روزچهارشنبه ۹ اکتبر (۱۷ مهر ) خبرگزاری فرانسه گزارش داد ترکیه بر حضور نیروهای نظامی خود در اقچه قلعه واقع در نزدیکی مرز سوریه افزوده است.
متعاقب ان فخرالدین التون مدیر ارتباطات ترکیه در گفتگویی با روزنامه واشینگتن پست خبر اغاز حمله و تهاجم نظامی ترکیه به شمال و شرق سوریه داد و خطاب به رزمندگان کرد وابسته به “یگانهای مدافع خلق” اخطار کرد که پیش از اغاز حمله فرصت دارند خود را تسلیم کرده و به نیروهای ترکیه بپیوندند.
تهاجم نظامی ترکیه با توجه به گستردگی و نابرابری نیرو، تلفات بسیار سنگینی در بین شهروندان غیرنظامی داشته است و هزاران نفر نیز محبور به ترک خانه و کاشانه خود شدند.
۱۲ اکتبر نیروهای هوادار ارتش ترکیه یک سیاستمدار ارشد کرد بنام همفرین (آفرین) خلف ۳۵ ساله، دبیرکل حزب اینده سوریه و رهبر جنبش زنان کرد را که در جاده بین المللی در خودروی خود در حرکت بود را متوقف کرده و از خودرو بیرون آورده و اعدام صحرایی کردند.
گفته می شود نیروهای ترکیه گروهی از مردم را در جاده های بین المللی گیر انداخته، اسیر کرده و بقتل رساندند. واقعیت اینست که ترکیه در حال پاکسازی قومی است.
این پاکسازی قومی بیشرمانه در مقابل چشمان جهانیان دارد صورت می گیرد، از ابتدای این حمله واکنشی متناسب با ابعاد تهاجم و نقض های حقوق انسانی از سوی قدرت های جهانی صورت نگرفته است. امری که بسیار مشکوک به نظر میرسد و خبر از یک هماهنگی پنهان بین قدرتهای جهانی و منطقه ای با ترکیه در ارتکاب این جنایت هولناک میدهد و تا هم اکنون نیز واکنش محسوسی بجز محکومیت ها و اظهارات خشک و خالی وجود نداشته است و هیچ تلاش جدی هم برای متوقف کردن قتل عام مردم غیر نظامی بیگناه صورت نگرفته است.
در تحولی دیگر با ناباوری و بهت بسیار شاهد حمایت بیشرمانه دوحه از حمله ترکیه به شمال سوریه هم بودیم.
به گرازش العربیه نت خالد بن محمد العطیه وزیر دفاع قطر علیرغم محکومیت های گسترده بین المللی حمله ترکیه به شمال سوریه، حمایت دوحه از این حمله را اعلام کرده است.
قابل توجه اینکه از سال ۲۰۱۶ تا کنون این سومین حمله نظامی ترکیه علیه کردها در خاک سوریه و در شمال و شرق سوریه می باشد، که متاسفانه عملا بطور شرم اوری در سکوت، بی واکنشی و بی عملی بین المللی صورت می گیرد.
ترکیه همچنین سابقه تجاوز به خاک دیگر کشورهای همسایه خود را به بهانه تعقیب و سرکوب حزب پ کاکا در کارنامه خود دارد .
احزاب، سازمانهای مترقی، ایرانیان، کردها و ملیت های دیگر طی تظاهراتهای اعتراضی در کشورهای اروپایی حمله ددمنشانه اردوغان به سوریه را محکوم و با کردهای سوریه ابراز همبستگی کردند.
نیروهای شبه نظامی کرد متشکل در “یگانهای مدافع خلق” در شمار متحدان آمریکا در جنگ با داعشیان بشمار میروند و همواره در کنار نیروهای امریکایی بعنوان اصلی ترین و رزمنده ترین نیروی پیاده نظام متحد امریکا علیه داعش عمل می کردند، این در حالی است که ترکیه در یک اتهام عاری از حقیقت انها را وابسته به حزب کارگران کردستان ترکیه و یک سازمان تروریستی قلمداد کرده است.
متاسفانه در فقدان مینیمم واکنش های انسانی و بین المللی نسبت به این حمله جنایتکارانه تعداد تلفات و جنایات جنگی صورت گرفته ارتش ترکیه و متحدان ان فاجعه انسانی تاسف باری ببار اورده است.
به نظر میرسد که ترکیه مترصد لحظه خروج نیروهای امریکایی از مناطق راس العین، تلبیض بوده تا بلافاصله حمله نظامی گسترده خود را علیه کردهای بی دفاع آغاز کند.
رویترز 10 اکتبرگزارش کرده است به گفته یک شاهد عینی گروه وسیعی از مردم شهرک مرزی تل ابیض را ترک کردند.
عقب نشینی نیروهای امریکایی از شمال سوریه واکنش های تندی از سوی سیاستمداران امریکایی را هم بهمراه داشته است،, سناتور جمهوریخواه آمریکایی لیندزی گراهام توِیتی را منتشر کرده است که در ان خطاب به اردوکان تاکید کرده است عقب نشینی نیروهای امریکایی از شمال سوریه چراغ سبز واشینگتن برای ترکیه بحساب نمی اید.
سازمان ملل متحد شمار اوارگان ناشی از حمله نظامی ترکیه به شمال سوریه را بیش از ۱۷۰ هزار نفر اعلام کرده است، این رقم البته جدای از رقم کشته ها و مجروحین است.
انتونیو گوترز دبیرکل سازمان ملل روز سه شنبه ۸ اکتبر با انتشار بیانیه ای مراتب نگرانی خود را نسبت به عواقب و پیامدهای انسانی ناشی از عملیان نظامی ترکیه در خاک سوریه ابراز کرد.
نوام چامسکی فیلسوف و فعال ضد جنگ موکدا از امریکا خواسته است که برای اجتناب از یک نسل کشی به پشتیبانی از کردها مبادرت کند.
در این میان هشدار هایی هم به ترکیه مبنی بر رعایت حقوق شهروندان داده شده است، لیکن انتظار رعایت حقوق بشر از ترکیه مانند اینست که از روباه بخواهیم در لانه مرغان متمدنانه برخورد کند. چنین چیزی نه واقعی و نه عملی است.
واقعیت اینست که همبستگی با مردم کردستان سوریه و قربانیان جنگ و تروریسم بین المللی که اغلب شهروندان غیر نظامی و زنان و کودکان هستند, یک امر همگانی و وظیفه انسانی است.
باید از کردها قویا حمایت کرد و جامعه بین المللی را به واکنش جدی در قبال این پاکسازی قومی واداشت این یک وظیفه انسانی برای همه ماست، بی واکنش نباشیم.
کاوه ال حمودی
