من بر این باورم که ما خواهندگان آزادی و مردمگردانی ( دموکراسی ) در ایران زیرکی حاکمان کنونی ایران را دست کم گرفته و می گیریم. از آغاز انقلاب به این سو سیاستمداران و کارگزاران جمهحکومت اسلامی توانسته اند با نعل و به میخ زدن و به شیوه بازاریان جنگ زرگری راه انداختن ( به گفته ی آقای خمینی “خدعه”) خواسته ها و برنامه های واقعی خودرا در گردوخاک مبارزه های صوری پنهان کرده و در فرصت مناسب آنها را پیاده و مخالفان خودرا غافلگیر کنند. انتسخابات فعلی هم از این قاعده مثتثنی نیست.
بیاید یکبار هم شده نه بر اساس منطق صوری ارسطویی به این پدیده تاریخی بنگریم و پیچیدگی های کار سیاستوزران جمهحکومت اسلامی را با نگاهی چند جانبی ، آنگونه که امروزه سیاست مدرن غرب با یاری هزاران کارشناس و متخصص و ابر رایانه ها انجام می دهد، زیر ذره بین بگزاریم.
آنگونه که من در گزارش ها ، چه نوشتاری چه تصویری، می خوانم و می بینم، همه را باور بر این است، که جمهحکومت اسلامی آقای دکتر (؟؟؟) رییسی را برای ریاست جمهوری( ؟؟؟) پیشفرمایش فرموده است. نگاهی به انتسخابات پیشین نشان می دهد که ایشان نه این توان را و نه آن پذیرش مردمی را دارد. اضافه بر آن ایشان به عنوان قاضی اعدام های فله ای و نسلکشی به زودی تحط تعقیب بین المللی خواهد بود.
اکنون پرسش اینجاست که آن برنامه اصلی که قرار است در این جنگ زرگری زیر پوشش گرد وخاک انتسخابات پنهان شود چیست؟
بسی ساده لوحانه خواهد بود که به آنچه که دسته بندی اصلاح‌طلب زمزمه اش را راه انداخته است باور کنیم: یعنی آماده سازی شرایط برای حکومت اسلامی و موروثی کردن آن.
نگاهی واقعگرایانه به عملکرد چهل و دو ساله جمهحکومت اسلامی نشانگر این است، که جمهوری هیچگاه مفهومی واقعی در ایران نداشته و مهم‌ترین تصمیمات همواره از سوی رهبران وقت( آقایان خمینی و خامنه ای ) اتخاذ شده است. انتسخابات تنها به قصد نمایش بیرونی سازمان داده میشود که خود نوعی خاک بر دیده ها پاشیدن است.
با توجه به این واقعیت ها و از آن جا که منطق سه گامی ارسطویی ناکارآمدی خود را در گشایش پیچیدگی های اجتماعی بارها نشان داده است، آیا بهتر آن نیست که با یاری یک معادله چند مجهولی به این رویداد بپردازیم ؟سخن کوتاه: از دید یک معادله چند مجهولی باید چند ( ؟) در این پیشامد را جواب داد:
ا. چه کسی جانشین رهبر کنونی خواهدشد؟۲. چه کسی رییس جمهور خواهد شد؟۳. چه تصمیماتی برای گذار آرام و بی سروصدا به رهبری بعدی گرفته شده است.۴. چرا افرادی چون جهانگیری و مطهری و … تایید صلاحیت نشدند۵. چرا چند تن از نامزدها بته نفع دیگر نامزد ها پاپس کشیدند؟
برای هرکدام از پرسش ها چند فرض می توان در نظر گرفت. اما از آن جا که حوصله خواننده را نمی خواهم سر ببرم تنها سه فرض نزدیک به یقین را مطرح میکنم:
- یا رهبر ی یکنفره است ( در این صور ت فرزند خامنه ای یا نوه ی خمینی خواهد بود). اما اگر رهبری شورایی باشد یک نفر دیگر هم به این دونفر اضافه می شود ( مثلا فرزند مطهری ).
- برای گذار آسان از رهبری فعلی به رهبری بعدی چند امر اجتناب ناپذیر است: اول باید اوضاع اقتصاد از هم پاشیده را سر و سامانی داد. دوم شور و امید در مردم را دوباره زنده کرد تا در زیر لوای رهبری نوین احساس عدالت بکنند. سوم در نبرد با دشمنان بیشمار خارجی شکافی در صف آنان ایجاد بشود.
- برای جمع و جور کردن اقتصاد تنها کسی که توان و دانش آنرا دارد آقای همتی است که به ظاهر نه به اصولگرایان و نه به اصلاح‌طلبان تعلق دارد و خودرا یک متخصص می داند. اگر او به ریاست جمهور ی برسد ، چندین مشکل بزرگ در شرف حل شدن خواهد بود. او با کشورهای اروپایی که با گردانندگان مالی آن ها و بانک های آن از پیش آشنایی دارد وارد معامله خواهد شد، و گشایش هایی در پریشانی بازار و اقتصاد بدست خواهد آورد، مردم و مخالفان به این تصور که اصولگرایان شکست خورده‌اند و اصلاح‌طلبان هم کاره ای نیستند، شاد شده و دنبال کار و زندگیشان خواهند رفت.
- بیایید کوتاهترش بکنیم: من در پشت همه ی این هیاهو ها اراده ای می بینم که با ریاست جمهوری آقای همتی مشکل تحریم ها را حل کرده ، به استقبال مردمی از حکومت افزوده و پایه های گذار به فاز رهبری جدید را محکم می کند. آیا رفتار اصلاح‌طلبان که در آخرین روزها به پشتیبانی این متخصص اقتصاد برخاسته اند نشانگر همبازی بودن آنان با اصولگرایان نیست؟
- شرط وافی و کافی این پیشامد عقل و زرنگی سیاسی گردانندگان پشت پرده جمهحکومت اسلامی است.
با درود و آررزوی آیرانی آزاد و آباد- دکتر شیرکو شلماشی
