یک ماه از دور جدید مبارزات کارگران هفت تپه می گذرد. مقاومت و مبارزه چند سالۀ کارگران علیه خصوصی سازی و سیاست غارت اموال این شرکت بزرگ تولیدی ، مانع از اجرای سیاست هایی شده است که قصد داشتند با واگذاری این شرکت آن را به منبع سودهای بادآورده و کلان برای دزدان و اختلاسگران خودی و اخراج گسترده کارگران و قطع ممر زندگی شان و محروم ساختن منطقه از مرکز حیات اقتصادی تبدیل کنند. وقتی خانواده های کارگری در کنار کارگران به خیابان های شوش می آیند و وقتی مردم شوش با تمام توان از خواست های کارگران دفاع می کنند، بر این هم سرنوشتی تاکید می کنند.
خواست های کارگران بسیار روشن است.
به خصوصی سازی و خودمانی سازی در راستای غارت این شرکت بزرگ پایان داده شود.
به دزدی های صاحبان شرکت و مدیران وابسته رسیدگی شود.
نمایندگان اخراجی کارگران و ۲۰۰ کارگر اخراجی نیشکری و غیرنیشکری به کار بازگردند.
حقوق های معوقه پرداخت گردند و پرداخت حقوق به موقع کارگران در شرکتی که به لحاظ اقتصادی سرپاست، به موقع پرداخت شود.
تمامی طرح های خطرناک و ویرانگر تغییر کاربری املاک شرکت، تلاش برای تجزیه و اجارۀ اراضی کنار گذاشته شود.
و حق کارگران برای داشتن تشکل مستقل به رسمیت شناخته شود.
کارگران شجاع هفت تپه که از درد و رنج عدم دریافت حقوق ماه های قبل رنج می برند و علیرغم آن به کار و تولید ادامه می دهند یک خواست روشن را بارها تکرار کرده اند. به خصوصی سازی پایان دهید و حق مشارکت کارگران در اداره این واحد بزرگ تولیدی با توجه به نیروهای آموزش دیده و با تجربه را به رسمیت بشناسید. کارگران هفت تپه بارها تاکید کرده اند که با تشکیل تعاونی تولید، اداره این شرکت بزرگ و گسترش بخش های تولیدی آن را بهتر از هر کس دیگری می توانند بر عهده بگیرند. تشکیل تعاونی تولیدی که حق مالکیت آن به کارگران و کارکنان شرکت تعلق گیرد، انگیره کار و تولید را صد چندان می کند. تعاونی تولیدی که میزان مالکیت و سهم‌بری از ثمره تعاونی بر اساس سهم سهام‌داران باشد و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های در شرکت بر اساس عضویت دموکراتیک اعضای آن ، می تواند به تداوم کار کمک شایانی بکند. روشن است که این تعاونی تولید باید مستقل از دخالت مستقیم دولت یا دیگر شرکت‌های بخش خصوصی و نهادهای حکومتی باشد اما باید دولت را مجبور کند تا در کارشان کارشکنی نکند و همان امکاناتی را که در اختیار صاحبان شرکت می گذاشت در اختیار کارگران بگذارد تا تداوم کار و گسترش تولید و چند وجهی کردن تولیدات این شرکت بزرگ تامین و گسترده تر شود. دولت که ارزهای یامفت را به نام شرکت به مالک خصوصی داده و او آنها را برای زندگی خود ، خانواده ، دوستان و مقامات و مسئولان دولتی هزینه کرده، می تواند همین ارزها و امکانات را در اختیار تعاونی کارگران هفت تپه قرار دهد و آنها با برنامه ریزی می توانند چنین منابعی را در راستای گسترش تولید و سرپانگهداشتن شرکت مورد استقاده قرار دهند و حسابرسی دقیق آن را به حسابرسان انتخاب شده و مورد وثوق کارگران واگذارند. چنین تعاونی تولیدی با تولیدات متنوع خود می تواند با دیگر شرکت ها و یا تعاونی ها مبادله داشته باشد. در این زمینه نیز باید دولت و شرکت های دولتی را مجبور کرد در این راستا کارشکنی و مانع تراشی نکنند بلکه به این مبادلات کمک کنند . تعاونی تولیدی که توسط کارگران اداره می شود و در بطن یک منطقه که زندگی اش تا حد زیادی به سر پا بودن این شرکت بزرگ تولیدی وابسته است، طبعا در تولید و گسترش خود بر حفاظت از محیط‌زیست، مشارکت دموکراتیک اعضا و همبستگی با مردم منطقه و دیگر واحدهای تولیدی و توزیعی تکیه خواهد کرد.
کارگران شرکت نیشکر هفت تپه بر سر دوراهی خصوصی سازی یا دولتی سازی قرار ندارند. آنها همانطور که بارها اعلام کرده اند، صاحبان اصلی این شرکت بزرگ هستند که خود و خانواده های شان در چند دهه برای حفظ و تداوم کار آن درد و رنج فراوانی را تحمل کرده اند. این حق آنهاست که اجازه ندهند اموال چند نسل به یغما برده شود. از خواست های بر حق آنها باید با تمام قوا دفاع کرد. مبارزه درخشان آنها مبارزه از حق حیات اقتصادی و اجتماعی مردمی است که در این منطقه زیر سیاست های چپاولگرانه بخش های خصوصی، خصولتی و دولتی له شده اند. دیگر بخش های جنبش کارگری و همه کارگران آگاه و تمامی مدافعان این جنبش حیاتی باید فعالانه از این کارگران شاغل و اخراجی هفت تپه حمایت کرده و با آنها همراهی و همدلی داشته باشند. مقاومت آنها در برابر این سیاست غارتگرانه، مقاومت همه ماست. در کنارشان باشیم و صدای شان را به اقصا نقاط دنیا برسانیم.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
دوشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۹ برابر با ۱۳ جولای ۲۰۲۰
