۱۴ تن از کنشگران سیاسی و مدنی در داخل کشور، با انتشار بیانیه ای مخالفت خود را با ” کلیت حکومت اسلامی و همه نهادها و قوای آن” اعلام کرده اند و خواستار”گذاروعبورکامل” از جمهوری اسلامی شده اند. این بیانیه جمهوری اسلامی را “نظامی برآمده از قوانین استبدادی” اعلام کرده و با نشانه گرفتن مبانی مفاسد این نظام یعنی “قانون اساسی، جایگاه ولی فقیه و رهبری”، خواستار مطالبات برحق بخش وسیعی از مردم ایران شده است. دراین بیانیه تاکید شده است “هیچ راهی برای بازسازی و نوسازی این رژیم وجود ندارد” و”گذاروعبور کامل” ومسالمت آمیز از این رژیم، و دستیابی به “حکومتی دموکراتیک و سکولار که اعلامیه جهانی حقوق بشر سرلوحه مجلس آینده اش برای تدوین و تبیین یک قانون اساسی مدرن باشد»، خواست تدوین کنندگان این بیانیه است.
بدنبال انتشاراین بیانیه، بیانیه های دیگری نیز منتشرشده است که از میان آن ها در بیانیه ای ۱۴ بانوی کنشگر مدنی ضمن پشتیبانی از”بیانیه تکمیلی” همراه با اعتراض به «آپارتاید جنسی»، خواستار «گذار کامل از نظام جمهوری اسلامی» و استقرار «حکومتی سکولار و دموکراتیک» شده اند.
ما ضمن اعتراض به دستگیری تعدادی از امضاء کنندگان بیانیه ها، خواستار آزادی این عزیزان و آزادی بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. ما معتقدیم که حمایت و همگامی با این حرکت فرصتی تاریخی برای شکل گیری یک جنبش ملی و اتحاد تمام نیروهای آزادیخواه، دموکرات و سکولاراست.
۵ مهر ۱۳۸۹ – ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۹
نسرین الماسی، وحید بدیعی، عباس پهلوان، اوفلیا پرویزاد، عسل پهلوان، سعید حبشی، فرامرز خدایاری، حسن رجب نژاد، حسن زرهی، سالومه سیدین، فریدون شیبانی، حسین فرجی، اختر قاسمی، پرویزقاضی سعید، رضا گوهرزاد، اردوان مفید.
*****
تکثیر از ” کمیته حمایت” از ۱۴ کنشگرسیاسی و مدنی داخل کشور
