شمار زندانیان مشکوک و تایید شده مبتلا به ویروس کرونا در زندانهای کشور رو به افزایش است. افزایش مبتلایان به این ویروس با توجه به محیط بسته زندان، تغذیه نامناسب، نبود امکانات بهداشتی و پزشکی لازم، تراکم بالای جمعیت، جان بسیاری از زندانیان را تهدید می‌کند. طی روزهای اخیر دو زندانی مبتلا به ویروس کرونا در زندان قرچک ورامین به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان باختند. یک زندانی در زندان ارومیه نیز روز چهارشنبه ۶ فروردینماه با علائم مشکوک به بیماری کرونا جان خود را از دست داد. علیرغم صدور دو بخشنامه توسط رئیس قوه قضاییه مبنی بر اعطای مرخصی به زندانیان، همچنان شاهد کارشکنی‌ها و ممانعت بسیاری از مسولین در اعطای مرخصی به زندانیان از جمله زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
طی روزهای اخیر دو زندانی مبتلا به ویروس کرونا در سلول‌های انفرادی زندان قرچک ورامین به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست دادند. این افراد که به دلیل ابتلا به ویروس کرونا نخست همراه با ۸ زندانی دیگر از بندهای خود به سالن باشگاه (بند تازه تاسیس این زندان) منتقل شده بودند. پس از وخامت حال جسمی به بیمارستان خارج از زندان اعزام شده اما با امتناع بیمارستان از پذیرش آنها مجددا به زندان بازگردانده و به سلول انفرادی منتقل شدند. لازم به ذکر است که یکی از زندانیان به بیماری هپاتیت بی نیز مبتلا بوده است. اجساد این زندانیان نهایتا از سلول انفرادی به خارج از زندان منتقل شده است.
طی روزهای اخیر به صورت روزانه بندهای زندان قرچک ورامین ضدعفونی شده و اجازه رفت و آمد میان بندها به زندانیان داده نمی‌شود.
دهها تن از زنان بازداشت شده در جریان اعتراضات آبان ماه و سپس دیماه به زندان قرچک ورامین، منتقل شدند. همزمان با انتقال این شهروندان، مسئولان زندان اقدام به تعطیل کردن سالن ورزشی زندان که فاقد استانداردهای اولیه مانند هواخوری، سیستم گرمایشی و سرمایشی است کرده و وسایل و تجهیزات موجود در آن را به انبار منتقل کرده بودند. زندانیان سیاسی در این بند تازه تاسیس نهایتا به بندهای دیگر این زندان منتقل شدند. ده زندانی نیز با داشتن علائم کرونا همراه با شش زندانی زن دیگر که مبتلا به بیماری گال هستند به بند باشگاه منتقل شدند.
همچنین روز چهارشنبه ۶ فروردینماه ۹۹، زندانی دیگری از بند ۱۴ زندان ارومیه که از چند روز قبل علائمی مشابه با بیماری کرونا همچون تنگی نفس داشت، جان خود را از دست داد.
جانباختن ۶ زندانی مبتلا به ویروس کرونا در زندان تهران بزرگ
از زمان شیوع کرونا در زندانهای ایران تاکنون ۶زندانی مبتلا به ویروس کرونا در زندان تهران بزرگ جان خود را از دست داده‌اند. تا روز چهارشنبه ۶ فروردین ماه ۹۹ آمار فوت زندانیان مبتلا به ویروس کرونا در زندان تهران بزرگ (فشافویه) به ۶ تن رسید.
به گفته منابع مطلع، در حال حاضر وضعیت بندها به‌لحاظ بهداشتی و محیط زیست بسیار اسفبار است. تجمع زندانیان در اتاق‌ها فشرده و زیاد است. بسیاری از زندانیان تخت برای خوابیدن ندارند و روی زمین آلوده می‌خوابند. تنها وسیله بهداشتی در زندان مایع ظرفشویی ریکا است. زندانیان در شرایط روحی و روانی نامناسبی به‌سر می برند.
به‌رغم شیوع کرونا در زندان تهران بزرگ (فشافویه) عوامل و مسئولان این زندان تاکنون در رابطه با شیوع ویروس کرونا سکوت کرده و هیچ گزارشی از وضعیت زندانیان سیاسی و عادی نمی‌دهند. به این ترتیب جان شمار زیادی از زندانیان در زندان تهران بزرگ در خطر ابتلا به ویروس کرونا قرار گرفته است.
