پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

ما هم اعتراض می کنیم! – دستگیری فعالین کارگری و انحلال سندیکای آن ها، مقدمه ی سرکوب کامل جامعه ی مدنی در ایران است

 دستگیری فعالین سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه در روزهایی صورت گرفته است، که جنبش کارگری ایران وضعیت حساسی را سپری می کند. طی ماه های گذشته فعالین سندیکایی در ایران با عبور از مراحل سخت و دشواری که هر گام آن با تهدید و فشار و حتی ضرب و شتم همراه بوده است، توانستند در جهت خواست دیرینه ی طبقه ی کارگر ایران برای برخورداری از حق تشکل های مستقل کارگری و ایجاد سندیکاها اقدامات موثری انجام دهند. ایجاد سندیکاها و تشکل های مستقل کارگری، فوری ترین و حیاتی ترین گام برای نجات طبقه ی کارگر ایران از وضعیت هلاکت باری است که به آن دچار شده و تنها وسیله ای است که کارگران به کمک آن می توانند با سقوط روزافزون سطح زندگی خود به قعر دره فقر و فلاکت مبارزه کنند. به همین دلیل پیشتازان جنبش کارگری با به خطر انداختن زندگی و موقعیت شغلی خود بر تلاش در جهت دستیابی کارگران به حق تشکل افزودند و از حمایت های فزاینده ای هم برخوردار شدند.
دستگیری فعالین سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران، که توانسته اند نخستین سندیکای آزاد در حکومت اسلامی را ایجاد کنند، واردکردن ضربه بر این تلاش ها، در حساس ترین شرایط و به منظور شکست آن است. این اقدام ضد کارگری و ضد انسانی در حق کارگران ایران را همان هایی انجام داده اند، که در چند ماهه ی اخیر گوش فلک را از شعارهای پوچ و بی محتوا پر کردند و اکنون قرار است طبقه ی کارگر ایران را، نخستین قربانی عدالت طلبی دروغین خود سازند.
تردید نباید کرد که اگر حکومت موفق به ادامه ی بازداشت فعالین کارگری سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه و انحلال مجدد سندیکای آنان گردد، جنبش سندیکایی و کارگری ایران متحمل ضربه ی سنگینی خواهد شد. اما اشتباه است اگر تصور شود این ضربه فقط متوجه کارگران و تشکل های آن ها خواهد بود. سرنوشت آینده تشکل های غیردولتی و «جامعه ی مدنی» در گرو آن است که فعالین کارگری و اجتماعی و آزادی خواهان ایران بتوانند این ضربه ی حکومت را خنثی کرده و مانع ِ در بازداشت ماندن کارگران و انحلال سندیکای آن ها شوند. جامعه ی مدنی، که امروز بسیاری از فعالین سیاسی و آزادی خواهان ایران سیاست های خود را متوجه تقویت آن کرده اند، بدون وجود سندیکاها و تشکل های کارگران، به عنوان گسترده ترین طبقه ی اجتماعی در ایران، هرگز نخواهد توانست بر سر پای خود بایستد.
اعتراض به دستگیری فعالین کارگری نه تنها اعتراض به تشدید اقدامات سرکوبگرانه ی حکومت، بلکه مبارزه ای برای دفاع از جامعه ی مدنی است که به طور بیشرمانه ای مورد تعرض حکومت قرار گرفته است. چنین اعتراضی به کارگران و فعالین عرصه ی کارگری محدود نمانده و می تواند همه ی قشرهای اجتماعی و آزادی خواه را در بر بگیرد. بیانیه کانون نویسندگان ایران در محکومیت این بازداشت ها، نخستین صدای شجاعانه ی اعتراض در داخل کشور است که طبیعتا به این یک مورد محدود نخواهد ماند. اکنون فرصت مناسبی است تا دانشجویان، فعالین جنبش زنان، فعالین عرصه ی اجتماعی، نویسندگان, روزنامه نگاران، هنرمندان، فعالین سیاسی، احزاب و رسانه ها، با اعتراضات کارگران همراه شوند و اجازه ندهند با سرکوب جنبش کارگری، راه برای اعمال فشارهای بیشتر علیه تمامیت جامعه هموار شود.
جنبش کارگری در ایران، در جریان اعتراض به محکومیت فعالین کارگری در دادگاه شهر سقز و در موارد دیگر نشان داده است قادر است حمایت گسترده بین المللی را در اعتراض به سیاست های ضدکارگری حکومت ایران بسیج کند. بسیج این حمایت ها برای اعتراض به دستگیری های اخیر و اعلام همبستگی با کارگران و اعتراض به دستگیری آن ها، در داخل کشور، حکومت را برای سرکوب بی سر و صدای جنبش کارگری با مانع مواجه خواهد ساخت.
 
بر این پایه اخبار روز، هم راه با کارگران و دیگر آزادی خواهان ایران، دستگیری کارگران شرکت واحد را محکوم می کند و خواهان آزادی فوری آن ها و تضمین حق فعالیت سندیکایی کارگران در ایران است.

https://akhbar-rooz.com/?p=32894 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x