شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳

شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳

پاندومی کرونا، بحران سرمایه داری و ضرورت تاریخی مالکیت اجتماعی – کانون کارگران سوسیالیست

نطفه ضرورت تاریخی اداره شورایی، به عنوان شیوه مدیریتی تا جامعه  بر بستر آن بتواند محیط زنده گی خود را در مسیر پیشرفت و تکامل هدایت کنند ،در کمون پاریس بسته شد. این ضرورت در سیر تکامل اجتماعی هنوز متحقق نشده است و صد و پنجاه سال بعد از کمون با فراز و نشیبی از جنبش های اجتماعی، مالکیت خصوصی نظام سرمایه داری جامعه را به بربریت کشانیده است. بحران های ساختاری سرمایه داری با وجود مقاومت جنبش های اجتماعی توازن قوا را به نفع دگرگونی انقلابی کماکان تغییر نداده و به سیاست های بحران زای دیگری تغییر شیفت کرده و براکثریت جامعه تحمیل شده است. روش تحلیلی مارکس بر نقد اقتصاد سیاسی بورژوازی وخصلت گرایش جهانی آن، صحت خود را در قرن بیستم با اتخاذ سیاست های اقتصادی نئولیبرالیستی تجارت آزاد و آزاد شدن قیمت ها عینیت بخشید. تمامی عرصه های  اجتماعی در مسیر تحقق سودآوری و انباشت سرمایه بکار گرفته شد وتولید برای مبادله وکسب ارزش اضافه تا حد تحمیل بربریت به جوامع انسانی پیش رفته است. علم، تکنیک و دانش بشری نیردر خدمت به آن بکار گرفته شده است. پایان تاریخ فوکویاما ، راه حل سرمایه داری برای عبور از بحران طولانی دهه هفتاد، با اتخاذ هر چه بیشتر خصوصی شدن اقتصاد در مقابل مالکیت دولتی، یورش سرمایه داری با اتکا به دولت واحد سازمان تجارت جهانی و خزانه صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، روند تشدید اختلاف طبقاتی و فقر و فلاکت اکثریت انسانها را در پی داشته است . نظم نوین جهانی خود را در تشدید بلوک های سرمایه داری و بحران مالی و نیز عروج اعتراضات اجتماعی بازتاب یافت. افزایش جنگ وتولید پیشرفته ترین ابزارهای جنگی پایان جنگ سرد را با آغاز جنگ گرم شروع کرد.

