با تصویب نمایندگان مجلس اسلامی تومان به عنوان واحد پول کشور اعلام شد. هر تومان برابر با ده هزار ریال فعلی و یک صد «پارسه» خواهد بود.
بنابر ماده واحده لایحه اصلاح قانون پولی و بانکی کشور، ماده (۱) قانون پولی و بانکی کشور مصوب ۱۸ تیر ۱۳۵۱ به این ترتیب اصلاح شد که« واحد پول ایران تومان است و هر تومان برابر (۱۰.۰۰۰) ریال جاری و معادل یکصد قران است.»
بنابر تبصره ۱ این ماده واحده؛ برابری پول‌های خارجی نسبت به تومان و نرخ خرید و فروش ارز توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در چهارچوب نظام ارزی حاکم و با رعایت ذخایر ارزی و عنداللزوم تعهدات کشور در مقابل صندوق بین‌المللی پول، محاسبه و تعیین می‌شود.
بر اساس تبصره ۲ این ماده، دوره گردش موازی و اعتبار همزمان «تومان» و «ریال» که در این قانون «دوره‌گذار» نامیده می‌شود، حداکثر دو سال با رعایت تبصره (۴) این بند خواهد بود. طریقه جمع‌آوری و شرایط خروج اسکناس‌ها و سکه‌های ریال از جریان، بر طبق مفاد بند «ب» ماده (۳) و بند «ج» ماده (۴) قانون پولی و بانکی کشور حسب مورد، تعیین یا اجراء می‌شود.
همچنین بر اساس تبصره ۳ س از پایان دوره‌گذار، تعهداتی که پیش از این بر اساس واحد پول ریال ایجاد شده است، تنها با واحد پول تومان قابل ایفا خواهد بود.
نمایندگان با تصویب تبصره ۴ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را موظف کردند ظرف دو سال از تاریخ لازم‌الاجراءشدن این قانون، ترتیبات اجرائی لازم را جهت آغاز دوره‌گذار فراهم کند.
طبق تبصره ۵ این ماده آیین‌نامه اجرائی این قانون ظرف سه‌ماه از تاریخ لازم‌الاجراءشدن توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تهیه و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