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران
با وجود افزایش خطر بیماری کرونا برای زندانیان و علیرغم صدور بخشنامه های عفو و مرخصی به زندانیان، هیچ نشانه ای از آزادی جعفر عظیم زاده و دیگر زندانیان سیاسی نیست
بخشنامه ای تحت عنوان عفو رهبری در ۲۷ اسفند ۹۸ اعلام گردید که به گفته مسئولین قضایی بسیاری از زندانیان را شامل می شد. مشخصاً درباره زندانیان سیاسی و عقیدتی اعلام شده بود که چنانچه در جرائمی که حکومت آنها را امنیتی خطاب می کند حکم زندانی بیشتر از پنج سال نباشد و یک سوم از طول دوره حبس سپری شده باشد، زندانی مشمول بخشنامه عفو گردیده و آزاد خواهد شد. این بخشنامه موارد بسیاری را در جرائم سیاسی و نیز عمومی شامل میشد.
پیشتر هم در هفتم اسفند بخشنامه ای برای مرخصی رفتن زندانیان صادر شد که عملاً دادستانی مانع از اجرای آن برای تعداد زیادی از زندانیان سیاسی شد.
همانگونه که پیداست شیوع بیماری مرگبار کرونا بسیار شدت گرفته است. آماری که دولت به صورت رسمی اعلام می کند به شکل روزانه در حال چند برابر شدن است. اخباری هم مبنی بر ابتلا و حتی مرگ تعدادی از زندانیان در زندانهای مختلف کشور به گوش می رسد. در چنین وضعیتی نگرانی ها پیرامون سلامتی زندانیان به شدت افزایش پیدا کرده است و خانواده های آنها در نگرانی جدی نسبت به سلامت زندانیان هستند. برای خود زندانیان از یکسو محیط زندانها نیز به محیطی به شدت پر تنش و اضطراب تبدیل شده است و تمامی زندانیان در فضای رعب آور احتمال ابتلا به بیماری و عدم امکان رعایت اعمال پیشگیرانه بخاطر محیط بشدت در هم تنیده ی زندان قرار دارند و از سوی دیگر نگران سلامتی اعضای خانواده هایشان هستند. این شرایط منجر به اعتراض زندانیان گشته است که نمونه های اعتراض و حتی فرار زندانیان در زندانهای خرم آباد و الیگودرز و تبریز بخاطر مجموعه این وضعیت صورت گرفته است اما در مقابل، سیستم قضایی و امنیتی بجای رفع نگرانی زندانیان و آزادی آنها، با توسل به تیراندازی و ضرب و شتم زندانیان، دست به سرکوب آنها میزنند.
بخشنامه های عفو عمومی و نیز اعطای مرخصی به زندانیان به هر اسمی که اعلام گردید به دلیل وضعیت بحرانی و فاجعه باری بود که خودِ حکومت می دانست امکان شیوع بیماری در زندانها بالاست و میتواند به فاجعه ای بزرگ تبدیل شود.
عدم موافقت با عفو و عدم اعطای مرخصی به تعداد زیادی از زندانیان سیاسی که طبق بخشنامه های صادره مشمول آزادی میگردند عملاً دشمنی و ضدیت مسئولین قضایی و حکومتی را با زندانیان سیاسی نشان می دهد. گویا به عمد می خواهند زندانیان سیاسی را در معرض خطر مرگ قرار دهند.
در پیگیری خانواده ها اعلام میگردد که دادستانی باید با آزادی زندانیان موافقت نماید اما نمونه هایی هم وجود دارند که دادستانی با آزادی یا مرخصی آنها موافقت نموده است اما ضابطین پرونده اجازه آزادی را به زندانی نداده اند. یک کارشکنی جدی توسط دادستانی، دادیاری ناظر بر زندان و ضابطین امنیتی وجود دارد که با دور زدن قوانین و بخشنامه های صادره مانع از آزادی زندانیان سیاسی میشوند.
قوه قضائیه و نهادهای امنیتی مسئول جان و سلامتی زندانیان هستند و مسبب هرگونه اتفاقی برای زندانیان علی الخصوص زندانیان سیاسی هستند.
جعفر عظیم زاده رئیس هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران یکی از ده ها زندانی سیاسی محبوس است که بر اساس بخشنامه عفو، مشمول آزادی میگردد اما تاکنون کوچکترین خبری از آزادی ایشان و دیگر زندانیان سیاسی مشمول نیست.
بسیاری از زندانیان همانند جعفر عظیم زاده بخاطر دوره طولانی مدت حبس، به امکانات درمانی و پزشکی دسترسی نداشته اند و با بیماری ها و مشکلات جسمی حادی روبرو هستند و این مسئله خود بر خطرات ابتلای بیماری کرونا میافزاید. اکثر این زندانیان سرپرست خانواده هستند و خانواده های این زندانیان نیز در این شرایط بحرانی به حضور آنها در محیط خانواده نیاز دارند.
از اینرو ما خواهان آزادی فوری جعفر عظیم زاده، تمامی زندانیان سیاسی محبوس در زندانهای کشور و همچنین دیگر زندانیان هستیم و در این شرایط بحرانی شیوع بیماری کرونا هرگونه تعلل و کارشکنی در روند آزادی زندانیان به معنای به مسلخ فرستادن عامدانه زندانیان است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- هفتم فروردین نود و نه
