱ تا ۶۷ در صد نوسان داشته ست. در حالیکه در تهران بزرگ بین ۳۰ تا ۶۰ درصد در نوسان بوده البته از سال ۱۳۷۹ یعنی اوج «اصلاحات» تا امروز از میزان ۵۰ در صد تجاوز نکرده است . این حقیقتی ست که حکومت و طرفدارانش پنهان می کنند.
موضوع به تهران بزرگ خلاصه نمیشود در شهر های بزرگ نارضایتی ها بیشتر بوده و حکومت بی اعتبارتر ست.
متاسفانه همیشه در شهرهای کوچک و روستاها بدلایل زیادی موضوع انتخابات مجلس به امری تقریبا فریضتی منطقه ای عادت شده که کسی نماینده شود که کاری برای شهر و روستا بنماید به پیشنه و ماهیت وکیل مجلس چندان اهمیت داده نمیشود. این نکته ای ست که روحانیون و شورای نگهبان و سپاه پاسداران از آن واقف هستند.
ولی همانطور که تغییرات در شهرهای بزرگ صورت گرفته و میگیرد فقط باید میزان مشارکت پائین شهر های بزرگ را تبلیغ کرد.
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA_%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3_%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C
بایکوت انتخابات حد اقلی است که باید انجام شود!
حاکمیت با موفقیت در این انتخابات زمینه را برای حمله بیشتر به جامعه و تصویب قوانین من در آوردی و تحکیم حکومت ولایی را پیش خواهد گرفت و حکومت داعشی خود را مستقر خواهد کرد.
مبارزه با شکل های متفاوت علیه این انتخابات و رد آن را با تظاهرات مردمی در خیابان باید ادامه داد.
بهار را باور کنیم!
رخدادهای چند سال اخیر در میهنمان (بویژه دیماه ۹۶ و آبان ۹۸) و نقش دلاورانه مردم در آرایش آنها, سرانجام زبان مشترکی را پدید آوردند که الفبای آن در آوردگاه رویارویی مردم با حکومت تبهکار اسلامی تکوین یافته است. اکنون, برای نخستین بار, نزدیک به بیست و پنج نیروی چپ و دمکرات کشور با این زبان سخن ساز کرده اند. این همزبانی و همصدایی از تبار بهار است و میرود تا, چونان نسیم فروردین, بازمانهای زمستانی را, شتابان, از دشت و دمن های میهن بپالاید…
آری! اکنون هنگام برخاستن است و پهنای امید…