دیو لیندروف – برگردان: داود جلیلی
– آری، ایران تعداد سانتریفیوژ ها را افزایش می دهد که برای پالایش سوخت هسته ای استفاده کند، و آری ، ایران در حال پالایش آن سوخت برای درصد بالاتر ی از U-235 است، ایزوتوپی که اجازه می دهد یک زنجیره واکنش ضروری هم برای سوخت رسانی به یک راکتور اتمی و هم ساخت بمب اتمی آغاز شود.
اما با برداشتن این گام ها، ایران “ناقض” موافقت نامه درباره برنامه اتمی خود که از سوی دولت اوباما و دولت ایران در سال ۲۰۱۵ ، با پشتیبانی ۵ کشور دیگر (فرانسه، بریتانیا، چین ، روسیه و المان) منعقدشده بود نیست و نمی تواند باشد.
(رفتار ایران )به خاطر آن است که دولت ترامپ، به خواست خود، احمقانه به صورت یک جانبه از آن موافقت نامه خارج، و تحریم هایی را که همه ی آن ها در نقض موافقت نامه بوده اند بر ایران تحمیل کرده، که با نقض شرایط توافق، موافقت نامه را به صورت موثری فسخ می کند.
هرکسی می تواند در باره شایستگی چنین موافقت نامه ای و این که آیا خروج دولت ترامپ از آن درست یا غلط بود بحث کند (من فکر می کنم اقدام ترامپ یا اقدام عمدی تحریک آمیزی برای هدایت کشور به سمتی بود که ممکن است جنگی مصیبت بار با ایران باشد، یا تصمیم احمقانه ای برای راندن ایران به سمت دست یابی به مغامله ای بسیار محدود تر با امریکا بود)، اما (این بحث) به معنی آن نیست که رسانه جریان اصلی باید به دروغ گزارش کنند که ایران “ناقض” مواد موافقت نامه است، به عنوان مثال همان کاری که NPR در برنامه “صبح” شنبه ی خود انجام داد.
نیویورک تایمز در “آخرین گزارش خود”[۱] در باره تصمیم ایران برای گسترش پالایش سوخت اورانیوم، در حاشیه کار بهتری انجام داد. روزنامه در مقاله “ایران با فشار بر کمک اروپایی محدودیت های بیشتر در موافقت نامه را نقض می کند” روز شنبه ،خاطر نشان می کند در حالی که ایران، چهار ماه پیش،”به انطباق” با محدودیت هادرباره پالایش سوخت تحمیل شده تحت موافقت نامه “ادامه می داد”، در حالی که امریکا با تحمیل دوباره تحریم های رفع شده براساس موافقت نامه آن را نقض کرده بود، اما تهران اکنون می گوید که “دیگر” قطعنامه ای را که امریکا نقض کرده است “رعایت نمی کند.”
اما پولیتیکو، در همان روز، مقاله ای از اسوشیتدپرس را با استفاده از تیتری که می گوید “ایران اکنون با استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته، موافقت نامه هسته ای را نقض می کند” منتشر کرد . مقاله، بدون شک از سوی بیش از ده ها سازمان های خبری امریکا منعکس شد، مقاله در پاراگراف اصلی خود اظهار می کند که “ایران استفاده از آرایه پیشرفته سانتریفیوژ ها برای غنی سازی اورانیوم رادر نقض موافقت نامه هسته ای ۲۰۱۵آغاز کرده است، روز شنبه سخنگویی هشدار داد که اروپا زمان کمی برای ارائه شرایط جدید برای حفظ توافق دارد.”
واشنگتن پست با کشیدن جیغ که ایران موافقت نامه را “نقض” کرده و پالایش فشرده تر سوخت اورانیوم را دنبال می کند به هیچ وجه وضع بهتری نداشت. یک نفر چگونه می تواند موافقت نامه ای را که طرف کلیدی دیگر قرار داد، یعنی امریکا ،آن را پیش از این مرده اعلام کرده، از آن خارج شده و تحریم هایی راکه رفع آن ها بخشی از قرار داد بود، با وجود آن که بازرسان خارجی و دیگر ملت های طرف موافت نامه اصرار دارند که ایران به توافق نامه وفادار بوده است، دوباره برقرار کرده است، نقض کند؟
خوانندگان یا شنوندگان کم اطلاع امریکایی با چنین پوشش تحریف شده ای (از سوی رسانه ها) به خاطر این تصور که ایران موافقتنامه بین خود و امریکا و گروه دیگری از اعضا دائمی شورای امنیت و نیز المان را با تهاجم نقض کرده است، آن هم زمانی که در حقیقت امریکا است که از توافق خارج شده و تحریم های شدید اقتصادی را دو باره بر ایران تحمیل کرده است قابل بخششند.
این نوع از پوشش تحریف شده ی یک حکایت بحرانی بین المللی بدتر از صرفا روزنامه نگاری ضعیف است. آن صف تبلیغات در حمایت از تنش فزاینده بین واشنگتن و تهران است – تنشی که می تواند به راحتی به فوران ستیزه نظامی تبدیل شود.
روشن است که در جنگ بودن امریکا و ایران، یک ملت مستقل ۷۰ میلیونی، به نفع هیچ کس نیست. ما می دانیم که جنگ های «ناچیز» امریکا علیه کشورهای کوچکتر و کمتر توسعه یافته ای مانند عراق، سوریه و افغانستان چگونه ادامه دارد. و ایران کشوری با یک حس قدرتمند غرور و هویت ملی تاریخی، مجموعه ی در هم جوشی از قبایل و مذاهب دشمن نیست، ایران دوبرابر بزرگتر از آن دیگر کشور ها – و نیز یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت در جهان – است.
آن چه روزنامه نگاران امریکایی باید، به جای پشتیبانی کورکورانه از دولتی که به نظر می رسد در حال بر انگیختن دشمنی و جنگ علیه ایران و مردم ان است انجام دهند، تحلیل و مورد پرسش قرار دادن آن است که چرا امریکا به ادامه موافقت دیپلماتیکی که با تمام محاسبات برای حفظ ایران از توسعه سلاح های هسته ای کار می کرد، این چنین بی میل است. آن ها هم چنین باید بپرسند چراامریکا، که طبق گزارش، امروز بیش از مصرف کشوری خود نفت و گار تولید می کند؛ حتی نسبت به آن که کشورها در خاورمیانه با نفت و گازخود چه می کنند نگران است.
و امریکایی ها باید بپرسند سازمان های رسانه های خبری کشور آن ها چرا چنین اشکار در گزارش هایشان در باره مناقشه امریکا – ایران هوادار جنگ هستند. آشکار است که دولت ترامپ در حال تخریب توافق هسته ای موفقیت آمیز دولت اوباما با ایران بوده است .
منبع : زد نت
[۱] https://www.nytimes.com/2019/09/07/us/politics/iran-nuclear-deal.html