تعدیل نیروی کار و بحران بیکاری ساختاری و شدت درجه استثمار کارگران و سایر مزدبگیران و ارزان سازی کالای نیروی کار آنان، افزایش فقر و فلاکت و گرسنگی وتمامی عوارض ناشی از آن را در پی داشت. باخصوصی سازی امکانات اجتماعی جامعه منجمله بهداشت و آموزش وبیمه و صندوق های تامین بازنشستگی وبیکاری ، استفاده ازاستانداردهای دستاورد بشری در زمینه دانش و علم برای نخبگان ودرصد کمی از جامعه میسر شد. محیط زیست و جنگل ها و منابع طبیعی عرصه هایی برای تعرض آزاد و بدون موانع سرمایه داری برای بهره گیری ازبیشترین میزان سود آوری گردید. انواع بیماری ها از جمله آلرژی ها و پخش انواع آنفولانزهای ویروسی خود ناشی از آن است. در چند دهه گذشته شاهد شیوع انواع ویروس ها بوده ایم که جان عده زیادی را گرفته و به سیستم ایمنی اکثریت انسانها تعرض کرده است. اکنون پاندومی ویروس کرونا در قرن بیست و یک دربستر نظام سرمایه داری جوامع انسانی را زمین گیر کرده است وتاکنون جان دهها هزارنفر را گرفته است. دولت های سرمایه داری وسیاستمدارانش دست بدامان شهروندان شده اند واز”همبستگی” بر علیه دیویی که دیده نمی شود سخن می گویند. “همه “در جبهه واحد ضد کرونا متحد شوند وطبق صحبت رئیس سازمان ملل “همه” دست از جنگ بردارند و در جبهه مشترک ضد کرونا قرارگیرند. بحران کرونا وعامل قربانی هایی ناشی از آن سرمایه داری و مالکیت خصوصی است که با تولید کالاها نه در جهت مصرف مورد نیازجامعه بلکه در جهت مبادله و سودآوری هر چه بیشترناشی ازآن خون انسانها را در شیشه کرده اند. سرمایه داری با پاندومی کرونا درتلاش است که بحران ساختاری خود را بپوشاند و آن را عامل بحران جلوه دهد. شیوع کرونا در شرایطی صورت گرفت که سرمایه داری ناتوان ازبحران مالی ۲۰۰۸در شرایط بحرانی عمیق ترقرار داشته و دارد. امروز دوران شیوع طاعون نیست که انسان های کره زمین چنین زبونانه در مقابل ویروس کرونا زانو بزنند . اما سرمایه داری و تولید هر چه بیشتر ارزش افزوده و انباشت سرمایه چنان وضعیتی را برای انسانها ایجاد کرده اند. در سالهای گذشته تلاش محققان و پژوهشگران آزمایشگاهی برای تولید واکسن های ضد ویروس ناتمام ماند چرا که برای سرمایه گذاران، سود آور نبود. با فراگیر شدن جهانی پخش و سرایت ویروس کرونا که کووید ۱۹ نامگذاری شده است اکنون نیاز به تحقیق و سرمایه گذاری با تولید انبوه برای واکسن آن در بازاراحساس شده است. نهادهای بین المللی منجمله سازمان بهداشت جهانی و دولت ها و نهادهای زیر مجموعه آنها در هر کشور” سنگ تمام ” گذاشته اند و برای جلوگیری از گسترش پاندومی کرونا راه حل هایی ارائه میدهند. راه حل هایی که پیش تراز آن درفضای مجازی و با اتکا به تجارب حاصله درمناطق اولیه شیوع ویروس بسرعت گسترش یافته است. راه حل ها تجویز قطع ارتباطات اجتماعی، قرنطینه شدن، حفظ فاصله افراد از یکدیگر، ضد عفونی کردن دست ها با مواد ضد عفونی و آب و صابون و استفاده از تغذیه سالم وخواب مکفی و ورزش برای بالا بردن سیستم ایمنی بدن توصیه می شود. توصیه ها برای محافظت فردی درمقابل شیوع ویروس است و قانون گذاران و توصیه کننده های بین المللی نظم حاکم دیگر کاری به این ندارند که تغدیه سالم و استراحت مکفی و آب و بهداشت شامل چند درصد از جمعیت نزدیک به هشت میلیاردی کره زمین می شود. گزارش آکسفام در ۲۰۱۹ چنین است :۳ میلیارد نفر در جهان روزانه با کمتر از ۵،۵ دلارزندگی می کنند. درآمد روزانه میلیادرها ۲۵ میلیارد دلار است و ثروت ۲۶ نفرازمیلیادرها معادل ثروت ۳،۸ میلیارد نفر است .۸۲۰ میلیون نفردر گرسنگی کامل بسر می برند که بیشترآنان کودکان و زنان هستند. زنان و دختران در کار خانگی و مراقبت از کودکان و سالمندان سالانه ۱۲ میلیارد ساعت کاری بدون مزد دارند که با احتساب حداقل مزد، سالانه ۱۱ بیلیون دلارمی شود. گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ حاکی از آن است که تنها دریک سال و بعلت آلوده گی محیط زیست ۹ میلیون نفر جان خود را از دست دادند. آماریونسکو می گوید ۲ میلیارد نفر از دسترسی به آب آشامیدنی محروم هستند و ۱۰ درصد جمعیت جهان از مواد غذایی آبیاری شده توسط فاضلاب تغذیه می کنند که عامل بیماری های عفونی و انگل های دستگاه گوارش است. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که یک سوم از جمعیت جهان یعنی بالای ۲،۵ میلیارد فاقد ابتدایی ترین سرویس بهداشتی همچون توالت و دستشویی و حمام هستند که خود با انتقال وبا، اسهال،هپاتیت نوع آ، تیفوئید و فلج اطفال مرتبط است. چند درصد از جمعیت می توانند استراحت کنند واز پس اندازهای خود دوران قرنطینه را بگذرانند . البته دولت ها ی سرمایه داری که در دوران سیاست های اقتصادی نئولیبرالیستی قوانین خود را تمام و کمال با لابی گری منطبق کردند در بحران مالی به سازماندهی تزریق پول به بانکها پرداختند و در شرایط بحران کرونا با بسته های مالی و اختصاص بودجه به بانکها، شرکت ها و سرمایه گذاران برآمدند. اپیدمی کووید ۱۹ نشان داد تا چه حد نظام سرمایه داری گندیده و شکننده است و در رابطه با جلوگیری از آن و حفظ نظام اقتصادی جان انسانهایی را که بازنشسته شده اند و دیگر” کارایی” ندارند بی ارزش است. بهداشت خصوصی امکاناتی برای جامعه بشری ندارد ودر قبال دریافت پول بهداشت به انسانها عرضه می شود. اکنون که کارخانه های ماشین سازی جنرال موتورز و ب ام و به تولید دستگاهها و لوازم پزشکی می پردازند بدون محاسبه سود دهی چنین کاری نمی کردند . سلامت و بهداشت  مثل دیگر نیازهای فوتی و ضروری جامعه، طبقاتی است .

پاندومی کووید ۱۹همزمان یکی ازعمیق ترین بحرانها در تاریخ نظام سرمایه داری را به نمایش می گذارد که پایین رفتن قیمت نفت و سقوط بازار بورس جهانی را بدنبال داشت. در عین حال میلیونها نفربه بیکاران جهان افزوده شده است . تامین حداقل زندگی میلیونها انسان مبهم و نگران کننده است. طی همین مدت اعتصابات کارگری در کشورهای ایتالیا و امریکا و کانادا در عدم تامین وسایل ایمنی و اجبار به کار برای تولید وسایل غیر ضروری جامعه صورت گرفته است. رسانه های بورژوازی چنین وانمود می کنند که انواع ویروس ها بر بستر طبیعی وارد زندگی انسانها شده اند وناگهانی رشد و شیوع کرده اند وهمبستگی اجتماعی با دشمن ناشناخته ضروری است. مسئله کلیدی برای نظام حاکم قبل از پرداختن به راههای سلامت و بهداشت جامعه جلوگیری از ورشکستگی شرکت ها و مراکزسرمایه گذاری است و بحث بر مبنای ارائه راههای پیشگیری از این بحران اقتصادی است که ادامه تولید ارزش اضافه سرمایه داری را مختل کرده است. با ارائه بسته های پیشنهادی از طرف دولت ها حفظ نیروی کار لازم و ضروری برای روند اقتصادی و جلوگیری از ورشکستگی اقتصاد سرمایه داری است که اکنون در حال گسترش است. ازآنجا که امکانات مورد نیاز جامعه در زمینه بهداشت و سلامتی محدود است می توان قید زنده ماندن رقم بسیار بزرگی از انسانها را زد، این آن پیامی است که تمامی بخش های مختلف بورژوازی را در بحران حاضر بهم گره می دهد. تازه با گذشت از این دوره و پسا کرونا فاجعه بس عظیم تری در راه است که سرمایه داری هار بحران کاهش سود را بر شانه های جامعه می اندازد و با شدت استثمار به اشکال مختلف از گرده کارگران در پی صعود بازار بورسش خواهد بود. از همین حالا سازمان خواروبار و کشاورزی جهان خطر قحطی موادغذایی را گوشزد کرده است. در یک کلام بربریت تمام و کمال در قرن بیست و یکم بر زندگی انسانها حاکم است.

ناگفته نماند طی این دوره  طیف وسیعی از همبستگی در میان انسانها شکل گرفته است و به اشکال مختلف خود را نشان داده است. این همبستگی در عین حس انساندوستی در مقابل پاندومی مرگبار کووید ۱۹ باید بتواند به میزان رشد امکانات و دانش و تکنیک بشری به پاسخ مناسب درنحوه توزیع این امکانات ودر بستر یک نظام سیاسی و اقتصادی ضروری برسد که مالکیت خصوصی و یا دولتی عملا جوابگوی نیازهای جامعه نیست وتاریخ آن بپایان رسیده است. دخالت اجتماعی شهروندان در قرن بیست و یک بر بستر افق سیاسی مالکیت اجتماعی وسوسیالیسم در همین دوره زمینه های مادی خود را تجربه میکند. کمیته ها و نهادهای اجتماعی نه صرفن در چهارچوب رفع نیازهای انسانی که فراتراز آن و در تضمین آن می بایست دخالت گری درشکل گیری سیاسی جامعه ای بر مبنای تامین اجتماعی همگان بدون تبعیض و تفاوت را در عمل سازمان دهند. جامعه ای که تولید و امکانات در خدمت رشد و شکوفایی شهروندان باشد.

در ایران، در شرایط حاضر که شکاف عمیقی درون جامعه با رژیم اسلامی شکل گرفته است، تنها می توان  بر بستر ایجاد نهادهای اجتماعی و کمیته هایی، که بتواند با هدف دخالت شورایی شهروندان در اداره امور سیاسی، اجتماعی ادامه زندگی را مقدور کند، فعالیت عملی کرد. بارقه هایی ازاین کمیته ها دربرخی از شهرها و روستاها و بوِیژه در شهرهای کردستان شکل گرفته وزنان و مردان را بدرست به فعالیت برای حفظ سلامتی شهروندان به عکس العمل واداشته است. ایجاد مالکیت اجتماعی بجای مالکیت دولتی و خصوصی می تواند تضمین کننده تندرستی و رفاه و شادی شهروندان باشد .

قبل ازشیوع کرونا جنبش های اجتماعی در مناطق مختلف جهان در حال شکل گیری بود و بسته به محیطی که در آن شکل گرفته بود مطالباتش را مطرح کرد . اکنون با توجه به روند عینی شرایط اجتماعی و نیازهای اکثریت جامعه در شرایط پاندومی کرونا ضروری است که سوسیالیست ها و پیشروان اجتماعی مطالبات دوران حاضر را لیست کنند و توجه جامعه را بدان معطوف کنند . بستر مطالبات می تواند از جمله  توقف کامل سرمایه گذاری و سودآوری درطبیعت حیوانات و نباتات و منابع زیر زمینی، استفاده ازمواد طبیعی در پرورش طبیعت برای حفظ محیط زیست ، تامین بهداشت و آموزش همگانی با توجه به نیازهای اجتماعی و جهت رشد و شکوفایی جامعه، تولید نیازهای اجتماعی و توزیع مواد مورد نیاز زنده گی اجتماعی ، ایجاد همبستگی بین المللی بدون هیچ تبعیض جنسیتی و نژادی وملی و مذهبی و… باشد.

کانون کارگران سوسیالیست

https://akhbar-rooz.com/?p=25256 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x